الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۲۷۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR36235J1.jpg|بی‌قاب|چپ|شهادت‌نامه امام حسین علیه‌السلام بر پایه منابع معتبر|175px]]
    [[پرونده:NUR00822.jpg|بندانگشتی|مرقد شیخ صدوق شهر ری تهران|175px]]  


    '''ابوجعفر محمد بن على بن حسین بن موسى بن بابویه قمى''' (۳۰۵ -۳۸۱ق)، معروف به شیخ صدوق و ابن بابویه، از بزرگ‌ترین فقهاء و محدّثین قرن چهارم هجری. کتاب [[من‌ لا‌يحضره‌ الفقيه|من لایحضره الفقیه]] از کتب اربعه شیعه اثر اوست.
    '''شهادت‌نامه امام حسین(ع) بر پایه منابع معتبر'''، اثر [[محمدی ری‌شهری، محمد|محمد محمدی ری‌شهری]] با همکاری [[سید محمود طباطبایی‌نژاد]] و [[سید طبایی، روح الله|سید روح الله سیدطبایی]] و ترجمه [[مسعودی، عبدالهادی|عبدالهادی مسعودی]]، [[مهریزی، مهدی|مهدی مهریزی]] و [[محمد مرادی]]، درباره حماسه کربلاست.


    پدر بزرگوارش، [[على بن حسین بن بابویه قمى]]، از برجسته‌ترین علما و فقهاى بزرگ زمان خود بود. در آن روزگار، با آنکه عالمان و محدثان بسیارى در قم مى‌زیستند، پرچم هدایت و مرجعیت فتوا بر دوش این عالم عابد و محدث زاهد و صاحب کرامات، یعنى على بن بابویه ([[پدر شیخ صدوق]]) بوده است.
    این کتاب، گزیده‏اى حدوداً هزارو نهصد صفحه‌‏اى، از مباحثی است که در دانش‏نامه امام حسین(ع) آمده است و متن کامل بخش‏‌هاى ششم تا یازدهم دانش‏نامه را با گزیده‌ای از درآمد و بخش یکم به‌همراه دو قطعه کوچک از بخش‏ه‌اى نهم و سیزدهم را در بر دارد.


    شیخ صدوق از بزرگترین شخصیت‌هاى جهان اسلام و از برجسته‌ترین چهره‌هاى درخشان علم و فضیلت است.
    کتاب در هشت بخش صورت‌بندی شده است که مهم‌ترین مباحث آن این‌گونه ارائه گردیده است: پیشگویى درباره شهادت [[امام حسین(ع)]]، خروج ایشان از مدینه تا ورود به کربلا، شهادت‌ حضرت و رخدادهای پس از آن، بازتاب شهادت امام و یارانش و فرجام کسانى که در این کار نقش داشتند، عزادارى و گریه براى [[امام حسین علیه‌السلام|سیدالشهدا(ع)]] و در آخر، دو زیارتِ منسوب به ناحیه مقدّسه که مشتمل بر گزارش‌هاى تاریخى‌اند.


    او که نزدیک به عصر ائمه علیهم‌السلام مى‌زیست، با جمع‌آورى روایات اهل‌بیت علیهم‌السلام و تألیف کتاب‌هاى نفیس و با ارزش، خدمات ارزنده و کم‌نظیرى به اسلام و تشیع کرد.
    ویژگی‌های کتاب این است که: همه فصل‏‌ها و قریب به اتفاق تحلیل‏‌هاى مندرج در بخش‌‏هاى شش‌گانه‌ای که در اصل دانشنامه آمده است، در اینجا گردآوری شده‌اند؛ شمارى از عنوان‏‌هاى فرعى، همچنین عبارت‌هایی که براى توضیح بیشتر در تحلیل‏‌ها آمده بودند، در اینجا گزینش و خلاصه‌نویسی شده‌اند. در این کتاب، جامع‌ترین و گویاترین متن‌ها از منابع معتبرتر گزینش شده و زیر هر عنوان آمده‌اند و برای آگاهی بیشتر خواننده، متن عربى حدیث‌ها و گزارش‌هاى تاریخى در پاورقى آورده شده است. درباره ارجاع به منابع نیز بیش از دو منبعی که اعتبار بیشتری دارند، درج نشده است. همچنین، پنج نقشه تخصصى جغرافیاى طبیعى و تاریخى در صفحه‌های پایانى شهادت‌نامه چاپ شده است.


