لطائف المنن: تفاوت میان نسخه‌ها
(+) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'لطائف (ابهام زدایی)' به 'لطائف (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۲۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR73743J1.jpg | | تصویر =NUR73743J1.jpg | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| لطائف (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''لطائف المنن'''، نوشته صوفی و مفسر مالكى و از مشايخ [[طريقت شاذليه]]، [[ابن عطاءالله اسکندری، احمد بن محمد|تاج‌الدین ابی‌الفضل احمد بن محمد بن عبدالکریم ابن عطاءالله اسکندری]] (متوفای 709ق)، با هدف معرفی و شرح مقامات معنوی 2 نفر از صوفیان این طریقت به نام [[مرسی، ابوالعباس | ابوالعباس مرسی]] و [[شاذلی، ابوالحسن | ابوالحسن شاذلی]]. | |||
[[ابن عطاءالله اسکندری، احمد بن محمد|ابن عطاءالله اسکندری]] در این اثر، افزون بر بیان ستایش‌های فراوان نسبت به شخصیت‌های یادشده، برخی از آیات قرآن و روایات را از زبان [[مرسی، ابوالعباس | ابوالعباس مرسی]] با گرایش باطنی و بر اساس دیدگاه مذکور، تفسیر و شرح می‌کند و به برخی اعتراض‌ها به سخنان صوفیانه پاسخ می‌دهد. | |||
محقق [[محمود، عبدالحلیم| عبدالحلیم محمود]] در مقدمه ستایشگرانه‌اش این کتاب را از نفیس‌ترین آثار شمرده و درباره نویسنده‌اش نیز ادعا کرده که او بین ریاست بر علوم شریعت و عالمان آن و همچنین سَروری بر علوم حقیقت و دانشمندان آن؛ جمع کرده است.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/73743?pageNumber=7&viewType=html مقدمه محقق، ص7.]</ref> او اثر حاضر را مبارک می‌نامد زیرا از 2 شخصیت صوفی سخن می‌گوید که به نظر وی در قلّه برتری روحی قرار دارند: [[شاذلی، ابوالحسن | ابوالحسن شاذلی]] و [[مرسی، ابوالعباس | ابوالعباس مرسی]].<ref>[https://noorlib.ir/book/view/73743?pageNumber=10&viewType=html مقدمه محقق، ص10.]</ref> | |||
== موضوعات == | |||
این کتاب شامل 10 باب به ترتیب ذیل است: | |||
#معرفی [[شاذلی، ابوالحسن | ابوالحسن شاذلی]] | |||
#گواهی [[شاذلی، ابوالحسن | ابوالحسن شاذلی]] درباره مقام [[مرسی، ابوالعباس | ابوالعباس مرسی]] | |||
#خاطرات و مکاشفات ابوالعباس مرسی | |||
#علم و زهد و ورع و صفات دیگر مرسی | |||
#توضیحات مرسی درباره برخی آیات | |||
#تفسیر برخی روایات در کلام مرسی | |||
#شرح سخنان مشکل صوفیان | |||
#سخن مرسی در مورد حقائق و مقامات | |||
#اشعار مرسی و یا اشعاری که در حضور او گفته‌اند | |||
#ذکر و دعای مرسی.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/73743?pageNumber=212&viewType=html فهرست مطالب، ص212.]</ref> | |||
== نمونه مباحث == | |||
*محقق [[محمود، عبدالحلیم| عبدالحلیم محمود]] مناجات‌هایی از [[ابن عطاءالله اسکندری، احمد بن محمد|ابن عطاءالله اسکندری]] آورده و آن را بسیار ستوده است.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/73743?pageNumber=16&viewType=html مقدمه محقق، ص16- 18.]</ref> | |||
* نویسنده در پایان کتاب وصیت‌نامه‌ای معنوی خطاب به برخی از برادران اهل اسکندریه نوشته و در آن از جمله برخی از نشانه‌های دوستی خدای متعال را بیان کرده است.<ref>[https://noorlib.ir/book/view/73743?pageNumber=206&viewType=html متن کتاب، ص206.]</ref> | |||
*[[ابن عطاءالله اسکندری، احمد بن محمد|ابن عطاءالله اسکندری]] نوشته است: از [[شاذلی، ابوالحسن | ابوالحسن شاذلی]] پرسیدند چرا کتابی در باب خداشناسی و عرفان نمی‌نویسی؟! او پاسخ داد: کتاب‌ها و نوشته‌های من اصحابم هستند. <ref>[https://noorlib.ir/book/view/73743?pageNumber=23&viewType=html مقدمه نویسنده، ص23- 24.]</ref> | |||
فهرست محتوا در پایان کتاب درج شده است. | |||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
| خط ۴۱: | خط ۵۶: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن كتاب. | فهرست مطالب، مقدمه محقق، مقدمه نویسنده و متن كتاب. | ||
{{تصوف و عرفان}} | {{تصوف و عرفان}} | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
| خط ۴۸: | خط ۶۳: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:تصوف و عرفان]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1401]] | |||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:مقالات آذر 01 خردمند]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۴۹
| لطائف المنن | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن عطاءالله اسکندری (نویسنده) عبدالحلیم محمود (محقق) |
| ناشر | دارالمعارف |
| مکان نشر | قاهره - مصر |
| چاپ | 2 |
| زبان | عربی |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
برای دیگر کاربردها، لطائف (ابهام‌زدایی) را ببینید.
