نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'بدر الدین' به 'بدرالدین') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (۲۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00635.jpg|بندانگشتی|نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل]] | [[پرونده:NUR00635.jpg|بندانگشتی|نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |اسماعیل | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |4 ذی الحجه سال 1050ق برابر با 1640م | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |دمشق | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |24 شعبان 1143ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[اسماعیل بن عبدالغنی]] | ||
[[نجم‌الدين، محمد بن بدرالدين، محمد غزى]] | |||
[[احمد بن محمد قلعى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[الحضرة الأنسية في الرحلة القدسية]] | ||
|-class= | |||
[[التوحید(ماتریدی)]] | |||
|- class="articleCode" | |||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00635AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|نابلسی (ابهام زدایی)}} | |||
'''عبدالغنى بن اسماعيل بن عبدالغنى بن اسماعيل كنانى مقدسى دمشقى، مشهور به ابن | '''عبدالغنی بن اسماعیل نابلسی''' (1050-1143ق)، عالم دینی، ادیب، شاعر، صوفی | ||
== ولادت == | |||
عبدالغنى بن اسماعيل بن عبدالغنى بن اسماعيل كنانى مقدسى دمشقى، مشهور به ابن نابلسى، در 4 ذی الحجه سال 1050ق برابر با 1640م، در دمشق به دنيا آمد. | |||
وى حنفى‌مذهب بود. اجدادش از خاندان بنى جماعه، در بيت‌المقدس بودند و سپس به نابلس نقل مكان كردند. نسب ايشان به عمر بن خطاب مى‌رسد. پدر و جد وى، هر دو، از علما و فضلاى مشهور زمان خود بوده‌اند. جد وى بر «جامع الصغير» سيوطى، تفسير نوشته است. | وى حنفى‌مذهب بود. اجدادش از خاندان بنى جماعه، در بيت‌المقدس بودند و سپس به نابلس نقل مكان كردند. نسب ايشان به عمر بن خطاب مى‌رسد. پدر و جد وى، هر دو، از علما و فضلاى مشهور زمان خود بوده‌اند. جد وى بر «جامع الصغير» سيوطى، تفسير نوشته است. | ||
== | ==تحصیلات== | ||
نابلسى، در 9 سالگى قرآن كريم را از حفظ كرد و سپس به فراگيرى علوم دينى و لغوى پرداخت و هنگامى كه به 20 سالگى رسيد، به تأليف و تدريس در جامع اموى پرداخت. در 1075ق، به قسطنطنيه (استانبول) سفر كرد و در آنجا با عبدالرزاق گيلانى، نوه عبدالقادر گيلانى، ديدار كرد و از طريق او به طريقت قادريه پيوست و «تاج قادرى» و شمشير اجدادى عبدالرزاق را از وى دريافت نمود. پس از بازگشت به دمشق، در مكانى مقابل قبر يحيى بن زكريا، به تدريس علوم گوناگون و آثار كسانى چون [[سيوطى]] و [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] پرداخت. در 1087ق، به واسطه حضور ابوسعيد بلخى نقش‌بندى در دمشق، به طريقت | نابلسى، در 9 سالگى قرآن كريم را از حفظ كرد و سپس به فراگيرى علوم دينى و لغوى پرداخت و هنگامى كه به 20 سالگى رسيد، به تأليف و تدريس در جامع اموى پرداخت. در 1075ق، به قسطنطنيه (استانبول) سفر كرد و در آنجا با عبدالرزاق گيلانى، نوه عبدالقادر گيلانى، ديدار كرد و از طريق او به طريقت قادريه پيوست و «تاج قادرى» و شمشير اجدادى عبدالرزاق را از وى دريافت نمود. پس از بازگشت به دمشق، در مكانى مقابل قبر يحيى بن زكريا، به تدريس علوم گوناگون و آثار كسانى چون [[سيوطى]] و [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] پرداخت. در 1087ق، به واسطه حضور ابوسعيد بلخى نقش‌بندى در دمشق، به طريقت نقش‌بندیه پيوست و خرقه و عكّاز (عصا) اين طريقت را از وى دريافت كرد و به سفارش وى، بر رساله منسوب به تاج‌الدين نقش‌بندى، شرحى به نام «مفتاح المعية» نوشت. | ||
