تبریزی، غلامحسین: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'فعاليت‌هاى' به 'فعالیت‌های')
    جز (جایگزینی متن - 'تبریزی (ابهام زدایی)' به 'تبریزی (ابهام‌زدایی)')
     
    (۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR01638.jpg|بندانگشتی|تبریزی، غلامحسین]]
    [[پرونده:NUR01638.jpg|بندانگشتی|تبریزی، غلامحسین]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    ! نام!! data-type='authorName'|تبریزی، غلامحسین
    ! نام!! data-type="authorName" |تبریزی، غلامحسین
    |-
    |-
    |نام‎های دیگر  
    |نام‎های دیگر  
    |data-type='authorOtherNames'| شیخ غلامحسین ترک
    | data-type="authorOtherNames" | شیخ غلامحسین ترک
    شیخ غلامحسین عبدخدایی
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    |data-type='authorfatherName'|
    | data-type="authorfatherName" |محمدرضا
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    |data-type='authorbirthDate'|1260 ش
    | data-type="authorbirthDate" |1260 ش
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    |data-type='authorBirthPlace'|
    | data-type="authorBirthPlace" |روستای وایقان شبستر
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|1359 ش یا 1400 ق
    | data-type="authorDeathDate" |1359 ش یا 1400 ق
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    |data-type='authorTeachers'|
    | data-type="authorTeachers" |[[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند ملا محمد كاظم خراسانى]]
     
    [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]]
     
    [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شريعت اصفهانى]]
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    |data-type='authorWritings'|
    | data-type="authorWritings" |[[خلاصة الأصول]]
    |-class='articleCode'
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف  
    |کد مؤلف  
    |data-type='authorCode'|AUTHORCODE1638AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE01638AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    {{کاربردهای دیگر|تبریزی (ابهام‌زدایی)}}
    '''غلامحسين تبريزى''' (۱۲۶۰-۱۳۵۹ش)، معروف به «شيخ غلامحسين ترك»، و «عبدخدایی»، عالم ربانی، از مبارزین عليه نظام شاهنشاهى، 
    [[محمدمهدی عبدخدایی]]، [[محمدهادی عبدخدایی]] از فرزندان وی هستند.


    '''آيت‌الله حاج شيخ غلامحسين تبريزى''' معروف به «شيخ غلامحسين ترك» در سال 1260ش در يكى از روستاهاى شبستر، در خانواده‌اى مذهبى، چشم به جهان گشود.
    == ولادت ==
    در سال 1260ش در يكى از روستاهاى شبستر، در خانواده‌اى مذهبى، چشم به جهان گشود.


    ==کسب علم و دانش==
    ==تحصیلات==


    در مدرسه طالبيه تبريز به تحصيل پرداخت و پس از اتمام سطح براى ادامه‌ى تحصيلات به نجف رفت و آنجا اصول را نزد [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند ملا محمد كاظم خراسانى]] و فقه را در محضر حاج [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] و [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شريعت اصفهانى]] فراگرفت.  
    در مدرسه طالبيه تبريز به تحصيل پرداخت و پس از اتمام سطح براى ادامه‌ى تحصيلات به نجف رفت و آنجا اصول را نزد [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند ملا محمد كاظم خراسانى]] و فقه را در محضر حاج [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] و [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شريعت اصفهانى]] فراگرفت.  


    پس از اتمام تحصيلات به تبريز بازگشت و به توصيه پدر، با يكى از خويشاوندان خود ازدواج كرد و به فعالیت‌های مذهبى روى آورد و «جمعيت ديانت اسلامى» را در سال 1343ق تأسيس كرد و معارف اسلامى را به سبک ى نو در ميان جمعيت تدريس مى‌كرد. گفتار ايشان در نشريه‌اى به نام «تذكرات ديانتى» هر پانزده روز يكبار منتشر مى‌شد. نخستين شماره اين نشريه اول جمادى‌الاولى 1345ق در شهر تبريز به چاپ رسيد و انتشار آن چند سال دوام آورد. علماى بزرگ قم و مشهد كارهاى ايشان را ستودند.  
    پس از اتمام تحصيلات به تبريز بازگشت و به توصيه پدر، با يكى از خويشاوندان خود ازدواج كرد و به فعالیت‌های مذهبى روى آورد و «جمعيت ديانت اسلامى» را در سال 1343ق تأسيس كرد و معارف اسلامى را به سبکی نو در ميان جمعيت تدريس مى‌كرد. گفتار ايشان در نشريه‌اى به نام «تذكرات ديانتى» هر پانزده روز يكبار منتشر مى‌شد. نخستين شماره اين نشريه اول جمادى‌الاولى 1345ق در شهر تبريز به چاپ رسيد و انتشار آن چند سال دوام آورد. علماى بزرگ قم و مشهد كارهاى ايشان را ستودند.  


