تصوف اسلامی و رابطه انسان و خدا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
او در این بخش به سیر تصوف اسلامی از زهد به محبت و عشق نیز اشاره‌ای می‌کند و نشان می‌دهد که مقتضای پرداختن به هریک از آن‌ها چیست. او همچنین به نگرش صوفیه به توحید اشاره می‌کند. به بیان وی صوفیه، توحید را از اموری به حساب می‌آورند که عقل نیروی ادراک آن را ندارد و آن را رازی می‌شمارند از رازها که خداوند آن را بر هرکس از بندگان خود که بخواهد، می‌گشاید و در بعضی از تجارب دینی بر ایشان آن را متجلی می‌کند. وی در این باب به حلاج و احوال و اقوال وی نیز اشاراتی دارد<ref>ر.ک: غلامی، طاهره، ص25</ref>. | او در این بخش به سیر تصوف اسلامی از زهد به محبت و عشق نیز اشاره‌ای می‌کند و نشان می‌دهد که مقتضای پرداختن به هریک از آن‌ها چیست. او همچنین به نگرش صوفیه به توحید اشاره می‌کند. به بیان وی صوفیه، توحید را از اموری به حساب می‌آورند که عقل نیروی ادراک آن را ندارد و آن را رازی می‌شمارند از رازها که خداوند آن را بر هرکس از بندگان خود که بخواهد، می‌گشاید و در بعضی از تجارب دینی بر ایشان آن را متجلی می‌کند. وی در این باب به حلاج و احوال و اقوال وی نیز اشاراتی دارد<ref>ر.ک: غلامی، طاهره، ص25</ref>. | ||
در پایان کتاب، تعلیقات و یادداشت‌های متعدد و مفصل دکتر [[شفیعی کدکنی، محمدرضا|شفیعی کدکنی]] بر مطالب کتاب است. این یادداشت‌ها که گاه در حد یک مقاله پژوهشی مفصلند، ارزش بسیاری به این اثر | در پایان کتاب، تعلیقات و یادداشت‌های متعدد و مفصل دکتر [[شفیعی کدکنی، محمدرضا|شفیعی کدکنی]] بر مطالب کتاب است. این یادداشت‌ها که گاه در حد یک مقاله پژوهشی مفصلند، ارزش بسیاری به این اثر داده‌اند و بسیاری از مجملات آن را تفصیل بخشیده‌اند<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
[[:noormags:1021912| غلامی، طاهره، «مروری بر ترجمه‌ای از شفیعی کدکنی «تصوف اسلامی و رابطه انسان و خدا»، کتابی از رینولد الین نیکلسن»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله کتاب ماه دین فروردین 1393 - شماره 198 (3 صفحه - از 24 تا 26)]] | [[:noormags:1021912| غلامی، طاهره، «مروری بر ترجمه‌ای از شفیعی کدکنی «تصوف اسلامی و رابطه انسان و خدا»، کتابی از رینولد الین نیکلسن»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله کتاب ماه دین فروردین 1393 - شماره 198 (3 صفحه - از 24 تا 26)]] | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[علی‌نامه (منظومه‌ای کهن)]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۰
| تصوف اسلامی و رابطه انسان و خدا | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | نيکلسون، رينولد الين (نویسنده) شفیعی کدکنی، محمدرضا (مترجم) |
| ناشر | سخن |
| مکان نشر | ايران - تهران |
| سال نشر | 1382ش |
| چاپ | چاپ يکم |
| شابک | 964-312-036-5 |
| موضوع | تصوف شخصيت |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ن9ت6 / 284/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تصوف اسلامی و رابطه انسان و خدا، تألیف رینولد الین نیکلسون (1868-1945م)، با ترجمه دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی (متولد 1318ش)، در موضوع عرفان اسلامی است.
کتاب، دربردارنده سه سخنرانی است. نیکلسون اظهار می‌دارد که میان تصوف و توحید و تنزیه اسلامی ربط وثیقی وجود دارد و صوفیان در مسیری تاریخی از توحید اسلامی به تصوف منتقل شدند و ارتباط انسان با خدا را تصویری تازه دادند. نویسنده این سیر را از قرآن کریم و وحی نبوی آغاز می‌کند و در سیر تاریخی با در هم آمیختن برخی مکاتب و عقاید به دوران پختگی تصوف اسلامی می‌رساند. وی معتقد است پیامبر اسلام(ص)، واجد عمیق‌ترین تجارب روحی بوده و آگاهانه و مستقیم در محضر خداوند متعال بوده است و اگر ایشان در چنین وضعیتی نبود، هیچ‌گاه نمی‌توانست اساس اسلام را بر بنیانی استوار قرار دهد.
او در این بخش به سیر تصوف اسلامی از زهد به محبت و عشق نیز اشاره‌ای می‌کند و نشان می‌دهد که مقتضای پرداختن به هریک از آن‌ها چیست. او همچنین به نگرش صوفیه به توحید اشاره می‌کند. به بیان وی صوفیه، توحید را از اموری به حساب می‌آورند که عقل نیروی ادراک آن را ندارد و آن را رازی می‌شمارند از رازها که خداوند آن را بر هرکس از بندگان خود که بخواهد، می‌گشاید و در بعضی از تجارب دینی بر ایشان آن را متجلی می‌کند. وی در این باب به حلاج و احوال و اقوال وی نیز اشاراتی دارد[۱].
در پایان کتاب، تعلیقات و یادداشت‌های متعدد و مفصل دکتر شفیعی کدکنی بر مطالب کتاب است. این یادداشت‌ها که گاه در حد یک مقاله پژوهشی مفصلند، ارزش بسیاری به این اثر داده‌اند و بسیاری از مجملات آن را تفصیل بخشیده‌اند[۲].