الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۵۸۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۹ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[حکیم، محسن|آیت‌الله سیدمحسن حکیم]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR86483J1.jpg|بی‌قاب|چپ|اندیشه مقاومت از منظر حضرت آیت‌الله‌العظمی سید علی خامنه‌ای مدظله‌العالی|175px]]
    [[پرونده:NUR00102.jpg|بندانگشتی|سیدمحسن حکیم|175px]]


    '''آیت‌الله سید محسن حكيم''' (1268-1349ش)، فقیه، اصولی، از مراجع بزرگ شیعیان در قرن چهاردهم'''،''' از شاگردان [[آخوند خراسانى]]، [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء عراقى]] و [[نایینی، محمدحسین|ميرزاى نائينى]] بود و پس از وفات [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] به عنوان يكى از مراجع تقليد اداره‌ى امور دينى و مذهبى شیعیان عراق را در دست گرفت. در مبارزات مردم عراق عليه اشغالگران انگليسى نقش مهمى بر عهده داشته است. از جمله آثار ایشان [[دلیل الناسک]]، [[مستمسک العروة الوثقی]]، [[منهاج الصالحین (المحشی)]]، [[نهج الفقاهة]]، [[حقائق الأصول]].
    '''اندیشه مقاومت از منظر آیت‌الله‌العظمی سید علی خامنه‌ای''' به گردآوری [[صلح میرزائی، سعید|سعید صلح میرزایی]] درباره مقاومت (دیدگاه‌های سیاسی و اجتماعی رهبر انقلاب) است.


    او در سال 1306 هجرى قمرى در شهر نجف و در كانون يك خاندان اصيل به دنيا آمد. جد اعلاى ايشان - حدود چهار قرن پيش - طبيب حاذقى بوده به نام «مير سيد على طبيب» كه اثر معروفش كتابى است به نام «مجربات طبية». وى مورد علاقۀ خاص شاه عباس صفوى بود.
    نوشتار حاضر در عمل به فرمان [[خامنه‌ای، سید علی|رهبر معظم انقلاب]] در جهت تبلیغ و تبیین نظریه مقاومت و همچنین باهدف تسهیل کار تبیین برای جوانان مؤمن و انقلابی با پژوهش در بیانات ایشان تدوین و توسط انتشارات انقلاب اسلامی عرضه شده است.


    او به سبب دانش و فضلش مورد احترام همگان بود و در سفرى كه به آستان مقدس علوى مشرف شده بود، به اصرار مردم نجف اشرف كه از داشتن يك طبيب ماهر محروم بودند در آن شهر مقدس رحل اقامت افكند و به «مير سيد على حكيم» معروف گشت و احترام مخصوصى در ميان مردم عراق پيدا نمود.
    * '''وعده‌ی الهی به پیروزی اهل مقاومت'''


    در چهارمين نسل از خاندان او چهرۀ عالم بزرگوارى به نام سيد مهدى حكيم درخشيد و زمانى كه خداوند فرزندى به او داد نام او را «سيد محسن» گذاشت.
    وعده‌ی الهى این است که اگر اهل حق پاى حقّ خودشان بایستند، حق پیروز خواهد شد. در همه‌ی مراحل این‌طور است. در دوران انقلاب این را تجربه کردید، در دوران جنگ تجربه کردید، در دوران اسارت تجربه کردید، در دوران بعد از پایان جنگ که ملّت ایران در صدد بناى دوباره‌ی کشور خود برآمد این را تجربه کردید؛ در آینده هم باید این را یقین داشته باشید که عملى است.
    هرجا دیدید که دشمنى زورگویى میکند، در مقابل او بایستید. این، وظیفه‌ی آحاد مردم، دولتمردان، نمایندگان مردم و کسانى است که این مملکت مسئولیّتى را به آنها سپرده است. در مقابل دشمن متجاوز، در مقابل زورگوى ظالم، در مقابل استکبارى که امروز بر ارزشهاى الهى و معنوى طغیان کرده است که مظهرش هم دولت طاغوت و طغیان‏گر آمریکا است کوتاه نیایید. قدرتهاى مادّى، هیچ غلطى نمیتوانند بکنند. با ملّتى که ایستاده و به نیروى خود تکیه کرده است، هیچ کارى نمیتوانند بکنند. همه‌ی راه‏ها به روى آنها بسته است.


    آیت‌الله سيد محسن حكيم پس از عمرى تلاش بى‌وقفه در راه اعتلاى اسلام و مسلمين، عاقبت بر اثر رفتار ظالمانۀ بعثى‌هاى عراق، از كثرت غصه و اندوه به بستر بيمارى افتاد. نزدیک انش جهت معالجه ايشان را به لندن بردند. پس از عودت به نجف، رژيم بعث پيوسته از ملاقات مريدانش با ايشان ممانعت مى‌نمود تا اينكه آن عالم وارسته در روز سه‌شنبه 27 ربيع الأول سال 1390 هجرى قمرى در نجف اشرف و در سن 84 سالگى به لقاء الله پيوست و پيكر پاک آن عالم نستوه در ميان حزن و اندوه يارانش در مقبرۀ مخصوص كنار مسجد هندى به خاک سپرده شد.
    * '''جهاد امروز ما، جهاد کبیر'''
     
