موسوی زنجانی، سید محمد بن ابوالقاسم: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۱۷

موسوی زنجانی، سید محمد بن ابوالقاسم

نام	موسوی زنجانی، سید محمد بن ابوالقاسم
نام‌های دیگر	زنجانی، ابوطالب محمد بن ابوالقاسم موسوی، ابوطالب محمد بن ابوالقاسم
نام پدر	میرزا ابوالقاسم
متولد	18 ذى‌القعده 1259ق، برابر با 1219ش
محل تولد	زنجان
رحلت	15 ربیع‌الاول 1329ق، برابر با 1289ش
اساتید	شیخ مرتضى انصارى آیت‌الله سید حسین کوه‌کمرى تبریزى
برخی آثار	إیضاح السبل فی الترجیح و التعادل التنقید لأحکام التقلید ‏کیمیای سعادت (ترجمه طهارة الأعراق)
کد مؤلف	AUTHORCODE02498AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، موسوی زنجانی (ابهام‌زدایی) را ببینید.

میرزا ابوطالب (محمد) زنجانى (1259-1329ق)، ملقب به فخرالدین، فقیه اصولی، از شاگردان شیخ مرتضى انصارى

ولادت

او فرزند دوم میرزا ابوالقاسم زنجانى، در 18 ذى‌القعده 1259ق، برابر با 1219ش، در زنجان متولد شد. خاندان پدرى او از دوره صفویه مقام مرجعیت و قضاوت شهر زنجان را داشتند.

تحصیلات

تحصیلات مقدماتى را در زادگاهش آغاز کرد و سپس رهسپار قزوین شد. در سال 1278 به نجف رفت و در درس شیخ مرتضى انصارى و شیخ راضى شرکت کرد.

او، همراه با دو برادرش، آیت‌الله میرزا ابوالمکارم و آیت‌الله آمیرزا ابوعبدالله از برجسته‌ترین شاگردان آیت‌الله سید حسین کوه‌کمرى تبریزى بود. چهار سال از درس وى بهره برد و از او اجازه اجتهاد گرفت. در سنّ چهل سالگى به ایران بازگشت و در تهران اقامت گزید. جایگاه علمى و تبحر او در شاخه‌هاى متفاوت علوم دینى، سبب شد در اندک مدتى در زمره علماى مشهور تهران درآید.

او، علاوه بر فارسى و آذرى، با زبان‌هاى فرانسه، عربى و ترکى استامبولى آشنایى داشت. وى، با نظریات متفکران اروپایى هم‌عصر خود، از جمله توماس مالتوس و داروین آشنا بود و در نوشته‌هاى خود از آراء این متفکران استفاده مى‌کرد. محکمه شرعى او در تهران معتبر بود و اغلب پرونده‌هاى قضایى سفارت بریتانیا در محکمه او رسیدگى مى‌شد.

او، بیشتر وقت خود را به تألیف کتاب و تربیت شاگرد گذراند.

وفات

وى، در 15 ربیع‌الاول 1329ق، برابر با 1289ش، در سن شصت و نه سالگى، در تهران درگذشت و در مشهد در کنار مزار شیخ بهایى دفن شد.

آثار

«احکام اوانى الذهب و الفضة»
«ایضاح السبل» در ترجیح و تعادل
«تحفة القاصد»
«رشحة الخواطر» در احتیاط و توقف
«التنقید» در احکام تقلید
«غایة المرام» در احکام صیام
«مرآة العصر»
«الکفایة» در درایه
«المقابیس فى اصول الفقه»
«مناسک الحج»
«حکم الربا» در جمیع ادیان
«التسامح»
«الذخیرة» در علم درایه
«رشحة الخاطر» در فساد مقالات اخباریّه
«الحق المصاب»
«مقابس الأنوار» در اصول
«المقلة العبراء» در مقتل خامس اصحاب کساء
«طیف الخیال»
«کیمیاى سعادت»(ترجمه آزاد از «طهارة الاعراق» اثر ابن مسکویه، از زبان عربى به زبان فارسى)
«سیاحت‌نامه»(ترجمه از زبان فرانسه به زبان فارسى).

