بختیار، مظفر: تفاوت میان نسخهها
جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ مظفر بختیار را به بختیار، مظفر منتقل کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'دانشگاه ها' به 'دانشگاهها') |
||
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |منوچهر بختیار | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |۱۳۲۲ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |چهارمحال و بختیاری | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" | | | data-type="authorDeathDate" |جمعه 23 مرداد 1394ش | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| data-type="authorWritings" |[[ | | data-type="authorWritings" |[[مرقع نینامه جامی]] | ||
[[ | [[چین نامه]] | ||
|- class="articleCode" | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
خط ۳۹: | خط ۳۷: | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
مظفر بختیار، در | مظفر بختیار، در ۲۸ آذر سال 1322ش، در چهارمحال و بختیاری به دنیا آمد<ref>ر.ک: بینام، دکتر مظفر بختیار، ایرانشناس و فارسیپژوه در آغوش خاک آرام گرفت</ref>. | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
وی پس از اخذ دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، به عضویت هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران درآمد و پس از سالها تدریس و تحقیق موفق به کسب رتبه استادی شد. او از متخصصان و پژوهشگران برجسته چینشناسی و فرهنگهای شرق دور بود و دانشگاه پکن در سال ۱۳۷۵ش، بهمناسبت آثار و تحقیقات او در زمینه چینشناسی، عنوان «استاد ممتاز دانشگاه پکن» و منشور ویژه آن دانشگاه را به او اعطا کرد. وی چندین سال از طرف دانشگاه تهران در دانشگاه پکن پایتخت چین و | تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در دبیرستان ادب و سعدی در اصفهان به پایان رسانید و در سال ۱۳۴۲ شمسی در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران پذیرفته شد، وی دوره کارشناسی را با احراز رتبه اول به پایان رسانید. وی در سال ۱۳۴۷ در مقطع کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران پذیرفته شد و این دوره را با احراز رتبه اول و دانشجوی ممتاز به پایان رساند و در سال ۱۳۵۵ به دریافت درجهٔ دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران نائل گردید. | ||
وی پس از اخذ دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، به عضویت هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران درآمد و پس از سالها تدریس و تحقیق موفق به کسب رتبه استادی شد. او از متخصصان و پژوهشگران برجسته چینشناسی و فرهنگهای شرق دور بود و دانشگاه پکن در سال ۱۳۷۵ش، بهمناسبت آثار و تحقیقات او در زمینه چینشناسی، عنوان «استاد ممتاز دانشگاه پکن» و منشور ویژه آن دانشگاه را به او اعطا کرد. وی چندین سال از طرف دانشگاه تهران در دانشگاه پکن پایتخت چین و دانشگاههانکوک سئول پایتخت کره جنوبی به تدریس و تحقیق اشتغال داشت<ref>ر.ک: همان</ref>. | |||
==فعالیتها== | ==فعالیتها== | ||
بخش عمده کارنامه وی، تربیت چند نسل از پژوهشگران رشته زبان و ادبیات فارسی است؛ بهنحوی که شاگردان وی هماکنون استادان نامآشنای رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاههای ایران و جهان بشمار میروند. دکتر مظفر بختیار تا سال ۱۳۸۸ش، با رتبه علمی استاد تمام به تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران میپرداخت<ref>ر.ک: همان</ref>. | بخش عمده کارنامه وی، تربیت چند نسل از پژوهشگران رشته زبان و ادبیات فارسی است؛ بهنحوی که شاگردان وی هماکنون استادان نامآشنای رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاههای ایران و جهان بشمار میروند. دکتر مظفر بختیار تا سال ۱۳۸۸ش، با رتبه علمی استاد تمام به تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران میپرداخت<ref>ر.ک: همان</ref>. | ||
بختیار در تدوین اطلس تاریخی ایران به دو زبان فارسی و انگلیسی سهم عمده داشته است <ref>ر.ک: بینام، درباره مظفر بختیار، شکوه ایرانی</ref>. | بختیار در تدوین اطلس تاریخی ایران به دو زبان فارسی و انگلیسی سهم عمده داشته است<ref>ر.ک: بینام، درباره مظفر بختیار، شکوه ایرانی</ref>. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
