مسالك التوحيد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' | تعداد جلد =' به '| تعداد جلد =') |
جز (جایگزینی متن - 'رده:25 بهمن الی 24 اسفند' به '') |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
مسالک التوحید | مسالک التوحید | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[روزبهان بقلی، روزبهان بن ابی‌نصر]] ( | [[روزبهان بقلی، روزبهان بن ابی‌نصر]] (نویسنده) | ||
[[کیالی، عاصم ابراهیم]] (تصحيح و تنظيم) | [[کیالی، عاصم ابراهیم]] (تصحيح و تنظيم) | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| شابک =978-2-7451-5391-3 | | شابک =978-2-7451-5391-3 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =10967 | |||
| کتابخوان همراه نور =10967 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۶: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[المصباح في مكاشفة بعث الارواح]] | [[المصباح في مكاشفة بعث الارواح]] | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۹: | ||
[[رده: تصوف و عرفان]] | [[رده: تصوف و عرفان]] | ||
[[رده:آثار کلی تصوف و عرفان]] | [[رده:آثار کلی تصوف و عرفان]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۲۰:۴۲
| المصباح فی مکاشفه بعث الارواح | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | روزبهان بقلی، روزبهان بن ابی‌نصر (نویسنده) کیالی، عاصم ابراهیم (تصحيح و تنظيم) |
| عنوان‌های دیگر | شرح الحجب و الاستار فی مقامات اهل الانوار و الاسرار
لوامع التوحید مسالک التوحید |
| ناشر | دار الکتب العلمية، منشورات محمد علي بيضون |
| مکان نشر | بیروت - لبنان |
| سال نشر | 1428 ق |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-2-7451-5391-3 |
| موضوع | عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 282/78 /ر9م6 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مسالك التوحيد به زبان عربى، اثر ابومحمد بن ابونصر بقلى، مشهور به روزبهان بقلى شيرازى، عارف قرن ششم، در باب عرفان نظرى است.این کتاب به همراه سه رساله دیگر در کتابی به نام المصباح في مكاشفة بعث الارواح آمده است.
روزبهان در اين رساله، ايمان را بر چهار قطب تقسيم مى‌كند كه عبارتند از: معرفت ذات احديت، معرفت صفات الهى، معرفت افعال الهى و سمعيات. هر كدام از اين اقطاب، بر ده ركن استوار مى‌باشد كه درباره‌ى آنها توضيح مى‌دهد. وى، بر خلاف معتزله، صفات حق تعالى را زايد بر ذات دانسته و در اين راستا سخنان معتزله را مردود معرفى مى‌كند.