بختیار، مظفر: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'رده:آبان (99)' به '') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo"> | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR05289. | [[پرونده:NUR05289.JPG|بندانگشتی|مظفر بختیار]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در دبیرستان ادب و سعدی در اصفهان به پایان رسانید و در سال ۱۳۴۲ شمسی در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران پذیرفته شد، وی دوره کارشناسی را با احراز رتبه اول به پایان رسانید. وی در سال ۱۳۴۷ در مقطع کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران پذیرفته شد و این دوره را با احراز رتبه اول و دانشجوی ممتاز به پایان رساند و در سال ۱۳۵۵ به دریافت درجهٔ دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران نائل گردید. | تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در دبیرستان ادب و سعدی در اصفهان به پایان رسانید و در سال ۱۳۴۲ شمسی در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران پذیرفته شد، وی دوره کارشناسی را با احراز رتبه اول به پایان رسانید. وی در سال ۱۳۴۷ در مقطع کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران پذیرفته شد و این دوره را با احراز رتبه اول و دانشجوی ممتاز به پایان رساند و در سال ۱۳۵۵ به دریافت درجهٔ دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران نائل گردید. | ||
وی پس از اخذ دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، به عضویت هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران درآمد و پس از سالها تدریس و تحقیق موفق به کسب رتبه استادی شد. او از متخصصان و پژوهشگران برجسته چینشناسی و فرهنگهای شرق دور بود و دانشگاه پکن در سال ۱۳۷۵ش، بهمناسبت آثار و تحقیقات او در زمینه چینشناسی، عنوان «استاد ممتاز دانشگاه پکن» و منشور ویژه آن دانشگاه را به او اعطا کرد. وی چندین سال از طرف دانشگاه تهران در دانشگاه پکن پایتخت چین و | وی پس از اخذ دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، به عضویت هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران درآمد و پس از سالها تدریس و تحقیق موفق به کسب رتبه استادی شد. او از متخصصان و پژوهشگران برجسته چینشناسی و فرهنگهای شرق دور بود و دانشگاه پکن در سال ۱۳۷۵ش، بهمناسبت آثار و تحقیقات او در زمینه چینشناسی، عنوان «استاد ممتاز دانشگاه پکن» و منشور ویژه آن دانشگاه را به او اعطا کرد. وی چندین سال از طرف دانشگاه تهران در دانشگاه پکن پایتخت چین و دانشگاههانکوک سئول پایتخت کره جنوبی به تدریس و تحقیق اشتغال داشت<ref>ر.ک: همان</ref>. وی بعد از بازگشت از سئول افزون بر تدریس در دانشگاه تهران به تحقیق، پژوهش و انتشار آثارش مشغول بود و تدریس در دانشگاه را تا سال 1388 که بازنشسته شد، ادامه داد. | ||
==فعالیتها== | ==فعالیتها== | ||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
وی عصر روز جمعه 23 مرداد 1394ش، در تهران درگذشت و در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد<ref>ر.ک: بینام، دکتر مظفر بختیار، ایرانشناس و فارسیپژوه در آغوش خاک آرام گرفت</ref>. | وی عصر روز جمعه 23 مرداد 1394ش، در تهران درگذشت و در بهشت زهرای تهران در مقبرۀ خانوادگی خود به خاک سپرده شد<ref>ر.ک: بینام، دکتر مظفر بختیار، ایرانشناس و فارسیپژوه در آغوش خاک آرام گرفت</ref>. | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
# فرهنگ چینی به فارسی؛ | # فرهنگ چینی به فارسی؛ | ||
# بررسینامه نسخههای خطی اسلامی در چین (برای تدوین این بررسینامه، حدود ششصد شهر و روستا در سرتاسر کشور چین در چهار سال از نزدیک بررسی شده است)؛ | # بررسینامه نسخههای خطی اسلامی در چین (برای تدوین این بررسینامه، حدود ششصد شهر و روستا در سرتاسر کشور چین در چهار سال از نزدیک بررسی شده است)؛ | ||
# «علف» (ترجمه | # «علف» (ترجمه کتابGrass»»، اثر «کوپر» آمریکایی)؛ | ||
# «آداب فتوت» (ترجمه رسالهای از «فرانس تشنر» آلمانی)؛ | # «آداب فتوت» (ترجمه رسالهای از «فرانس تشنر» آلمانی)؛ | ||
# مجموعه آثار رضا عباسی (گردآوری دکتر مظفر بختیار)<ref>ر.ک: بینام، درباره مظفر بختیار، شکوه ایرانی</ref>. | # مجموعه آثار رضا عباسی (گردآوری دکتر مظفر بختیار)<ref>ر.ک: بینام، درباره مظفر بختیار، شکوه ایرانی</ref>. | ||
خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
[[چین نامه]] | [[چین نامه]] | ||
[[نامۀ بختیار: مقالات، ترجمهها و یادداشتهای دکتر مظفر بختیار]] | |||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۵۰
نام | مظفر بختیار |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | منوچهر بختیار |
متولد | ۱۳۲۲ش |
محل تولد | چهارمحال و بختیاری |
رحلت | جمعه 23 مرداد 1394ش |
اساتید | |
برخی آثار | مرقع نینامه جامی |
کد مؤلف | AUTHORCODE05289AUTHORCODE |
مظفر بختیار (۱۳۲۲-۱۳۹۴ش)، عضو هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، ایرانشناس، فارسیپژوه و مترجم، از ایرانشناسان و نسخهشناسان برجسته دوران معاصر و از متخصصان و پژوهشگران برجسته چینشناسی و فرهنگهای شرق دور، صاحب کتاب «ایران پل فیروزه».