# فرهنگ چینی به فارسی؛ | # فرهنگ چینی به فارسی؛ | ||
# بررسینامه نسخههای خطی اسلامی در چین (برای تدوین این بررسینامه، حدود ششصد شهر و روستا در سرتاسر کشور چین در چهار سال از نزدیک بررسی شده است)؛ | # بررسینامه نسخههای خطی اسلامی در چین (برای تدوین این بررسینامه، حدود ششصد شهر و روستا در سرتاسر کشور چین در چهار سال از نزدیک بررسی شده است)؛ | ||
# «علف» (ترجمه | # «علف» (ترجمه کتابGrass»»، اثر «کوپر» آمریکایی)؛ | ||
# «آداب فتوت» (ترجمه رسالهای از «فرانس تشنر» آلمانی)؛ | # «آداب فتوت» (ترجمه رسالهای از «فرانس تشنر» آلمانی)؛ | ||
# مجموعه آثار رضا عباسی (گردآوری دکتر مظفر بختیار)<ref>ر.ک: بینام، درباره مظفر بختیار، شکوه ایرانی</ref>. | # مجموعه آثار رضا عباسی (گردآوری دکتر مظفر بختیار)<ref>ر.ک: بینام، درباره مظفر بختیار، شکوه ایرانی</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# بینام، «درباره مظفر بختیار، شکوه ایرانی»، برگرفته از سایت مجله ایران، انتشار دوشنبه 27 آذر 1385، شماره 3526، برگرفته در چهارشنبه 9 مهرماه | # [https://www.magiran.com/article/1295341 بینام، «درباره مظفر بختیار، شکوه ایرانی»، برگرفته از سایت مجله ایران، انتشار دوشنبه 27 آذر 1385، شماره 3526، برگرفته در چهارشنبه 9 مهرماه 1399] | ||
# | # [http://www.ibna.ir/fa/naghli/225894/ بینام، «دکتر مظفر بختیار، ایرانشناس و فارسیپژوه در آغوش خاک آرام گرفت»، انتشار یکشنبه 25 مرداد 1394، کد مطلب 225894، برگرفته در چهارشنبه 9 مهرماه 1399] | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[مرقع | [[مرقع نینامه جامی]] | ||
[[چین نامه]] | [[چین نامه]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۵۴
نام | مظفر بختیار |
---|---|
نامهای دیگر | |
نام پدر | منوچهر بختیار |
متولد | ۱۳۲۲ش |
محل تولد | چهارمحال و بختیاری |
رحلت | جمعه 23 مرداد 1394ش |
اساتید | |
برخی آثار | مرقع نینامه جامی |
کد مؤلف | AUTHORCODE05289AUTHORCODE |
مظفر بختیار (۱۳۲۲-۱۳۹۴ش)، عضو هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران، ایرانشناس، فارسیپژوه و مترجم، از ایرانشناسان و نسخهشناسان برجسته دوران معاصر و از متخصصان و پژوهشگران برجسته چینشناسی و فرهنگهای شرق دور، صاحب کتاب «ایران پل فیروزه».
ولادت
مظفر بختیار، در ۲۸ آذر سال 1322ش، در چهارمحال و بختیاری به دنیا آمد[۱].
تحصیلات
تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در دبیرستان ادب و سعدی در اصفهان به پایان رسانید و در سال ۱۳۴۲ شمسی در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران پذیرفته شد، وی دوره کارشناسی را با احراز رتبه اول به پایان رسانید. وی در سال ۱۳۴۷ در مقطع کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران پذیرفته شد و این دوره را با احراز رتبه اول و دانشجوی ممتاز به پایان رساند و در سال ۱۳۵۵ به دریافت درجهٔ دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران نائل گردید.
وی پس از اخذ دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، به عضویت هیئت علمی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران درآمد و پس از سالها تدریس و تحقیق موفق به کسب رتبه استادی شد. او از متخصصان و پژوهشگران برجسته چینشناسی و فرهنگهای شرق دور بود و دانشگاه پکن در سال ۱۳۷۵ش، بهمناسبت آثار و تحقیقات او در زمینه چینشناسی، عنوان «استاد ممتاز دانشگاه پکن» و منشور ویژه آن دانشگاه را به او اعطا کرد. وی چندین سال از طرف دانشگاه تهران در دانشگاه پکن پایتخت چین و دانشگاههانکوک سئول پایتخت کره جنوبی به تدریس و تحقیق اشتغال داشت[۲].
فعالیتها
بخش عمده کارنامه وی، تربیت چند نسل از پژوهشگران رشته زبان و ادبیات فارسی است؛ بهنحوی که شاگردان وی هماکنون استادان نامآشنای رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاههای ایران و جهان بشمار میروند. دکتر مظفر بختیار تا سال ۱۳۸۸ش، با رتبه علمی استاد تمام به تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران میپرداخت[۳].
بختیار در تدوین اطلس تاریخی ایران به دو زبان فارسی و انگلیسی سهم عمده داشته است[۴].
وفات
وی عصر روز جمعه 23 مرداد 1394ش، در تهران درگذشت و در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد[۵].
آثار
- «شکوه ایران» (با همکاری گروهی از هنرمندان و اهل قلم)؛
- «کتاب ایران» (با همکاری دکتر سید حسین نصر)؛
- «ایران پل فیروزه» (به شش زبان دنیا ترجمه شده است)؛
- فرقههای صوفیه در چین؛
- فرهنگ چینی به فارسی؛
- بررسینامه نسخههای خطی اسلامی در چین (برای تدوین این بررسینامه، حدود ششصد شهر و روستا در سرتاسر کشور چین در چهار سال از نزدیک بررسی شده است)؛
- «علف» (ترجمه کتابGrass»»، اثر «کوپر» آمریکایی)؛
- «آداب فتوت» (ترجمه رسالهای از «فرانس تشنر» آلمانی)؛
- مجموعه آثار رضا عباسی (گردآوری دکتر مظفر بختیار)[۶].
پانویس
منابع مقاله
- بینام، «درباره مظفر بختیار، شکوه ایرانی»، برگرفته از سایت مجله ایران، انتشار دوشنبه 27 آذر 1385، شماره 3526، برگرفته در چهارشنبه 9 مهرماه 1399
- بینام، «دکتر مظفر بختیار، ایرانشناس و فارسیپژوه در آغوش خاک آرام گرفت»، انتشار یکشنبه 25 مرداد 1394، کد مطلب 225894، برگرفته در چهارشنبه 9 مهرماه 1399