الإمام المهدي(عج) عند أهل السنة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا ==' به '==گزارش محتوا==') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '.↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی') |
||
| (۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر =یتضمن رسائل مفردة و فصولا و ابحاثا اقتطفناها من مؤلفات ائمة الحدیث و اعلام التاریخ و رجالات العلم من اهل السنة خلال اثنی عشر قرنا | | عنوان‌های دیگر =یتضمن رسائل مفردة و فصولا و ابحاثا اقتطفناها من مؤلفات ائمة الحدیث و اعلام التاریخ و رجالات العلم من اهل السنة خلال اثنی عشر قرنا | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[فقیه ایمانی، مهدی]] ( | [[فقیه ایمانی، مهدی]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =BP 51 /ف7الف8 | | کد کنگره =BP 51 /ف7الف8 | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
| چاپ =2 | | چاپ =2 | ||
| تعداد جلد =2 | | تعداد جلد =2 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =13744 | ||
| کتابخوان همراه نور =13744 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الأمام المهدى عند اهل السنه'''، اثر [[فقیه ایمانی، مهدی|مهدى فقيه ايمانى]]، به بررسى مجموعه‌اى از كتب اهل سنت است كه در آن‌ها به موضوع مهدویت اشاره شده است. | |||
'''الأمام المهدى عند اهل السنه'''، اثر مهدى فقيه | |||
كتاب به زبان عربى و در سال 1402ق نوشته شده است. | كتاب به زبان عربى و در سال 1402ق نوشته شده است. | ||
انگیزه مؤلف، اثبات مهدویت با بهره‌گیرى از اعترافات و منابع و مآخذ مخالفين ذكر شده و برای سنديت بيشتر، عين مطلب آن‌ها را بدون حروف‌نگارى مجدد، در كنار هم آورده است. | |||
== ساختار == | ==ساختار== | ||
كتاب، با دو مقدمه از مؤلف آغاز شده و مطالب در دو جلد، دربردارنده شصت و هفت گفتار كوتاه، درباره حيات امام مهدى(عج)، اثبات مهدویت، ردّ مخالفين، روايات مربوط به مهدى(ع)، وجود واقعى امام و ظهور وى است كه از نگاشته‌هاى علماى اهل سنت برگزيده شده است. | كتاب، با دو مقدمه از مؤلف آغاز شده و مطالب در دو جلد، دربردارنده شصت و هفت گفتار كوتاه، درباره حيات امام مهدى(عج)، اثبات مهدویت، ردّ مخالفين، روايات مربوط به مهدى(ع)، وجود واقعى امام و ظهور وى است كه از نگاشته‌هاى علماى اهل سنت برگزيده شده است. | ||
ترتيب مؤلفان و مقالات‌شان، به ترتيب تقدم زمانى است كه ازعبدالرزاق بى همام صنعانى متوفاى 211ق آغاز و به محمد بيومى مصرى (معاصر) ختم شده است. از مؤلفان رساله‌هاى فوق، پنجاه تن جزء پيشينيان و ده تن از معاصران‌اند. | ترتيب مؤلفان و مقالات‌شان، به ترتيب تقدم زمانى است كه ازعبدالرزاق بى همام صنعانى متوفاى 211ق آغاز و به محمد بيومى مصرى (معاصر) ختم شده است. از مؤلفان رساله‌هاى فوق، پنجاه تن جزء پيشينيان و ده تن از معاصران‌اند. | ||
در ابتداى هر كتاب، اطلاعات مفيدى از | در ابتداى هر كتاب، اطلاعات مفيدى از نویسنده آن مبنى بر سال تولد، وفات، دوران زندگى و تأليفات او ارائه شده است. | ||
پيرامون حديث نبوى «من مات و لم يعرف امام زمانه مات ميته الجاهليه»، | پيرامون حديث نبوى «من مات و لم يعرف امام زمانه مات ميته الجاهليه»، نویسنده معتقد است، پيامبر(ص) با اضافه كلمه «امام» به «زمان»، به ضرورت امام جامع الشرايط در هر عصر و زمانى اشاره كرده و تعبير مرگ جاهليت، بيانگر اين نكته است كه آن امام بايد معصوم از خطا و عالم به تمامى احكام اسلامی‌باشد. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
