دیوان فرخی یزدی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
({{شعر و شاعری}}←وابستهها) |
||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر = | | تصویر =NUR28477.J1.jpg | ||
| عنوان = دیوان فرخی یزدی | | عنوان = دیوان فرخی یزدی | ||
| عنوانهای دیگر = | | عنوانهای دیگر = | ||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = /د9 / 7797 PIR | | کد کنگره = /د9 / 7797 PIR | ||
| موضوع = شعر | | موضوع = شعر فارسی- قرن 14 | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = امیرکبیر | | ناشر = امیرکبیر | ||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
| سال نشر = 1357 | | سال نشر = 1357 | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE28477AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ = هشتم | | چاپ = هشتم | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد = 1 | | تعداد جلد = 1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور = 28477 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور = 02567 | | کد پدیدآور = 02567 | ||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''دیوان فرخی یزدی،''' مجموعه اشعار [[فرخی یزدی، محمد|میرزا محمد فرخی یزدی]] (1268-25 مهر 1318ش) است که با تصحیح و مقدمه در شرح احوال شاعر به قلم [[مکی، حسین|حسین مکی]] به چاپ رسیده است. | |||
'''دیوان فرخی یزدی،''' مجموعه اشعار میرزا محمد فرخی یزدی (1268-25 مهر 1318ش) است که با تصحیح و مقدمه در شرح احوال شاعر به قلم حسین مکی به چاپ رسیده است. | |||
آنچه باعث اهمیت این دیوان میشود، این است که شاعر آن، از جمله نویسندگان و شعرای نادر دوره مشروطه است که متفاوت از جریان حاکم دینستیزی و تجددگرایی اغلب شاعران و روشنفکران، دارای بنیان فکری مذهبی و ایدئولوژیک است و با دیده احترام به مذهب مینگرد و مضامین و بنمایههای مذهبی و دینی فراوانی را در شعر خود بهکار گرفته و از این مضامین، در آگاهیبخشی و بیدار کردن جامعه و اهداف ظلمستیزی و عدالتپروری، بهره برده است<ref>ر.ک: سلطانی، منظر، ص215</ref>. | آنچه باعث اهمیت این دیوان میشود، این است که شاعر آن، از جمله نویسندگان و شعرای نادر دوره مشروطه است که متفاوت از جریان حاکم دینستیزی و تجددگرایی اغلب شاعران و روشنفکران، دارای بنیان فکری مذهبی و ایدئولوژیک است و با دیده احترام به مذهب مینگرد و مضامین و بنمایههای مذهبی و دینی فراوانی را در شعر خود بهکار گرفته و از این مضامین، در آگاهیبخشی و بیدار کردن جامعه و اهداف ظلمستیزی و عدالتپروری، بهره برده است<ref>ر.ک: سلطانی، منظر، ص215</ref>. | ||
استفاده از مضامین دینی و مذهبی - بهویژه تشیع - در اشعار | استفاده از مضامین دینی و مذهبی - بهویژه تشیع - در اشعار [[فرخی یزدی، محمد|فرخی]]، بیانگر انس او با فرهنگ دینی است و این مضامین از بسامد نسبتا قابل توجهی نیز برخوردار است؛ بهگونهای که آثار آن در ابیات و عبارات وی نمایان است؛ ضمن اینکه این مضامین دینی در خدمت تشویق و ترغیب به مبارزه و بیداری جامعه قرار گرفتهاند؛ با وجود آنکه وی مدعی تعهد به ارزشهای مذهبی هم نیست<ref>همان، ص216</ref>. | ||
از جمله ویژگیهای شعر | از جمله ویژگیهای شعر [[فرخی یزدی، محمد|فرخی]]، آن است که آن را هم از سویه شکل و فرم (زبان) و هم از سویه محتوا میتوان بررسی کرد. زبان [[فرخی یزدی، محمد|فرخی]] در واقع همان زبان ویژه دوره اعتراض است بهدور از هرگونه آرایههای لفظی و معنوی در کمال سادگی که شاعر بنا به نیازهای زمان خود، برای رخدادهای اجتماعی - سیاسی، به تصویرپردازیهای شاعرانه نپرداخته و زبان او به زبان عامه و کوچه و بازاری نزدیکتر شده است<ref>ر.ک: مشتاقمهر، رحمان، ص54</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
