ملامت و ملامتیان: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==ساختار و گزارش محتوا== | ==ساختار و گزارش محتوا== | ||
این کتاب، اولین اثر نویسنده است<ref>همان، ص1.</ref> و چندان منظم نیست و در آن مطالب متعددی بدون تقسیم به بخش و فصل، ذکر شده است. برخی از مطالب مهمّ عبارت است از: | این کتاب، اولین اثر نویسنده است<ref>همان، ص1.</ref> و چندان منظم نیست و در آن مطالب متعددی بدون تقسیم به بخش و فصل، ذکر شده است. برخی از مطالب مهمّ عبارت است از: | ||
#'''دو تلقّی متضادّ صوفیه از ملامت و ملامتیه''' نویسنده ذیل این عنوان، بعد از نقل سخنی طولانی از کشف المحجوب می‌افزاید از این بیانات چنین استنباط می‌شود که هجویری، متصوفه را بالاتر از ملامتیه می‌داند و حتی ملامتیان را درویش هم نمی‌شمارد و آنان را فرقه‌ای می‌داند که هنوز به وحدت دست نیافته‌اند و با خلق مشغول هستند. ... برخی دیگر، ملامتیه را در نقطه اوج طریق عرفان می‌بینند. ... ابن عربی در باب 23 فتوحات می‌گوید ملامتیه در بالاترین درجه ولایت قرار دارند...<ref>متن کتاب، ص23- 25.</ref> | #'''دو تلقّی متضادّ صوفیه از ملامت و ملامتیه''' نویسنده ذیل این عنوان، بعد از نقل سخنی طولانی از کشف المحجوب می‌افزاید از این بیانات چنین استنباط می‌شود که هجویری، متصوفه را بالاتر از ملامتیه می‌داند و حتی ملامتیان را درویش هم نمی‌شمارد و آنان را فرقه‌ای می‌داند که هنوز به وحدت دست نیافته‌اند و با خلق مشغول هستند.... برخی دیگر، ملامتیه را در نقطه اوج طریق عرفان می‌بینند.... ابن عربی در باب 23 فتوحات می‌گوید ملامتیه در بالاترین درجه ولایت قرار دارند...<ref>متن کتاب، ص23- 25.</ref> | ||
#'''نگاهی کلی به ملامتیه و تاریخچه آن''' [[گولپینارلی، عبدالباقی|گولپینارلى]] با تإکید بر اینکه مطمئن‌ترین اطلاعات درباره ملامتیه را در رساله الملامتیة نوشته [[سلمی، محمد بن حسین|ابوعبدالرحمن سلمی]] می‌یابیم، تقسیم ارباب علوم و احوال را به 3 گروه (فقیهان، اهل معرفت و ملامتیه) از آن کتاب نقل کرده و درباره ویژگی‌های ملامتیان توضیحاتی داده و سرانجام خودش چنین اظهارنظر کرده است: ملامت، واکنشی است علیه تمایز و تکبر فقها و ریای متشرعان.<ref>همان، ص29-30.</ref> | #'''نگاهی کلی به ملامتیه و تاریخچه آن''' [[گولپینارلی، عبدالباقی|گولپینارلى]] با تإکید بر اینکه مطمئن‌ترین اطلاعات درباره ملامتیه را در رساله الملامتیة نوشته [[سلمی، محمد بن حسین|ابوعبدالرحمن سلمی]] می‌یابیم، تقسیم ارباب علوم و احوال را به 3 گروه (فقیهان، اهل معرفت و ملامتیه) از آن کتاب نقل کرده و درباره ویژگی‌های ملامتیان توضیحاتی داده و سرانجام خودش چنین اظهارنظر کرده است: ملامت، واکنشی است علیه تمایز و تکبر فقها و ریای متشرعان.<ref>همان، ص29-30.</ref> | ||
#'''ملامتیه نخستین''': این طریقت از سوی ابوصالح حمدون بن احمد بن عمار قصار نیشابوری از رجال طبقه اول شایع شده است.<ref> | #'''ملامتیه نخستین''': این طریقت از سوی ابوصالح حمدون بن احمد بن عمار قصار نیشابوری از رجال طبقه اول شایع شده است.<ref>همان، ص7.</ref> | ||
#'''دومین ملامتیه''': بایرامیه طریقتی است که بایرام ولی فرزند قویونلوجه‌احمد (متولد آنکارا 753ق.) تأسیس کرد.<ref>همان، ص39-41.</ref> | #'''دومین ملامتیه''': بایرامیه طریقتی است که بایرام ولی فرزند قویونلوجه‌احمد (متولد آنکارا 753ق.) تأسیس کرد.<ref>همان، ص39-41.</ref> | ||