    شیخ صدوق بیش از بیست سال از دوران پر برکت حیات پدر را درک کرد و در این مدت از محضر پدر و سایر علماى قم کسب علم و حکمت کرد.
    واژۀ معتبر در عنوان این کتاب بر این پایه است که تکیه‏‌گاه اصلى تدوین کتاب در درجه نخست، منابعى هستند که تا قرن پنجم هجرى نگارش یافته‌‏اند، و در مراتب بعد، منابع تألیف شده تا قرن هفتم هجرى و پس از آن، آثارِ تألیف‌شده تا قرن نهم است. ازاین‌رو، در کتاب حاضر، به مقتل‏‌نگارى‏‌هاى قرن دهم هجرى به بعد استناد نشده است، مگر اینکه به نقد و معتبر نبودن‌شان اشاره شده باشد. بنابراین، از راه تأیید مضمون گزارش‏‌ها که با قرائن عقلى و نقلى انجام شده است، براى خواننده، نوعى اطمینان به گزارش، حاصل می‌شود. در این کتاب، حدیث‌های مُنکر نیامده است مگر اینکه نقد شده باشند.<span id="mp-more">[[شهادت‌نامه امام حسین علیه‌السلام بر پایه منابع معتبر|'''ادامه ...''']]</span>
     
    او در سن 22 یا 23 سالگى بود که پدر بزرگوارش دار فانى را وداع کرد. از آن پس وظیفۀ سنگین نشر احادیث آل محمد صلى الله علیهم اجمعین و هدایت امت به عهدۀ وى قرار گرفت و دوران جدیدى از زندگى او آغاز گردید.
     
    این عالم بزرگ و آخرین بازماندۀ خاندان صدوق، پس از عمرى طولانى و پر برکت در سال 381ق دیده از جهان فانى فرو بست و در شهر ری به خاک سپرده شد، که بعدها آرامستان ابن‌بابویه در اطراف آن ساخته شد. <div class="mw-ui-button">[[ابن بابویه، محمد بن علی|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۹

    شهادت‌نامه امام حسین علیه‌السلام بر پایه منابع معتبر

    شهادت‌نامه امام حسین(ع) بر پایه منابع معتبر، اثر محمد محمدی ری‌شهری با همکاری سید محمود طباطبایی‌نژاد و سید روح الله سیدطبایی و ترجمه عبدالهادی مسعودی، مهدی مهریزی و محمد مرادی، درباره حماسه کربلاست.

    این کتاب، گزیده‏اى حدوداً هزارو نهصد صفحه‌‏اى، از مباحثی است که در دانش‏نامه امام حسین(ع) آمده است و متن کامل بخش‏‌هاى ششم تا یازدهم دانش‏نامه را با گزیده‌ای از درآمد و بخش یکم به‌همراه دو قطعه کوچک از بخش‏ه‌اى نهم و سیزدهم را در بر دارد.

    کتاب در هشت بخش صورت‌بندی شده است که مهم‌ترین مباحث آن این‌گونه ارائه گردیده است: پیشگویى درباره شهادت امام حسین(ع)، خروج ایشان از مدینه تا ورود به کربلا، شهادت‌ حضرت و رخدادهای پس از آن، بازتاب شهادت امام و یارانش و فرجام کسانى که در این کار نقش داشتند، عزادارى و گریه براى سیدالشهدا(ع) و در آخر، دو زیارتِ منسوب به ناحیه مقدّسه که مشتمل بر گزارش‌هاى تاریخى‌اند.

    ویژگی‌های کتاب این است که: همه فصل‏‌ها و قریب به اتفاق تحلیل‏‌هاى مندرج در بخش‌‏هاى شش‌گانه‌ای که در اصل دانشنامه آمده است، در اینجا گردآوری شده‌اند؛ شمارى از عنوان‏‌هاى فرعى، همچنین عبارت‌هایی که براى توضیح بیشتر در تحلیل‏‌ها آمده بودند، در اینجا گزینش و خلاصه‌نویسی شده‌اند. در این کتاب، جامع‌ترین و گویاترین متن‌ها از منابع معتبرتر گزینش شده و زیر هر عنوان آمده‌اند و برای آگاهی بیشتر خواننده، متن عربى حدیث‌ها و گزارش‌هاى تاریخى در پاورقى آورده شده است. درباره ارجاع به منابع نیز بیش از دو منبعی که اعتبار بیشتری دارند، درج نشده است. همچنین، پنج نقشه تخصصى جغرافیاى طبیعى و تاریخى در صفحه‌های پایانى شهادت‌نامه چاپ شده است.

    واژۀ معتبر در عنوان این کتاب بر این پایه است که تکیه‏‌گاه اصلى تدوین کتاب در درجه نخست، منابعى هستند که تا قرن پنجم هجرى نگارش یافته‌‏اند، و در مراتب بعد، منابع تألیف شده تا قرن هفتم هجرى و پس از آن، آثارِ تألیف‌شده تا قرن نهم است. ازاین‌رو، در کتاب حاضر، به مقتل‏‌نگارى‏‌هاى قرن دهم هجرى به بعد استناد نشده است، مگر اینکه به نقد و معتبر نبودن‌شان اشاره شده باشد. بنابراین، از راه تأیید مضمون گزارش‏‌ها که با قرائن عقلى و نقلى انجام شده است، براى خواننده، نوعى اطمینان به گزارش، حاصل می‌شود. در این کتاب، حدیث‌های مُنکر نیامده است مگر اینکه نقد شده باشند.ادامه ...