آل شبیر خاقانی، محمدطاهر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (Hbaghizadeh@noornet.net صفحهٔ آل‌شبیر خاقانی، محمدطاهر را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به آل شبیر خاقانی، محمدطاهر منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'آل‌شبیر خاقانی (ابهام زدایی)' به 'آل‌شبیر خاقانی (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
| data-type="authorOtherNames" |خ‍اق‍ان‍ي، محمدطاهر | | data-type="authorOtherNames" |خ‍اق‍ان‍ي، محمدطاهر | ||
ش‍ب‍ي‍ر خ‍اق‍ان‍ي، محمدطاهر | ش‍ب‍ي‍ر خ‍اق‍ان‍ي، محمدطاهر | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۳: | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" |[[نائینی، محمدحسین|میرزا محمدحسین نائینی]] | | data-type="authorTeachers" |[[نائینی، محمدحسین|میرزا محمدحسین نائینی]] | ||
[[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقی]] | [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقی]] | ||
[[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] | [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] | ||
سید عبدالهادی شیرازی | سید عبدالهادی شیرازی | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[المحاكمات بين الكفاية و الأعلام الثلاثة]] | | data-type="authorWritings" |[[المحاكمات بين الكفاية و الأعلام الثلاثة]] | ||
[[أنوار الوسائل]] | [[أنوار الوسائل]] | ||
انوار الوحي في تفسير بعض سور الکتاب المجيد | انوار الوحي في تفسير بعض سور الکتاب المجيد | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
| خط ۴۳: | خط ۳۶: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|آل‌شبیر خاقانی (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''محمدطاهر آل شبیر خاقانی''' (متوفی 1406ق)، از عالمان و فقهای آل‌خاقان و از شاگردان [[نائینی، محمدحسین|میرزا محمدحسین نائینی]] و [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] و نویسنده کتاب «[[المحاكمات بين الكفاية و الأعلام الثلاثة|المحاكمات بين الكفاية والأعلام الثلاثة]]». | |||
{{کاربردهای دیگر|آل‌شبیر خاقانی ( | |||
'''محمدطاهر | |||
[[شبیری خاقانی، محمد|محمد شبیری خاقانی]] فرزند ایشان است. | [[شبیری خاقانی، محمد|محمد شبیری خاقانی]] فرزند ایشان است. | ||
| خط ۵۹: | خط ۴۵: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
پس از گذراندن دوره مقدماتی علوم دینی نزد پدرش، در سال 1344 به نجف رفت و دروس عالی فقه و اصول را از استادانی چون [[نائینی، محمدحسین|میرزا محمدحسین نائینی]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقی]]، [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[سید عبدالهادی شیرازی]] فراگرفت و از برخی از آنان اجازه اجتهاد را دریافت کرد. فلسفه و حکمت و عرفان را نیز از استادان بزرگ نجف آموخت. | پس از گذراندن دوره مقدماتی علوم دینی نزد پدرش، در سال 1344 به نجف رفت و دروس عالی فقه و اصول را از استادانی چون [[نائینی، محمدحسین|میرزا محمدحسین نائینی]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضیاءالدین عراقی]]، [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[سید عبدالهادی شیرازی]] فراگرفت و از برخی از آنان اجازه اجتهاد را دریافت کرد. فلسفه و حکمت و عرفان را نیز از استادان بزرگ نجف آموخت. | ||
وی از آقا ضیاءالدین عراقی و عبدالمحسن خاقانی اجازه روایت گرفت و سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی از او اجازه روایت داشت. | وی از آقا ضیاءالدین عراقی و عبدالمحسن خاقانی اجازه روایت گرفت و سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی از او اجازه روایت داشت. | ||
| خط ۷۵: | خط ۶۰: | ||
# المحاكمات بين الكفاية والأعلام الثلاثة؛ | # المحاكمات بين الكفاية والأعلام الثلاثة؛ | ||
# الأصول اللفظية والعملية. | # الأصول اللفظية والعملية. | ||
ب)- تفسیر، فلسفه و حکمت: | ب)- تفسیر، فلسفه و حکمت: | ||
# أنوار الوحي في تفسير سورة الحمد والإخلاص؛ | # أنوار الوحي في تفسير سورة الحمد والإخلاص؛ | ||
| خط ۸۱: | خط ۶۵: | ||
# المثل الأعلی في الفلسفة؛ | # المثل الأعلی في الفلسفة؛ | ||
# المثل النورية في فن الحكمة. | # المثل النورية في فن الحكمة. | ||
أنوار الوسائل و شرح خطبة الصديقة الزهراء(س)، از دیگر آثار اوست<ref>ر.ک: کثیری بیدهندی، خدیجه، ج14، ص657-658</ref>. | أنوار الوسائل و شرح خطبة الصديقة الزهراء(س)، از دیگر آثار اوست<ref>ر.ک: کثیری بیدهندی، خدیجه، ج14، ص657-658</ref>. | ||