وابسته‌ها

إیضاح السبل في الترجیح و التعادل

التنقید لأحکام التقلید

کیمیای سعادت (ترجمه طهارة الأعراق)

@@ خط ۱۱: / خط ۱۱: @@
 |-
 |نام پدر
-| data-type="authorfatherName" |
+| data-type="authorfatherName" |میرزا ابوالقاسم
 |-
 |متولد
-| data-type="authorbirthDate" |
+| data-type="authorbirthDate" |18 ذى‌القعده 1259ق، برابر با 1219ش
 |-
 |محل تولد
-| data-type="authorBirthPlace" |
+| data-type="authorBirthPlace" |زنجان
 |-
 |رحلت
-| data-type="authorDeathDate" |1329 ق
+| data-type="authorDeathDate" |15 ربیع‌الاول 1329ق، برابر با 1289ش
 |-
 |اساتید
-| data-type="authorTeachers" |
+| data-type="authorTeachers" |[[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ مرتضى انصارى]]
+[[آیت‌الله سید حسین کوه‌کمرى تبریزى]]
 |-
 |برخی آثار
-| data-type="authorWritings" |[[إیضاح السبل في الترجیح و التعادل]]
+| data-type="authorWritings" |[[إیضاح السبل في الترجیح و التعادل|إیضاح السبل فی الترجیح و التعادل]]
 [[التنقید لأحکام التقلید]]
@@ خط ۳۶: / خط ۳۸: @@
 |}
 </div>
+{{کاربردهای دیگر|موسوی زنجانی (ابهام‌زدایی)}}
-'''ميرزا ابوطالب(محمد) زنجانى'''،
+'''میرزا ابوطالب (محمد) زنجانى''' (1259-1329ق)، ملقب به فخرالدین، فقیه اصولی، از شاگردان [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ مرتضى انصارى]]
 == ولادت ==
-او فرزند ميرزا ابوالقاسم زنجانى، در 18 ذى‌القعده 1259ق، برابر با 1219ش، در زنجان متولد شد. خاندان پدرى او از دوره صفويه مقام مرجعيت و قضاوت شهر زنجان را داشتند.
+او فرزند دوم میرزا ابوالقاسم زنجانى، در 18 ذى‌القعده 1259ق، برابر با 1219ش، در زنجان متولد شد. خاندان پدرى او از دوره صفویه مقام مرجعیت و قضاوت شهر زنجان را داشتند.
 == تحصیلات ==
-تحصيلات مقدماتى را در زادگاهش آغاز كرد و سپس رهسپار قزوين شد. در سال 1278 به نجف رفت و در درس [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]] و شيخ راضى شركت كرد.
+تحصیلات مقدماتى را در زادگاهش آغاز کرد و سپس رهسپار قزوین شد. در سال 1278 به نجف رفت و در درس [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ مرتضى انصارى]] و شیخ راضى شرکت کرد.
-او، همراه با دو برادرش، آیت‌الله ميرزا ابوالمكارم و آیت‌الله آميرزا ابوعبدالله از برجسته‌ترين شاگردان آیت‌الله سيد حسين كوه‌كمرى تبريزى بود. چهار سال از درس وى بهره برد و از او اجازه اجتهاد گرفت. در سنّ چهل سالگى به ايران بازگشت و در تهران اقامت گزيد. جايگاه علمى و تبحر او در شاخه‌هاى متفاوت علوم دينى، سبب شد در اندك مدتى در زمره علماى مشهور تهران درآيد.
+او، همراه با دو برادرش، آیت‌الله میرزا ابوالمکارم و آیت‌الله آمیرزا ابوعبدالله از برجسته‌ترین شاگردان [[آیت‌الله سید حسین کوه‌کمرى تبریزى]] بود. چهار سال از درس وى بهره برد و از او اجازه اجتهاد گرفت. در سنّ چهل سالگى به ایران بازگشت و در تهران اقامت گزید. جایگاه علمى و تبحر او در شاخه‌هاى متفاوت علوم دینى، سبب شد در اندک مدتى در زمره علماى مشهور تهران درآید.
