گردیزی، عبدالحی بن ضحاک: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - ' های ' به '‌های ')
 
(۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-
|-
|متولد  
|متولد  
| data-type="authorbirthDate" |نيمه اول قرن پنجم هجرى
| data-type="authorbirthDate" |نیمه اول قرن پنجم هجرى
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
| data-type="authorBirthPlace" |گرديز (منطقه‌اى در يك منزلى غزنه در جاده هند)  
| data-type="authorBirthPlace" |گردیز (منطقه‌اى در یک منزلى غزنه در جاده هند)  
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
| data-type="authorDeathDate" |433 ق
| data-type="authorDeathDate" |بعد از 440ق
|-
|-
|اساتید
|اساتید
خط ۳۵: خط ۳۵:
</div>
</div>


'''ابوسعيد عبدالحى بن ضحاك بن محمود عبدالحى گرديزى'''، تاریخ نگار، جغرافی‌دان، از مورخان برجسته ايرانى است كه در نيمه اول قرن پنجم هجرى، در روزگار سلطنت عبدالرشيد غزنوى، پسر سلطان مسعود غزنوى، مى‌زيست.
'''ابوسعید عبدالحى بن ضحاک بن محمود عبدالحى گردیزى''' (متوفای بعد از 440ق)، تاریخ نگار، جغرافی‌دان، از مورخان برجسته ایرانى است که در نیمه اول قرن پنجم هجرى، در روزگار سلطنت سلطنت عبدالرشید غزنوی، پسر سلطان محمود غزنوی، مى‌زیست.


از احوال او اطلاعاتى در دست نيست، جز اينكه منسوب به گرديز (منطقه‌اى در يك منزلى غزنه در جاده هند) بوده، وى در غزنين سكونت داشت و در همين شهر كتاب خود را نوشت.
== ولادت ==
از احوال او اطلاعاتى در دست نیست، جز اینکه منسوب به گردیز (منطقه‌اى در یک منزلى غزنه در جاده هند) بوده، وى در غزنین سکونت داشت و در همین شهر کتاب خود را نوشت.


اثر برجسته او «[[زين الأخبار]]» مشهور به «تاريخ گرديزى»، پيرامون سال 440ق، نگاشته شده و مشتمل است بر تاريخ عالم و اسلام از قديم‌ترين روزگار تا اندكى بعد از 440ق، مقارن با پايان پادشاهى مودود غزنوى، پسر سلطان مسعود غزنوى، كه به نثرى پخته نوشته شده است.
اثر برجسته او «[[زين الأخبار|زین الأخبار]]» مشهور به «تاریخ گردیزى»، پیرامون سال 440ق، نگاشته شده و مشتمل است بر تاریخ عالم و اسلام از قدیم‌ترین روزگار تا اندکى بعد از 440ق، مقارن با پایان پادشاهى مودود غزنوى، پسر سلطان محمود غزنوى، که به نثرى پخته نوشته شده است.


او اين نام را به مناسبت نام مخدوم خويش - زين المله عبدالرشيد بن مودود غزنوى - برگزيده است. البته كتاب به‌خاطر نام خود وى، به «تاريخ گرديزى» نيز مشهور است، ولى نام «زين الأخبار» معروف‌تر است.
او این نام را به مناسبت نام مخدوم خویش - زین المله عبدالرشید بن مودود غزنوى - برگزیده است. البته کتاب به‌خاطر نام خود وى، به «تاریخ گردیزى» نیز مشهور است، ولى نام «زین الأخبار» معروف‌تر است.


از مختصات كلام گرديزى، رعايت جانب ايجاز، ذكر رئوس حوادث و اجتناب از اطناب و عدم ورود در جزئيات است. با آنكه در كلام وى لغات تازى كم نيست، اما شيوه نگارش او كهنه و نزديك به نثر سامانى است.
از مختصات کلام گردیزى، رعایت جانب ایجاز، ذکر رئوس حوادث و اجتناب از اطناب و عدم ورود در جزئیات است. با آنکه در کلام وى لغات تازى کم نیست، اما شیوه نگارش او کهنه و نزدیک به نثر سامانى است.


وى با [[ابوریحان بیرونی، محمد بن احمد|ابوريحان بيرونى]] در ارتباط بوده و از او دانش‌اندوزى كرده است و شايد با ابوالفضل بيهقى نيز حشر و نشر داشته است.
وى با [[ابوریحان بیرونی، محمد بن احمد|ابوریحان بیرونى]] در ارتباط بوده و از او دانش‌اندوزى کرده است و شاید با ابوالفضل بیهقى نیز حشر و نشر داشته است.


زين المله عبدالرشيد بن مودود غزنوى، يك‌سال پس از تأليف «زين الأخبار» به دست طغرل، غلام پدرش، كشته مى‌شود و پس از آن معلوم نيست كه چه بر سر گرديزى آمده است.
زین المله عبدالرشید بن مودود غزنوى، یکسال پس از تألیف «زین الأخبار» به دست طغرل، غلام پدرش، کشته مى‌شود و پس از آن معلوم نیست که چه بر سر گردیزى آمده است.


