المکتوبات المائه فی التصوف: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR119090J1.jpg | عنوان = المکتوبات المائه فی التصوف | عنوان‌های دیگر = مکتوبات. عربی | پدیدآورندگان | پدیدآوران = منیری، احمد بن یحیی (نويسنده) هدوی، مصطفی محيي الدين (مترجم) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = 1398 8043م8م 288 BP...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مالدین' به 'مالدین') |
||
| (۶ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''المکتوبات المائة فی التصوف''' اثری از | '''المکتوبات المائة فی التصوف''' اثری از [[منیری، احمد بن یحیی|شرف‌الدین احمد بن یحیی منیری]] (661- 782ق) در تصوف و عرفان است. این اثر را [[هدوی، مصطفی محيي الدين|مصطفی محیی‌الدین هدوی اروری ملیباری]] از فارسی به عربی ترجمه نموده و بر آن تعلیقاتی زده است. | ||
کتاب حاضر مجموعه‌ای از نامه‌هایی است که نویسنده یاد شده جهت شاگرد خویش قاضی | کتاب حاضر مجموعه‌ای از نامه‌هایی است که نویسنده یاد شده جهت شاگرد خویش قاضی شمس‌الدین و به درخواست او نوشته و در آنها وی را به ترک دنیا و روی آوردن به آخرت ترغیب نموده است. وی تلاش کرده با یادآوری عظمت خداوند تعالی و ضعف انسان به شاگرد خود و همچنین توجه دادن او به عدم یاس و نا امیدی از رحمت پروردگار، به واسطه نامه‌های یادشده، عشق و دوستی خداوند تعالی را در دل شاگردش محکم و استوار سازد. در این نامه‌ها مطالبی در تصوف اعم از مراتب و مقامات سالکان و احوال مریدان و توبه، اراده، توحید و معرفت، عشق و محبت، مجاهدت، عبودیت، تعبد و.... ذکر شده است. آغاز نگارش نامه‌ها سال 747ق بوده است.<ref> قسم تمهیدی، ص، 11 -12؛ تقدیم ص 5 </ref> | ||
کتاب حاضر نشانه‌های گفتمان سلوکی را در دوره‌ای مشخص از تاریخ اسلامی که در حقیقت قرن هشتم هجری است به تصویر کشیده و از ویژگی‌های فکری تصوف اسلامی در شرق دور (هند) اطلاعاتی ارزشمندی را به دست داده است.<ref> رک: همان؛ قسم تمهیدی، ص 14- 15 </ref> | کتاب حاضر نشانه‌های گفتمان سلوکی را در دوره‌ای مشخص از تاریخ اسلامی که در حقیقت قرن هشتم هجری است به تصویر کشیده و از ویژگی‌های فکری تصوف اسلامی در شرق دور (هند) اطلاعاتی ارزشمندی را به دست داده است.<ref> رک: همان؛ قسم تمهیدی، ص 14- 15 </ref> | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
اهمیت کتاب در روش خطابی و تأثیر‌گذار آن بر خواننده و همچنین در محتوا و مضمون آن که به عنوان یکی از متون مهم در حوزه تألیفات تربیتی و توجیهی قلمداد شده، نهفته است.<ref>رک: همان، ص 6 </ref> | اهمیت کتاب در روش خطابی و تأثیر‌گذار آن بر خواننده و همچنین در محتوا و مضمون آن که به عنوان یکی از متون مهم در حوزه تألیفات تربیتی و توجیهی قلمداد شده، نهفته است.<ref>رک: همان، ص 6 </ref> | ||
این اثر با تکیه بر برخی مصادر تصوف و عرفان از قبیل قوت | این اثر با تکیه بر برخی مصادر تصوف و عرفان از قبیل [[قوت القلوب في معاملة المحبوب و وصف طريق المريد إلی مقام التوحيد|قوت القلوب]]، [[روح الأرواح في شرح أسماء الملك الفتاح|روح الارواح]]، [[التعرف لمذهب أهل التصوف|التعرف لمذهب اهل التصوف]]، [[كشف المحجوب (تصنیف)|کشف المحجوب]]، [[نوادر الاصول]]، [[عوارف المعارف]] و.... که نویسنده از آنها نام برده و همچنین دیگر مصادری که نام آنها را نبرده، مانند [[الرسالة القشيرية|رساله قشیریه]]، [[مرصاد العباد|مرصاد العباد من المبدا الی المعاد]]، [[إحياء علوم الدين|احیاء علوم‌الدین]] و برخی از دیوانهای شعر فارسی، تدوین شده است.<ref> قسم تمهیدی، ص 19- 17 </ref> | ||
محقق کتاب در پاورقی به مستند‌‌سازی برخی از مطالب نظیر روایات، اشعار فارسی و عرفانی و... که نویسنده به مصادر آنها اشاره نکرده پرداخته است.<ref> رک: همان</ref> وی همچنین معنای اشعار فارسی را در پاورقی ذکر کرده و به توضیح واژگان دشوار و برخی مطالب نویسنده پرداخته است. | محقق کتاب در پاورقی به مستند‌‌سازی برخی از مطالب نظیر روایات، اشعار فارسی و عرفانی و... که نویسنده به مصادر آنها اشاره نکرده پرداخته است.<ref> رک: همان</ref> وی همچنین معنای اشعار فارسی را در پاورقی ذکر کرده و به توضیح واژگان دشوار و برخی مطالب نویسنده پرداخته است. | ||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
