روزبهان ثانی، شرف‌الدین ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده:شهریور(98)' به '') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'روزبهان (ابهام زدایی)' به 'روزبهان (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|روزبهان (ابهام‌زدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|روزبهان ( | |||
'''شیخ شرف‌الدین ابراهیم بن صدرالدین روزبهان ثانی''' (قرن هشتم)، از عالمان شیراز و نوادگان (نبیره‌های) شیخ [[روزبهان بقلی، روزبهان بن ابی‌نصر|روزبهان بقلی]] بود که به خواهش جمعی از بزرگان شیراز، کتاب «[[تحفة أهل العرفان]]» را در احوال شیخ روزبهان بقلی، از اجدادش، حدود نودوچهار سال پس از وفات وی، نگاشت. او در شعر به «شرف» تخلص می‌کرد. | '''شیخ شرف‌الدین ابراهیم بن صدرالدین روزبهان ثانی''' (قرن هشتم)، از عالمان شیراز و نوادگان (نبیره‌های) شیخ [[روزبهان بقلی، روزبهان بن ابی‌نصر|روزبهان بقلی]] بود که به خواهش جمعی از بزرگان شیراز، کتاب «[[تحفة أهل العرفان]]» را در احوال شیخ روزبهان بقلی، از اجدادش، حدود نودوچهار سال پس از وفات وی، نگاشت. او در شعر به «شرف» تخلص می‌کرد. | ||
| خط ۴۱: | خط ۳۸: | ||
شرف‌الدین ابراهیم، فرزند شیخ صدرالدین روزبهان ثانی، فرزند شیخ فخرالدین احمد، فرزند، شیخ روزبهان اول بوده است<ref>ر.ک: نوربخش، جواد، ص4</ref>. | شرف‌الدین ابراهیم، فرزند شیخ صدرالدین روزبهان ثانی، فرزند شیخ فخرالدین احمد، فرزند، شیخ روزبهان اول بوده است<ref>ر.ک: نوربخش، جواد، ص4</ref>. | ||
مؤلف شد الإزار گوید: او واعظ و عالمی فصیحزبان بود. در مواضع پدران خویش تذکیر داشت و اخبار می‌گفت و او را رساله‌های ملیح و تراکیب فصیح است. هم اوست که سیرت شیخ روزبهان (بقلی) را نگاشته و آن را به عبارات رایق و اشارات لایق زینت داده و در آن شواهدی از آیات و نظایری از حکایات آورده و به نام «تحفة أهل العرفان في ذكر الشيخ روزبهان» نامیده و هر بابی از آن را به قصیده‌ای معروف به اسم شیخ ختم کرده<ref>ر.ک: همان، ص4-5</ref>. | مؤلف [[شد الإزار في حط الأوزار عن زوار المزار|شد الإزار]] گوید: او واعظ و عالمی فصیحزبان بود. در مواضع پدران خویش تذکیر داشت و اخبار می‌گفت و او را رساله‌های ملیح و تراکیب فصیح است. هم اوست که سیرت شیخ روزبهان (بقلی) را نگاشته و آن را به عبارات رایق و اشارات لایق زینت داده و در آن شواهدی از آیات و نظایری از حکایات آورده و به نام «تحفة أهل العرفان في ذكر الشيخ روزبهان» نامیده و هر بابی از آن را به قصیده‌ای معروف به اسم شیخ ختم کرده<ref>ر.ک: همان، ص4-5</ref>. | ||
==آثار، ذوق شعری == | ==آثار، ذوق شعری == | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۲: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[تحفة أهل العرفان]] | [[تحفة أهل العرفان]] | ||
[[روزبهان‌نامه]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۵۹
| نام | روزبهان ثانی، شرف‌الدین ابراهیم |
|---|---|
| نام‌های دیگر | شرف‌الدین ابراهیم بن صدرالدین روزبهان ثانی بن فخرالدین احمد بن روزبهان اول |
| نام پدر | شیخ صدرالدین روزبهان ثانی |
| متولد | قرن هشتم |
| محل تولد | شیراز |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | تحفة أهل العرفان |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04866AUTHORCODE |
شیخ شرف‌الدین ابراهیم بن صدرالدین روزبهان ثانی (قرن هشتم)، از عالمان شیراز و نوادگان (نبیره‌های) شیخ روزبهان بقلی بود که به خواهش جمعی از بزرگان شیراز، کتاب «تحفة أهل العرفان» را در احوال شیخ روزبهان بقلی، از اجدادش، حدود نودوچهار سال پس از وفات وی، نگاشت. او در شعر به «شرف» تخلص می‌کرد.
نسب وی تا شیخ روزبهان بقلی، در کلام دیگران
شرف‌الدین ابراهیم، فرزند شیخ صدرالدین روزبهان ثانی، فرزند شیخ فخرالدین احمد، فرزند، شیخ روزبهان اول بوده است[۱].
مؤلف شد الإزار گوید: او واعظ و عالمی فصیحزبان بود. در مواضع پدران خویش تذکیر داشت و اخبار می‌گفت و او را رساله‌های ملیح و تراکیب فصیح است. هم اوست که سیرت شیخ روزبهان (بقلی) را نگاشته و آن را به عبارات رایق و اشارات لایق زینت داده و در آن شواهدی از آیات و نظایری از حکایات آورده و به نام «تحفة أهل العرفان في ذكر الشيخ روزبهان» نامیده و هر بابی از آن را به قصیده‌ای معروف به اسم شیخ ختم کرده[۲].
آثار، ذوق شعری
- الموهبة الربانية و المكرمة السبحانية؛
- تحفة أهل العرفان[۳].
شیخ شرف‌الدین ابراهیم، ذوق شعری داشت و در شعر به «شرف» تخلص می‌کرد[۴].
پانویس
منابع مقاله
نوربخش، جواد، مقدمه «تحفة أهل العرفان»، اثر شرف‌الدین ابراهیم بن صدرالدین روزبهان ثانی، تهران، انتشارات یلدا قلم، چاپ دوم، 1382ش.