حافظ ابرو، عبدالله بن لطف‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده:خرداد(99)' به '') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[جغرافیای حافظ ابرو]] | [[جغرافیای حافظ ابرو]] | ||
[[جغرافیای حافظ ابرو (قسمت ربع خراسا‌ن، هرات)]] | |||
[[زبدة التواریخ (حافظ ابرو)]] | [[زبدة التواریخ (حافظ ابرو)]] | ||
[[تاریخ سلاطین کرت]] | [[تاریخ سلاطین کرت]] | ||
[[جامع التواريخ و مجمع التواریخ]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۷ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۳
| نام | حافظ ابرو، عبدالله بن لطف‌الله |
|---|---|
| نامهای دیگر | حافظ ابرو، شهاب‌الدین
حافظ ابرو هروی شهاب‌الدین عبدالله خوافی |
| نام پدر | لطف‌الله |
| متولد | |
| محل تولد | هرات |
| رحلت | 833 ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | تاریخ سلاطین کرت |
| کد مؤلف | AUTHORCODE01052AUTHORCODE |
شهاب‌الدين عبداللّه خوافی (متوفاى 833ق)، مورخ، جغرافی‌دان دوره تیموری
ولادت
در هرات تولد يافت،
تحصیلات
در همدان علم آموخت. وى از روزگار تيمور جزو رجال دربار بود و به عنوان بازيگر شطرنج نيز شهرت يافت.شاهرخ، نوادۀ تيمور كه ضمن سفرهاى زمينى ودريايى حافظ ابرو را به همراه خود مى‌برد، او را مورخ رسمى دربار كرده و وظايف علمى مختلف به عهدۀ او گذاشته بود كه از آن جمله تأليف يك كتاب جغرافيايى بود كه گرچه نام و عنوان آن نامعلوم است، اما داراى اهميت ويژه است.
دربارۀ زندگى و احوال حافظ ابرو اطلاع چندانى در دست نيست و آنچه از نام و خاستگاه و احوال او مى‌دانيم و همواره در منابع تكرار شده از خلط و اشتباه خالى‌نيست. فصيح خوافی نام و لقب او را «شهاب‌الدين عبداللّه الخوافی» آورده و اين مطابق است با آنچه حافظ ابرو در ذيل ظفرنامه شامى و مقدمه تاريخ آل كرت آورده و خود را «عبداللّه بن لطف‌اللّه بن عبدالرشيد...المدعو بحافظ ابرو» خوانده‌است. لقب او را نيز نور‌الدين و هم شهاب‌الدين آورده‌اند.
وفات
به سال 833 هجرى در زنجان وفات يافت.
آثار
دربارۀ آثار حافظ ابرو محققان به تفصيل بحث كرده‌اند با اين همه كتاب مجمع التواريخ او هنوز به درستى و دقت بررسى نشده و بسيارى از آثار تاريخى منسوب به حافظ ابرو در واقع اجزاء و ابواب همين كتاب‌اند كه گاه بطور مستقل از آنها ياد شده است. ازديگر آثار وى مى‌توان به كتاب زبدة التواريخ بايسنقرى اشاره كرد كه براى بايسنقر ميرزا فرزند هنرمند و هنرپرور شاهرخ نوشت. وى به امر و خواست شاهرخ به نگارش آثار ديگرى پرداخت.