لنگرودی، سید مرتضی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←آثار) |
Wikinoor.ir (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '\{\{کاربردهای\sدیگر\|(.*)\s\(ابهام\sزدایی\)\}\}↵↵↵' به '{{کاربردهای دیگر|$1 (ابهام زدایی)}} ') |
||
| (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
[[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نايينى]] | [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نايينى]] | ||
[[اصفهانی، ابوالحسن|آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی]] | [[اصفهانی، سید ابوالحسن|آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی]] | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|مرتضوی لنگرودی (ابهام زدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|مرتضوی (ابهام زدایی)}} | |||
'''سيد مرتضى مرتضوى حسينى لنگرودى''' (1306-1383ق)، | '''سيد مرتضى مرتضوى حسينى لنگرودى''' (1306-1383ق)، فقيه، اصولى، عالم دينى و مجتهد | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
در سال 1306ق، در يكى از روستاهاى لنگرود به دنيا آمد. | در سال 1306ق، در يكى از روستاهاى لنگرود به دنيا آمد. | ||
دوران كودكی مرتضی در آبادی فتیده و نیز قریه قاضی محله سپری گردید. به سبب تربیت در آغوش مادری نیك نهاد و | دوران كودكی مرتضی در آبادی فتیده و نیز قریه قاضی محله سپری گردید. به سبب تربیت در آغوش مادری نیك نهاد و پرورش‌های پدری پارسا و نیز استعدادهای ذاتی خود، در همین سنین كودكی، در مدت شش ماه، تلاوت قرآن را فراگرفت و همزمان با آن در مكتب‌‌خانه‌های مرسوم آن زمان با مقدمات زبان و ادبیات فارسی آشنا گردید. | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۸: | ||
وى پس از فراگيرى مقدمات، در سال 1323ق به رشت رفت. پس از چند سال به قزوين رفت و سطوح اوليه را در خدمت آقا شيخ يونس و ملا على طارمى فراگرفت. بعد از چندى به تهران آمد و سطوح وسطى و نهايى را از آيت‌الله سيد محمد تنكابنى و شيخ محمدرضا نورى و علوم معقول را از شيخ على نورى، ميرزا هاشم اشكورى و ميرزا حسن کرمانشاهى فراگرفت. | وى پس از فراگيرى مقدمات، در سال 1323ق به رشت رفت. پس از چند سال به قزوين رفت و سطوح اوليه را در خدمت آقا شيخ يونس و ملا على طارمى فراگرفت. بعد از چندى به تهران آمد و سطوح وسطى و نهايى را از آيت‌الله سيد محمد تنكابنى و شيخ محمدرضا نورى و علوم معقول را از شيخ على نورى، ميرزا هاشم اشكورى و ميرزا حسن کرمانشاهى فراگرفت. | ||
وى در 1338ق به نجف رفت و از محضر آيات عظام: [[اصفهانی، ابوالحسن|آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی]]، علامه [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نايينى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|عراقى]] و مهدى مازندرانى بهره برد و در تفسير، از محضر آيت‌الله [[بلاغی، محمدجواد|شيخ محمدجواد بلاغى]] استفاده نمود. | وى در 1338ق به نجف رفت و از محضر آيات عظام: [[اصفهانی، سید ابوالحسن|آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی]]، علامه [[نایینی، محمدحسین|ميرزا حسين نايينى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|عراقى]] و مهدى مازندرانى بهره برد و در تفسير، از محضر آيت‌الله [[بلاغی، محمدجواد|شيخ محمدجواد بلاغى]] استفاده نمود. | ||
وى در سال 1342ق به ايران آمد و مجددا در 1344ق، به نجف بازگشت و به تدريس و شركت در بحث اساتيد آن‌جا مشغول شد. در 1361ق به علت بيمارى، به ايران مراجعت نمود و تا 1372ق در مسجد و مدرسه حاج ابوالفتح، به اقامه جماعت و تدريس پرداخت. در 1372ق به زيارت عتبات رفت. پس از بازگشت در قم اقامت گزيد و به تدريس فقه و اصول پرداخت. | وى در سال 1342ق به ايران آمد و مجددا در 1344ق، به نجف بازگشت و به تدريس و شركت در بحث اساتيد آن‌جا مشغول شد. در 1361ق به علت بيمارى، به ايران مراجعت نمود و تا 1372ق در مسجد و مدرسه حاج ابوالفتح، به اقامه جماعت و تدريس پرداخت. در 1372ق به زيارت عتبات رفت. پس از بازگشت در قم اقامت گزيد و به تدريس فقه و اصول پرداخت. | ||
| خط ۸۱: | خط ۸۳: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[الرسائل الثلاث (مرتضوی لنگرودی)]] | [[الرسائل الثلاث (مرتضوی لنگرودی)]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۱:۳۰
| نام | لنگرودی، مرتضی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | سید مرتضى مرتضوى حسينى لنگرودى |
| نام پدر | سید حسین |
| متولد | 1306ق |
| محل تولد | قاضی‌محله لنگرود |
| رحلت | 1342 ش یا 1383 ق یا 1963 م |
| اساتید | شيخ محمدجواد بلاغى |
| برخی آثار | الرسائل الثلاث (مرتضوی لنگرودی) |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00109AUTHORCODE |
سيد مرتضى مرتضوى حسينى لنگرودى (1306-1383ق)، فقيه، اصولى، عالم دينى و مجتهد
ولادت
در سال 1306ق، در يكى از روستاهاى لنگرود به دنيا آمد.