در سوم، كتاب السنن ابوداود، سليمان بن اشعث أزدى بررسى شده است. او اهل سيستان و از شاگردان [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] بود. ترمذى، نسائى، ابوعوانه، ابوبكر بن ابى‌داوود و حتى استادش [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، از جمله كسانى هستند كه از وى نقل حديث كرده‌اند. | در سوم، كتاب السنن ابوداود، سليمان بن اشعث أزدى بررسى شده است. او اهل سيستان و از شاگردان [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] بود. ترمذى، نسائى، ابوعوانه، ابوبكر بن ابى‌داوود و حتى استادش [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، از جمله كسانى هستند كه از وى نقل حديث كرده‌اند. | ||
جزء رابع [[سنن ترمذى]]، كتاب بعدى است كه | جزء رابع [[سنن ترمذى]]، كتاب بعدى است كه نویسنده به معرفى آن پرداخته و نویسنده آن، امام الحافظ دانسته شده است. وى در حفظ حديث، مَثلِ زمان خود بوده است. | ||
كتاب بعدى «البدء و التاريخ» بوده كه به احمد بن سهل بخلى نسبت داده شده، ولى | كتاب بعدى «البدء و التاريخ» بوده كه به احمد بن سهل بخلى نسبت داده شده، ولى نویسنده، پس از ذكر استدلالاتى، اين نسبت را انكار كرده و آن را متعلق به مطهر بن طاهر مقدسى دانسته است. | ||
ابوسليمان بن خطاب خطابى در معالم السنن، سليمان بن احمد بن ايوب در معجم كبير، ابن فراء در مصابيح السنن، مبارک بن محمد شيبانى در جامع الاصول في احاديث الرسول، محى‌الدين بن عربى در فتوحات المكيه، محمد بن طلحه شافعى در مطالب السئول في مناقب آل‌الرسول، سبط ابن جوزى در تذكره خواص الامه و ابن أبى‌الحديد معتزلى در شرح نهج‌البلاغه؛ از جمله افرادى هستند كه بابى از كتاب خويش را به مهدى(عج) اختصاص داده و | ابوسليمان بن خطاب خطابى در معالم السنن، سليمان بن احمد بن ايوب در معجم كبير، ابن فراء در مصابيح السنن، مبارک بن محمد شيبانى در جامع الاصول في احاديث الرسول، محى‌الدين بن عربى در فتوحات المكيه، محمد بن طلحه شافعى در مطالب السئول في مناقب آل‌الرسول، سبط ابن جوزى در تذكره خواص الامه و ابن أبى‌الحديد معتزلى در شرح نهج‌البلاغه؛ از جمله افرادى هستند كه بابى از كتاب خويش را به مهدى(عج) اختصاص داده و نویسنده به آن‌ها اشاره كرده است. | ||
جلد دوم، با جزء دوم لوائح الانوار الاهيه شمس‌الدين محمد بن سالم سارينى آغاز شده است. وى كه فقيهى حنبلى است، از اهالى نابلس فلسطين بوده كه برای كسب علم به دمشق مهاجرت نمود و الدرر الموضوعات، غذاء الالباب، شرح منظومه الادب، تحجير الوفا في سيره المصطفى، البحور الزاخره في علوم الاخره و شرح ثلاثيات [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد]]، از جمله تأليفات وى مى‌باشد. | جلد دوم، با جزء دوم لوائح الانوار الاهيه شمس‌الدين محمد بن سالم سارينى آغاز شده است. وى كه فقيهى حنبلى است، از اهالى نابلس فلسطين بوده كه برای كسب علم به دمشق مهاجرت نمود و الدرر الموضوعات، غذاء الالباب، شرح منظومه الادب، تحجير الوفا في سيره المصطفى، البحور الزاخره في علوم الاخره و شرح ثلاثيات [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد]]، از جمله تأليفات وى مى‌باشد. | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
1- در بيان اسم، نسب، زمان و نحوه تولد، ياران و سيره آن حضرت. | 1- در بيان اسم، نسب، زمان و نحوه تولد، ياران و سيره آن حضرت. | ||
2- علاماتى كه ايشان به واسطه آن‌ها شناخته مى‌شوند و | 2- علاماتى كه ايشان به واسطه آن‌ها شناخته مى‌شوند و نشانه‌هایى كه به نزدیک بودن ظهور دلالت دارند. | ||
3- در فتنه‌هاى و | 3- در فتنه‌هاى و آشوب‌هایى كه قبل از ظهور اتفاق خواهد افتاد. | ||
نویسنده معتقد است كه اين كتاب در حقيقت، ردّيه‌اى است، به سخنان [[ابن خلدون]] كه تواتر احاديث مهدى موعود(عج) را انكار كرده است. | |||
