سیری در نهج‌البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها
({{امام علی علیه‌السلام}}) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رده:علی بن ابی‌طالب(ع)' به 'رده:امام علی(ع)') برچسب: واگردانی دستی |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[في رحاب نهج‌البلاغة]] | |||
[[جاذبه و دافعه علی علیه‌السلام]] | |||
[[بهترین‌ها و بدترین‌ها از دیدگاه نهج‌البلاغه]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۱۶
| سیری در نهج‌البلاغه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مطهری، مرتضی (نويسنده) |
| ناشر | صدرا |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 13سده |
| چاپ | 1 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
سیری در نهج‌البلاغه اثر مرتضی مطهری، پژوهش و سیری است در معارف و مطالب مختلف نهج‌البلاغه.
آنچه در این کتاب آمده است، مجموع مقالات مسلسلی است که در بیان سال‌های 51- 52 در مجله «مکتب اسلام» منتشر شده و اکنون به‌صورت کتاب در اختیار خوانندگان قرار گرفته است[۱].
مطالب، در هفت بخش اساسی، تنظیم و ارائه شده است. در بخش نخست، نهج‌البلاغه مجموعه‌ای نفیس معرفی شده است که دارای دو امتیاز است: یکی فصاحت و بلاغت و دیگری چندجانبه و چندبعدی بودن. به اعتقاد نویسنده، هر یک از این دو امتیاز، به‌تنهایی کافی است که به کلمات حضرت علی(ع) ارزش فراوان بدهد؛ ولی توأم شدن این دو با یکدیگر، یعنی اینکه سخنی در مسیرها و میدان‌های مختلف و احیانا متضاد رفته و درعین‌حال، کمال فصاحت و بلاغت خود را در همه آنها حفظ کرده باشد، سخن آن حضرت را قریب به حد اعجاز قرار داده و به همین جهت سخن ایشان، در حد وسط کلام مخلوق و کلام خالق قرار گرفته است[۲].
بخش دوم، به مباحث مربوط به الهیات و ماوراءالطبیعه اختصاص‌یافته و به این نکته اشاره شده است که یک بخش از نهج‌البلاغه، مسائل مربوط به الهیات و ماوراءالطبیعه را تشکیل داده و در مجموع خطبه‌ها و نامه‌ها و کلمات قصار، در حدود چهل نوبت، درباره این مطالب، بحث شده است. به اعتقاد نویسنده، شاید بتوان بحث‌های توحیدی نهج‌البلاغه را اعجاب‌انگیزترین بحث‌های آن دانست و بدون مبالغه، این بحث‌ها باتوجه‌به مجموع شرایط پدیدآمدن آنها، در حد اعجاز است[۳].
عبادت و پرستش خداوند یکتا و ترک پرستش هر موجود دیگر، یکی از اصول تعلیمات پیامبران الهی است و تعلیمات هیچ پیامبری، از عبادات خالی نبوده است. ازاین‌رو در بخش سوم، جنبه‌های سلوک و عبادت در نهج‌البلاغه، موردبحث قرار گرفته است[۴].
نویسنده معتقد است هرکسی یک دوره نهج‌البلاغه را مطالعه کند، می‌بیند حضرت علی(ع) درباره حکومت و عدالت، حساسیت خاصی داشته و اهمیت و ارزش فراوانی برای آنها قائل است. بدین جهت در بخش چهارم، به این موضوع پرداخته شده است[۵].
اهل‌بیت و خلافت[۶]، موعظه و حکمت[۷] و دنیا و دنیاپرستی[۸]، عنوان سایر بخش‌های کتاب است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.