-او، علاوه بر فارسى و آذرى، با زبان‌هاى فرانسه، عربى و تركى استامبولى آشنايى داشت. وى، با نظريات متفكران اروپايى هم‌عصر خود، از جمله توماس مالتوس و داروين آشنا بود و در نوشته‌هاى خود از آراء اين متفكران استفاده مى‌كرد. محكمه شرعى او در تهران معتبر بود و اغلب پرونده‌هاى قضايى سفارت بريتانيا در محكمه او رسيدگى مى‌شد.
+او، علاوه بر فارسى و آذرى، با زبان‌هاى فرانسه، عربى و ترکى استامبولى آشنایى داشت. وى، با نظریات متفکران اروپایى هم‌عصر خود، از جمله توماس مالتوس و داروین آشنا بود و در نوشته‌هاى خود از آراء این متفکران استفاده مى‌کرد. محکمه شرعى او در تهران معتبر بود و اغلب پرونده‌هاى قضایى سفارت بریتانیا در محکمه او رسیدگى مى‌شد.
-او، بيشتر وقت خود را به تأليف كتاب و تربيت شاگرد گذراند.
+او، بیشتر وقت خود را به تألیف کتاب و تربیت شاگرد گذراند.
 == وفات ==
-وى، در 15 ربيع‌الاول 1329ق، برابر با 1289ش، در سن شصت و نه سالگى، در تهران درگذشت و در مشهد در كنار مزار [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]] دفن شد.
+وى، در 15 ربیع‌الاول 1329ق، برابر با 1289ش، در سن شصت و نه سالگى، در تهران درگذشت و در مشهد در کنار مزار [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهایى]] دفن شد.
 == آثار ==
+{{ستون-شروع|2}}
+# «احکام اوانى الذهب و الفضة»
-«احكام اوانى الذهب و الفضة»، «ايضاح السبل» در ترجيح و تعادل، «تحفة القاصد»، «رشحة الخواطر» در احتياط و توقف، «التنقيد» در احكام تقليد، «غاية المرام» در احكام صيام، «مرآة العصر»، «الكفاية» در درايه، «المقابيس فى اصول الفقه»، «مناسك الحج»، «حكم الربا» در جميع اديان، «التسامح»، «الذخيرة» در علم درايه، «رشحة الخاطر» در فساد مقالات اخباریّه، «الحق المصاب»، «مقابس الأنوار» در اصول، «المقلة العبراء» در مقتل خامس اصحاب كساء، «طيف الخيال»، «كيمياى سعادت»(ترجمه آزاد از «طهارة الاعراق» اثر [[مسکویه، احمد بن محمد|ابن مسكويه]]، از زبان عربى به زبان فارسى) و «سياحت‌نامه»(ترجمه از زبان فرانسه به زبان فارسى).
+# «ایضاح السبل» در ترجیح و تعادل
+# «تحفة القاصد»
+# «رشحة الخواطر» در احتیاط و توقف
+# «التنقید» در احکام تقلید
+# «غایة المرام» در احکام صیام
+# «مرآة العصر»
+# «الکفایة» در درایه
+# «المقابیس فى اصول الفقه»
+# «مناسک الحج»
+# «حکم الربا» در جمیع ادیان
+# «التسامح»
+# «الذخیرة» در علم درایه
+# «رشحة الخاطر» در فساد مقالات اخباریّه
+# «الحق المصاب»
+# «مقابس الأنوار» در اصول
+# «المقلة العبراء» در مقتل خامس اصحاب کساء
+# «طیف الخیال»
+# «کیمیاى سعادت»(ترجمه آزاد از «طهارة الاعراق» اثر [[مسکویه، احمد بن محمد|ابن مسکویه]]، از زبان عربى به زبان فارسى)
+# «سیاحت‌نامه»(ترجمه از زبان فرانسه به زبان فارسى).
+{{پایان}}
 ==وابسته‌ها==
@@ خط ۷۰: / خط ۹۲: @@
 [[رده:زندگی‌نامه]]
+[[رده:مهر(1400)]]