آداب المريدين و بيان الكسب: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'آداب (ابهام زدایی)' به 'آداب (ابهامزدایی)') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر = | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = [[حکیم ترمذی، محمد بن علی]] (نویسنده) | | پدیدآوران =[[حکیم ترمذی، محمد بن علی]] (نویسنده) | ||
[[برکة، عبدالفتاح عبدالله]] (مصحح و مقدمهنویس) | [[برکة، عبدالفتاح عبدالله]] (مصحح و مقدمهنویس) | ||
|زبان | |زبان | ||
خط ۱۲: | خط ۱۱: | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = مطبعة السعادة | | ناشر =مطبعة السعادة | ||
| مکان نشر =[بی جا] - [بی جا] | | مکان نشر =[بی جا] - [بی جا] | ||
| سال نشر = [--13] | | سال نشر =[--13] | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE74950AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE74950AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =چاپ یکم | | چاپ =چاپ یکم | ||
خط ۲۶: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
{{کاربردهای دیگر| آداب (ابهامزدایی)}} | |||
'''آداب المريدين و بيان الكسب'''، نوشته [[حکیم ترمذی، محمد بن علی|محمد بن علی بن حسن حکیم ترمذی]] (م حدود 320ق)، از علمای حدیث، اصول دین و از فقهای حنفیه و مشاهیر صوفیه، در موضوع تصوف و عرفان است که توسط [[برکة، عبدالفتاح عبدالله|عبدالفتاح عبدالله برکه]] تحقیق شده است. | '''آداب المريدين و بيان الكسب'''، نوشته [[حکیم ترمذی، محمد بن علی|محمد بن علی بن حسن حکیم ترمذی]] (م حدود 320ق)، از علمای حدیث، اصول دین و از فقهای حنفیه و مشاهیر صوفیه، در موضوع تصوف و عرفان است که توسط [[برکة، عبدالفتاح عبدالله|عبدالفتاح عبدالله برکه]] تحقیق شده است. | ||
این کتاب شامل دو رساله از مجموعه رسائل [[حکیم ترمذی، محمد بن علی|حکیم ترمذی]] است. نخست، رساله آداب المریدین است. این رساله چهارمین رساله از اثر خطی متعلق به نویسنده است که در کتابخانه ظاهریه موجود است. این رساله با نام المسائل التی سأله أهل سرخس عنها نیز شناخته شده است که این امر سبب اشتباه محققین در متفاوت انگاشتن این رسالهها شده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص6-7</ref>. | این کتاب شامل دو رساله از مجموعه رسائل [[حکیم ترمذی، محمد بن علی|حکیم ترمذی]] است. نخست، رساله آداب المریدین است. این رساله چهارمین رساله از اثر خطی متعلق به نویسنده است که در کتابخانه ظاهریه موجود است. این رساله با نام المسائل التی سأله أهل سرخس عنها نیز شناخته شده است که این امر سبب اشتباه محققین در متفاوت انگاشتن این رسالهها شده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص6-7</ref>. | ||
مطالب این رساله که در حقیقت پاسخ به برخی پرسشهای مردم سرخس از نویسنده است، عمدتا پیرامون مسائلی چون اراده، مرید، معنای ولایت، عقل مؤمن، وسوسه، مراقبت و جهاد نفس و... میباشد. ضمن اینکه مطالب دیگری نیز که بیشتر شبیه به اعتراضاتی بر نظرات [[حکیم ترمذی، محمد بن علی|حکیم ترمذی]] به شکل سؤال در خصوص زهد در دنیا و مسائل مربوط به حساب و عمل است در این رساله مطرح شده است<ref>رک: همان، ص10</ref>. | مطالب این رساله که در حقیقت پاسخ به برخی پرسشهای مردم سرخس از نویسنده است، عمدتا پیرامون مسائلی چون اراده، مرید، معنای ولایت، عقل مؤمن، وسوسه، مراقبت و جهاد نفس و... میباشد. ضمن اینکه مطالب دیگری نیز که بیشتر شبیه به اعتراضاتی بر نظرات [[حکیم ترمذی، محمد بن علی|حکیم ترمذی]] به شکل سؤال در خصوص زهد در دنیا و مسائل مربوط به حساب و عمل است در این رساله مطرح شده است<ref>رک: همان، ص10</ref>. | ||