    [امروز] جنگ نظامى مطرح نیست؛ امروز براى کشور ما جنگ نظامىِ سنّتى و متعارف احتمال بسیار بسیار ضعیفى است لکن جهاد باقى است؛ جهاد یک چیز دیگر است. جهاد فقط به معناى قتال نیست، فقط به معناى جنگ نظامى نیست؛ جهاد یک معناى بسیار وسیع‌ترى دارد. در بین جهادها جهادى هست که خداى متعال در قرآن آن را «جهاد کبیر» نام نهاده: «وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا»؛ ... ایستادگى و مقاومت‏ و عدم تبعیّت [است‏]. «فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا» از مشرکین اطاعت نکن. اطاعت نکردن از کفّار همان چیزى است که خداى متعال به آن گفته جهاد کبیر... در بین جهاد اصغر یک جهاد هست که خداى متعال آن را «جهاد کبیر» نام نهاده که آن همین است. «جهاد کبیر» یعنى چه؟ یعنى اطاعت نکردن از دشمن، از کافر؛ از خصمى که در میدان مبارزه‌ی با تو قرار گرفته اطاعت نکن. اطاعت یعنى چه؟ یعنى تبعیّت؛ تبعیّت نکن. تبعیّت نکردن در کجا؟ در میدانهاى مختلف؛ تبعیّت در میدان سیاست، در میدان اقتصاد، در میدان فرهنگ، در میدان هنر. در میدانهاى مختلف از دشمن تبعیّت نکن؛ این شد «جهاد کبیر».<span id="mp-more">[[اندیشه مقاومت از منظر حضرت آیت‌الله‌العظمی سید علی خامنه‌ای مدظله‌العالی|'''ادامه ...''']]</span>
     
    <div class="mw-ui-button">[[حکیم، محسن|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۴

    اندیشه مقاومت از منظر حضرت آیت‌الله‌العظمی سید علی خامنه‌ای مدظله‌العالی

    اندیشه مقاومت از منظر آیت‌الله‌العظمی سید علی خامنه‌ای به گردآوری سعید صلح میرزایی درباره مقاومت (دیدگاه‌های سیاسی و اجتماعی رهبر انقلاب) است.

    نوشتار حاضر در عمل به فرمان رهبر معظم انقلاب در جهت تبلیغ و تبیین نظریه مقاومت و همچنین باهدف تسهیل کار تبیین برای جوانان مؤمن و انقلابی با پژوهش در بیانات ایشان تدوین و توسط انتشارات انقلاب اسلامی عرضه شده است.

    • وعده‌ی الهی به پیروزی اهل مقاومت

    وعده‌ی الهى این است که اگر اهل حق پاى حقّ خودشان بایستند، حق پیروز خواهد شد. در همه‌ی مراحل این‌طور است. در دوران انقلاب این را تجربه کردید، در دوران جنگ تجربه کردید، در دوران اسارت تجربه کردید، در دوران بعد از پایان جنگ که ملّت ایران در صدد بناى دوباره‌ی کشور خود برآمد این را تجربه کردید؛ در آینده هم باید این را یقین داشته باشید که عملى است. هرجا دیدید که دشمنى زورگویى میکند، در مقابل او بایستید. این، وظیفه‌ی آحاد مردم، دولتمردان، نمایندگان مردم و کسانى است که این مملکت مسئولیّتى را به آنها سپرده است. در مقابل دشمن متجاوز، در مقابل زورگوى ظالم، در مقابل استکبارى که امروز بر ارزشهاى الهى و معنوى طغیان کرده است که مظهرش هم دولت طاغوت و طغیان‏گر آمریکا است کوتاه نیایید. قدرتهاى مادّى، هیچ غلطى نمیتوانند بکنند. با ملّتى که ایستاده و به نیروى خود تکیه کرده است، هیچ کارى نمیتوانند بکنند. همه‌ی راه‏ها به روى آنها بسته است.

    • جهاد امروز ما، جهاد کبیر

    [امروز] جنگ نظامى مطرح نیست؛ امروز براى کشور ما جنگ نظامىِ سنّتى و متعارف احتمال بسیار بسیار ضعیفى است لکن جهاد باقى است؛ جهاد یک چیز دیگر است. جهاد فقط به معناى قتال نیست، فقط به معناى جنگ نظامى نیست؛ جهاد یک معناى بسیار وسیع‌ترى دارد. در بین جهادها جهادى هست که خداى متعال در قرآن آن را «جهاد کبیر» نام نهاده: «وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا»؛ ... ایستادگى و مقاومت‏ و عدم تبعیّت [است‏]. «فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا» از مشرکین اطاعت نکن. اطاعت نکردن از کفّار همان چیزى است که خداى متعال به آن گفته جهاد کبیر... در بین جهاد اصغر یک جهاد هست که خداى متعال آن را «جهاد کبیر» نام نهاده که آن همین است. «جهاد کبیر» یعنى چه؟ یعنى اطاعت نکردن از دشمن، از کافر؛ از خصمى که در میدان مبارزه‌ی با تو قرار گرفته اطاعت نکن. اطاعت یعنى چه؟ یعنى تبعیّت؛ تبعیّت نکن. تبعیّت نکردن در کجا؟ در میدانهاى مختلف؛ تبعیّت در میدان سیاست، در میدان اقتصاد، در میدان فرهنگ، در میدان هنر. در میدانهاى مختلف از دشمن تبعیّت نکن؛ این شد «جهاد کبیر».ادامه ...