عبدالغنى، پس از رسيدن به 40 سالگى، هفت سال را در عزلت، رياضت و مطالعه آثار [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]]، ابن سبعين و عفيف‌الدين تلمسانى سپرى كرد و در اثناى اين خلوت، «بواطن القرآن» و «مواطن الفرقان» را در پنج هزار بيت سرود. | عبدالغنى، پس از رسيدن به 40 سالگى، هفت سال را در عزلت، رياضت و مطالعه آثار [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]]، ابن سبعين و عفيف‌الدين تلمسانى سپرى كرد و در اثناى اين خلوت، «بواطن القرآن» و «مواطن الفرقان» را در پنج هزار بيت سرود. | ||
| خط ۴۳: | خط ۵۳: | ||
نابلسى پس از ترك خلوت، سياحت در پيش گرفت و به لبنان، بيت‌المقدس، مصر، شام و حجاز سفر كرد. حاصل اين سفرها، چهار سفرنامه است كه همگى به چاپ رسيده‌اند.وى، سپس به دمشق بازگشت و تا پايان عمر در آنجا ماند و به تدريس مشغول شد و در 1113ق، نيز به مقام افتا در مذهب حنفى دست يافت. | نابلسى پس از ترك خلوت، سياحت در پيش گرفت و به لبنان، بيت‌المقدس، مصر، شام و حجاز سفر كرد. حاصل اين سفرها، چهار سفرنامه است كه همگى به چاپ رسيده‌اند.وى، سپس به دمشق بازگشت و تا پايان عمر در آنجا ماند و به تدريس مشغول شد و در 1113ق، نيز به مقام افتا در مذهب حنفى دست يافت. | ||
== | ==اساتيد== | ||
پدرش؛ | #پدرش؛ [[اسماعیل بن عبدالغنی]] | ||
#نجم‌الدين، محمد بن بدرالدين، محمد | #[[نجم‌الدين، محمد بن بدرالدين، محمد غزى]]، مؤلف «[[الكواكب السائرة فى اعيان المائة العاشرة]]؛ | ||
#احمد بن محمد قلعى حمصى دمشقى حنفى، استاد وى در فقه و اصول؛ | #[[احمد بن محمد قلعى]] حمصى دمشقى حنفى، استاد وى در فقه و اصول؛ | ||
#عبدالباقى بن عبدالباقى حنبلى دمشقى، استاد او در حديث؛ | #عبدالباقى بن عبدالباقى حنبلى دمشقى، استاد او در حديث؛ | ||
#محمد بن كمال‌الدين حنفى، مشهور به ابن حمزه، نقيب الاشراف دمشق، استاد او در حديث؛ | #محمد بن كمال‌الدين حنفى، مشهور به ابن حمزه، نقيب الاشراف دمشق، استاد او در حديث؛ | ||
#محمود كردى دمشقى، استاد او در صرف و نحو و معانى و بيان. | #محمود كردى دمشقى، استاد او در صرف و نحو و معانى و بيان. | ||
== | == شاگردان == | ||
# محمدامين بن فضل‌الله محبى دمشقى حنفى؛ | # محمدامين بن فضل‌الله محبى دمشقى حنفى؛ | ||
| خط ۶۴: | خط ۷۴: | ||
# شمس‌الدين، محمد بن عبدالرحمن غزى. | # شمس‌الدين، محمد بن عبدالرحمن غزى. | ||
== | ==وفات== | ||
نابلسى در 24 شعبان 1143ق، در دمشق درگذشت و در صالحيه، در قبه‌اى كه در 1126 ساخته شده بود، به خاک سپرده شد. مصطفى نابلسى، يكى از نوادگانش، در كنار مقبره وى، مسجد جامعى بنا نمود كه در 1410ق، تجديد بنا و در آن مدرسه‌اى نيز براى تعليم وحفظ قرآن ساخته شد و يكى ديگر از نوادگان نابلسى، به نام راتب نابلسى، در آنجا به تدريس پرداخت. <ref>[https://naseemalsham.com/subjects/view/28362 نسیم الشام]</ref>، <ref>[https://sotor.com/%D9%86%D8%A8%D8%B0%D8%A9_%D8%B9%D9%86_%D8%B9%D8%A8%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D8%BA%D9%86%D9%8A_%D8%A7%D9%84%D9%86%D8%A7%D8%A8%D9%84%D8%B3%D9%8A#.D9.85.D8.A4.D9.84.D9.81.D8.A7.D8.AA_.D8.B9.D8.A8.D8.AF_.D8.A7.D9.84.D8.BA.D9.86.D9.8A_.D8.A7.D9.84.D9.86.D8.A7.D8.A8.D9.84.D8.B3.D9.8A السطور]</ref> | |||
==آثار == | |||
{{ستون-شروع|2}} | |||
# جواهر النصوص فى حل كلمات الفصوص (در موضوع تصوف)؛ | # جواهر النصوص فى حل كلمات الفصوص (در موضوع تصوف)؛ | ||
| خط ۹۴: | خط ۱۱۰: | ||