نویسنده در این نوشته به تبیین اصولی که اراده و مجاهده نفس بر آنها بنا شده، بهصورتی مختصر پرداخته است<ref>رک: همان، ص11 و 14</ref>. | نویسنده در این نوشته به تبیین اصولی که اراده و مجاهده نفس بر آنها بنا شده، بهصورتی مختصر پرداخته است<ref>رک: همان، ص11 و 14</ref>. | ||
دوم، رساله بیان الکسب است که سومین رساله از اثر خطی موجود از نویسنده در کتابخانه ظاهریه است<ref>رک: همان، ص121</ref>. | دوم، رساله بیان الکسب است که سومین رساله از اثر خطی موجود از نویسنده در کتابخانه ظاهریه است<ref>رک: همان، ص121</ref>. | ||
نویسنده در این رساله به تبیین موضوع کسب پرداخته و درصدد بیان کیفیت رزق، رابطه رزق و کسب، رابطه طلب رزق با زهد و توکل، نگاه انبیا به موضوع کسب و رزق و سیره آنان در خصوص این موضوع برآمده است<ref>رک: همان، ص125</ref>. | نویسنده در این رساله به تبیین موضوع کسب پرداخته و درصدد بیان کیفیت رزق، رابطه رزق و کسب، رابطه طلب رزق با زهد و توکل، نگاه انبیا به موضوع کسب و رزق و سیره آنان در خصوص این موضوع برآمده است<ref>رک: همان، ص125</ref>. | ||
خط ۴۷: | خط ۴۰: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:مقالات مرداد 01 گرنه زاده]] | [[رده:مقالات مرداد 01 گرنه زاده]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده مرداد 01]] | [[رده:مقالات بازبینی شده مرداد 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۹
آداب المريدين و بيان الكسب، نوشته محمد بن علی بن حسن حکیم ترمذی (م حدود 320ق)، از علمای حدیث، اصول دین و از فقهای حنفیه و مشاهیر صوفیه، در موضوع تصوف و عرفان است که توسط عبدالفتاح عبدالله برکه تحقیق شده است. این کتاب شامل دو رساله از مجموعه رسائل حکیم ترمذی است. نخست، رساله آداب المریدین است. این رساله چهارمین رساله از اثر خطی متعلق به نویسنده است که در کتابخانه ظاهریه موجود است. این رساله با نام المسائل التی سأله أهل سرخس عنها نیز شناخته شده است که این امر سبب اشتباه محققین در متفاوت انگاشتن این رسالهها شده است[۱]. مطالب این رساله که در حقیقت پاسخ به برخی پرسشهای مردم سرخس از نویسنده است، عمدتا پیرامون مسائلی چون اراده، مرید، معنای ولایت، عقل مؤمن، وسوسه، مراقبت و جهاد نفس و... میباشد. ضمن اینکه مطالب دیگری نیز که بیشتر شبیه به اعتراضاتی بر نظرات حکیم ترمذی به شکل سؤال در خصوص زهد در دنیا و مسائل مربوط به حساب و عمل است در این رساله مطرح شده است[۲]. نویسنده در این نوشته به تبیین اصولی که اراده و مجاهده نفس بر آنها بنا شده، بهصورتی مختصر پرداخته است[۳]. دوم، رساله بیان الکسب است که سومین رساله از اثر خطی موجود از نویسنده در کتابخانه ظاهریه است[۴]. نویسنده در این رساله به تبیین موضوع کسب پرداخته و درصدد بیان کیفیت رزق، رابطه رزق و کسب، رابطه طلب رزق با زهد و توکل، نگاه انبیا به موضوع کسب و رزق و سیره آنان در خصوص این موضوع برآمده است[۵].
آداب المریدین و بیان الکسب | |
---|---|
پدیدآوران | حکیم ترمذی، محمد بن علی (نویسنده) برکة، عبدالفتاح عبدالله (مصحح و مقدمهنویس) |
ناشر | مطبعة السعادة |
مکان نشر | [بی جا] - [بی جا] |
سال نشر | [--13] |
چاپ | چاپ یکم |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | |
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.