مجموعه رسائل فارسی خواجه عبدالله انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی' به 'رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
}} | }} | ||
'''مجموعه رسائل فارسی خواجه | '''مجموعه رسائل فارسی خواجه عبدالله انصاری'''، نوشته‌ها و آثار [[انصاری، عبدالله بن محمد|ابواسماعیل، عبدالله بن ابى‌منصور انصارى]] (398-۴۸۱ق)، معروف به پیر هرات، مفسر، محدث، فقیه و از عالمان نام‌آور شریعت و پیران سلوک عرفانی است که به دست [[مولایی، محمدسرور|محمد سرور مولایی]] در دو جلد گردآوری، تصحیح و نسخه‌شناسی شده‌اند. | ||
مصحح، پیشگفتار مبسوطی را که حاوی نقد و بررسی آثار فارسی پیر هرات و جایگاه او در تحول نثر فارسی و ساختمان و محتوای رسائل او می‌شود، نگاشته است. | |||
وی خاطرنشان کرده است که: برخی از آثار فارسی منسوب به خواجه را نمی‌توان کتاب یا رساله مستقلی بشمار آورد، بلکه گردآوری‌هایی است که دوستداران پیر هرات از روی آثارش فراهم آورده‌اند؛ به‌گونه‌ای که بندهای تکراری در بسیاری از آن‌ها مشاهده می‌شود که گاه با افزایش‌ها و کاستی‌هایی نیز همراه است و در پاره‌ای موارد به سبب همسان‌سازی با زبان دوره کاتبان، واژگان، تعبیرات و جمله‌های آن‌ها نیز دچار دگرگونی گشته است. مصحح بر این باور است که این موارد، به‌ویژه در مناجات‌ها، مواجید و کلمات قصار او بیشتر دیده می‌شود و این ذوقیات ضمن اینکه کار تصحیح آثار را دشوار کرده است، در نسبت دادنشان به [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه]] تردید روا می‌دارد. [[مولایی، محمدسرور|محمد سرور مولایی]] در ادامه به معرفی مآخذ نسخه‌ها به‌گونه مبسوط می‌پردازد<ref>ر.ک: معرفی نسخه‌ها، ج1، صفحه نوزده</ref>. | |||
==پانویس == | [[مولایی، محمدسرور|محمد سرور مولایی]] درباره سبک نویسندگی خواجه از قول بزرگان ادب فارسی چنین توضیح می‌دهد که ظاهرا [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصاری]] نخستین نویسنده‌ای است که نثر فارسی را در بیان شعری با تمام مشخصات و تکلفات آن به‌کار برده است<ref>ر.ک: همان، صفحه سی‌وشش</ref>. | ||
<references/> | |||
مصحح سپس توضیح مبسوطی درباره مواضع سجع و قرینه در رسائل پیر هرات نوشته و کاربرد سجع را در مناجات‌ها، شطح‌ها، کلمات قصار و پند و حکمت‌ها و وصف‌ها، توضیح می‌دهد. همچنین، کاربرد شعر را در نثر مسجع [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه]] توصیف می‌کند. وی سپس به ساختمان و محتوای رسائل پیر هرات می‌پردازد و در باره تک‌تک آن‌ها توضیحات بسیاری را با بهره‌گیری از متن آثار ارائه می‌کند<ref>ر.ک: همان، صفحه چهل‌ویک - هشتادوپنج</ref>. | |||
==پانویس== | |||
<references /> | |||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
معرفی نسخه‌ها. | |||
| خط ۵۰: | خط ۵۴: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده: تصوف و عرفان]] | |||
[[رده:آثار کلی تصوف و عرفان]] | |||
[[رده:مقالات مرداد 01 حسینی هاشمی]] | [[رده:مقالات مرداد 01 حسینی هاشمی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده شهریور 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۱۰
| مجموعه رسائل فارسی خواجه عبدالله انصاری | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | انصاری، عبدالله بن محمد (نویسنده) مولایی، محمدسرور (مصحح) |
| ناشر | توس |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1377ش. |
| چاپ | چاپ دوم |
| شابک | 964-315-408-4 |
| موضوع | تصوف - متون قدیمی تا قرن 14
اخلاق عرفانی - متون قدیمی تا قرن 14 نثر فارسی - قرن 5ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | /الف8ر5 / 282/6 BP |
مجموعه رسائل فارسی خواجه عبدالله انصاری، نوشته‌ها و آثار ابواسماعیل، عبدالله بن ابى‌منصور انصارى (398-۴۸۱ق)، معروف به پیر هرات، مفسر، محدث، فقیه و از عالمان نام‌آور شریعت و پیران سلوک عرفانی است که به دست محمد سرور مولایی در دو جلد گردآوری، تصحیح و نسخه‌شناسی شده‌اند.
مصحح، پیشگفتار مبسوطی را که حاوی نقد و بررسی آثار فارسی پیر هرات و جایگاه او در تحول نثر فارسی و ساختمان و محتوای رسائل او می‌شود، نگاشته است.
وی خاطرنشان کرده است که: برخی از آثار فارسی منسوب به خواجه را نمی‌توان کتاب یا رساله مستقلی بشمار آورد، بلکه گردآوری‌هایی است که دوستداران پیر هرات از روی آثارش فراهم آورده‌اند؛ به‌گونه‌ای که بندهای تکراری در بسیاری از آن‌ها مشاهده می‌شود که گاه با افزایش‌ها و کاستی‌هایی نیز همراه است و در پاره‌ای موارد به سبب همسان‌سازی با زبان دوره کاتبان، واژگان، تعبیرات و جمله‌های آن‌ها نیز دچار دگرگونی گشته است. مصحح بر این باور است که این موارد، به‌ویژه در مناجات‌ها، مواجید و کلمات قصار او بیشتر دیده می‌شود و این ذوقیات ضمن اینکه کار تصحیح آثار را دشوار کرده است، در نسبت دادنشان به خواجه تردید روا می‌دارد. محمد سرور مولایی در ادامه به معرفی مآخذ نسخه‌ها به‌گونه مبسوط می‌پردازد[۱].
محمد سرور مولایی درباره سبک نویسندگی خواجه از قول بزرگان ادب فارسی چنین توضیح می‌دهد که ظاهرا خواجه عبدالله انصاری نخستین نویسنده‌ای است که نثر فارسی را در بیان شعری با تمام مشخصات و تکلفات آن به‌کار برده است[۲].
مصحح سپس توضیح مبسوطی درباره مواضع سجع و قرینه در رسائل پیر هرات نوشته و کاربرد سجع را در مناجات‌ها، شطح‌ها، کلمات قصار و پند و حکمت‌ها و وصف‌ها، توضیح می‌دهد. همچنین، کاربرد شعر را در نثر مسجع خواجه توصیف می‌کند. وی سپس به ساختمان و محتوای رسائل پیر هرات می‌پردازد و در باره تک‌تک آن‌ها توضیحات بسیاری را با بهره‌گیری از متن آثار ارائه می‌کند[۳].
پانویس
منابع مقاله
معرفی نسخه‌ها.