عشاقی اصفهانی، حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
[[برهان‌های صدیقین]] | [[برهان‌های صدیقین]] | ||
[[ | [[وعاية الحكمة في شرح نهاية الحكمة]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
| خط ۷۸: | خط ۷۸: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[برهان‌های صدیقین]] | [[برهان‌های صدیقین]] | ||
[[ | [[وعاية الحكمة في شرح نهاية الحكمة]] | ||
[[نانمايی، شکاکيت و نسبيت گرايی]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:دی (1400)]] | [[رده:دی (1400)]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۲۳
| نام | عشاقی اصفهانی، حسین |
|---|---|
| نامهای دیگر | اصفهاتني، حسين |
| نام پدر | مهدی |
| متولد | 8 مردادماه 1334ش |
| محل تولد | اصفهان |
| رحلت | |
| اساتید | جوادی آملی |
| برخی آثار | نانمايی، شکاکيت و نسبيت گرايی |
| کد مؤلف | AUTHORCODE15284AUTHORCODE |
حسین عشاقی اصفهانی (متولد 1334ش)، روحانی و نویسنده معاصر.
ولادت
شیخ حسین عشاقی، فرزند مهدی، از علماء و فضلاء معاصر در هشتم مردادماه 1334ش در اصفهان متولد شد.
تحصیلات و اساتید
او در رشته ریاضی موفق به اخذ دیپلم گشت و فوق‌دیپلم را در رشته برق گرفت.
از حدود سال 1348ش به تحصیلات حوزوی مشغول شد. ادبیات را نزد مرحوم سید بحرالعلوم میردامادی و سید ابوالحسن درچه‌ای، سیوطی را نزد حاج شیخ علی‌اکبر فقیه، مغنی را نزد شیخ محمود مشکوة و شرح شمسیه و شرح تجوید را نزد شیخ محمد محزون آموخت. اصول را در درس حاج شیخ ابوالقاسم انصاری و حاج شیخ مجتبی لنکرانی و منظوم اسفار از حاج سید حسن مدرس و حاج شیخ نورالدین اشنی و فقه را نزد حاج شیخ ابوالقاسم انصاری فرا گرفت. او در این سال‌ها ادبیات، منطق، معالم، فلسفه (بدایه و نهایه) و شرح منظومه را در اصفهان تدریس کرد. سپس در سال 1364ش در قم ساکن شد. او اسفار و شرح فصوص را نزد حضرت آیات: جوادی آملی و حسن‌زاده آملی، کفایه را نزد حاج سید علی محقق داماد، خارج اصول را نزد حاج شیخ حسین وحید خراسانی و خارج فقه را نزد حاج شیخ جواد تبریزی و دو درس اخیر را همچنین نزد حاج شیخ محمد شاه‌آبادی تحصیل کرد.
تدریس
ایشان در قم «نهایة الحکمة»، «شرح اشارات»، «اسفار»، «شرح فصوص» و «اسفار» و «شرح تمهید القواعد» ابن ترکه را تدریس نمود.
آثار
- رعاية الحكمة في شرح نهاية الحكمة؛
- نانمائی؛
- شکاکيت و نسبيت‌گرایی؛
- بررسی فلسفه تاریخ از دیدگاه مارکسیسم؛
- برهان‌های صدیقین؛
- شرح بداية الحکمة؛
- مواقع الخلل في قواعد العلل[۱].
پانویس
- ↑ مهدوی، مصلح‌الدین، ج2، ص776-777
منابع مقاله
مهدوی، مصلح‌الدین، «اعلام اصفهان»، تصحیح و تحقیق غلامرضا نصراللهی، سازمان فرهنگی - تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ نخست، 1387ش.