دیوان رضی‌الدین آرتیمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ی الدین' به 'ی‌الدین')
 
(۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات کتاب
{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR22671J1.jpg
| تصویر =NUR22671J1.jpg
| عنوان = دیوان رضی الدین آرتیمانی
| عنوان = دیوان رضی‌الدین آرتیمانی
| عنوان‌های دیگر =
| عنوان‌های دیگر =
|پدیدآورندگان  
|پدیدآورندگان  
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[رضی‌الدین آرتیمانی]] (نویسنده)
[[آرتیمانی، رضی‌الدین]] (نویسنده)
[[عبدالملکی تویسرکانی، آیت اله]] (خطاط)
[[عبدالملکی تویسرکانی، آیت اله]] (خطاط)
|زبان  
|زبان  
| زبان = فارسی
| زبان = فارسی
| کد کنگره =‏‎‏/‎‏د‎‏9‎‏ ‎‏1372 / 6266 ‏PIR‎‏  
| کد کنگره =‏‎‏/‎‏د‎‏9‎‏ ‎‏1372 / 6266 ‏PIR‎‏  
| موضوع = شعر فارسي - قرن 11ق.
| موضوع = شعر فارسی- قرن 11ق.
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر = ايران - قم
| ناشر = ايران - قم  
| مکان نشر =دار الفکر
| مکان نشر =دار الفکر
| سال نشر = 1372ش.
| سال نشر = 1372ش.  


| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE22671AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE22671AUTOMATIONCODE
خط ۲۰: خط ۲۰:
| شابک =
| شابک =
| تعداد جلد = 1
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخانۀ دیجیتال نور =22671
| کتابخوان همراه نور =
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور = 14706، 14705
| کد پدیدآور = 14706، 14705
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''دیوان رضی‌الدین آرتیمانی،''' مشتمل بر مجموعه اشعار [[آرتیمانی، رضی‌الدین|سید محمد رضی‌الدین آرتیمانی]] (متوفی 1037ق) است. ساقی‌نامه مشهور او سرشار از مفاهیم عرفانی است. متن این کتاب توسط [[محمد عطار]] مقابله و به خط زیبای عبدالملکی تویسرکانی تحریر شده است.


'''دیوان رضی الدین آرتیمانی''' مشتمل بر مجموعه اشعار [[آرتیمانی، رضی‌الدین|سید محمد رضی‌الدین آرتیمانی]] (متوفی 1037ق) است. ساقی‌نامه مشهور او سرشار از مفاهیم عرفانی است. متن این کتاب توسط [[محمد عطار]] مقابله و به خط زیبای عبدالملکی تویسرکانی تحریر شده است.
درباره تعداد اشعاری که از رضی برجای مانده، سخن متفاوت است. رضاقلی‌خان هدایت، اشعار او را یک‌هزار بیت نوشته. آذر نیز در آتشکده به همان مقدار تخمین زده است. اما مجموع ابیات میر رضی در چاپ آقای امامی 1553 بیت است که شامل ساقی‌نامه در 157 بیت، سوگندنامه 92 بیت هر دو به بحر متقارب، 94 غزل، ترجیع‌بندی 139 بیتی به بحر هزج مسدس اخرب، 5 قصیده، یک مثنوی 12 بیتی به بحر هزج به نام گوهر عشق، 102 رباعی و قطعات و غزلیات ناتمام و مفردات است<ref>ر.ک: حبیبی، ابوالفضل، ص140</ref>‏.
 
درباره تعداد اشعاری که از رضی برجای مانده، سخن متفاوت است. رضاقلی خان هدایت، اشعار او را یک هزار بیت نوشته. آذر نیز در آتشکده به همان مقدار تخمین زده است. اما مجموع ابیات میررضی در چاپ آقای امامی 1553 بیت است که شامل ساقی‌نامه در 157 بیت، سوگندنامه 92 بیت هر دو به بحر متقارب، 94 غزل، ترجیع‌بندی 139 بیتی به بحر هزج مسدس اخرب، 5 قصیده، یک مثنوی 12 بیتی به بحر هزج به نام گوهر عشق، 102 رباعی و قطعات و غزلیات ناتمام و مفردات است <ref>ر.ک: حبیبی، ابوالفضل، ص140</ref>‏
   
   
اشعار آرتیمانی با ساقی‌نامه که سرشار از مفاهیم عرفانی است آغاز شده است:   
اشعار آرتیمانی با ساقی‌نامه که سرشار از مفاهیم عرفانی است، آغاز شده است.
 
'''قلم بشکن و دور افکن سبق***بسوزان کتاب و بشویان ورق''' 


'''که گفته است چندین ورق را ببین***بگردان ورق را و حق را ببین'''.<ref>ر.ک: پیشگفتار، صفحه ب</ref>‏  
از کلام [[هرمان اته]] خاورشناس معروف آلمانی، چنین برمی‌آید که رضی‌الدین جزو شاعران مکتب وقوع بوده است. مکتبی که در ربع اول قرن دهم هجری به‌ وجود آمد و غرضش بیان کردن حالات عشقی و عاشقی از روی واقع و به نظم آوردن آنچه که در میان عاشق و معشوق به‌ وقوع می‌پیوندد، در قالب غزل بوده که در قرن نهم تبدیل به‌ صورت خشک و بی‌روحی شده بود؛ یعنی شعر ساده بی‌پیرایه و خالی از صنایع لفظی و اغراقات شاعرانه.<ref>ر.ک: همان، ص141</ref>‏  