ولادت
مظفر بختیار، در ۲۸ آذر سال 1322ش، در چهارمحال و بختیاری به دنیا آمد[۱].
تحصیلات
تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در دبیرستان ادب و سعدی در اصفهان به پایان رسانید و در سال ۱۳۴۲ شمسی در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران پذیرفته شد، وی دوره کارشناسی را با احراز رتبه اول به پایان رسانید. وی در سال ۱۳۴۷ در مقطع کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران پذیرفته شد و این دوره را با احراز رتبه اول و دانشجوی ممتاز به پایان رساند و در سال ۱۳۵۵ به دریافت درجهٔ دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران نائل گردید.
وی پس از اخذ دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، به عضویت هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران درآمد و پس از سالها تدریس و تحقیق موفق به کسب رتبه استادی شد. او از متخصصان و پژوهشگران برجسته چینشناسی و فرهنگهای شرق دور بود و دانشگاه پکن در سال ۱۳۷۵ش، بهمناسبت آثار و تحقیقات او در زمینه چینشناسی، عنوان «استاد ممتاز دانشگاه پکن» و منشور ویژه آن دانشگاه را به او اعطا کرد. وی چندین سال از طرف دانشگاه تهران در دانشگاه پکن پایتخت چین و دانشگاههانکوک سئول پایتخت کره جنوبی به تدریس و تحقیق اشتغال داشت[۲]. وی بعد از بازگشت از سئول افزون بر تدریس در دانشگاه تهران به تحقیق، پژوهش و انتشار آثارش مشغول بود و تدریس در دانشگاه را تا سال 1388 که بازنشسته شد، ادامه داد.
فعالیتها
بخش عمده کارنامه وی، تربیت چند نسل از پژوهشگران رشته زبان و ادبیات فارسی است؛ بهنحوی که شاگردان وی هماکنون استادان نامآشنای رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاههای ایران و جهان بشمار میروند. دکتر مظفر بختیار تا سال ۱۳۸۸ش، با رتبه علمی استاد تمام به تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران میپرداخت[۳].
بختیار در تدوین اطلس تاریخی ایران به دو زبان فارسی و انگلیسی سهم عمده داشته است[۴].
وفات
وی عصر روز جمعه 23 مرداد 1394ش، در تهران درگذشت و در بهشت زهرای تهران در مقبرۀ خانوادگی خود به خاک سپرده شد[۵].
آثار
- «شکوه ایران» (با همکاری گروهی از هنرمندان و اهل قلم)؛
- «کتاب ایران» (با همکاری دکتر سید حسین نصر)؛
- «ایران پل فیروزه» (به شش زبان دنیا ترجمه شده است)؛
- فرقههای صوفیه در چین؛
- فرهنگ چینی به فارسی؛
- بررسینامه نسخههای خطی اسلامی در چین (برای تدوین این بررسینامه، حدود ششصد شهر و روستا در سرتاسر کشور چین در چهار سال از نزدیک بررسی شده است)؛
- «علف» (ترجمه کتابGrass»»، اثر «کوپر» آمریکایی)؛
- «آداب فتوت» (ترجمه رسالهای از «فرانس تشنر» آلمانی)؛
- مجموعه آثار رضا عباسی (گردآوری دکتر مظفر بختیار)[۶].
پانویس
منابع مقاله
- بینام، «درباره مظفر بختیار، شکوه ایرانی»، برگرفته از سایت مجله ایران، انتشار دوشنبه 27 آذر 1385، شماره 3526، برگرفته در چهارشنبه 9 مهرماه 1399
- بینام، «دکتر مظفر بختیار، ایرانشناس و فارسیپژوه در آغوش خاک آرام گرفت»، انتشار یکشنبه 25 مرداد 1394، کد مطلب 225894، برگرفته در چهارشنبه 9 مهرماه 1399