ایروانی، یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ایروانی (ابهام زدایی)' به 'ایروانی (ابهام‌زدایی)') |
||
| (۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|ایروانی (ابهام‌زدایی)}} | |||
{{کاربردهای دیگر|ایروانی ( | '''میرزا یوسف ایروانی''' (1329-1411ق) از علمای نجف و از جمله شاگردان [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[خویی، ابوالقاسم|آیت‌الله خویی]] است که پس از مدتی به ایران آمد و در مدرسه مروی، مشغول تدریس شد. کتاب «[[الإشارة إلی مستند الفتوی في كتاب العروة الوثقی (اجتهاد و تقلید)|الاشاراة الی مستند الفتوی في كتاب العروة الوثقی]]» از جمله آثار ایشان است. | ||
'''میرزا یوسف ایروانی''' (1329-1411ق) از علمای نجف و از جمله شاگردان [[اصفهانی، ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] و [[خویی، ابوالقاسم|آیت‌الله خویی]] است که پس از مدتی به ایران آمد و در مدرسه مروی، مشغول تدریس شد. کتاب «[[الإشارة إلی مستند الفتوی في كتاب العروة الوثقی (اجتهاد و تقلید)|الاشاراة الی مستند الفتوی في كتاب العروة الوثقی]]» از جمله آثار ایشان است. | |||
==زندگی‌نامه== | ==زندگی‌نامه== | ||
آیت‌الله میرزا یوسف ایروانی، فرزند [[ایروانی، علی|میرزا علی آقا]] (صاحب [[حاشية المكاسب (ايرواني)|حاشیه مکاسب]]) بن عبدالحسین ابن علی‌اصغر بن محمدباقر ایروانی نجفی، در سال ۱۳۲۹ق در نجف متولد شد و ایشان در بیت علم پرورش یافته و پس از خواندن مقدمات و سطوح از محضر بزرگان نجف، همچون آیات عظام: [[عراقی، ضیاءالدین|ضیاءالدین عراقی]]، [[اصفهانی، محمدحسین|شیخ محمدحسین غروی اصفهانی]]، [[اصفهانی، ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[خویی، ابوالقاسم|آیت‌الله خویی]] و میرزا عبدالهادی شیرازی و... استفاده نموده و پس از فوت [[اصفهانی، ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] در سال 1366ق، به تهران مراجعت و در مسجد قندی خیابان خانی‌آباد، به اقامه جماعت و خدمات دینی، اشتغال یافت<ref>رازی، محمد شریف، ج4، ص383- 384</ref>. | آیت‌الله میرزا یوسف ایروانی، فرزند [[ایروانی، علی|میرزا علی آقا]] (صاحب [[حاشية المكاسب (ايرواني)|حاشیه مکاسب]]) بن عبدالحسین ابن علی‌اصغر بن محمدباقر ایروانی نجفی، در سال ۱۳۲۹ق در نجف متولد شد و ایشان در بیت علم پرورش یافته و پس از خواندن مقدمات و سطوح از محضر بزرگان نجف، همچون آیات عظام: [[عراقی، ضیاءالدین|ضیاءالدین عراقی]]، [[اصفهانی، محمدحسین|شیخ محمدحسین غروی اصفهانی]]، [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]]، [[خویی، ابوالقاسم|آیت‌الله خویی]] و میرزا عبدالهادی شیرازی و... استفاده نموده و پس از فوت [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانی]] در سال 1366ق، به تهران مراجعت و در مسجد قندی خیابان خانی‌آباد، به اقامه جماعت و خدمات دینی، اشتغال یافت<ref>رازی، محمد شریف، ج4، ص383- 384</ref>. | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۵: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# رازی، محمد شریف، «گنجینه دانشمندان»، تهران، چاپ اسلامیه، 1352. | # رازی، محمد شریف، «گنجینه دانشمندان»، تهران، چاپ اسلامیه، 1352. | ||