دوران كودكی مرتضی در آبادی فتیده و نیز قریه قاضی محله سپری گردید. به سبب تربیت در آغوش مادری نیك نهاد و پرورش‌های پدری پارسا و نیز استعدادهای ذاتی خود، در همین سنین كودكی، در مدت شش ماه، تلاوت قرآن را فراگرفت و همزمان با آن در مكتب‌‌خانه‌های مرسوم آن زمان با مقدمات زبان و ادبیات فارسی آشنا گردید.
تحصیلات
وى پس از فراگيرى مقدمات، در سال 1323ق به رشت رفت. پس از چند سال به قزوين رفت و سطوح اوليه را در خدمت آقا شيخ يونس و ملا على طارمى فراگرفت. بعد از چندى به تهران آمد و سطوح وسطى و نهايى را از آيت‌الله سيد محمد تنكابنى و شيخ محمدرضا نورى و علوم معقول را از شيخ على نورى، ميرزا هاشم اشكورى و ميرزا حسن کرمانشاهى فراگرفت.
وى در 1338ق به نجف رفت و از محضر آيات عظام: آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی، علامه ميرزا حسين نايينى، عراقى و مهدى مازندرانى بهره برد و در تفسير، از محضر آيت‌الله شيخ محمدجواد بلاغى استفاده نمود.
وى در سال 1342ق به ايران آمد و مجددا در 1344ق، به نجف بازگشت و به تدريس و شركت در بحث اساتيد آن‌جا مشغول شد. در 1361ق به علت بيمارى، به ايران مراجعت نمود و تا 1372ق در مسجد و مدرسه حاج ابوالفتح، به اقامه جماعت و تدريس پرداخت. در 1372ق به زيارت عتبات رفت. پس از بازگشت در قم اقامت گزيد و به تدريس فقه و اصول پرداخت.
وفات
وى در قم در روز پنج‌شنبه 19 صفر 1383ق دعوت حق را اجابت گفته و با تشييع كم‌نظيرى در يكى از ايوان‌هاى شمالى صحن عتيق حضرت معصومه(ع)، به خاک سپرده شد.
آثار
آثار وى عبارتند از:
- تقريرات در اصول مرحوم آيت‌الله نائينى
- كتاب المتاجر؛ تقرير درس آيت‌الله نائينى
- كتاب الصلوة؛ تقرير درس آيت‌الله نائينى
- كتاب الطهارة؛ تقرير درس آيت‌الله نائينى
- كتاب الخمس
- رساله‌اى در منجزات مريض
- شرح مبسوطى بر طهارت عروۀ‌الوثقى
- رساله‌اى در توسط ارض غصبية
- رساله‌اى در حدوث عالم
- رساله‌اى در قضاء
- رساله‌ى در اثبات اصول و عقايد
- رساله‌اى در تفكيك بين اراده استعمالى و جدى
- كتاب الصوم
- رساله‌اى در مبحث كر
- رساله‌اى در مبحث اجتهاد
- رساله‌اى در حرمان زوجه از بعض ارث
- حاشيه‌اى بر مكاسب شيخ انصارى
- حاشيه‌اى بر رسائل شيخ انصارى.