«القطر المهدى في اوصاف المهدى»، منظومه‌اى است، مشتمل بر پنجاه و پنج بيت پيرامون اوصاف المهدى(عج) كه توسط شهاب‌الدين‌احمد خليجى نوشته شده و | «القطر المهدى في اوصاف المهدى»، منظومه‌اى است، مشتمل بر پنجاه و پنج بيت پيرامون اوصاف المهدى(عج) كه توسط شهاب‌الدين‌احمد خليجى نوشته شده و نویسنده، ضمن اشاره به برخى ابيات آن، نكاتى راجع به آن بيان كرده است. | ||
كتاب «ابراز الوهم المكنون من كلام [[ابن خلدون]]»، نوشته احمد بن محمد بن صديق نيز؛ از جمله كتبى است كه در ردّ | كتاب «ابراز الوهم المكنون من كلام [[ابن خلدون]]»، نوشته احمد بن محمد بن صديق نيز؛ از جمله كتبى است كه در ردّ ابن خلدون و نظريات وى مبنى بر عدم تواتر احاديث مهدوى نوشته شده است. | ||
اسعاف الراغبينِ[[صبان، محمد بن علی| محمد بن على صبان]]، [[نور الأبصار في مناقب آل بيت النبي المختار صلی الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم|نور الابصار]] ِ [[شبلنجی، مومن|شبلنجى]]، فيض القديرِ شرح الجامع الصغير عبدالرؤوف بن تاج العارفين، مشارق الانوارِ حسن عدوى، غاليه المواعظِ نعمان بن محمود آلوسى، عون المعبود شرح سنن ابى‌داود محمد عظيم‌آبادى، نظم المتناثر من الحديث المتواتر، تحفه الأحوذى محمد بن عبدالرحمن و نظره في أحاديث المهدى محمد الخضر مصرى نيز از ديگر كتب اهل سنت است كه به نوشته‌هاى آن‌ها پيرامون موضوع مهدویت اشاره شده است. | اسعاف الراغبينِ[[صبان، محمد بن علی| محمد بن على صبان]]، [[نور الأبصار في مناقب آل بيت النبي المختار صلی الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم|نور الابصار]] ِ [[شبلنجی، مومن|شبلنجى]]، فيض القديرِ شرح الجامع الصغير عبدالرؤوف بن تاج العارفين، مشارق الانوارِ حسن عدوى، غاليه المواعظِ نعمان بن محمود آلوسى، عون المعبود شرح سنن ابى‌داود محمد عظيم‌آبادى، نظم المتناثر من الحديث المتواتر، تحفه الأحوذى محمد بن عبدالرحمن و نظره في أحاديث المهدى محمد الخضر مصرى نيز از ديگر كتب اهل سنت است كه به نوشته‌هاى آن‌ها پيرامون موضوع مهدویت اشاره شده است. | ||
| خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
1- مقدمه و متن كتاب. | 1- مقدمه و متن كتاب. | ||
2- پارسا با مشاركت بنياد فرهنگى حضرت مهدى موعود(عج) و انتشارات مسجد جمكران، (1388)، «امام مهدى(عج) در آينه قلم كارنامه منابع پيرامون امام مهدى | 2- پارسا با مشاركت بنياد فرهنگى حضرت مهدى موعود(عج) و انتشارات مسجد جمكران، (1388)، «امام مهدى(عج) در آينه قلم كارنامه منابع پيرامون امام مهدى عليه‌السلام و مهدویت»، قم، مؤسسه اطلاع رسانى اسلامى مرجع، ج2 ص1013. | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
| خط ۹۶: | خط ۹۸: | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | [[رده:سرگذشت‌نامه‌ها]] | ||
[[رده: | [[رده:سرگذشتنامههای فردی]] | ||
[[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | [[رده:ائمه اثنی عشر (دوازده امام)]] | ||
[[رده:حالات فردی]] | [[رده:حالات فردی]] | ||
[[رده:امام مهدی(عج)]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۱۵
| الإمام المهدي(عج) عند أهل السنة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فقیه ایمانی، مهدی (نویسنده) |
| عنوان‌های دیگر | یتضمن رسائل مفردة و فصولا و ابحاثا اقتطفناها من مؤلفات ائمة الحدیث و اعلام التاریخ و رجالات العلم من اهل السنة خلال اثنی عشر قرنا |
| ناشر | مکتبة الإمام أميرالمؤمنين علي(ع) العامة |
| مکان نشر | اصفهان - ایران |
| سال نشر | 1402 ق |
| چاپ | 2 |
| موضوع | احادیث اهل سنت - مجموعهها
محمد بن حسن(عج)، امام دوازدهم، 255ق. - احادیث اهل سنت مهدویت - احادیث اهل سنت |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | BP 51 /ف7الف8 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الأمام المهدى عند اهل السنه، اثر مهدى فقيه ايمانى، به بررسى مجموعه‌اى از كتب اهل سنت است كه در آن‌ها به موضوع مهدویت اشاره شده است.
