قاسمی، جمالالدین: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
|||
| (یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|قاسمی (ابهام زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|قاسمی (ابهام زدایی)}} | ||
'''جمالالدین بن محمد سعید قاسمی''' (1283-1332ق)، عالم سلفی شافعی اهل دمشق و متبحر در فنون ادب بوده است. | '''جمالالدین بن محمد سعید قاسمی''' (1283-1332ق)، عالم سلفی شافعی اهل دمشق و متبحر در فنون ادب بوده است. | ||
| خط ۸۳: | خط ۷۹: | ||
[[تفسير القاسمي]] | [[تفسير القاسمي]] | ||
[[شرح أصول التفسير]] | |||
[[رحلتي إلی البيت المقدس]] | [[رحلتي إلی البيت المقدس]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۴۲
| نام | قاسمی، جمالالدین |
|---|---|
| نام‌های دیگر | دمشقی قاسمی، محمد جمالالدین
قاسمی ال‍دم‍ش‍ق‍ی، جمالالدین جمالالدین ال‍ق‍اس‍م‍ی قاسمی، محمد جمالالدین Jamal al-Din al-Qasimi |
| نام پدر | محمد سعید |
| متولد | 1245ش / 1283ق / 1866م |
| محل تولد | دمشق |
| رحلت | 1293ش / 1332ق / 1914م |
| اساتید | محمد سلیم عطار |
| برخی آثار | طبقات مشاهير الدمشقيين من أهل القرن الرابع عشر الهجري |
| کد مؤلف | AUTHORCODE13564AUTHORCODE |
جمالالدین بن محمد سعید قاسمی (1283-1332ق)، عالم سلفی شافعی اهل دمشق و متبحر در فنون ادب بوده است.
ولادت
جمالالدین یا محمد جمالالدین در سال 1283ق، در دمشق متولد شد.
عقاید
ایشان در عقیده در مسلک سلفی‌گری بود و قائل به تقلید نبود. دولت سوریه او را به مدت چهار سال، از سال 1308 تا 1312ق، مأمور به آموزش دروس عمومی در روستاها و شهرهای سوریه نمود. پس از پایان آن زمان به سمت مصر، سپس مدینه روانه گشت. بعد از بازگشت به دمشق، متهم به تأسیس و ایجاد مذهب جدید در دین به نام مذهب جمالی شد. حکومت او را در سال 1313ق، دستگیر سپس تبرئه و آزاد نمود. بعد از این واقعه ایشان گوشه‌نشینی اختیار نمود و فقط در منزل خویش به تدریس تفسیر، علوم شریعت و ادب مشغول شد.
وفات
جمالالدین قاسمی در سال 1332ق، در دمشق از دنیا رفت[۱].
آثار
از ایشان آثار زیادی برجای مانده که برخی از آنها چنین است:
- محاسن التأویل؛
- دلائل التوحيد؛
- قواعد التحدیث؛
- إصلاح المساجد من البدع و العوائد.
بخشی از کتابخانه شخصی ایشان به ریاض انتقال یافت و در اختیار مرکز سعود البابطین و کتابخانه ملی ملک فهد قرار گرفت.
پانویس
- ↑ ر.ک: علاونه، احمد، ج5، ص48-49