حمیدی، محمد بن فتوح: تفاوت میان نسخهها
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '↵↵↵\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به ' {{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|حمیدی ( | {{کاربردهای دیگر|حمیدی (ابهامزدایی)}} | ||
'''محمد بن فتوح حُمَیدی مَیُورقی اَزْدی اندلسی''' (متوفی 488ق)، حافظ، محدّث، محدث و مفسر، فقیه ظاهری، ادیب و مورخ اندلسی قرن پنجم میباشد. شاگرد [[ابن حزم، علی بن احمد|علی بن حزم اندلسی]] | '''محمد بن فتوح حُمَیدی مَیُورقی اَزْدی اندلسی''' (متوفی 488ق)، حافظ، محدّث، محدث و مفسر، فقیه ظاهری، ادیب و مورخ اندلسی قرن پنجم میباشد. شاگرد [[ابن حزم، علی بن احمد|علی بن حزم اندلسی]] | ||
کنیهاش ابوعبدالله است و نسبت حُمَیدی به یکی از نیاکانش، حُمَیدبن یَصِل، و نسبت اَزدی به خاندان او بازمیگردد، که از قبیله اَزْد در یمن بودند<ref>[[ابن اثیر، علی بن محمد|ابن اثیر]]، اللباب فی تهذیب الانساب، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۴</ref> | |||
== ولادت == | == ولادت == | ||
| خط ۶۹: | خط ۶۹: | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[جذوة المقتبس في ذكر ولاة الأندلس]] | [[جذوة المقتبس في ذكر ولاة الأندلس]] | ||
[[جذوة المقتبس فى تاريخ علماء الاندلس (محقق ابیاری)]] | |||
[[الجمع بین الصحيحین «البخاري و مسلم»]] | [[الجمع بین الصحيحین «البخاري و مسلم»]] | ||
[[الذهب المسبوک في وعظ الملوک]] | |||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۲۳:۰۳
محمد بن فتوح حُمَیدی مَیُورقی اَزْدی اندلسی (متوفی 488ق)، حافظ، محدّث، محدث و مفسر، فقیه ظاهری، ادیب و مورخ اندلسی قرن پنجم میباشد. شاگرد علی بن حزم اندلسی
| نام | حمیدی، محمد بن فتوح |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | فتوح |
| متولد | پیش از 420ف |
| محل تولد | میورقه |
| رحلت | 488 ق |
| اساتید | علی بن حزم اندلسی |
| برخی آثار | جذوة المقتبس في تاريخ علماء الأندلس |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00482AUTHORCODE |
کنیهاش ابوعبدالله است و نسبت حُمَیدی به یکی از نیاکانش، حُمَیدبن یَصِل، و نسبت اَزدی به خاندان او بازمیگردد، که از قبیله اَزْد در یمن بودند[۱]
ولادت
او پیش از ۴۲۰ در میورقه به دنیا آمد، اما اصل او را از رصافه قرطبه دانستهاند.
اساتید
وی حدیث را در اندلس، مصر، مکه، دمشق و بغداد آموخت[۲]و از شاگردان خاص و مصاحبان ابن حزم (متوفی ۴۵۶ یا ۴۵۷)، متکلم و فقیه ظاهری، بود.
از دیگر مشایخ و استادان او، ابوبکر خطیب بغدادی، ابونصر ابن ماکولا، ابوالولید باجی، ابوعبدالله قضاعی، ابواسحاق حبّال، ابوالعباس عذری و ابن عبدالبرّ قرطبی بودند.
وفات
حمیدی شاعر و ادیبی توانا نیز بود، کتابهای ادبی و اشعاری که در منابع شرح حال، از او نقل کردهاند، بر این امر گواه است. وی در حدود هفتاد سالگی، در ۴۸۸ درگذشت و در قبرستان باب حرب، کنار قبر بشر حافی، دفن شد.
آثار
ایشان صاحب كتابهاى «الجمع بين الصحيحين» و «جذوة المقتبس في تاريخ علماء الأندلس» مىباشد و در 488ق، وفات يافته است.
پانویس