هدایت، محمود: تفاوت میان نسخهها
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
در 1302 وارد خدمات قضایی شد و تمام مراحل قضایی را در وزارت دادگستری طی کرد. مدتی رئیس دیوان دادرسی دارایی و زمانی مدیرکل ثبت اسناد و املاک شد. در دیوانعالی کشور مستشاری و ریاست شعبه داشت. آخرین سمت قضایی او ریاست دادگاه تجدید نظر انتظامی قضات بود. در وزارت کشور نیز سمتهایی از قبیل ریاست کارگزینی و فرمانداری تبریز با او بود. وی در 1329 زمانی که رزمآرا به نخست وزیری رسید به معاونت نخست وزیر منصوب شد. در کابینه بعدی که ریاست آن با علاء بود همان سمت را حفظ کرد. در حکومت دکتر مصدق به دادگستری بازگشت و به مستشاری دیوانعالی کشور مشغول شد. در 1334 مجددا به معاونت نخست وزیری برگزیده شد و چند سالی آن سمت را داشت. | در 1302 وارد خدمات قضایی شد و تمام مراحل قضایی را در وزارت دادگستری طی کرد. مدتی رئیس دیوان دادرسی دارایی و زمانی مدیرکل ثبت اسناد و املاک شد. در دیوانعالی کشور مستشاری و ریاست شعبه داشت. آخرین سمت قضایی او ریاست دادگاه تجدید نظر انتظامی قضات بود. در وزارت کشور نیز سمتهایی از قبیل ریاست کارگزینی و فرمانداری تبریز با او بود. وی در 1329 زمانی که رزمآرا به نخست وزیری رسید به معاونت نخست وزیر منصوب شد. در کابینه بعدی که ریاست آن با علاء بود همان سمت را حفظ کرد. در حکومت دکتر مصدق به دادگستری بازگشت و به مستشاری دیوانعالی کشور مشغول شد. در 1334 مجددا به معاونت نخست وزیری برگزیده شد و چند سالی آن سمت را داشت. | ||
محمود هدایت اشعار زیادی سرود که بخشی از آن به چاپ رسید. اشعارش از استحکام شعری برخوردار | محمود هدایت اشعار زیادی سرود که بخشی از آن به چاپ رسید. اشعارش از استحکام شعری برخوردار میباشد و تابلوهای نقاشی او که بین خواص معروفیت دارد معرف ذوق و هنر او در این فن میباشد.<ref>ر.ک.عاقلی، باقر، ج3، ص۱۷۳۱–۱۷۳۲</ref> | ||
== وفات == | == وفات == | ||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
# عاقلی، باقر، شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران، تهران، نشر گفتار با همکاری نشر علم، 1380 | # عاقلی، باقر، شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران، تهران، نشر گفتار با همکاری نشر علم، 1380 | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== |
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۱۱
نام | هدایت، محمود |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | هدایتقلى اعتضاد الملک |
متولد | ۱۲۷۶ش |
محل تولد | تهران |
رحلت | 1368ش |
اساتید | محمد غفاری |
برخی آثار | مسافرت به ایران بمعیت سفیر کبیر روسیه در سال 1817 |
کد مؤلف | AUTHORCODE05487AUTHORCODE |
محمود هدایت (۱۲۷۶ـ۱۳۶8ش)، نویسنده، مترجم و شاعر، نقاش، قاضی، موسیقیدان
ولادت
او فرزند هدایتقلى اعتضاد الملک در سال ۱۲۷۶ش، در تهران متولد شد.
وى برادر صادق هدایت، داستاننویس معروف است.
تحصیلات
تحصیلات ابتدایى و متوسطه و عالیه را در مدارس علمیه و دارالفنون و دانشكده حقوق به پایان رسانید. هدایت در جوانى به علوم ادبى، فنون نقاشى، موسیقى و مجسمهسازى علاقه داشت و سالها در خدمت استاد كمال الملکبه آموختن صنعت نقاشى پرداخت. فن موسیقی را نیز به طریق علمی نزد تنی چند از هنرمندان معروف یادگرفت.
در 1302 وارد خدمات قضایی شد و تمام مراحل قضایی را در وزارت دادگستری طی کرد. مدتی رئیس دیوان دادرسی دارایی و زمانی مدیرکل ثبت اسناد و املاک شد. در دیوانعالی کشور مستشاری و ریاست شعبه داشت. آخرین سمت قضایی او ریاست دادگاه تجدید نظر انتظامی قضات بود. در وزارت کشور نیز سمتهایی از قبیل ریاست کارگزینی و فرمانداری تبریز با او بود. وی در 1329 زمانی که رزمآرا به نخست وزیری رسید به معاونت نخست وزیر منصوب شد. در کابینه بعدی که ریاست آن با علاء بود همان سمت را حفظ کرد. در حکومت دکتر مصدق به دادگستری بازگشت و به مستشاری دیوانعالی کشور مشغول شد. در 1334 مجددا به معاونت نخست وزیری برگزیده شد و چند سالی آن سمت را داشت.
محمود هدایت اشعار زیادی سرود که بخشی از آن به چاپ رسید. اشعارش از استحکام شعری برخوردار میباشد و تابلوهای نقاشی او که بین خواص معروفیت دارد معرف ذوق و هنر او در این فن میباشد.[۱]
وفات
سرانجام در سال 1368ش درگذشت.
آثار
- شاهنامه ثعالبى در شرح احوال سلاطین ایران؛
- زیارت و سیاحت؛
- مسافرت به ایران به معیت سفیر كبیر روسیه؛
- در تاریخ ایران از بدایت تا نهایت؛
- گلزار جاویدان؛
- در ركاب نادرشاه یا سفرنامه عبدالكریم؛
- مسافرت به ارمنستان و ایران.
پانويس
- ↑ ر.ک.عاقلی، باقر، ج3، ص۱۷۳۱–۱۷۳۲
منابع مقاله
- عاقلی، باقر، شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران، تهران، نشر گفتار با همکاری نشر علم، 1380