    == مناظره با صاحبان ادیان ==
    آيت‌الله تبريزى به گفتگو با صاحبان اديان ديگر اهميت مى‌داد و در مناظره‌ها شركت مى‌جست. از مبارزات سياسى غافل نبود و در جريان كلاه پهلوى در سال 1311ش حاج شيخ به مبارزه عليه اتحاد شكل و مظالم رضاخان پرداخت، ولى حركت او سركوب شد و خود او پس از مدتى زندگى مخفى، به استاندارى احضار شد و پس از ديدار با على منصور - پدر حسنعلى منصور - استاندار وقت آذربايجان و قاضى عسكر وقتى متوجه شد قرار است رضاخان به تبريز سفر كند، به كربلا مشرف شد و مدتى آنجا اقامت كرد و پس از آرام شدن اوضاع به تبريز برگشت.  
    آيت‌الله تبريزى به گفتگو با صاحبان اديان ديگر اهميت مى‌داد و در مناظره‌ها شركت مى‌جست. از مبارزات سياسى غافل نبود و در جريان كلاه پهلوى در سال 1311ش حاج شيخ به مبارزه عليه اتحاد شكل و مظالم رضاخان پرداخت، ولى حركت او سركوب شد و خود او پس از مدتى زندگى مخفى، به استاندارى احضار شد و پس از ديدار با على منصور - پدر حسنعلى منصور - استاندار وقت آذربايجان و قاضى عسكر وقتى متوجه شد قرار است رضاخان به تبريز سفر كند، به كربلا مشرف شد و مدتى آنجا اقامت كرد و پس از آرام شدن اوضاع به تبريز برگشت.  


    در يكى از روزها نامه‌اى از على اكبر داور به دست حاج شيخ رسيد. مضمون نامه دعوت از وى جهت همكارى قضايى با نظام عدليه بود. او متوجه اين نكته شد كه شرايط براى فعالیت‌های دينى و سياسى آزاد، از ميان رفته است. اين بود كه به تنهايى عازم مشهد شد و همسر و فرزندان خردسالش پس از مدتى به او پيوستند. هنوز مدتى از اقامت ايشان در محله‌ى پاچنار مشهد نگذشته بود كه همسر ايشان موقع بيرون آمدن از حمام بهاءالدوله، به لحاظ داشتن حجاب مورد تعقيب پاسبان اداره ثبت قرار گرفت. پاسبان به طرف ايشان حمله كرد تا چادر را از سر ايشان بردارد و او كه در آخرين روزهاى باردارى خود به سر مى‌برد، براى حفظ حجاب، خود را به سرعت درون منزل حاج كريم‌آقا، يكى از محترمين محل، انداخت و 18 روز بعد از اين رويداد به رحمت حق پيوست.  
    در يكى از روزها نامه‌اى از على اكبر داور به دست حاج شيخ رسيد. مضمون نامه دعوت از وى جهت همكارى قضايى با نظام عدليه بود. او متوجه اين نكته شد كه شرايط براى فعالیت‌های دينى و سياسى آزاد، از ميان رفته است. اين بود كه به تنهایى عازم مشهد شد و همسر و فرزندان خردسالش پس از مدتى به او پيوستند. هنوز مدتى از اقامت ايشان در محله‌ى پاچنار مشهد نگذشته بود كه همسر ايشان موقع بيرون آمدن از حمام بهاءالدوله، به لحاظ داشتن حجاب مورد تعقيب پاسبان اداره ثبت قرار گرفت. پاسبان به طرف ايشان حمله كرد تا چادر را از سر ايشان بردارد و او كه در آخرين روزهاى باردارى خود به سر مى‌برد، براى حفظ حجاب، خود را به سرعت درون منزل حاج كريم‌آقا، يكى از محترمين محل، انداخت و 18 روز بعد از اين رويداد به رحمت حق پيوست.  


    حاج شيخ با علويه‌اى كه همشيره مرحوم آيت‌الله سيد على علم‌الهدى بود، ازدواج كرد و از ايشان داراى فرزندانى شد. مرحوم آيت‌الله تبريزى در نهضت گوهرشاد مشاركت داشت و پس از شهريور 1310 به منظور مقابله با انديشه‌هاى سيد [[کسروی، احمد|احمد كسروى]] كه از تبريز با او آشنا بود به انتشار تذكرات دينى در مشهد دست زد و مدتى هم نشريه راحت و نداى حق را در جواب شيخ مردوخ كردستانى نشر داد.  
    حاج شيخ با علويه‌اى كه همشيره مرحوم آيت‌الله سيد على علم‌الهدى بود، ازدواج كرد و از ايشان داراى فرزندانى شد. مرحوم آيت‌الله تبريزى در نهضت گوهرشاد مشاركت داشت و پس از شهريور 1310 به منظور مقابله با انديشه‌هاى سيد [[کسروی، احمد|احمد كسروى]] كه از تبريز با او آشنا بود به انتشار تذكرات دينى در مشهد دست زد و مدتى هم نشريه راحت و نداى حق را در جواب شيخ مردوخ كردستانى نشر داد.  
    خط ۴۸: خط ۵۹:


