سلم السماوات: تفاوت میان نسخه‌ها

سلم السماوات
سلم السماوات
پدیدآوران	انصاری، ابو القاسم بن ابی حامد (نويسنده) نورانی، عبدالله (مصحح)
ناشر	مرکز پژوهشی ميراث مکتوب
مکان نشر	ایران - تهران
سال نشر	1386ش
چاپ	1
شابک	‎978-964-8700-30-5
موضوع	شعر فارسی - قرن 10ق. - نثر فارسی - قرن 10ق.
زبان	فارسی
تعداد جلد	1
کد کنگره	ق2س8 106 AC
نورلایب	مطالعه و دانلود pdf
	v; t; e;

نسخهٔ کنونی تا ‏۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۸

سلم السماوات اثری از ابوالقاسم بن ابی حامد کازرونی (متولد 966ق) متخلص به قاسمی، از فضلا و شعرای قرن دهم هجری و اوایل قرن یازدهم اثری ماندگار در نثر فارسی شامل حکمت، اندرز و احوال دانشمندان و شاعران است و توسط عبدالله نورانی تصحیح شده است.

نوشتار حاضر که به شرح حال جمعی از حکما، شعرا و اصحاب مقامات پرداخته است ^[۱] در واقع از گونه‌ کتاب‌های چند دانشی و دانش‌نامه‌نویسی است.^[۲] نویسنده به جهت ملال زدایی از خواننده و رغبت افزایی به خواندن کتاب، مطالب آن را با اشعار و سخنان بدیع مقرون و آراسته کرده است. ^[۳] نگارش این اثر در سال 1004ق ^[۴] یا 1014ق به پایان یافته است. ^[۵]

ساختار کتاب مشتمل بر هفت بخش و هر بخش موسوم به «مرقوم» است. بخش اول به معرفی و شناخت حق تعالی اختصاص یافته است. بخش دوم به نبوت رسول‌الله(ص) و فضایل قرآن کریم و امامت ائمه‌ی اثنا عشر(ع) و دلایل و شواهد آن پرداخته است. در بخش سوم ولایت، مکاشفات، علوم غریبه و خوارق عادات ذکر شده است. بخش چهارم در مورد جمعی از حکمای جهان و با ذکر نمونه‌هایی از آثار ایشان است. ذکر بعضی از شعرای بلند پایه و نمونه‌ای از شعرهای ارزشمند آنان است. مطالب بخش پنجم را تشکیل داده است. بخش ششم به مخاطبه نفس و مواعظ و حکم اختصاص یافته است و در بخش هفتم و پایانی کتاب حقیقت مرگ، معاد و پایان احوال جهان و بندگان است. ^[۶]

در پایان این اثر دیوان و پاره‌ای از اشعار نویسنده که تقی‌الدین کاشی در «خلاصة الاشعار» آورده، ذکر شده است. ^[۷]

پانویس

↑ آقا بزرگ تهرانى، محمد محسن‏، ج‏12، ص 221
↑ مقدمه مصحح، ص سیزده
↑ دیباچه، ص 5
↑ مقدمه مصحح، ص هفده
↑ صفا، ذبیح الله،، ج‏5، ص 1592
↑ دیباچه، ص 5-6؛ مقدمه مصحح، ص سیزده – چهارده
↑ رک: همان، ص چهارده

منابع مقاله

مقدمه و متن.
آقا بزرگ تهرانى، محمد محسن‏، الذريعة إلى تصانيف الشيعة، قم، اسماعیلیان، 1381ق. چاپ اول.

صفا، ذبیح الله، تاريخ ادبيات در ايران، تهران، فردوس، 1378ش، چاپ هشتم.