{{میرزا یوسف ایروانی}} | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
| خط ۱۰۱: | خط ۱۰۰: | ||
[[تقویم خاطرات از آیت‌الله میرزا یوسف ایروانی]] | [[تقویم خاطرات از آیت‌الله میرزا یوسف ایروانی]] | ||
[[الطرق و الأسانيد إلی مرويات أهل‌البیت علیهم‌السلام]] | |||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۹
| نام | میرزا یوسف ایروانی |
|---|---|
| نامهای دیگر | ميرزا يوسف ايرواني |
| نام پدر | میرزا علی آقا (صاحب حاشیه مکاسب) بن عبدالحسین ابن علی‌اصغر بن محمدباقر ایروانی نجفی |
| متولد | سال ۱۳۲۹ق |
| محل تولد | نجف |
| رحلت | 1369ش / 1411ق |
| اساتید | سید ابوالحسن اصفهانی
آیت‌الله خویی |
| برخی آثار | مستند الفتوی في شرح عروة الوثقی
الاشاراة الی مستند الفتوی في کتاب العروة الوثقی کتاب الزکاة |
| کد مؤلف | AUTHORCODE21453AUTHORCODE |
برای دیگر کاربردها، ایروانی (ابهام‌زدایی) را ببینید.
میرزا یوسف ایروانی (1329-1411ق) از علمای نجف و از جمله شاگردان سید ابوالحسن اصفهانی و آیت‌الله خویی است که پس از مدتی به ایران آمد و در مدرسه مروی، مشغول تدریس شد. کتاب «الاشاراة الی مستند الفتوی في كتاب العروة الوثقی» از جمله آثار ایشان است.
زندگی‌نامه
آیت‌الله میرزا یوسف ایروانی، فرزند میرزا علی آقا (صاحب حاشیه مکاسب) بن عبدالحسین ابن علی‌اصغر بن محمدباقر ایروانی نجفی، در سال ۱۳۲۹ق در نجف متولد شد و ایشان در بیت علم پرورش یافته و پس از خواندن مقدمات و سطوح از محضر بزرگان نجف، همچون آیات عظام: ضیاءالدین عراقی، شیخ محمدحسین غروی اصفهانی، سید ابوالحسن اصفهانی، آیت‌الله خویی و میرزا عبدالهادی شیرازی و... استفاده نموده و پس از فوت سید ابوالحسن اصفهانی در سال 1366ق، به تهران مراجعت و در مسجد قندی خیابان خانی‌آباد، به اقامه جماعت و خدمات دینی، اشتغال یافت[۱].
ایشان در سال ۱۴۱۱ق، دعوت حق را لبیک گفته و در صحن مطهر حضرت علی ابن موسی‌الرضا(ع) به خاک سپرده شدند[۲].
آثار ایشان عبارتند از:
- «مستند الفتوی في شرح عروة الوثقی»؛
- «تقریرات و دراسات اساتید نجف اشرف مرحوم والدش و اساتید دیگر»[۳].
- «الاشاراة الی مستند الفتوی في کتاب العروة الوثقی»؛
- «کتاب المجهولات»؛
- «طرائف الأخبار و منتخب الأشعار و مقتطف الآثار»؛
- «رسائل الشيخ يوسف الإيرواني»؛
- «کتاب الزکاة»؛
- «اسناد و مدارک خاندان ایروانی»؛
- «رسالة في الأصول»؛
- «ادعیه به خط آیت‌الله ایروانی»؛
- «دست‌نوشته‌های فقهی متفرقه»؛
- «دست‌نوشته‌های متفرقه»؛
- «متفرقات نوشته‌های کشکول‌گونه»؛
- «مطالب متفرقه»؛
- «تقویم خاطرات از آیت‌الله میرزا یوسف ایروانی».
پانویس
منابع مقاله
- رازی، محمد شریف، «گنجینه دانشمندان»، تهران، چاپ اسلامیه، 1352.