[[رده:مباحث خاص تصوف و عرفان]] | [[رده:مباحث خاص تصوف و عرفان]] | ||
[[رده:تصوف. سلوک (تعریف تصوف. وجه تسمیه آن، آداب و اعمال)]] | [[رده:تصوف. سلوک (تعریف تصوف. وجه تسمیه آن، آداب و اعمال)]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1401]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط فاضل گرنه زاده]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1401 توسط فاضل گرنه زاده]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۰۸
| المکتوبات المائه فی التصوف | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | منیری، احمد بن یحیی (نويسنده) هدوی، مصطفی محيي الدين (مترجم) |
| عنوان‌های دیگر | مکتوبات. عربی |
| ناشر | بنیاد علمی و فرهنگی استاد شهید مرتضی مطهری ** دار الأمان |
| مکان نشر | مغرب - رباط |
| سال نشر | 1441ق - 2019م |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-9954-619-84-1 |
| موضوع | تصوف - متون قدیمی تا قرن 14 - آداب طریقت - متون قدیمی تا قرن 14 - عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | 1398 8043م8م 288 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
المکتوبات المائة فی التصوف اثری از شرف‌الدین احمد بن یحیی منیری (661- 782ق) در تصوف و عرفان است. این اثر را مصطفی محیی‌الدین هدوی اروری ملیباری از فارسی به عربی ترجمه نموده و بر آن تعلیقاتی زده است.
کتاب حاضر مجموعه‌ای از نامه‌هایی است که نویسنده یاد شده جهت شاگرد خویش قاضی شمس‌الدین و به درخواست او نوشته و در آنها وی را به ترک دنیا و روی آوردن به آخرت ترغیب نموده است. وی تلاش کرده با یادآوری عظمت خداوند تعالی و ضعف انسان به شاگرد خود و همچنین توجه دادن او به عدم یاس و نا امیدی از رحمت پروردگار، به واسطه نامه‌های یادشده، عشق و دوستی خداوند تعالی را در دل شاگردش محکم و استوار سازد. در این نامه‌ها مطالبی در تصوف اعم از مراتب و مقامات سالکان و احوال مریدان و توبه، اراده، توحید و معرفت، عشق و محبت، مجاهدت، عبودیت، تعبد و.... ذکر شده است. آغاز نگارش نامه‌ها سال 747ق بوده است.[۱]
کتاب حاضر نشانه‌های گفتمان سلوکی را در دوره‌ای مشخص از تاریخ اسلامی که در حقیقت قرن هشتم هجری است به تصویر کشیده و از ویژگی‌های فکری تصوف اسلامی در شرق دور (هند) اطلاعاتی ارزشمندی را به دست داده است.[۲]
این اثر از مکتب اخلاقی جنید که به جوانب سلوکی اهتمام دارد الهام گرفته و حاوی موضوعات متنوع مورد نیاز سالکان است. از مهم‌ترین آنها می‌توان به موضوع غنی بودن خداوند تعالی، رحمت واسعه خداوند، جایگاه، منزلت و کرامت انسان، و محبت و عشق اشاره کرد. اهمیت شریعت و انکار بر طرق دروغین از موضوعات مهم دیگری است که نویسند آن را به رد بعضی از اشکالات مخالفان تصوف و ادعاهای آنها از جمله اختلاف میان مقتضیات شریعت و اعمال طریقت، پرداخته و در بسیاری از نامه‌ها به اهمیت و فضل شریعت و علمای آن اشاره کرده است.[۳]
نویسنده مکتوبات را در اوقات مختلف و همراه با شواهدی از قرآن، احادیث نبوی، و سخنان صحابه، تابعان و مشایخ صوفیه به نگارش درآورده است. وی احادیث نبوی را نقل به معنی نموده است. تتبع در کتاب، نشان از اعتماد کردن نویسنده در ذکر مطالب اعم از حدیث و شعر بر حافظه خود دارد.[۴]
اهمیت کتاب در روش خطابی و تأثیر‌گذار آن بر خواننده و همچنین در محتوا و مضمون آن که به عنوان یکی از متون مهم در حوزه تألیفات تربیتی و توجیهی قلمداد شده، نهفته است.[۵]
این اثر با تکیه بر برخی مصادر تصوف و عرفان از قبیل قوت القلوب، روح الارواح، التعرف لمذهب اهل التصوف، کشف المحجوب، نوادر الاصول، عوارف المعارف و.... که نویسنده از آنها نام برده و همچنین دیگر مصادری که نام آنها را نبرده، مانند رساله قشیریه، مرصاد العباد من المبدا الی المعاد، احیاء علوم‌الدین و برخی از دیوانهای شعر فارسی، تدوین شده است.[۶]
محقق کتاب در پاورقی به مستند‌‌سازی برخی از مطالب نظیر روایات، اشعار فارسی و عرفانی و... که نویسنده به مصادر آنها اشاره نکرده پرداخته است.[۷] وی همچنین معنای اشعار فارسی را در پاورقی ذکر کرده و به توضیح واژگان دشوار و برخی مطالب نویسنده پرداخته است.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.