#'''سومین ملامتیه''': سید محمد نور (متولد مصر1288ق.) یکی از ملامتیه دوره سوم است که اکثر طریقت‌ها او را به‌عنوان قطب و غوث پذیرفته‌اند.<ref> | #'''سومین ملامتیه''': سید محمد نور (متولد مصر1288ق.) یکی از ملامتیه دوره سوم است که اکثر طریقت‌ها او را به‌عنوان قطب و غوث پذیرفته‌اند.<ref>همان، ص265.</ref>او معتقد به وحدت وجود است نه وحدت شهود.<ref>همان، ص300.</ref> | ||
==اشعار== | ==اشعار== | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده: تصوف و عرفان]] | ||
[[رده:طرائق صوفیه]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1401 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1401 توسط فریدون سبحانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۴۷
| ملامت و ملامتیان | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | گولپینارلی، عبدالباقی (نويسنده) هاشم‌پور سبحانی، توفیق (مترجم) |
| ناشر | روزنه |
| مکان نشر | ایران |
| سال نشر | 1378ش |
| چاپ | 1 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | گ4م7 292/8 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ملامت و ملامتیان، نوشته عرفان‌پژوه تركيه؛ عبدالباقى گولپینارلى (1900 -1982م.)، ترجمه استاد زبان و ادبیات فارسی؛ توفیق هاشم‌پور سبحانی (متولد 1317ش.)، گزارشی با اطلاعات فراوان ولی آشفته درباره جریان ملامت‌گرایی به‌ویژه در آسیای صغیر است.
نام کتاب
مترجم یادآور شده که نام کتاب در اصل (زبان ترکی)، ملامیه و ملامیان است؛ ولی در ترجمه فارسی به ملامتیه و ملامتیان تبدیل شده و در عربی نیز واژه الملامتیة وارد شده است.[۱] ولیکن علی‌رغم این گفته، نام روی جلد کتاب حاضر ملامت و ملامتیان است!
ساختار و گزارش محتوا
این کتاب، اولین اثر نویسنده است[۲] و چندان منظم نیست و در آن مطالب متعددی بدون تقسیم به بخش و فصل، ذکر شده است. برخی از مطالب مهمّ عبارت است از:
- دو تلقّی متضادّ صوفیه از ملامت و ملامتیه نویسنده ذیل این عنوان، بعد از نقل سخنی طولانی از کشف المحجوب می‌افزاید از این بیانات چنین استنباط می‌شود که هجویری، متصوفه را بالاتر از ملامتیه می‌داند و حتی ملامتیان را درویش هم نمی‌شمارد و آنان را فرقه‌ای می‌داند که هنوز به وحدت دست نیافته‌اند و با خلق مشغول هستند.... برخی دیگر، ملامتیه را در نقطه اوج طریق عرفان می‌بینند.... ابن عربی در باب 23 فتوحات می‌گوید ملامتیه در بالاترین درجه ولایت قرار دارند...[۳]
- نگاهی کلی به ملامتیه و تاریخچه آن گولپینارلى با تإکید بر اینکه مطمئن‌ترین اطلاعات درباره ملامتیه را در رساله الملامتیة نوشته ابوعبدالرحمن سلمی می‌یابیم، تقسیم ارباب علوم و احوال را به 3 گروه (فقیهان، اهل معرفت و ملامتیه) از آن کتاب نقل کرده و درباره ویژگی‌های ملامتیان توضیحاتی داده و سرانجام خودش چنین اظهارنظر کرده است: ملامت، واکنشی است علیه تمایز و تکبر فقها و ریای متشرعان.[۴]
- ملامتیه نخستین: این طریقت از سوی ابوصالح حمدون بن احمد بن عمار قصار نیشابوری از رجال طبقه اول شایع شده است.[۵]
- دومین ملامتیه: بایرامیه طریقتی است که بایرام ولی فرزند قویونلوجه‌احمد (متولد آنکارا 753ق.) تأسیس کرد.[۶]
- سومین ملامتیه: سید محمد نور (متولد مصر1288ق.) یکی از ملامتیه دوره سوم است که اکثر طریقت‌ها او را به‌عنوان قطب و غوث پذیرفته‌اند.[۷]او معتقد به وحدت وجود است نه وحدت شهود.[۸]
اشعار
نویسنده در این کتاب، اشعار بسیاری به زبان ترکی؛ مانند سروده‌های عاشق وصفی (شاعر ملامت گرا) آورده است.[۹]
فهرست محتوا در آغاز و کتابنامه و فهرست اعلام در پایان کتاب درج شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.