لطائف المنن، نوشته صوفی و مفسر مالكى و از مشايخ طريقت شاذليه، تاج‌الدین ابی‌الفضل احمد بن محمد بن عبدالکریم ابن عطاءالله اسکندری (متوفای 709ق)، با هدف معرفی و شرح مقامات معنوی 2 نفر از صوفیان این طریقت به نام ابوالعباس مرسی و ابوالحسن شاذلی.
ابن عطاءالله اسکندری در این اثر، افزون بر بیان ستایش‌های فراوان نسبت به شخصیت‌های یادشده، برخی از آیات قرآن و روایات را از زبان ابوالعباس مرسی با گرایش باطنی و بر اساس دیدگاه مذکور، تفسیر و شرح می‌کند و به برخی اعتراض‌ها به سخنان صوفیانه پاسخ می‌دهد.
محقق عبدالحلیم محمود در مقدمه ستایشگرانه‌اش این کتاب را از نفیس‌ترین آثار شمرده و درباره نویسنده‌اش نیز ادعا کرده که او بین ریاست بر علوم شریعت و عالمان آن و همچنین سَروری بر علوم حقیقت و دانشمندان آن؛ جمع کرده است.[۱] او اثر حاضر را مبارک می‌نامد زیرا از 2 شخصیت صوفی سخن می‌گوید که به نظر وی در قلّه برتری روحی قرار دارند: ابوالحسن شاذلی و ابوالعباس مرسی.[۲]
موضوعات
این کتاب شامل 10 باب به ترتیب ذیل است:
- معرفی ابوالحسن شاذلی
- گواهی ابوالحسن شاذلی درباره مقام ابوالعباس مرسی
- خاطرات و مکاشفات ابوالعباس مرسی
- علم و زهد و ورع و صفات دیگر مرسی
- توضیحات مرسی درباره برخی آیات
- تفسیر برخی روایات در کلام مرسی
- شرح سخنان مشکل صوفیان
- سخن مرسی در مورد حقائق و مقامات
- اشعار مرسی و یا اشعاری که در حضور او گفته‌اند
- ذکر و دعای مرسی.[۳]
نمونه مباحث
- محقق عبدالحلیم محمود مناجات‌هایی از ابن عطاءالله اسکندری آورده و آن را بسیار ستوده است.[۴]
- نویسنده در پایان کتاب وصیت‌نامه‌ای معنوی خطاب به برخی از برادران اهل اسکندریه نوشته و در آن از جمله برخی از نشانه‌های دوستی خدای متعال را بیان کرده است.[۵]
- ابن عطاءالله اسکندری نوشته است: از ابوالحسن شاذلی پرسیدند چرا کتابی در باب خداشناسی و عرفان نمی‌نویسی؟! او پاسخ داد: کتاب‌ها و نوشته‌های من اصحابم هستند. [۶]
فهرست محتوا در پایان کتاب درج شده است.
پانويس
منابع مقاله
فهرست مطالب، مقدمه محقق، مقدمه نویسنده و متن كتاب.