# علم الملاحة فى علم الفلاحة (مختصر «جامع فرائد الملاحة فى جوامع فوائد الفلاحة» رضى‌الدين، ابوالفضل، محمد عامرى غزى شافعى)؛ | # علم الملاحة فى علم الفلاحة (مختصر «جامع فرائد الملاحة فى جوامع فوائد الفلاحة» رضى‌الدين، ابوالفضل، محمد عامرى غزى شافعى)؛ | ||
# كوكب المبانى و موكب المعانى؛ | # كوكب المبانى و موكب المعانى؛ | ||
# مفتاح المعية فى دستور الطريقة | # مفتاح المعية فى دستور الطريقة النقشبندیة؛ | ||
# الأجوبة على 161 سؤالا؛ | # الأجوبة على 161 سؤالا؛ | ||
# الميزان الذرية المبينة لعقائد الفرق العلية؛ | # الميزان الذرية المبينة لعقائد الفرق العلية؛ | ||
# اللؤلؤ المكنون فى حكم الإخبار عما سيكون. | # اللؤلؤ المكنون فى حكم الإخبار عما سيكون.<ref>[https://app.alreq.com/ar/Authors/Author/193cb868-f9a3-4e2d-df7a-08d7902f2e12 الرق المنشور]</ref> | ||
{{پایان}} | |||
== | ==پانویس == | ||
<references /> | |||
==منابع مقاله== | |||
#[https://naseemalsham.com/subjects/view/28362 نسیم الشام] | |||
#[https://app.alreq.com/ar/Authors/Author/193cb868-f9a3-4e2d-df7a-08d7902f2e12 الرق المنشور] | |||
#[https://sotor.com/%D9%86%D8%A8%D8%B0%D8%A9_%D8%B9%D9%86_%D8%B9%D8%A8%D8%AF_%D8%A7%D9%84%D8%BA%D9%86%D9%8A_%D8%A7%D9%84%D9%86%D8%A7%D8%A8%D9%84%D8%B3%D9%8A#.D9.85.D8.A4.D9.84.D9.81.D8.A7.D8.AA_.D8.B9.D8.A8.D8.AF_.D8.A7.D9.84.D8.BA.D9.86.D9.8A_.D8.A7.D9.84.D9.86.D8.A7.D8.A8.D9.84.D8.B3.D9.8A السطور] | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[الحضرة الأنسية في الرحلة القدسية]] | [[الحضرة الأنسية في الرحلة القدسية]] | ||
[[کشف النور عن | [[التوحید(ماتریدی)]] | ||
[[تعطير الأنام في تعبير المنام]] | |||
[[شرح دیوان ابن الفارض]] | |||
[[دیوان الحقائق و مجموع الرقائق]] | |||
[[کشف النور عن أصحاب القبور]] | |||
[[کوکب المباني و موکب المعاني]] | |||
[[إيضاح المقصود من وحدة الوجود]] | |||
[[ | [[القول المتین في بیان توحید العارفین]] | ||
[[ | [[المیزان الذریة المبینة لعقائد الفرق العلیة]] | ||
[[کتاب الوجود]] | [[کتاب الوجود]] | ||
[[شرح | [[الحقيقة و المجاز في الرحلة إلي بلاد الشام و مصر و الحجاز]] | ||
[[الوجود الحق و الخطاب الصدق]] | |||
[[النادرات العینیة لعبد الکریم الجیلي، مع شرح النابلسي]] | |||
[[جواهر النصوص فی حل كلمات الفصوص]] | [[جواهر النصوص فی حل كلمات الفصوص]] | ||
[[مفتاح | [[مفتاح المعیة في دستور الطریقة النقشبندیة]] | ||
[[ | [[عنوان التوفیق في آداب الطریق]] | ||
[[ | [[الاجوبه علی 161 سؤالا]] | ||
[[شرح جواهر النصوص فی حل کلمات الفصوص (ویرایش قدیم)]] | [[شرح جواهر النصوص فی حل کلمات الفصوص (ویرایش قدیم)]] | ||
| خط ۱۳۲: | خط ۱۶۸: | ||
[[الصوفية في شعر ابن الفارض]] | [[الصوفية في شعر ابن الفارض]] | ||
[[ | [[اللؤلؤ المکنون في حکم الإخبار عما سيکون]] | ||
[[جواهر النصوص في شرح الفصوص]] | [[جواهر النصوص في شرح الفصوص]] | ||
[[شرح ديوان ابن الفارض (قاهره)]] | [[شرح ديوان ابن الفارض (قاهره)]] | ||
| خط ۱۴۳: | خط ۱۷۷: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:آبان(1400)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۳۰
| نام | نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | اسماعیل |
| متولد | 4 ذی الحجه سال 1050ق برابر با 1640م |
| محل تولد | دمشق |
| رحلت | 24 شعبان 1143ق |
| اساتید | اسماعیل بن عبدالغنی |
| برخی آثار | الحضرة الأنسية في الرحلة القدسية |
| کد مؤلف | AUTHORCODE00635AUTHORCODE |
برای دیگر کاربردها، نابلسی (ابهام زدایی) را ببینید.
