صفوة الصفا (نسخه خطی): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'صفوة (ابهام زدایی)' به 'صفوة (ابهام‌زدایی)')
 
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''صفوة الصفا'''، مهمترین کتاب به فارسی درباره احوال و اقوال شیخ صفی‌الدین اردبیلی و تبار صفویان، نوشته [[ابن بزاز، توکل بن اسماعیل|ابن بزاز]] در سده هشتم.
{{جعبه اطلاعات کتاب
 
[[ابن بزاز، توکل بن اسماعیل|ابن بزاز]] (زنده در 759) صفوة الصفا (یا اسس المواهب السنیة فی مناقب الصفویة) را به سفارش صدرالدین موسی، پسر و جانشین صفی‌الدین اردبیلی نوشت.
 
زمان دقیق آغاز تألیف کتاب مشخص نیست. آنچه از متن کتاب به دست می‌آید این است که مؤلف آن را نیمه‌های زندگانی صدرالدین آغاز کرده و پس از 759 به پایان رسانده است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/129701/715 ر.ک: طباطبائی مجد، غلامرضا، ص715]</ref>.
 
از ویژگیهای ممتاز صفوة الصفا اشاره به مناسبات سیاسی بین صفی‌الدین و دربار ایلخانی است.
 
این کتاب از دیدگاههای گوناگون به کار پژوهشگران تاریخ و فرهنگ ایران می‌آید، در میان این پژوهشگران، صفویه شناسان برای بررسی پیشینه خاندان صفوی و دگرگونیهای اندیشه‌ای و سیاسی این خاندان، توجهی ویژه بدان دارند. صفوةالصفا بر گونه اثری  کم‌مانند برای بررسی زندگانی شیخ صفی‌الدین، آموزه‌های طریقتی، جغرافیای اندیشه‌ای صوفیانه زیر نفوذ و ارشاد او، چگونگی هماهنگی پیوندهای خانقاه اردبیل و فرمانروایان آن روزگار و اوضاع اجتماعی مردم و بویژه اردبیل سودمند است. آنچه بیش از همه این متن را در خور نگرش می‌سازد، دگرگونیهایی است که بویژه پس از روی کار آمدن صفویان و چرخش اندیشه‌ای خاندان صفوی از تصوف به تشیع و همچنین تبار صفویان چهره بسته است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1799/15 ر.ک: صفت گل، منصور، ص15]</ref>.
 
متن صفوة الصفا با عبارات ساده و بی‌حشو و خالی از صنایع لفظی نگارش یافته است و گاهی نیز با عبارات مزین و مسجع مواجه می‌شویم که حکایت از قدرت قلم و تفنن ابن بزاز در اسلوبهای گوناگون دارد.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/129701/715 ر.ک: طباطبائی مجد، غلامرضا، ص715]</ref>
 
این نسخه از کتاب از یک مقدمه و دوازده باب تشکیل شده است.{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR62685J1.jpg
| تصویر =NUR62685J1.jpg
| عنوان =صفوة الصفا
| عنوان =صفوة الصفا
خط ۳۲: خط ۲۰:
| شابک =
| شابک =
| تعداد جلد = 1
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخانۀ دیجیتال نور =62685
| کتابخوان همراه نور =
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور = 3773
| کد پدیدآور = 3773
خط ۳۸: خط ۲۶:
| پیش از =
| پیش از =
}}  
}}  
{{کاربردهای دیگر| صفوة (ابهام‌زدایی)}}
'''صفوة الصفا'''، مهم‌ترین کتاب به فارسی درباره احوال و اقوال شیخ صفی‌الدین اردبیلی و تبار صفویان، نوشته [[ابن بزاز، توکل بن اسماعیل|ابن بزاز]] در سده هشتم.
[[ابن بزاز، توکل بن اسماعیل|ابن بزاز]] (زنده در 759) صفوة الصفا (یا اسس المواهب السنیة فی مناقب الصفویة) را به سفارش صدرالدین موسی، پسر و جانشین صفی‌الدین اردبیلی نوشت.
زمان دقیق آغاز تألیف کتاب مشخص نیست. آنچه از متن کتاب به دست می‌آید این است که مؤلف آن را در نیمه‌های زندگانی صدرالدین آغاز کرده و پس از 759 به پایان رسانده است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/129701/715 ر.ک: طباطبائی مجد، غلامرضا، ص715]</ref>.
از ویژگی‌های ممتاز صفوة الصفا اشاره به مناسبات سیاسی بین صفی‌الدین و دربار ایلخانی است.
این کتاب از دیدگاه‌های گوناگون به کار پژوهشگران تاریخ و فرهنگ ایران می‌آید. در میان این پژوهشگران، صفویه‌شناسان برای بررسی پیشینه خاندان صفوی و دگرگونی‌های اندیشه‌ای و سیاسی این خاندان، توجهی ویژه بدان دارند. صفوةالصفا بر گونه اثری کم‌مانند برای بررسی زندگانی شیخ صفی‌الدین، آموزه‌های طریقتی، جغرافیای اندیشه‌ای صوفیانه زیر نفوذ و ارشاد او، چگونگی هماهنگی پیوندهای خانقاه اردبیل و فرمانروایان آن روزگار و اوضاع اجتماعی مردم و به‌ویژه اردبیل سودمند است. آنچه بیش از همه این متن را درخور نگرش می‌سازد، دگرگونی‌هایی است که به‌ویژه پس از روی کار آمدن صفویان و چرخش اندیشه‌ای خاندان صفوی از تصوف به تشیع و همچنین تبار صفویان چهره بسته است<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1799/15 ر.ک: صفت گل، منصور، ص15]</ref>.
متن صفوة الصفا با عبارات ساده و بی‌حشو و خالی از صنایع لفظی نگارش یافته است و گاهی نیز با عبارات مزین و مسجع مواجه می‌شویم که حکایت از قدرت قلم و تفنن ابن بزاز در اسلوب‌های گوناگون دارد<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/129701/715 ر.ک: طباطبائی مجد، غلامرضا، ص715]</ref>.
این نسخه از کتاب از یک مقدمه و دوازده باب تشکیل شده است.