خط ۴۱: | خط ۴۰: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه و متن کتاب. | # مقدمه و متن کتاب. | ||
# سلطانی، منظر، «بنمایههای دینی در دیوان فرخی یزدی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، سبکشناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)، پاییز 1391- شماره | #[[:noormags:1385846| سلطانی، منظر، «بنمایههای دینی در دیوان فرخی یزدی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، سبکشناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)، پاییز 1391- شماره 17]]. | ||
#[[:noormags:1120144|مشتاق مهر، رحمان، «جایگاه فرخی یزدی در ادبیات معاصر ایران»، پایگاه مجلات تخصصی نور، ایرانشناخت، پاییز و زمستان 1379- شماره 18 و 19]]. | |||
{{شعر و شاعری}} | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
خط ۵۲: | خط ۴۹: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]] | |||
[[رده:مقالات اردیبهشت 01 مکرمی]] | [[رده:مقالات اردیبهشت 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده خرداد 01]] | [[رده:مقالات بازبینی شده خرداد 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد1401]] |
نسخهٔ کنونی تا ۵ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۲۳
دیوان فرخی یزدی | |
---|---|
پدیدآوران | فرخی یزدی، محمد (نویسنده) مکی، حسین (مصحح) |
ناشر | امیرکبیر |
مکان نشر | ایران- تهران |
سال نشر | 1357 |
چاپ | هشتم |
موضوع | شعر فارسی- قرن 14 |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /د9 / 7797 PIR |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
دیوان فرخی یزدی، مجموعه اشعار میرزا محمد فرخی یزدی (1268-25 مهر 1318ش) است که با تصحیح و مقدمه در شرح احوال شاعر به قلم حسین مکی به چاپ رسیده است.
آنچه باعث اهمیت این دیوان میشود، این است که شاعر آن، از جمله نویسندگان و شعرای نادر دوره مشروطه است که متفاوت از جریان حاکم دینستیزی و تجددگرایی اغلب شاعران و روشنفکران، دارای بنیان فکری مذهبی و ایدئولوژیک است و با دیده احترام به مذهب مینگرد و مضامین و بنمایههای مذهبی و دینی فراوانی را در شعر خود بهکار گرفته و از این مضامین، در آگاهیبخشی و بیدار کردن جامعه و اهداف ظلمستیزی و عدالتپروری، بهره برده است[۱].
استفاده از مضامین دینی و مذهبی - بهویژه تشیع - در اشعار فرخی، بیانگر انس او با فرهنگ دینی است و این مضامین از بسامد نسبتا قابل توجهی نیز برخوردار است؛ بهگونهای که آثار آن در ابیات و عبارات وی نمایان است؛ ضمن اینکه این مضامین دینی در خدمت تشویق و ترغیب به مبارزه و بیداری جامعه قرار گرفتهاند؛ با وجود آنکه وی مدعی تعهد به ارزشهای مذهبی هم نیست[۲].
از جمله ویژگیهای شعر فرخی، آن است که آن را هم از سویه شکل و فرم (زبان) و هم از سویه محتوا میتوان بررسی کرد. زبان فرخی در واقع همان زبان ویژه دوره اعتراض است بهدور از هرگونه آرایههای لفظی و معنوی در کمال سادگی که شاعر بنا به نیازهای زمان خود، برای رخدادهای اجتماعی - سیاسی، به تصویرپردازیهای شاعرانه نپرداخته و زبان او به زبان عامه و کوچه و بازاری نزدیکتر شده است[۳].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- سلطانی، منظر، «بنمایههای دینی در دیوان فرخی یزدی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، سبکشناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب)، پاییز 1391- شماره 17.
- مشتاق مهر، رحمان، «جایگاه فرخی یزدی در ادبیات معاصر ایران»، پایگاه مجلات تخصصی نور، ایرانشناخت، پاییز و زمستان 1379- شماره 18 و 19.