سید علوی، سید ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:شاگردان آیت‌الله مشکینى using HotCat) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز («سید علوی، سید ابراهیم» را محافظت کرد ([ویرایش=تنها مدیران] (بی‌پایان) [انتقال=تنها مدیران] (بی‌پایان))) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸۴: | خط ۸۴: | ||
[[علی علیه‌السلام و فلسفه الهی]] | [[علی علیه‌السلام و فلسفه الهی]] | ||
[[صفحاتی از زندگانی امام جعفر صادق(ع)]] | |||
[[سرزمین پیامبران]] | [[سرزمین پیامبران]] | ||
| خط ۱۱۲: | خط ۱۱۴: | ||
[[رده:شاگردان شهید مفتح]] | [[رده:شاگردان شهید مفتح]] | ||
[[رده:شاگردان آیت‌الله مشکینى]] | [[رده:شاگردان آیت‌الله مشکینى]] | ||
[[رده:شاگردان آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۷:۵۲
| نام | سید علوی، سید ابراهیم |
|---|---|
| نامهای دیگر | علوي، ابراهيم |
| نام پدر | میرسلیمان |
| متولد | 1318ش |
| محل تولد | شهر تبریز |
| رحلت | |
| اساتید | جعفر سبحانى، ناصر مکارم شیرازی، میرزا حسین نورى، میرزا علی مشکینى، |
| برخی آثار | یادنامه علامه شریف رضی
سرزمین پیامبران نگاهی به ارکان اسلام در نهج‌البلاغه |
| کد مؤلف | AUTHORCODE02937AUTHORCODE |
سید ابراهیم سید علوی (متولد 1318ش-تبریز)، از روحانیون و فضلای حوزه علمیه و از شاگردان حضرات آیات مکارم شیرازی و سبحانی تبریزی به شمار می‌رود.
ولادت
او فرزند میرسلیمان در سال 1318ش برابر با یکم شوال 1358ق در شهر تبریز در محله ویجویه (ورجی) متولد شد.
تحصیلات
پس از گذراندن دوران تحصیلات ابتدایی با ورود به مدرسه دیانتی محمدیه که با اذن آیت‌الله سید محمد حجت کوه‌کمره‌ای بانی و مؤسس مدرسه حجتیه قم تأسیس یافته بود، در همان سنین نوجوانی به فراگیری علوم اسلامی و دانش‌های دینی علاقه نشان داد. همچنین در مدرسه طالبیه به یادگیری صرف و نحو عربی پرداخت و جامع المقدمات، سیوطى، جامی و دیگر کتب ادبی را آموخت.
سید ابراهیم پس از فراگیری صرف و نحو عربی برای ادامه تحصیلات عازم حوزه علمیه قم شد. اول در مدرسه فیضیه و سپس در مدرسه حجتیه، ساکن شد و دروس سطح را (شرح لمعه، منطق، معالم، رسائل، مکاسب، کفایة الاصول و...) را نزد اساتید وقت، حضرات: حاج میرزا یدالله دوزدوزانى، جعفر سبحانى، ناصر مکارم شیرازی، میرزا حسین نورى، میرزا علی مشکینى، سید محمد باقرسلطانی (طباطبایی) حدوداً در سالهای 1333 الی 1340ش -سال وفات آیت‌الله بروجردی- خواند. دروس فلسفه و کلام و تفسیر و نهج‌البلاغه را همزمان نزد علامه طباطبایی، سید حسین قاضی تبریزی، حاج‌آقا مصطفی خمینی، دکتر مفتح و دیگر اساتید وقت فراگرفت.
تقریباً پس از پایان سطوح، بیش از ده سال در درس خارج فقه و اصول مراجع و آیات وقت و اندک زمانی در درسهای امام خمینی(ره) حضور یافت و زمانی کوتاه هم به نجف اشرف مشرف شد. لیکن پس از چند ماه مراجعت کردم و در قم به ادامه تحصیل پرداخت. در سال 1350ش با دیپلم ادبی و شرکت در کنکور سراسری وارد دانشگاه تهران شد و در رشته جامعه‌شناسى، لیسانس گرفت.
آثار
وی از زمان‌های جوانی در جلسات نویسندگی آیت‌الله مکارم شیرازی و جلسات اسلام‌شناسی دکتر مفتح در رشته نویسندگی وارد شد. از همان وقت کتاب‌هایی را تألیف، ترجمه و تحقیق کرد که برخی به چاپ رسیده است. همچنین از وی نزدیک به یکصد مقاله به زیور طبع آراسته شده است.
از جمله آثار اوست:
- یادنامه علامه شرف‌الدین رضی(ره)
- مقدمه و نشر حقايق التأويل
- مقدمه و نشر دیوان شریف رضی(ره)
- تخلیص البیان، سید رضی(ره)
- تاریخ توصیفی- تحلیلی صدر اسلام
- تاریخچه نقد و بررسی عقاید و اعمال وهابی‌ها
- سرزمین پیامبران
- نگاهی به ارکان اسلام در نهج‌البلاغه
- تقوا و متقین در نهج‌البلاغه
- بعثت پیامبری در نهج‌البلاغه (زمینه‌های بعثت، نظام صالح، وحی، منبع فکر و قانونگذاری، اخلاق و سیره پیامبران)
- نماز در قرآن
- اقتصاد و صرفه جویی
- عدل الهی و عدالت بشری
- نماز جماعت و فواید و آثار
- سب و لعن از دیدگاه اخلاقی و فقه سیاسی
- یادنامه علامه شریف رضی