الصوفية في الإسلام: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR92318J1.jpg | عنوان = الصوفية في الإسلام | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = نیکلسون، رلند الین (نويسنده) شریبه، نور الدین (مترجم) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = /ن9ص9 288 BP | موضوع = |ناشر | ناشر = مکتبة ال...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' الدین' به 'الدین') |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[نیکلسون، | [[نیکلسون، رینولد الین]] (نويسنده) | ||
[[شریبه، | [[شریبه، نورالدین]] (مترجم) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''الصوفیة فی الاسلام''' ترجمه کتابی با همین نام نوشته رینولد الین نیکلسون (1868-1945م) مستشرق و اسلام‌شناس انگلیسی است در طریقت و معارف تصوف که توسط | '''الصوفیة فی الاسلام''' ترجمه کتابی با همین نام نوشته [[نیکلسون، رینولد الین|رینولد الین نیکلسون]] (1868-1945م) مستشرق و اسلام‌شناس انگلیسی است در طریقت و معارف تصوف که توسط [[شریبه، نورالدین|نورالدین شریبه]] به عربی ترجمه شده است. | ||
نیکلسون در مقدمه کتاب، صوفیه را از عوامل بیرونی چون آیین‌های مسیح، نوافلاطونی، گنوسی و بودا متأثر دانسته است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص19</ref> | [[نیکلسون، رینولد الین|نیکلسون]] در مقدمه کتاب، صوفیه را از عوامل بیرونی چون آیین‌های مسیح، نوافلاطونی، گنوسی و بودا متأثر دانسته است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص19</ref> | ||
وی در اولین فصل کتاب از طریقت سخن گفته که اولین منزل از سفر سه منزلی طریقت، معرفت و حقیقت است. در تمامی سیاهه‌هایی که مقامات را برشمرده‌اند، نخستین جایگاه به «توبه» اختصاص یافته است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 39</ref> صوفی پس از التزام به مجاهدت نفس، توکل، ذکر و مراقبه، به مرتبه‌ای از اهلیت می‌رسد که پیر یا شیخ با او مرقعه یا خرقه می‌پوشاند و این نشانه آن است که او توفیق طی مراحل نخستین و گذشتن از فراز و نشیب «طریقت» را به دست آورده است.<ref>ر.ک: همان، ص43</ref> | وی در اولین فصل کتاب از طریقت سخن گفته که اولین منزل از سفر سه منزلی طریقت، معرفت و حقیقت است. در تمامی سیاهه‌هایی که مقامات را برشمرده‌اند، نخستین جایگاه به «توبه» اختصاص یافته است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 39</ref> صوفی پس از التزام به مجاهدت نفس، توکل، ذکر و مراقبه، به مرتبه‌ای از اهلیت می‌رسد که پیر یا شیخ با او مرقعه یا خرقه می‌پوشاند و این نشانه آن است که او توفیق طی مراحل نخستین و گذشتن از فراز و نشیب «طریقت» را به دست آورده است.<ref>ر.ک: همان، ص43</ref> | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
از این کتاب دو ترجمه فارسی موجود است: | از این کتاب دو ترجمه فارسی موجود است: | ||
#«اسلام و تصوف»، ترجمه محمدحسین مدرس | #«اسلام و تصوف»، ترجمه [[محمدحسین مدرس نهاوندی]]، 1339ش. | ||
#«عرفان عارفان مسلمان»، ترجمه دکتر اسدالله | #«عرفان عارفان مسلمان»، ترجمه دکتر [[اسدالله آزاد]]، 1366ش. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[اسلام و تصوف]] | |||
[[عرفان عارفان مسلمان]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده: تصوف و عرفان]] | |||
[[رده:طرائق صوفیه]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1401]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1401 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1401 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1401 توسط فریدون سبحانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۰۰
| الصوفية في الإسلام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | نیکلسون، رینولد الین (نويسنده) شریبه، نورالدین (مترجم) |
| ناشر | مکتبة الخانجي |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 1422ق - 2002م |
| چاپ | 2 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ن9ص9 288 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الصوفیة فی الاسلام ترجمه کتابی با همین نام نوشته رینولد الین نیکلسون (1868-1945م) مستشرق و اسلام‌شناس انگلیسی است در طریقت و معارف تصوف که توسط نورالدین شریبه به عربی ترجمه شده است.
نیکلسون در مقدمه کتاب، صوفیه را از عوامل بیرونی چون آیین‌های مسیح، نوافلاطونی، گنوسی و بودا متأثر دانسته است.[۱]
وی در اولین فصل کتاب از طریقت سخن گفته که اولین منزل از سفر سه منزلی طریقت، معرفت و حقیقت است. در تمامی سیاهه‌هایی که مقامات را برشمرده‌اند، نخستین جایگاه به «توبه» اختصاص یافته است.[۲] صوفی پس از التزام به مجاهدت نفس، توکل، ذکر و مراقبه، به مرتبه‌ای از اهلیت می‌رسد که پیر یا شیخ با او مرقعه یا خرقه می‌پوشاند و این نشانه آن است که او توفیق طی مراحل نخستین و گذشتن از فراز و نشیب «طریقت» را به دست آورده است.[۳]
در فصل دوم از تجلی و جذبه سخن رفته است. او با آسیب‌شناسی تصوف جدید می‌نویسد: کسی که قلبش غرق اندیشه خداست نمی‌تواند با شنیدن آلات موسیقی و رقص به ورطه فساد افتد. به گفته هجویری برای آنان که در مجالس سماع شرکت می‌جویند، احکامی هشدار دهنده قایل است و اعتراف می‌کند مجالس عمومی سماع درویشان به نهایت دلسرد کننده و غیر اخلاقی است.[۴]
معرفت، عشق الهی، اولیا و کرامات و حال اتحاد عناوین دیگر فصول کتاب است. در عباراتی از فصل پنجم می‌خوانیم: «شماری از اولیا پیروی از ظواهر شرع و احکام را تا زمانی ضروری می‌شمرند که سالک در مقام مریدی و مرحله سلوک است، و چون به مقام ولایت رسد می‌تواند از رعایت آنها درگذرد. ولی مقامی والاتر از مردمان معمولی دارد و هر عملی از او صادر شود که به ظاهر خلاف موازین شرع نماید، نباید بر او خرده گرفت و آن را محکوم کرد. در حالی‌که صوفیان متقدم بر این اعتقاد پای می‌فشرند که هرگاه از ولی عملی خلاف شرع سرزند، شیاد است.[۵]
از این کتاب دو ترجمه فارسی موجود است:
- «اسلام و تصوف»، ترجمه محمدحسین مدرس نهاوندی، 1339ش.
- «عرفان عارفان مسلمان»، ترجمه دکتر اسدالله آزاد، 1366ش.
پانویس
منابع مقاله
تصدیر، مقدمه و متن کتاب.