صفحه‌هاى ابتدايى اين كتاب در دسترس نيست و مطالب موجود با شرح سلسله پيشداديان آغاز مى‌گردد و پس از آن به سرگذشت كيانيان و ملوك‌الطوايف (اشكانيان) و ساسانيان پرداخته شده است، سپس به ملوك اسلام و سرنوشت اميران خراسان رسيده است و به ذكر اعياد ملل گوناگون، مانند جهودان و ترسايان و مغان و هندوان هم پرداخته و كتاب را با معارف و انساب روميان به پايان برده است.
صفحه‌هاى ابتدایى این کتاب در دسترس نیست و مطالب موجود با شرح سلسله پیشدادیان آغاز مى‌گردد و پس از آن به سرگذشت کیانیان و ملوکالطوایف (اشکانیان) و ساسانیان پرداخته شده است، سپس به ملوک اسلام و سرنوشت امیران خراسان رسیده است و به ذکر اعیاد ملل گوناگون، مانند جهودان و ترسایان و مغان و هندوان هم پرداخته و کتاب را با معارف و انساب رومیان به پایان برده است.


از ديگر آثار او و نيز تاريخ وفاتش اطلاعى در دست نيست.
از دیگر آثار او و نیز تاریخ وفاتش اطلاعى در دست نیست.




== وابسته‌ها ==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}


[[زین الاخبار]]
[[زین الاخبار]]


[[زين الأخبار (تعریب)]]
[[زين الأخبار (تعریب)|زین الأخبار (تعریب)]]
 
 


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
 
[[رده:دی (1400)]]
[[رده:25 فروردین الی 24 اردیبهشت]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۵۶

ابوسعید عبدالحى بن ضحاک بن محمود عبدالحى گردیزى (متوفای بعد از 440ق)، تاریخ نگار، جغرافی‌دان، از مورخان برجسته ایرانى است که در نیمه اول قرن پنجم هجرى، در روزگار سلطنت سلطنت عبدالرشید غزنوی، پسر سلطان محمود غزنوی، مى‌زیست.

گردیزی، عبدالحی بن ضحاک
نام گردیزی، عبدالحی بن ضحاک
نام‌های دیگر ضحاک گردیزی، عبدالحی

گردیزی، ابوسعید عبدالحی بن ضحاک

Abu Sa'id Gardezi

نام پدر ضحاک
متولد نیمه اول قرن پنجم هجرى
محل تولد گردیز (منطقه‌اى در یک منزلى غزنه در جاده هند)
رحلت بعد از 440ق
اساتید
برخی آثار زین الاخبار
کد مؤلف AUTHORCODE03888AUTHORCODE

ولادت

از احوال او اطلاعاتى در دست نیست، جز اینکه منسوب به گردیز (منطقه‌اى در یک منزلى غزنه در جاده هند) بوده، وى در غزنین سکونت داشت و در همین شهر کتاب خود را نوشت.

اثر برجسته او «زین الأخبار» مشهور به «تاریخ گردیزى»، پیرامون سال 440ق، نگاشته شده و مشتمل است بر تاریخ عالم و اسلام از قدیم‌ترین روزگار تا اندکى بعد از 440ق، مقارن با پایان پادشاهى مودود غزنوى، پسر سلطان محمود غزنوى، که به نثرى پخته نوشته شده است.

او این نام را به مناسبت نام مخدوم خویش - زین المله عبدالرشید بن مودود غزنوى - برگزیده است. البته کتاب به‌خاطر نام خود وى، به «تاریخ گردیزى» نیز مشهور است، ولى نام «زین الأخبار» معروف‌تر است.

از مختصات کلام گردیزى، رعایت جانب ایجاز، ذکر رئوس حوادث و اجتناب از اطناب و عدم ورود در جزئیات است. با آنکه در کلام وى لغات تازى کم نیست، اما شیوه نگارش او کهنه و نزدیک به نثر سامانى است.

وى با ابوریحان بیرونى در ارتباط بوده و از او دانش‌اندوزى کرده است و شاید با ابوالفضل بیهقى نیز حشر و نشر داشته است.

زین المله عبدالرشید بن مودود غزنوى، یکسال پس از تألیف «زین الأخبار» به دست طغرل، غلام پدرش، کشته مى‌شود و پس از آن معلوم نیست که چه بر سر گردیزى آمده است.

صفحه‌هاى ابتدایى این کتاب در دسترس نیست و مطالب موجود با شرح سلسله پیشدادیان آغاز مى‌گردد و پس از آن به سرگذشت کیانیان و ملوکالطوایف (اشکانیان) و ساسانیان پرداخته شده است، سپس به ملوک اسلام و سرنوشت امیران خراسان رسیده است و به ذکر اعیاد ملل گوناگون، مانند جهودان و ترسایان و مغان و هندوان هم پرداخته و کتاب را با معارف و انساب رومیان به پایان برده است.

از دیگر آثار او و نیز تاریخ وفاتش اطلاعى در دست نیست.


وابسته‌ها