وابسته‌ها

[1] آقا بزرگ تهرانى، محمد محسن‏، ج‏12، ص 221

[2] مقدمه مصحح، ص سیزده

[3] دیباچه، ص 5

[4] مقدمه مصحح، ص هفده

[5] صفا، ذبیح الله،، ج‏5، ص 1592

[6] دیباچه، ص 5-6؛ مقدمه مصحح، ص سیزده – چهارده

[7] رک: همان، ص چهارده

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

@@ خط ۵: / خط ۵: @@
 | پدیدآورندگان
 | پدیدآوران =
-[[انصاری، ابو القاسم بن ابی حامد  ]] (نويسنده)
+[[انصاری، ابو القاسم بن ابی حامد]] (نويسنده)
-[[نورانی، عبد الله]] (مصحح)
+[[نورانی، عبدالله]] (مصحح)
 |زبان
 | زبان = فارسی
@@ خط ۲۶: / خط ۲۶: @@
 }}
-'''سلم السماوات''' اثری از ابو القاسم بن ابی حامد کازرونی( متولد 966ق ) متخلص به قاسمی، از فضلا و شعرای قرن دهم هجری و اوایل قرن یازدهم اثری ماندگار در نثر فارسی شامل حکمت، اندرز و احوال دانشمندان و شاعران است و توسط عبد الله نورانی تصحیح شده است.
+'''سلم السماوات''' اثری از [[انصاری، ابو القاسم بن ابی حامد|ابوالقاسم بن ابی حامد کازرونی]] (متولد 966ق)  متخلص به [[انصاری، ابو القاسم بن ابی حامد|قاسمی]]، از فضلا و شعرای قرن دهم هجری و اوایل قرن یازدهم اثری ماندگار در نثر فارسی شامل حکمت، اندرز و احوال دانشمندان و شاعران است و توسط [[نورانی، عبدالله|عبدالله نورانی]] تصحیح شده است.
-نوشتار حاضر که به شرح حال جمعی از حکما، شعرا و اصحاب مقامات پرداخته است <ref> آقا بزرگ تهرانى، محمد محسن‏، ج‏12، ص 221 </ref> در واقع از گونه‌ کتاب‌های چند دانشی و دانش‌نامه نویسی است.<ref> مقدمه مصحح، ص سیزده </ref> نویسنده  به جهت  ملال زدایی از خواننده و رغبت افزایی به خواندن کتاب، مطالب آن را با اشعار و سخنان بدیع مقرون و آراسته کرده است. <ref> دیباچه، ص 5 </ref> نگارش این اثر در سال 1004ق <ref> مقدمه مصحح، ص هفده </ref> یا 1014ق به پایان یافته است. <ref> صفا، ذبیح الله،، ج‏5، ص 1592 </ref>
+نوشتار حاضر که به شرح حال جمعی از حکما، شعرا و اصحاب مقامات پرداخته است <ref> آقا بزرگ تهرانى، محمد محسن‏، ج‏12، ص 221 </ref> در واقع از گونه‌ کتاب‌های چند دانشی و دانش‌نامه‌نویسی است.<ref> مقدمه مصحح، ص سیزده </ref> نویسنده  به جهت  ملال زدایی از خواننده و رغبت افزایی به خواندن کتاب، مطالب آن را با اشعار و سخنان بدیع مقرون و آراسته کرده است. <ref> دیباچه، ص 5 </ref> نگارش این اثر در سال 1004ق <ref> مقدمه مصحح، ص هفده </ref> یا 1014ق به پایان یافته است. <ref> صفا، ذبیح الله،، ج‏5، ص 1592 </ref>
+ساختار کتاب مشتمل بر هفت بخش و هر بخش موسوم به «مرقوم» است.  بخش اول به معرفی و شناخت حق تعالی اختصاص یافته است. بخش دوم به نبوت رسول‌الله(ص) و فضایل قرآن کریم و امامت ائمه‌ی اثنا عشر(ع) و دلایل و شواهد آن پرداخته است. در بخش سوم ولایت، مکاشفات، علوم غریبه و خوارق عادات ذکر شده است. بخش چهارم در مورد جمعی از حکمای جهان و با ذکر نمونه‌هایی از آثار ایشان است. ذکر بعضی از شعرای بلند پایه  و نمونه‌ای از شعرهای ارزشمند آنان است. مطالب بخش پنجم را تشکیل داده است. بخش ششم به مخاطبه نفس و مواعظ و حکم اختصاص یافته است و در بخش هفتم و پایانی کتاب حقیقت مرگ، معاد و پایان احوال جهان و بندگان است. <ref> دیباچه، ص 5-6؛ مقدمه مصحح، ص سیزده – چهارده </ref>
-ساختار کتاب مشتمل بر هفت بخش و هر بخش موسوم به «مرقوم» است.  بخش اول به معرفی و شناخت حق تعالی اختصاص یافته است. بخش دوم به نبوت رسول الله(ص) و فضایل قرآن کریم و امامت ائمه‌ی اثنا عشر(ع) و دلایل و شواهد آن پرداخته است. در بخش سوم ولایت، مکاشفات، علوم غریبه و خوارق عادات ذکر شده است. بخش چهارم در مورد جمعی از حکمای جهان و با ذکر نمونه‌هایی از آثار ایشان است. ذکر بعضی از شعرای بلند پایه  و نمونه‌ای از شعرهای ارزشمند آنان است. مطالب بخش پنجم را تشکیل داده است. بخش ششم به مخاطبه نفس و مواعظ و حکم اختصاص یافته است و در بخش هفتم و پایانی کتاب حقیقت مرگ، معاد و پایان احوال جهان و بندگان است. <ref> دیباچه، ص 5-6؛ مقدمه مصحح، ص سیزده – چهارده </ref>
+در پایان این اثر دیوان و پاره‌ای  از اشعار نویسنده که [[تقی‌الدین کاشی، محمد بن علی|تقی‌الدین کاشی]] در «[[خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار|خلاصة الاشعار]]» آورده، ذکر شده است. <ref> رک: همان، ص چهارده </ref>
-در پایان این اثر دیوان و پاره ای از اشعار نویسنده که تقی الدین کاشی در «خلاصة الاشعار» آورده، ذکر شده است. <ref> رک: همان، ص چهارده </ref>
@@ خط ۵۲: / خط ۵۱: @@
 [[رده:کتاب‌شناسی]]
-[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
+[[رده:آثار کلی]]
+[[رده: مجموعه‌ها. پیایندها. مجموعه آثار]]
+[[رده: مجموعه رساله‌ها، مقالات و...]]
+[[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]]
 [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط فاضل گرنه زاده]]
 [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط فریدون سبحانی]]