حیدری، محمدویس: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (added Category:نسبشناسان using HotCat) |
||
(۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|حیدری (ابهامزدایی)}} | |||
''' | '''محمدويس حيدری اويسی حسينی''' (1335-1405ق)، مورخ، نسبشناس سوری | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
او فرزند شیخ عبدالرحمن حیدری اویسی، در سال 1335ق در قريه تلمالد، در 30 كيلومترى حلب به دنيا آمد. وى در ايام كودكى يتيم شد و پدربزرگش، عارف كامل شيخ صالح حيدرى، امام و | او فرزند شیخ عبدالرحمن حیدری اویسی، در سال 1335ق در قريه تلمالد، در 30 كيلومترى حلب به دنيا آمد. وى در ايام كودكى يتيم شد و پدربزرگش، عارف كامل شيخ صالح حيدرى، امام و خطیب روستایشان، سرپرستى وى را به عهده گرفت. | ||
== تحصیلات == | == تحصیلات == | ||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
== آثار == | == آثار == | ||
المصباح المنير فى ورد السيد أحمد الرفاعى الكبير. | # المصباح المنير فى ورد السيد أحمد الرفاعى الكبير. | ||
# الدرر البهية في الانساب الحيدرية والأويسية | |||
# همچنین کتابی به نام جمع فيه الفائدة، والوصية، والقصة المفيدة، را آغاز کرده بود، اما اجل مهلتش نداد. | |||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[الدرر البهیة فی الأنساب الحیدریة و الأویسیة]] | [[الدرر البهیة فی الأنساب الحیدریة و الأویسیة]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:نسبشناسان]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۳۷
نام | حیدری، محمد ویس |
---|---|
نامهای دیگر | محمد ویس الحیدری
ویس الحیدری، محمد اویسی الحسینی، محمد ویس |
نام پدر | شیخ عبدالرحمن |
متولد | 1335ق /1917م |
محل تولد | روستای تلمالد در 30 كيلومترى حلب |
رحلت | 1405 ق یا 1984 م |
اساتید | شيخ صالح حيدرى پدر بزرگش |
برخی آثار | الدرر البهیة فی الأنساب الحیدریة و الأویسیة |
کد مؤلف | AUTHORCODE02426AUTHORCODE |
محمدويس حيدری اويسی حسينی (1335-1405ق)، مورخ، نسبشناس سوری
ولادت
او فرزند شیخ عبدالرحمن حیدری اویسی، در سال 1335ق در قريه تلمالد، در 30 كيلومترى حلب به دنيا آمد. وى در ايام كودكى يتيم شد و پدربزرگش، عارف كامل شيخ صالح حيدرى، امام و خطیب روستایشان، سرپرستى وى را به عهده گرفت.
تحصیلات
بعد از اينكه علوم مقدماتى را نزد جدش فرا گرفت، به دليل فوت جدش، سرپرستى وى به عمويش شيخ عبدالرزاق حيدرى افتاد. وى در سال 1364ق به زيارت خانه خدا مشرف شد و در آنجا با بعضى از علما و صالحين ملاقات كرد و سپس به زيارت قبر نبوى مشرف گشت. وى بعد از اين مسافرت، به زادگاه خود برگشت و بعد از مدتى به حلب رفت. شيخ محمد چند سال بعد به عراق مسافرت كرد و در آنجا به زيارت قبور ائمه عراق(ع) تشرف پيدا كرد.
از لحاظ مكانت علمى، وى يكى از علماى طراز اول در علوم تاريخ و انساب در شامات در عصر خود محسوب مىشود و در مدارس زيادى به تدريس اين علوم مشغول بوده است.
وفات
وى شب دوشنبه، ماه صفر سال 1405ق، برابر با 1984م رحلت فرمود و در مسجد حيدريه حلب به خاک سپرده شد.
آثار
- المصباح المنير فى ورد السيد أحمد الرفاعى الكبير.
- الدرر البهية في الانساب الحيدرية والأويسية
- همچنین کتابی به نام جمع فيه الفائدة، والوصية، والقصة المفيدة، را آغاز کرده بود، اما اجل مهلتش نداد.