    حاج شيخ در مبارزات 15 خرداد سال 42 نيز فعال بود و فعالیت‌های سياسى خود عليه نظام شاهنشاهى را تا سال 1357 ادامه داد و پس از پيروزى انقلاب اسلامى، نماز جمعه تا سال 1359 به امامت ايشان در مسجد گوهرشاد اقامه مى‌شد و تا زمانى كه ايشان زنده بود، امام براى كسى حكم امامت جمعه را در مشهد صادر نكرد.
    حاج شيخ در مبارزات 15 خرداد سال 42 نيز فعال بود و فعالیت‌های سياسى خود عليه نظام شاهنشاهى را تا سال 1357 ادامه داد و پس از پيروزى انقلاب اسلامى، نماز جمعه تا سال 1359 به امامت ايشان در مسجد گوهرشاد اقامه مى‌شد و تا زمانى كه ايشان زنده بود، امام براى كسى حكم امامت جمعه را در مشهد صادر نكرد.
    ==وفات==
    او روز اول شعبان 1400ق / 24 خرداد سال 1359 در 97 سالگى دعوت حق را پاسخ داد و به سراى ابدى شتافت و در قسمت شمالى دارالسلام حرم امام هشتم(ع) دفن شد.


    == آثار==
    == آثار==


    {{ستون-شروع|2}}
    # راهنماى حقيقت،
    # راهنماى حقيقت،
    # اصول مهذبه،
    # اصول مهذبه،
    خط ۶۰: خط ۷۶:
    # ترجمه اعتقادت مفيد
    # ترجمه اعتقادت مفيد
    # ترجمه وجوه اعجاز قرآن [[بلاغی، محمدجواد|علامه بلاغى]]  
    # ترجمه وجوه اعجاز قرآن [[بلاغی، محمدجواد|علامه بلاغى]]  
    {{پایان}}


    در شمار آثار قلمى ايشان هستند.  
    در شمار آثار قلمى ايشان هستند.
     
    ==وفات==
     
    او روز اول شعبان 1400ق / 25 خرداد سال 1359 در 97 سالگى دعوت حق را پاسخ داد و به سراى ابدى شتافت و در قسمت شمالى دارالسلام حرم امام هشتم(ع) دفن شد.
     
     


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==

    نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۲:۲۶

    تبریزی، غلامحسین
    نام تبریزی، غلامحسین
    نام‎های دیگر شیخ غلامحسین ترک

    شیخ غلامحسین عبدخدایی

    نام پدر محمدرضا
    متولد 1260 ش
    محل تولد روستای وایقان شبستر
    رحلت 1359 ش یا 1400 ق
    اساتید آخوند ملا محمد كاظم خراسانى

    سيد محمد كاظم يزدى

    شريعت اصفهانى

    برخی آثار خلاصة الأصول
    کد مؤلف AUTHORCODE01638AUTHORCODE
    برای دیگر کاربردها، تبریزی (ابهام‌زدایی) را ببینید.

    غلامحسين تبريزى (۱۲۶۰-۱۳۵۹ش)، معروف به «شيخ غلامحسين ترك»، و «عبدخدایی»، عالم ربانی، از مبارزین عليه نظام شاهنشاهى،

    محمدمهدی عبدخدایی، محمدهادی عبدخدایی از فرزندان وی هستند.

    ولادت

    در سال 1260ش در يكى از روستاهاى شبستر، در خانواده‌اى مذهبى، چشم به جهان گشود.

    تحصیلات

    در مدرسه طالبيه تبريز به تحصيل پرداخت و پس از اتمام سطح براى ادامه‌ى تحصيلات به نجف رفت و آنجا اصول را نزد آخوند ملا محمد كاظم خراسانى و فقه را در محضر حاج سيد محمد كاظم يزدى و شريعت اصفهانى فراگرفت.

