حسینی مراغی، سید عبدالفتاح بن علی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |علی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |احتمالاً در مراغه | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" | | | data-type="authorDeathDate" |1250ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[کاشفالغطاء، موسی|شیخ موسی کاشفالغطاء]] | ||
[[آل کاشفالغطاء، علی|شیخ علی کاشفالغطاء]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
خط ۳۶: | خط ۳۸: | ||
</div> | </div> | ||
== | '''سید میر عبدالفتاح بن علی حسینی مراغی''' (متوفی 1250ق)، فقیه و اصولی امامی قرن سیزدهم. | ||
==ولادت== | |||
از تاریخ تولد و زندگی او اطلاع چندانی در دست نیست. احتمالاً در مراغه به دنیا آمده است. | از تاریخ تولد و زندگی او اطلاع چندانی در دست نیست. احتمالاً در مراغه به دنیا آمده است. | ||
== | ==تحصیلات== | ||
ایشان در نجف ساکن شد و به تحصیل علوم دینی، بهویژه فقه و اصول، پرداخت. از درس شیخ موسی و شیخ | ایشان در نجف ساکن شد و به تحصیل علوم دینی، بهویژه فقه و اصول، پرداخت. از درس [[کاشفالغطاء، موسی|شیخ موسی]] و [[آل کاشفالغطاء، علی|شیخ علی]]، فرزندان [[کاشفالغطاء، جعفر بن خضر|شیخ جعفر نجفی]]، معروف به کاشفالغطاء، که در نجف استادان بنامی بودند، بهره گرفت و درسهای آنها را تحریر کرد. بااینکه حسینی مراغی از [[طباطبایی، سید محمد بن علی|سید محمد طباطبایی]]، مشهور به سید محمد مجاهد (متوفی 1242)، با عنوان «استاد» و «معاصر» یاد کرده، ولی شاگردی او نزد طباطبایی محل تردید است. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
خط ۵۰: | خط ۵۳: | ||
مهمترین اثر حسینی مراغی، «عناوين الأصول» مشهور به «العناوين» است که درباره قواعد فقهی است. | مهمترین اثر حسینی مراغی، «عناوين الأصول» مشهور به «العناوين» است که درباره قواعد فقهی است. | ||
دیگر آثار مهم او که به نوشته آقابزرگ طهرانی بیشتر آنها بهصورت خطی در کتابخانه شیخ هادی کاشفالغطاء در نجف موجودند عبارت است از: | دیگر آثار مهم او که به نوشته [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ طهرانی]] بیشتر آنها بهصورت خطی در کتابخانه شیخ هادی کاشفالغطاء در نجف موجودند عبارت است از: | ||
# الحِياض المترعة، در شرح المُختَصرُ النافِعِ محقق حلی، که حسینی در موارد متعددی در العناوين بدان ارجاع داده است؛ | # الحِياض المترعة، در شرح المُختَصرُ النافِعِ محقق حلی، که حسینی در موارد متعددی در العناوين بدان ارجاع داده است؛ | ||
# العقود والإيقاعات، که نسخه خطی آن در کتابخانه مجلس شورای اسلامی موجود است؛ | # العقود والإيقاعات، که نسخه خطی آن در کتابخانه مجلس شورای اسلامی موجود است؛ | ||
خط ۶۱: | خط ۶۴: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
خط ۷۲: | خط ۷۵: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده: | [[رده:مهر(1400)]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۱۱
سید میر عبدالفتاح بن علی حسینی مراغی (متوفی 1250ق)، فقیه و اصولی امامی قرن سیزدهم.
نام | حسینی مراغی، عبدالفتاح بن علی |
---|---|
نامهای دیگر | حسيني، عبد الفتاح بن علي
عبد الفتاح مراغي مراغي، عبد الفتاح بن علي |
نام پدر | علی |
متولد | |
محل تولد | احتمالاً در مراغه |
رحلت | 1250ق |
اساتید | شیخ موسی کاشفالغطاء |
برخی آثار | العناوين الفقهية |
کد مؤلف | AUTHORCODE00157AUTHORCODE |
ولادت
از تاریخ تولد و زندگی او اطلاع چندانی در دست نیست. احتمالاً در مراغه به دنیا آمده است.
تحصیلات
ایشان در نجف ساکن شد و به تحصیل علوم دینی، بهویژه فقه و اصول، پرداخت. از درس شیخ موسی و شیخ علی، فرزندان شیخ جعفر نجفی، معروف به کاشفالغطاء، که در نجف استادان بنامی بودند، بهره گرفت و درسهای آنها را تحریر کرد. بااینکه حسینی مراغی از سید محمد طباطبایی، مشهور به سید محمد مجاهد (متوفی 1242)، با عنوان «استاد» و «معاصر» یاد کرده، ولی شاگردی او نزد طباطبایی محل تردید است.
وفات
وی در سال 1250ق، در نجف درگذشت.
آثار
مهمترین اثر حسینی مراغی، «عناوين الأصول» مشهور به «العناوين» است که درباره قواعد فقهی است.
دیگر آثار مهم او که به نوشته آقابزرگ طهرانی بیشتر آنها بهصورت خطی در کتابخانه شیخ هادی کاشفالغطاء در نجف موجودند عبارت است از:
- الحِياض المترعة، در شرح المُختَصرُ النافِعِ محقق حلی، که حسینی در موارد متعددی در العناوين بدان ارجاع داده است؛
- العقود والإيقاعات، که نسخه خطی آن در کتابخانه مجلس شورای اسلامی موجود است؛
- البيع؛
- رسالة في عمل الدائرة الهندية لتعيين الزوال؛
- تقریرات درسهای فقه و اصول استادان خود؛
- فوائد رجالية؛
- رسالة في الموثَّقين؛
- أخبار إمامة الباقر(ع)[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: علینژاد، مُنی، ج13، ص475-476
منابع مقاله
علینژاد، مُنی، «دانشنامه جهان اسلام»، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، 1388ش.