جمال‌الدین انجو، حسین بن حسن

عضدالدوله جَمالُ‌‌الدّینْ حُسِیْنِ اِنْجو (وفات 1035ق)، فرهنگ‌نویس، از صاحب‌منصبان دوران جلال‌الدین اکبر، و جهانگیرشاه گورکانی، مؤلف فرهنگ جهانگیری.

جمال‌الدین انجو، حسین بن حسن
نام کامل	عضدالدوله جَمالُ‌‌الدّینْ حُسِیْنِ اِنْجو
نام پدر	فخرالدین حسن
رحلت	1035ق برابر با 1626م
پیشه	فرهنگ‌نویس، از صاحب‌منصبان دوران جلال‌الدین اکبر، و جهانگیرشاه گورکانی، مؤلف فرهنگ جهانگیری.
اطلاعات علمی
برخی آثار	فرهنگ جهانگیری

ولادت

میر جمال‌الدین فرزند فخرالدین حسن، از خاندان انجویه شیراز است که نسب ایشان به قاسم الرسی بن حسن بن ابراهیم طباطبایی حسینی می‌رسد.

تحصیلات

پدرش از ارکان دولت دکن بود. میر جمال‌الدین هم در همان اوان جوانی به سرزمین هند رفت.

علوم متداول را در خدمت اساتید عصر آموخت و مورداحترام و بزرگداشت حکام دکن قرار گرفت و پس از آن به ملازمت جلال‌الدین محمد اکبرشاه رسید و در جرگه امرا درآمد.

نظام شاه‌دختر او خدیجه را به عقد خود درآورد و مقام پدرزن خود را بالا برد. تا حیات نظام شاه با احترام زیست.

پس از وفات او پسرش مرتضی بن حسین بحری جانشین وی شد و چون مادر شاه بر امور مسلط بود جمال‌الدین را به زندان انداخت. اما بعداً امور به دست مرتضی افتاد، او را از زندان بیرون آورد و کارهای مهم را به او سپرد. پس از مدتی از او رنجید و او را با دخترش خدیجه به رامپور تبعید کرد. وی به آگره نزد جلال‌الدین اکبر بن همایون تیموری رفت و از مقربان درگاه او شد. زمانی که جهانگیر پسر اکبر به تخت سلطنت نشست او را والی بهار کرد و لقب عضدالدوله به او داد.

در 1030ق به علت کهولت از کار کناره گرفت و در اکبرآباد ساکن شد. اثر وی فرهنگ جهانگیری در لغت فارسی است که آن را در 1032ق تألیف کرده است.

وفات

سرانجام در 1035ق برابر با 1626م در آگره درگذشت.

آثار

فرهنگ جهانگیری

منابع مقاله

1. مسعودی آرانی، عبدالله، دایرة‎المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، ج18، تهران، مرکز دایرة‎المعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، 1388.
2. نصیری، محمدرضا، اثرآفرینان، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، تهران، چاپ دوم، 1384ش.
3. عفیفی، رحیم، فرهنگ جهانگیری، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله جستارهای نوین ادبی، زمستان 1345 - شماره 8 ISC (‎10 صفحه - از 262 تا 271)

وابسته‌ها

فرهنگ جهانگیری