    پس از اتمام تحصيلات به تبريز بازگشت و به توصيه پدر، با يكى از خويشاوندان خود ازدواج كرد و به فعالیت‌های مذهبى روى آورد و «جمعيت ديانت اسلامى» را در سال 1343ق تأسيس كرد و معارف اسلامى را به سبکی نو در ميان جمعيت تدريس مى‌كرد. گفتار ايشان در نشريه‌اى به نام «تذكرات ديانتى» هر پانزده روز يكبار منتشر مى‌شد. نخستين شماره اين نشريه اول جمادى‌الاولى 1345ق در شهر تبريز به چاپ رسيد و انتشار آن چند سال دوام آورد. علماى بزرگ قم و مشهد كارهاى ايشان را ستودند.

    مناظره با صاحبان ادیان

    آيت‌الله تبريزى به گفتگو با صاحبان اديان ديگر اهميت مى‌داد و در مناظره‌ها شركت مى‌جست. از مبارزات سياسى غافل نبود و در جريان كلاه پهلوى در سال 1311ش حاج شيخ به مبارزه عليه اتحاد شكل و مظالم رضاخان پرداخت، ولى حركت او سركوب شد و خود او پس از مدتى زندگى مخفى، به استاندارى احضار شد و پس از ديدار با على منصور - پدر حسنعلى منصور - استاندار وقت آذربايجان و قاضى عسكر وقتى متوجه شد قرار است رضاخان به تبريز سفر كند، به كربلا مشرف شد و مدتى آنجا اقامت كرد و پس از آرام شدن اوضاع به تبريز برگشت.

    در يكى از روزها نامه‌اى از على اكبر داور به دست حاج شيخ رسيد. مضمون نامه دعوت از وى جهت همكارى قضايى با نظام عدليه بود. او متوجه اين نكته شد كه شرايط براى فعالیت‌های دينى و سياسى آزاد، از ميان رفته است. اين بود كه به تنهایى عازم مشهد شد و همسر و فرزندان خردسالش پس از مدتى به او پيوستند. هنوز مدتى از اقامت ايشان در محله‌ى پاچنار مشهد نگذشته بود كه همسر ايشان موقع بيرون آمدن از حمام بهاءالدوله، به لحاظ داشتن حجاب مورد تعقيب پاسبان اداره ثبت قرار گرفت. پاسبان به طرف ايشان حمله كرد تا چادر را از سر ايشان بردارد و او كه در آخرين روزهاى باردارى خود به سر مى‌برد، براى حفظ حجاب، خود را به سرعت درون منزل حاج كريم‌آقا، يكى از محترمين محل، انداخت و 18 روز بعد از اين رويداد به رحمت حق پيوست.

    حاج شيخ با علويه‌اى كه همشيره مرحوم آيت‌الله سيد على علم‌الهدى بود، ازدواج كرد و از ايشان داراى فرزندانى شد. مرحوم آيت‌الله تبريزى در نهضت گوهرشاد مشاركت داشت و پس از شهريور 1310 به منظور مقابله با انديشه‌هاى سيد احمد كسروى كه از تبريز با او آشنا بود به انتشار تذكرات دينى در مشهد دست زد و مدتى هم نشريه راحت و نداى حق را در جواب شيخ مردوخ كردستانى نشر داد.

    بعد از ترور نافرجام كسروى، شهيد نواب صفوى به مشهد آمد و با كمك حاج شيخ مدتى در يكى از روستاهاى اطراف مشهد مخفى شد. در جريان شهادت نواب، مرحوم تبريزى براى او چهلم گرفت و مسئوليت يكى از شاخه‌هاى فدائيان اسلام را كه به نام مبارزان اسلام خوانده مى‌شد، خود به عهده گرفت.

    حاج شيخ در مبارزات 15 خرداد سال 42 نيز فعال بود و فعالیت‌های سياسى خود عليه نظام شاهنشاهى را تا سال 1357 ادامه داد و پس از پيروزى انقلاب اسلامى، نماز جمعه تا سال 1359 به امامت ايشان در مسجد گوهرشاد اقامه مى‌شد و تا زمانى كه ايشان زنده بود، امام براى كسى حكم امامت جمعه را در مشهد صادر نكرد.

    وفات

    او روز اول شعبان 1400ق / 24 خرداد سال 1359 در 97 سالگى دعوت حق را پاسخ داد و به سراى ابدى شتافت و در قسمت شمالى دارالسلام حرم امام هشتم(ع) دفن شد.

    آثار

    1. راهنماى حقيقت،
    2. اصول مهذبه،
    3. الدروس‌الدينيه در 9 جلد،
    4. گوهرهاى درخشان،
    5. نداى راستى،
    6. انوار لامعه،
    7. الدرر الثمينه،
    8. ترجمه اعتقادت مفيد
    9. ترجمه وجوه اعجاز قرآن علامه بلاغى

    در شمار آثار قلمى ايشان هستند.

    وابسته‌ها

    برگرفته از «https://fa.wikinoor.ir/w/index.php?title=تبریزی،_غلامحسین&oldid=757710»