عبدالغنی بن اسماعیل نابلسی (1050-1143ق)، عالم دینی، ادیب، شاعر، صوفی
ولادت
عبدالغنى بن اسماعيل بن عبدالغنى بن اسماعيل كنانى مقدسى دمشقى، مشهور به ابن نابلسى، در 4 ذی الحجه سال 1050ق برابر با 1640م، در دمشق به دنيا آمد.
وى حنفى‌مذهب بود. اجدادش از خاندان بنى جماعه، در بيت‌المقدس بودند و سپس به نابلس نقل مكان كردند. نسب ايشان به عمر بن خطاب مى‌رسد. پدر و جد وى، هر دو، از علما و فضلاى مشهور زمان خود بوده‌اند. جد وى بر «جامع الصغير» سيوطى، تفسير نوشته است.
تحصیلات
نابلسى، در 9 سالگى قرآن كريم را از حفظ كرد و سپس به فراگيرى علوم دينى و لغوى پرداخت و هنگامى كه به 20 سالگى رسيد، به تأليف و تدريس در جامع اموى پرداخت. در 1075ق، به قسطنطنيه (استانبول) سفر كرد و در آنجا با عبدالرزاق گيلانى، نوه عبدالقادر گيلانى، ديدار كرد و از طريق او به طريقت قادريه پيوست و «تاج قادرى» و شمشير اجدادى عبدالرزاق را از وى دريافت نمود. پس از بازگشت به دمشق، در مكانى مقابل قبر يحيى بن زكريا، به تدريس علوم گوناگون و آثار كسانى چون سيوطى و ابن عربى پرداخت. در 1087ق، به واسطه حضور ابوسعيد بلخى نقش‌بندى در دمشق، به طريقت نقش‌بندیه پيوست و خرقه و عكّاز (عصا) اين طريقت را از وى دريافت كرد و به سفارش وى، بر رساله منسوب به تاج‌الدين نقش‌بندى، شرحى به نام «مفتاح المعية» نوشت.
عبدالغنى، پس از رسيدن به 40 سالگى، هفت سال را در عزلت، رياضت و مطالعه آثار ابن عربى، ابن سبعين و عفيف‌الدين تلمسانى سپرى كرد و در اثناى اين خلوت، «بواطن القرآن» و «مواطن الفرقان» را در پنج هزار بيت سرود.
نابلسى پس از ترك خلوت، سياحت در پيش گرفت و به لبنان، بيت‌المقدس، مصر، شام و حجاز سفر كرد. حاصل اين سفرها، چهار سفرنامه است كه همگى به چاپ رسيده‌اند.وى، سپس به دمشق بازگشت و تا پايان عمر در آنجا ماند و به تدريس مشغول شد و در 1113ق، نيز به مقام افتا در مذهب حنفى دست يافت.
اساتيد
- پدرش؛ اسماعیل بن عبدالغنی
- نجم‌الدين، محمد بن بدرالدين، محمد غزى، مؤلف «الكواكب السائرة فى اعيان المائة العاشرة؛
- احمد بن محمد قلعى حمصى دمشقى حنفى، استاد وى در فقه و اصول؛
- عبدالباقى بن عبدالباقى حنبلى دمشقى، استاد او در حديث؛
- محمد بن كمال‌الدين حنفى، مشهور به ابن حمزه، نقيب الاشراف دمشق، استاد او در حديث؛
- محمود كردى دمشقى، استاد او در صرف و نحو و معانى و بيان.
