سلم السماوات: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' عبد الله ' به ' عبدالله ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'رسول الله' به 'رسول‌الله') |
||
| (۹ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[انصاری، ابو القاسم بن ابی حامد | [[انصاری، ابو القاسم بن ابی حامد]] (نويسنده) | ||
[[نورانی، | [[نورانی، عبدالله]] (مصحح) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''سلم السماوات''' اثری از ابو القاسم بن ابی حامد کازرونی( متولد 966ق ) متخلص به | '''سلم السماوات''' اثری از [[انصاری، ابو القاسم بن ابی حامد|ابوالقاسم بن ابی حامد کازرونی]] (متولد 966ق) متخلص به [[انصاری، ابو القاسم بن ابی حامد|قاسمی]]، از فضلا و شعرای قرن دهم هجری و اوایل قرن یازدهم اثری ماندگار در نثر فارسی شامل حکمت، اندرز و احوال دانشمندان و شاعران است و توسط [[نورانی، عبدالله|عبدالله نورانی]] تصحیح شده است. | ||
نوشتار حاضر که به شرح حال جمعی از حکما، شعرا و اصحاب مقامات پرداخته است <ref> آقا بزرگ تهرانى، محمد محسن، ج12، ص 221 </ref> در واقع از گونه کتاب‌های چند دانشی و | نوشتار حاضر که به شرح حال جمعی از حکما، شعرا و اصحاب مقامات پرداخته است <ref> آقا بزرگ تهرانى، محمد محسن، ج12، ص 221 </ref> در واقع از گونه کتاب‌های چند دانشی و دانش‌نامه‌نویسی است.<ref> مقدمه مصحح، ص سیزده </ref> نویسنده به جهت ملال زدایی از خواننده و رغبت افزایی به خواندن کتاب، مطالب آن را با اشعار و سخنان بدیع مقرون و آراسته کرده است. <ref> دیباچه، ص 5 </ref> نگارش این اثر در سال 1004ق <ref> مقدمه مصحح، ص هفده </ref> یا 1014ق به پایان یافته است. <ref> صفا، ذبیح الله،، ج5، ص 1592 </ref> | ||
ساختار کتاب مشتمل بر هفت بخش و هر بخش موسوم به «مرقوم» است. بخش اول به معرفی و شناخت حق تعالی اختصاص یافته است. بخش دوم به نبوت رسول‌الله(ص) و فضایل قرآن کریم و امامت ائمه‌ی اثنا عشر(ع) و دلایل و شواهد آن پرداخته است. در بخش سوم ولایت، مکاشفات، علوم غریبه و خوارق عادات ذکر شده است. بخش چهارم در مورد جمعی از حکمای جهان و با ذکر نمونه‌هایی از آثار ایشان است. ذکر بعضی از شعرای بلند پایه و نمونه‌ای از شعرهای ارزشمند آنان است. مطالب بخش پنجم را تشکیل داده است. بخش ششم به مخاطبه نفس و مواعظ و حکم اختصاص یافته است و در بخش هفتم و پایانی کتاب حقیقت مرگ، معاد و پایان احوال جهان و بندگان است. <ref> دیباچه، ص 5-6؛ مقدمه مصحح، ص سیزده – چهارده </ref> | |||
در پایان این اثر دیوان و پاره‌ای از اشعار نویسنده که [[تقی‌الدین کاشی، محمد بن علی|تقی‌الدین کاشی]] در «[[خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار|خلاصة الاشعار]]» آورده، ذکر شده است. <ref> رک: همان، ص چهارده </ref> | |||
در پایان این اثر دیوان و | |||
| خط ۵۲: | خط ۵۱: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:آثار کلی]] | ||
[[رده: مجموعه‌ها. پیایندها. مجموعه آثار]] | |||
[[رده: مجموعه رساله‌ها، مقالات و...]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط فاضل گرنه زاده]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط فاضل گرنه زاده]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط فریدون سبحانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۸
| سلم السماوات | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | انصاری، ابو القاسم بن ابی حامد (نويسنده) نورانی، عبدالله (مصحح) |
| ناشر | مرکز پژوهشی ميراث مکتوب |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1386ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-8700-30-5 |
| موضوع | شعر فارسی - قرن 10ق. - نثر فارسی - قرن 10ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | ق2س8 106 AC |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
سلم السماوات اثری از ابوالقاسم بن ابی حامد کازرونی (متولد 966ق) متخلص به قاسمی، از فضلا و شعرای قرن دهم هجری و اوایل قرن یازدهم اثری ماندگار در نثر فارسی شامل حکمت، اندرز و احوال دانشمندان و شاعران است و توسط عبدالله نورانی تصحیح شده است.
نوشتار حاضر که به شرح حال جمعی از حکما، شعرا و اصحاب مقامات پرداخته است [۱] در واقع از گونه کتاب‌های چند دانشی و دانش‌نامه‌نویسی است.[۲] نویسنده به جهت ملال زدایی از خواننده و رغبت افزایی به خواندن کتاب، مطالب آن را با اشعار و سخنان بدیع مقرون و آراسته کرده است. [۳] نگارش این اثر در سال 1004ق [۴] یا 1014ق به پایان یافته است. [۵]
ساختار کتاب مشتمل بر هفت بخش و هر بخش موسوم به «مرقوم» است. بخش اول به معرفی و شناخت حق تعالی اختصاص یافته است. بخش دوم به نبوت رسول‌الله(ص) و فضایل قرآن کریم و امامت ائمه‌ی اثنا عشر(ع) و دلایل و شواهد آن پرداخته است. در بخش سوم ولایت، مکاشفات، علوم غریبه و خوارق عادات ذکر شده است. بخش چهارم در مورد جمعی از حکمای جهان و با ذکر نمونه‌هایی از آثار ایشان است. ذکر بعضی از شعرای بلند پایه و نمونه‌ای از شعرهای ارزشمند آنان است. مطالب بخش پنجم را تشکیل داده است. بخش ششم به مخاطبه نفس و مواعظ و حکم اختصاص یافته است و در بخش هفتم و پایانی کتاب حقیقت مرگ، معاد و پایان احوال جهان و بندگان است. [۶]
در پایان این اثر دیوان و پاره‌ای از اشعار نویسنده که تقی‌الدین کاشی در «خلاصة الاشعار» آورده، ذکر شده است. [۷]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن.
- آقا بزرگ تهرانى، محمد محسن، الذريعة إلى تصانيف الشيعة، قم، اسماعیلیان، 1381ق. چاپ اول.
- صفا، ذبیح الله، تاريخ ادبيات در ايران، تهران، فردوس، 1378ش، چاپ هشتم.