از کلام [[هرمان اته]] خاورشناس معروف آلمانی، چنین برمی‌آید که رضی‌الدین جزو شاعران مکتب وقوع بوده است. مکتبی که در ربع اول قرن دهم هجری به‌وجود آمد و غرضش بیان کردن حالات عشقی و عاشقی از روی واقع و به نظم آوردن آنچه که در میان عاشق و معشوق به‌وقوع می‌پیوندد، در قالب غزل بوده که در قرن نهم تبدیل به‌صورت خشک و بی‌روحی شده بود. یعنی شعر ساده بی‌پیرایه و خالی از صنایع لفظی و اغراقات شاعرانه.<ref>ر.ک: حبیبی، ابوالفضل؛ ص141</ref>‏ 
آرتیمانی در ابیات اولیه مثنوی گوهر عشق نیز چنین می‌سراید:   
'''الهی سوختم بی غم الهی*** کرامت کن نم اشکی و آهی''' 
'''چه اشک، اشکی که چون ریزد ز مژگان***شود دامان ازو رشک گلستان'''.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 108</ref>‏ 
==پانویس==
==پانویس==
<references />
<references />
خط ۵۱: خط ۳۹:
==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
# مقدمه و متن کتاب.  
# مقدمه و متن کتاب.  
# حبیبی، ابوالفضل؛ «گذری بر زندگی و اشعار رضی الدین آرتیمانی»، مطالعات شهریار پژوهی، اردیبهشت 1400، دوره هشتم، شماره 29، ص 137 تا 150؛ به آدرس اینترنتی:
#[[:noormags:1789704| حبیبی، ابوالفضل؛ «گذری بر زندگی و اشعار رضی‌الدین آرتیمانی»، مطالعات شهریار پژوهی، اردیبهشت 1400، دوره هشتم، شماره 29، ص 137 تا 150]].
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1789704




خط ۶۱: خط ۴۸:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]]
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
[[رده:زبانها و ادبیات ایرانی]]
  [[رده:مقالات اردیبهشت 01 موسوی]]
  [[رده:مقالات اردیبهشت 01 موسوی]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
[[رده:مقالات بازبینی شده خرداد 01]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد1401]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۴۲

دیوان رضی‌الدین آرتیمانی، مشتمل بر مجموعه اشعار سید محمد رضی‌الدین آرتیمانی (متوفی 1037ق) است. ساقی‌نامه مشهور او سرشار از مفاهیم عرفانی است. متن این کتاب توسط محمد عطار مقابله و به خط زیبای عبدالملکی تویسرکانی تحریر شده است.

دیوان رضی‌الدین آرتیمانی
دیوان رضی‌الدین آرتیمانی
پدیدآورانآرتیمانی، رضی‌الدین (نویسنده) عبدالملکی تویسرکانی، آیت اله (خطاط)
ناشرايران - قم
مکان نشردار الفکر
سال نشر1372ش.
چاپاول
موضوعشعر فارسی- قرن 11ق.
زبانفارسی
تعداد جلد1
کد کنگره
‏‎‏/‎‏د‎‏9‎‏ ‎‏1372 / 6266 ‏PIR‎‏
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

درباره تعداد اشعاری که از رضی برجای مانده، سخن متفاوت است. رضاقلی‌خان هدایت، اشعار او را یک‌هزار بیت نوشته. آذر نیز در آتشکده به همان مقدار تخمین زده است. اما مجموع ابیات میر رضی در چاپ آقای امامی 1553 بیت است که شامل ساقی‌نامه در 157 بیت، سوگندنامه 92 بیت هر دو به بحر متقارب، 94 غزل، ترجیع‌بندی 139 بیتی به بحر هزج مسدس اخرب، 5 قصیده، یک مثنوی 12 بیتی به بحر هزج به نام گوهر عشق، 102 رباعی و قطعات و غزلیات ناتمام و مفردات است[۱]‏.

اشعار آرتیمانی با ساقی‌نامه که سرشار از مفاهیم عرفانی است، آغاز شده است.

از کلام هرمان اته خاورشناس معروف آلمانی، چنین برمی‌آید که رضی‌الدین جزو شاعران مکتب وقوع بوده است. مکتبی که در ربع اول قرن دهم هجری به‌ وجود آمد و غرضش بیان کردن حالات عشقی و عاشقی از روی واقع و به نظم آوردن آنچه که در میان عاشق و معشوق به‌ وقوع می‌پیوندد، در قالب غزل بوده که در قرن نهم تبدیل به‌ صورت خشک و بی‌روحی شده بود؛ یعنی شعر ساده بی‌پیرایه و خالی از صنایع لفظی و اغراقات شاعرانه.[۲]

پانویس

  1. ر.ک: حبیبی، ابوالفضل، ص140
  2. ر.ک: همان، ص141

منابع مقاله

  1. مقدمه و متن کتاب.
  2. حبیبی، ابوالفضل؛ «گذری بر زندگی و اشعار رضی‌الدین آرتیمانی»، مطالعات شهریار پژوهی، اردیبهشت 1400، دوره هشتم، شماره 29، ص 137 تا 150.


وابسته‌ها