كتاب به زبان عربى و در سال 1402ق نوشته شده است.
انگیزه مؤلف، اثبات مهدویت با بهره‌گیرى از اعترافات و منابع و مآخذ مخالفين ذكر شده و برای سنديت بيشتر، عين مطلب آن‌ها را بدون حروف‌نگارى مجدد، در كنار هم آورده است.
ساختار
كتاب، با دو مقدمه از مؤلف آغاز شده و مطالب در دو جلد، دربردارنده شصت و هفت گفتار كوتاه، درباره حيات امام مهدى(عج)، اثبات مهدویت، ردّ مخالفين، روايات مربوط به مهدى(ع)، وجود واقعى امام و ظهور وى است كه از نگاشته‌هاى علماى اهل سنت برگزيده شده است.
ترتيب مؤلفان و مقالات‌شان، به ترتيب تقدم زمانى است كه ازعبدالرزاق بى همام صنعانى متوفاى 211ق آغاز و به محمد بيومى مصرى (معاصر) ختم شده است. از مؤلفان رساله‌هاى فوق، پنجاه تن جزء پيشينيان و ده تن از معاصران‌اند.
در ابتداى هر كتاب، اطلاعات مفيدى از نویسنده آن مبنى بر سال تولد، وفات، دوران زندگى و تأليفات او ارائه شده است.
پيرامون حديث نبوى «من مات و لم يعرف امام زمانه مات ميته الجاهليه»، نویسنده معتقد است، پيامبر(ص) با اضافه كلمه «امام» به «زمان»، به ضرورت امام جامع الشرايط در هر عصر و زمانى اشاره كرده و تعبير مرگ جاهليت، بيانگر اين نكته است كه آن امام بايد معصوم از خطا و عالم به تمامى احكام اسلامی‌باشد.
گزارش محتوا
مقدمات، به ارائه نكاتى پيرامون كتاب و نحوه نشر آن پرداخته است.
جلد اول، گفتار اول، مربوط است به روايات و مطالبى كه عبدالرزاق بن همام نافع حميرى پيرامون حضرت مهدى(ع) در كتب خويش آورده است. او كه از اهالى صنعاء مى‌باشد، از مشاهير محدثين بوده و بخارى از او نقل حديث كرده است. وى حدود هزار و هفده حديث روايت كرده و السنن في الفقه، المغازى، تفسير القرآن، الجامع الكبير في الحديث، از جمله آثار او مى‌باشند.
دوم، جلد دوم كتاب سنن ابن ماجه را بررسى و به باب خروج المهدى اين كتاب اشاره كرده است. محمد بن يزيد بن ماجه ربعى قزوينى، يكى از أئمه حديث و عالم به آن بوده كه در طلب يافتن احاديث و شنيدن آن‌ها، از زادگاه خويش قزوين، به بغداد، بصره، كوفه، مكه، شام و مصر مهاجرت كرده است.
در سوم، كتاب السنن ابوداود، سليمان بن اشعث أزدى بررسى شده است. او اهل سيستان و از شاگردان احمد بن حنبل بود. ترمذى، نسائى، ابوعوانه، ابوبكر بن ابى‌داوود و حتى استادش احمد بن حنبل، از جمله كسانى هستند كه از وى نقل حديث كرده‌اند.
جزء رابع سنن ترمذى، كتاب بعدى است كه نویسنده به معرفى آن پرداخته و نویسنده آن، امام الحافظ دانسته شده است. وى در حفظ حديث، مَثلِ زمان خود بوده است.
كتاب بعدى «البدء و التاريخ» بوده كه به احمد بن سهل بخلى نسبت داده شده، ولى نویسنده، پس از ذكر استدلالاتى، اين نسبت را انكار كرده و آن را متعلق به مطهر بن طاهر مقدسى دانسته است.