شاگردان
- محمدامين بن فضل‌الله محبى دمشقى حنفى؛
- محمد بن ابراهيم دكدكجى؛
- مصطفى عُمَرى، مشهور به ابن عبدالهادى؛
- محمد بن ابى‌بكر مرعشى، مشهور به ساجقلى‌زاده يا سچاقلى‌زاده؛
- مرتضى دمشقى، مشهور به امير كردى؛
- صفى‌الدين، موسى بن جلال‌الدين، على مولوى رومى، مشهور به صفى‌دده؛
- اسماعيل بن محمد عجلونى؛
- عبدالرحمن بن محمد بهلول نحلاوى شافعى دمشقى؛
- شمس‌الدين، محمد بن عبدالرحمن غزى.
وفات
نابلسى در 24 شعبان 1143ق، در دمشق درگذشت و در صالحيه، در قبه‌اى كه در 1126 ساخته شده بود، به خاک سپرده شد. مصطفى نابلسى، يكى از نوادگانش، در كنار مقبره وى، مسجد جامعى بنا نمود كه در 1410ق، تجديد بنا و در آن مدرسه‌اى نيز براى تعليم وحفظ قرآن ساخته شد و يكى ديگر از نوادگان نابلسى، به نام راتب نابلسى، در آنجا به تدريس پرداخت. [۱]، [۲]
آثار
- جواهر النصوص فى حل كلمات الفصوص (در موضوع تصوف)؛
- كتاب الوجود (در موضوع تصوف)؛
- الرد المتين على منتقص العارف محيى‌الدين (در موضوع تصوف)؛
- كشف السر الغامض (در موضوع تصوف)؛
- جمع الأسرار فى منع الأشرار عن الطعن فى الصوفية الأخيار (در موضوع تصوف)؛
- الصراط السوى (در موضوع تصوف)؛
- الحضرة الأنسية فى الرحلة القدسية (سفرنامه فلسطين)؛
- التحفة النابلسية فى الرحلة الطرابلسية (سفرنامه طرابلس)؛
- الحقيقة و المجاز فى الرحلة الى بلاد الشام و مصر و الحجاز؛
- حلة الذهب الابريز فى رحلة بعلبك و البقاع العزيز؛
- ديوان الحقائق و مجموع الرقائق؛
- ايضاح الدلالات فى سماع الآلات؛
- تحقيق القضية فى الفرق بين الرشوة و الهدية؛
- ربع الإفادات فى ربع العبادات؛
- كشف السر الغامض (در شرح ديوان ابن فارض)؛
- العقود اللؤلؤية فى طريق السادة المولویة؛
- مسائل فى التوحيد و التصوف؛
- القول المتين فى بيان توحيد العارفين، مشهور به نخبة المسئلة (شرح رساله «التحفة المرسلة فى علم حقيقة الشريعة المحمدية»، از محمد بن فضل‌الله هندى صوفى)؛
- الصلح بين الإخوان فى حكم إباحة الدخان؛
- ذخائر المواريث فى الدلالة على مواضع الأحاديث؛
- فتح العين عن الفرق بين التسميتين (در رد تثليث مسيحيت)؛
- كشف النور عن اصحاب القبور (در بيان كرامات اوليا پس از مرگشان و حكم بناى
- مقبره براى آنان)؛
- تحرير الحاوى (در شرح تفسير بيضاوى)؛
- كفاية المستفيد فى علم التجويد؛
- تعطير الأنام فى تعبير المنام؛
- علم الملاحة فى علم الفلاحة (مختصر «جامع فرائد الملاحة فى جوامع فوائد الفلاحة» رضى‌الدين، ابوالفضل، محمد عامرى غزى شافعى)؛
- كوكب المبانى و موكب المعانى؛
- مفتاح المعية فى دستور الطريقة النقشبندیة؛
- الأجوبة على 161 سؤالا؛
- الميزان الذرية المبينة لعقائد الفرق العلية؛
- اللؤلؤ المكنون فى حكم الإخبار عما سيكون.[۳]
پانویس
منابع مقاله
وابسته‌ها
الحضرة الأنسية في الرحلة القدسية
القول المتین في بیان توحید العارفین
المیزان الذریة المبینة لعقائد الفرق العلیة
الحقيقة و المجاز في الرحلة إلي بلاد الشام و مصر و الحجاز
النادرات العینیة لعبد الکریم الجیلي، مع شرح النابلسي
جواهر النصوص فی حل كلمات الفصوص
مفتاح المعیة في دستور الطریقة النقشبندیة
شرح جواهر النصوص فی حل کلمات الفصوص (ویرایش قدیم)