دیوان فروغی بسطامی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - '(مقدمه نویس)' به '(مقدمه‌نویس)')
     
    (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
    خط ۶: خط ۶:
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[فروغی، عباس بن موسی]] (نویسنده)
    [[فروغی، عباس بن موسی]] (نویسنده)
    [[نفیسی، سعید]] (مقدمه نویس)
    [[نفیسی، سعید]] (مقدمه‌نویس)
    [[درویش، م.]] (محشی)
    [[درویش، م.]] (محشی)
    |زبان  
    |زبان  
    | زبان = فارسی
    | زبان = فارسی
    | کد کنگره =‏‎‏/‎‏د‎‏9 / 7275 ‏‎‏PIR‎‏  
    | کد کنگره =‏‎‏/‎‏د‎‏9 / 7275 ‏‎‏PIR‎‏  
    | موضوع = شعر فارسي - قرن 13ق.
    | موضوع = شعر فارسی- قرن 13ق.
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر = جاويدان  
    | ناشر = جاويدان  
    خط ۲۱: خط ۲۱:
    | شابک =
    | شابک =
    | تعداد جلد = 1
    | تعداد جلد = 1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =23298
    | کتابخوان همراه نور =
    | کتابخوان همراه نور =
    | کد پدیدآور = 15178، 3698، 15188
    | کد پدیدآور = 15178، 3698، 15188

    نسخهٔ کنونی تا ‏۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۴

    دیوان کامل فروغی بسطامی
    دیوان فروغی بسطامی
    پدیدآورانفروغی، عباس بن موسی (نویسنده)

    نفیسی، سعید (مقدمه‌نویس)

    درویش، م. (محشی)
    ناشرجاويدان
    مکان نشرايران - تهران
    سال نشر1342ش.
    چاپاول
    موضوعشعر فارسی- قرن 13ق.
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‎‏/‎‏د‎‏9 / 7275 ‏‎‏PIR‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    دیوان فروغی بسطامی، مشتمل بر غزلیات میرزا عباس فروغی بسطامی (متوفی 1213ق) است. این اثر با مقدمه و شرح سعید نفیسی و حواشی وتعلیقات م. درویش منتشر شده است.

    تردیدی نیست که بیشتر اشعار فروغی آهنگ عاشقانه غزلیات سعدی را دارد و در آن میان چند غزل هست که روش خاص حافظ در آنها آشکارترست و می‌توان آنها را با غزلیات عارفانه شاعران عارف‌مشرب ایران برابر دانست و این قهراً نماینده جذبه و تحولی است که در وی روی داده است. بهترین نماینده این اشعار عارفانه وی یکی غزل بلندی است با این مطلع:

    مردان خدا پرده پندار دریدندیعنی همه جا غیر خدا هیچ ندیدند[۱]

    از مطالعه غزلیات فروغی نکته‌ای که رضاقلی خان هدایت در «مجمع الفصحاء» گفته است که وی درویش‌مشرب و از مریدان میرزا امین شیرازی از مشایخ طریقه چشتی بوده است، ثابت می‌شود[۲]

    برخی از غزلیاتی که در دیوان او چاپ شده، مطلع ندارد و معلوم نیست که مطلع آنها را وی خود ترک کرده یا اسدالله‌میرزا قاجار آنها را حذف کرده است. [۳]

    اساس کار فروغی بسطامی گاه بر تقلید استوار است، اما اهمیت کار او به دلیل یادآوری اسلوب شاعران سرآمد گذشته و نیز رهانیدن شعر از بند مضمون‌پردازی‌های سبک هندی، کاری ارزشمند و درخور توجه است.[۴]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، صفحه هفده
    2. ر.ک: همان
    3. ر.ک: همان، صفحه هیجده
    4. ر.ک: کیاهی، معصومه، ص56

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. کیاهی، معصومه، «تجلّی عرفان در غزلیات فروغی بسطامی»، عرفانیات در ادب فارسی، زمستان 1395، شماره 29، ص 54 تا 73.


    وابسته‌ها