ابوسليمان بن خطاب خطابى در معالم السنن، سليمان بن احمد بن ايوب در معجم كبير، ابن فراء در مصابيح السنن، مبارک بن محمد شيبانى در جامع الاصول في احاديث الرسول، محى‌الدين بن عربى در فتوحات المكيه، محمد بن طلحه شافعى در مطالب السئول في مناقب آل‌الرسول، سبط ابن جوزى در تذكره خواص الامه و ابن أبى‌الحديد معتزلى در شرح نهج‌البلاغه؛ از جمله افرادى هستند كه بابى از كتاب خويش را به مهدى(عج) اختصاص داده و نویسنده به آن‌ها اشاره كرده است.
جلد دوم، با جزء دوم لوائح الانوار الاهيه شمس‌الدين محمد بن سالم سارينى آغاز شده است. وى كه فقيهى حنبلى است، از اهالى نابلس فلسطين بوده كه برای كسب علم به دمشق مهاجرت نمود و الدرر الموضوعات، غذاء الالباب، شرح منظومه الادب، تحجير الوفا في سيره المصطفى، البحور الزاخره في علوم الاخره و شرح ثلاثيات مسند احمد، از جمله تأليفات وى مى‌باشد.
وى قسمت زيادى از جزء دوم لوائح الانوار را به بحث پيرامون احاديث مهدى(عج) اختصاص داده و بيشترين كسى كه از اين كتاب نقل حديث كرده است، علامه قنوجى در «الاذاعه» مى‌باشد.
سارينى بعد از نقل احاديثى كه به بودن مهدى(عج) از اولاد عباس و صفات و سيره آن حضرت دلالت دارند، به بيان و تشريح برخى علامات ظهور؛ از جمله، خروج سفيانى، مدت حكومت و نحوه به هلاكت رسيدن او، پرداخته است.
كتاب «الاذاعه لما كان و ما يكون بين يدى الساعه» از ابوالطيب قنوجى، در سه قسمت زير از مهدى موعود(عج) بحث كرده است:
1- در بيان اسم، نسب، زمان و نحوه تولد، ياران و سيره آن حضرت.
2- علاماتى كه ايشان به واسطه آن‌ها شناخته مى‌شوند و نشانه‌هایى كه به نزدیک بودن ظهور دلالت دارند.
3- در فتنه‌هاى و آشوب‌هایى كه قبل از ظهور اتفاق خواهد افتاد.
نویسنده معتقد است كه اين كتاب در حقيقت، ردّيه‌اى است، به سخنان ابن خلدون كه تواتر احاديث مهدى موعود(عج) را انكار كرده است.
«القطر المهدى في اوصاف المهدى»، منظومه‌اى است، مشتمل بر پنجاه و پنج بيت پيرامون اوصاف المهدى(عج) كه توسط شهاب‌الدين‌احمد خليجى نوشته شده و نویسنده، ضمن اشاره به برخى ابيات آن، نكاتى راجع به آن بيان كرده است.
كتاب «ابراز الوهم المكنون من كلام ابن خلدون»، نوشته احمد بن محمد بن صديق نيز؛ از جمله كتبى است كه در ردّ ابن خلدون و نظريات وى مبنى بر عدم تواتر احاديث مهدوى نوشته شده است.
اسعاف الراغبينِ محمد بن على صبان، نور الابصار ِ شبلنجى، فيض القديرِ شرح الجامع الصغير عبدالرؤوف بن تاج العارفين، مشارق الانوارِ حسن عدوى، غاليه المواعظِ نعمان بن محمود آلوسى، عون المعبود شرح سنن ابى‌داود محمد عظيم‌آبادى، نظم المتناثر من الحديث المتواتر، تحفه الأحوذى محمد بن عبدالرحمن و نظره في أحاديث المهدى محمد الخضر مصرى نيز از ديگر كتب اهل سنت است كه به نوشته‌هاى آن‌ها پيرامون موضوع مهدویت اشاره شده است.
وضعيت كتاب
بيست موضوع از موضوعات كتاب، قبلا با عنوان «موسوعه الامام المهدى» چاپ شده است.
فهرست مطالب هر جلد، در ابتداى همان جلد آمده است.
پاورقى‌ها به ذكر منابع پرداخته است.
منابع مقاله
1- مقدمه و متن كتاب.
2- پارسا با مشاركت بنياد فرهنگى حضرت مهدى موعود(عج) و انتشارات مسجد جمكران، (1388)، «امام مهدى(عج) در آينه قلم كارنامه منابع پيرامون امام مهدى عليه‌السلام و مهدویت»، قم، مؤسسه اطلاع رسانى اسلامى مرجع، ج2 ص1013.