| خط ۹۲: | خط ۷۵: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[المحاكمات بين الكفاية و الأعلام الثلاثة]] | [[المحاكمات بين الكفاية و الأعلام الثلاثة]] | ||
[[أنوار الوسائل]] | [[شرح خطبة الصديقة فاطمة الزهراء(س)]] | ||
[[أنوار الوسائل]] | |||
[[انوار الوحي في تفسير بعض سور الکتاب المجيد]] | [[انوار الوحي في تفسير بعض سور الکتاب المجيد]] | ||
| خط ۱۰۴: | خط ۸۸: | ||
[[رسالة الهدي]] | [[رسالة الهدي]] | ||
[[الکلم الطيب]] | [[الکلم الطيب]] | ||
[[المثل الاعلي في الفلسفة]] | [[المثل الاعلي في الفلسفة]] | ||
[[المثل في القواعد الاصولية]] | [[المثل في القواعد الاصولية]] | ||
[[مناسک حج]] | [[مناسک حج]] | ||
[[النورية في فن الحکمة]] | [[النورية في فن الحکمة]] | ||
[[کتاب الطلاق]] | [[کتاب الطلاق]] | ||
[[کتاب القضاء]] | [[کتاب القضاء]] | ||
[[مباني الاصول]] | [[مباني الاصول]] | ||
[[الشرکة الحقوق في التشريع الاسلامي]] | [[الشرکة الحقوق في التشريع الاسلامي]] | ||
[[فطرت يا دين اسلامي]] | [[فطرت يا دين اسلامي]] | ||
[[الصلاة]] | [[الصلاة]] | ||
[[الصوم]] | [[الصوم]] | ||
[[الزکاة]] | [[الزکاة]] | ||
[[الاجارة]] | [[الاجارة]] | ||
[[القصر]] | [[القصر]] | ||
[[والتمام]] | [[والتمام]] | ||
[[شرح مواريث من حدائق الناظره]] | [[شرح مواريث من حدائق الناظره]] | ||
[[حاشيه بر عروة]] | |||
[[حاشيه بر عروة]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مهر(1400)]] | [[رده:مهر(1400)]] | ||
[[رده:فقیهان شیعه]] | |||
[[رده:شاگردان آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۳
| نام | آل شبیر خاقانی، محمدطاهر |
|---|---|
| نام‌های دیگر | خ‍اق‍ان‍ي، محمدطاهر
ش‍ب‍ي‍ر خ‍اق‍ان‍ي، محمدطاهر |
| نام پدر | شیخ عبدالحمید |
| متولد | 1289ش / 1328ق / 1910م |
| محل تولد | خرمشهر |
| رحلت | 1364ش |
| اساتید | میرزا محمدحسین نائینی
آقا ضیاءالدین عراقی سید ابوالحسن اصفهانی سید عبدالهادی شیرازی |
| برخی آثار | المحاكمات بين الكفاية و الأعلام الثلاثة
أنوار الوسائل انوار الوحي في تفسير بعض سور الکتاب المجيد |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00644AUTHORCODE |
محمدطاهر آل شبیر خاقانی (متوفی 1406ق)، از عالمان و فقهای آل‌خاقان و از شاگردان میرزا محمدحسین نائینی و سید ابوالحسن اصفهانی و نویسنده کتاب «المحاكمات بين الكفاية والأعلام الثلاثة». محمد شبیری خاقانی فرزند ایشان است.
ولادت
محمدطاهر فرزند شیخ عبدالحمید، در 1328ق، در خرمشهر به دنیا آمد.
تحصیلات
پس از گذراندن دوره مقدماتی علوم دینی نزد پدرش، در سال 1344 به نجف رفت و دروس عالی فقه و اصول را از استادانی چون میرزا محمدحسین نائینی، آقا ضیاءالدین عراقی، سید ابوالحسن اصفهانی و سید عبدالهادی شیرازی فراگرفت و از برخی از آنان اجازه اجتهاد را دریافت کرد. فلسفه و حکمت و عرفان را نیز از استادان بزرگ نجف آموخت. وی از آقا ضیاءالدین عراقی و عبدالمحسن خاقانی اجازه روایت گرفت و سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی از او اجازه روایت داشت.
تدریس
محمدطاهر خاقانی پس از فوت پدرش، به خرمشهر بازگشت و به تدریس و افتا پرداخت و مقلدانی یافت. وی که در پیروزی انقلاب اسلامی، در خوزستان نقش مهمی داشت، به سبب بروز پاره‌ای وقایع سیاسی، در 1358ش، به قم رفت و در آنجا به تدریس علوم دینی پرداخت.
وفات
او در 1364ش، در قم درگذشت و در صحن حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.
آثار
الف)- فقه و اصول:
- رسالة الهدی (رساله عملیه)؛
- مناسك الحج؛
- شرح مبحث ارث کتاب الحدائق الناضرة شیخ یوسف بحرانی؛
- المحاكمات بين الكفاية والأعلام الثلاثة؛
- الأصول اللفظية والعملية.
ب)- تفسیر، فلسفه و حکمت:
- أنوار الوحي في تفسير سورة الحمد والإخلاص؛
- العقل البشري في تفسير القرآن الكريم؛
- المثل الأعلی في الفلسفة؛
- المثل النورية في فن الحكمة.
أنوار الوسائل و شرح خطبة الصديقة الزهراء(س)، از دیگر آثار اوست[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: کثیری بیدهندی، خدیجه، ج14، ص657-658
منابع مقاله
کثیری بیدهندی، خدیجه، «دانشنامه جهان اسلام»، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرة‌المعارف اسلامی، چاپ اول، 1377ش.
وابسته‌ها
المحاكمات بين الكفاية و الأعلام الثلاثة
شرح خطبة الصديقة فاطمة الزهراء(س)
انوار الوحي في تفسير بعض سور الکتاب المجيد
رسالة الهدي الکلم الطيب المثل الاعلي في الفلسفة المثل في القواعد الاصولية مناسک حج النورية في فن الحکمة کتاب الطلاق
کتاب القضاء مباني الاصول الشرکة الحقوق في التشريع الاسلامي فطرت يا دين اسلامي الصلاة الصوم الزکاة الاجارة القصر والتمام شرح مواريث من حدائق الناظره حاشيه بر عروة