==پانویس ==
==پانویس ==
خط ۴۳: خط ۴۸:
==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
#[[:noormags:1821085|طباطبائی مجد، غلامرضا، صفوة الصفا، پایگاه مجلات تخصصی نور، دانشنامه جهان اسلام جلد 29 (شیفته - صفین) (‎2 صفحه - از 715 تا 716)]].
#[[:noormags:1821085|طباطبائی مجد، غلامرضا، «صفوة الصفا»، پایگاه مجلات تخصصی نور، دانشنامه جهان اسلام، جلد 29 (شیفته - صفین) (‎2 صفحه - از 715 تا 716)]].
#[[:noormags:951750| صفت گل، منصور، ملاحظاتی انتقادی درباره چاپ صفوة الصفا، پایگاه مجلات تخصصی نور، آینه پژوهش بهمن و اسفند 1375 - شماره 42 (‎15 صفحه - از 14 تا 28)]].
#[[:noormags:951750| صفت گل، منصور،»ملاحظاتی انتقادی درباره چاپ صفوة الصفا»، پایگاه مجلات تخصصی نور، آینه پژوهش بهمن و اسفند 1375 - شماره 42 (‎15 صفحه - از 14 تا 28)]].


==وابسته‌ها==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
{{وابسته‌ها}}
 
 
[[صفوة الصفا]]


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]]
[[رده:تصوف و عرفان]]
[[رده:طبقات، تراجم، کتب مناقب]]
[[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]]
[[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
[[رده:مقالات بازبینی شده خرداد 01]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد1401]]
[[رده:مقالات تکمیلی کوتاه (خرداد-باقی‌زاده)]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۹

صفوة الصفا، مهم‌ترین کتاب به فارسی درباره احوال و اقوال شیخ صفی‌الدین اردبیلی و تبار صفویان، نوشته ابن بزاز در سده هشتم.

صفوة الصفا
صفوة الصفا (نسخه خطی)
پدیدآورانابن بزاز، توکل بن اسماعیل (نویسنده)
ناشربی نا
مکان نشربی جا
چاپیکم
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
‏ /ص7الف2 / 279/4 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf


ابن بزاز (زنده در 759) صفوة الصفا (یا اسس المواهب السنیة فی مناقب الصفویة) را به سفارش صدرالدین موسی، پسر و جانشین صفی‌الدین اردبیلی نوشت.

زمان دقیق آغاز تألیف کتاب مشخص نیست. آنچه از متن کتاب به دست می‌آید این است که مؤلف آن را در نیمه‌های زندگانی صدرالدین آغاز کرده و پس از 759 به پایان رسانده است[۱].

از ویژگی‌های ممتاز صفوة الصفا اشاره به مناسبات سیاسی بین صفی‌الدین و دربار ایلخانی است.

این کتاب از دیدگاه‌های گوناگون به کار پژوهشگران تاریخ و فرهنگ ایران می‌آید. در میان این پژوهشگران، صفویه‌شناسان برای بررسی پیشینه خاندان صفوی و دگرگونی‌های اندیشه‌ای و سیاسی این خاندان، توجهی ویژه بدان دارند. صفوةالصفا بر گونه اثری کم‌مانند برای بررسی زندگانی شیخ صفی‌الدین، آموزه‌های طریقتی، جغرافیای اندیشه‌ای صوفیانه زیر نفوذ و ارشاد او، چگونگی هماهنگی پیوندهای خانقاه اردبیل و فرمانروایان آن روزگار و اوضاع اجتماعی مردم و به‌ویژه اردبیل سودمند است. آنچه بیش از همه این متن را درخور نگرش می‌سازد، دگرگونی‌هایی است که به‌ویژه پس از روی کار آمدن صفویان و چرخش اندیشه‌ای خاندان صفوی از تصوف به تشیع و همچنین تبار صفویان چهره بسته است[۲].

متن صفوة الصفا با عبارات ساده و بی‌حشو و خالی از صنایع لفظی نگارش یافته است و گاهی نیز با عبارات مزین و مسجع مواجه می‌شویم که حکایت از قدرت قلم و تفنن ابن بزاز در اسلوب‌های گوناگون دارد[۳].

این نسخه از کتاب از یک مقدمه و دوازده باب تشکیل شده است.

پانویس

منابع مقاله

  1. طباطبائی مجد، غلامرضا، «صفوة الصفا»، پایگاه مجلات تخصصی نور، دانشنامه جهان اسلام، جلد 29 (شیفته - صفین) (‎2 صفحه - از 715 تا 716).
  2. صفت گل، منصور،»ملاحظاتی انتقادی درباره چاپ صفوة الصفا»، پایگاه مجلات تخصصی نور، آینه پژوهش بهمن و اسفند 1375 - شماره 42 (‎15 صفحه - از 14 تا 28).

وابسته‌ها