التمهيد في معرفة التجويد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - 'مثلا ' به 'مثلاً')
جز (جایگزینی متن - '}}↵↵↵'''' به '}} '''')
 
(۲۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۴: خط ۴:
| عنوان‌های دیگر =
| عنوان‌های دیگر =
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[عطار، حسن]] (نويسنده)
[[عطار، حسن]] (نویسنده)
   
   
[[حمد، غانم قدوري]] (محقق)
[[حمد، غانم قدوری]] (محقق)
| زبان = فارسی عربی
| زبان = فارسی عربی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏79‎‏/‎‏6‎‏ ‎‏/‎‏ه‎‏8‎‏ت‎‏8  
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏79‎‏/‎‏6‎‏ ‎‏/‎‏ه‎‏8‎‏ت‎‏8  
خط ۱۹: خط ۱۹:
| چاپ =1
| چاپ =1
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =24150
| کتابخانۀ دیجیتال نور =17692
| کتابخوان همراه نور =17692
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''التمهيد في معرفة التجويد'''، نوشته [[عطار، حسن|حسن بن احمد بن حسن بن احمد بن محمد عطار]]، کتابی است به زبان عربی و با موضوع علوم قرآنی. این اثر به بررسی قواعد علم تجوید اعم از مخارج حروف و اصوات و صفات حروف و احکام آنها می‌پردازد.
'''التمهيد في معرفة التجويد'''، نوشته [[عطار، حسن|حسن بن احمد بن حسن بن احمد بن محمد عطار]]، کتابی است به زبان عربی و با موضوع علوم قرآنی. این اثر به بررسی قواعد علم تجوید اعم از مخارج حروف و اصوات و صفات حروف و احکام آنها می‌پردازد.
کتاب توسط حمد غانم قدوری تحقیق و مقدمه‌نگاری شده است.
کتاب توسط [[حمد، غانم قدوری|حمد غانم قدوری]] تحقیق و مقدمه‌نگاری شده است.


==ساختار==
==ساختار==
کتاب دارای، مقدمه تحقیق و مقدمه مؤلف و محتوای مطالب در ده باب است. این اثر از 143 منبع عربی بهره برده که برخی از آنها عبارتند از: [[معجم البلدان|معجم البلدان]] [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|یاقوت حموی]]، مجمع الزوائد هیثمی، السنن و کتاب الضعفاء و المتروكين و فضائل القرآن احمد بن شیعب نسائی، [[لسان العرب|لسان العرب ابن منظور]]، [[موطأ الإمام مالك|موطأ مالک]]، غاية الاختصار في القرائات العشر، جامع البيان عن تأويل آي القرآن طبری، بغية الوعاة في طبقات اللغويين و النحاة، تاريخ الخلفاء، الجامع الصغير في أحاديث ا لبشير النذير، [[الدر المنثور في التفسير بالمأثور]]، طبقات الحفاظ و [[همع الهوامع شرح جمع الجوامع في النحو|همع الهوامع شرح جمع الجوامع في علم العربية]] از [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] و...<ref>ر.ک: فهرست منابع، ص308-316</ref>.
کتاب دارای، مقدمه تحقیق و مقدمه مؤلف و محتوای مطالب در ده باب است. این اثر از 143 منبع عربی بهره برده که برخی از آنها عبارتند از: [[معجم البلدان|معجم البلدان]] [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|یاقوت حموی]]، مجمع الزوائد هیثمی، السنن و کتاب الضعفاء و المتروكين و فضائل القرآن احمد بن شیعب نسائی، [[لسان العرب|لسان العرب ابن منظور]]، [[موطأ الإمام مالك|موطأ مالک]]، غاية الاختصار في القرائات العشر، جامع البيان عن تأويل آي القرآن طبری، بغية الوعاة في طبقات اللغويين و النحاة، تاريخ الخلفاء، الجامع الصغير في أحاديث البشير النذير، [[الدر المنثور في التفسير بالمأثور]]، طبقات الحفاظ و [[همع الهوامع شرح جمع الجوامع في النحو|همع الهوامع شرح جمع الجوامع في علم العربية]] از [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] و..<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/24150/1/308 ر.ک: فهرست منابع، ص308-316]</ref>.


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
خط ۳۵: خط ۳۵:
# مقدمه‌ای که نویسنده، کتاب را با آن شروع کرده و یک سوم از کتاب را گرفته است. او در این مقدمه آداب قاری را در خوراک و رعایت نظافت و نیک کردن صدایش بیان می‌کند.
# مقدمه‌ای که نویسنده، کتاب را با آن شروع کرده و یک سوم از کتاب را گرفته است. او در این مقدمه آداب قاری را در خوراک و رعایت نظافت و نیک کردن صدایش بیان می‌کند.
# نویسنده به روایات نبوی و آثار منقول از صحابه و علمای امت درباره تلاوت و نیک نمودن صدا عنایت ویژه‌ای دارد؛ تا جایی که احادیث و آثار در این کتاب به 561 مورد می‌رسد. نویسنده این احادیث را با اسنادشان به شکل کامل آورده است و این کتاب از این جهت با کتاب‌های حدیث مشابهت دارد.
# نویسنده به روایات نبوی و آثار منقول از صحابه و علمای امت درباره تلاوت و نیک نمودن صدا عنایت ویژه‌ای دارد؛ تا جایی که احادیث و آثار در این کتاب به 561 مورد می‌رسد. نویسنده این احادیث را با اسنادشان به شکل کامل آورده است و این کتاب از این جهت با کتاب‌های حدیث مشابهت دارد.
# او به موضوعات لغوی (که نویسندگان در این علم به آنها اعتنایی نکرده‌اند) پرداخته است. از جمله به موضوع اعراب پرداخته و بیش از یک باب از ابواب کتاب را به آن اختصاص داده است و در آن روایاتی آورده که متعلق به شروع علم عربی است و محقق کتاب مانند آن را در جای دیگر نیافته است. وی همچنین به موضوع تصحیف پرداخته و روایات زیادی حول این موضوع نقل می‌کند<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص33</ref>.
# او به موضوعات لغوی (که نویسندگان در این علم به آنها اعتنایی نکرده‌اند) پرداخته است. از جمله به موضوع اعراب پرداخته و بیش از یک باب از ابواب کتاب را به آن اختصاص داده است و در آن روایاتی آورده که متعلق به شروع علم عربی است و محقق کتاب مانند آن را در جای دیگر نیافته است. وی همچنین به موضوع تصحیف پرداخته و روایات زیادی حول این موضوع نقل می‌کند<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/24150/1/33 ر.ک: مقدمه محقق، ص33]</ref>.


خواننده این کتاب با توجه به محتوای مطالب و فصول آن درمی‌یابد که مباحثی چون آموزش مخارج اصوات و صفات آنها و کیفیت تلفظ آنها در ترکیب، که از موضوعات اساسی علم تجوید هستند، فقط دو باب از ده باب مطالب این کتاب را اشغال کرده است و ابواب دیگر، به موضوعات دیگری پرداخته که ارتباط قوی‌ای با قرائت قرآن دارند، ولی نویسندگان کتاب‌های تجویدی اهتمامی به ذکر آنها نداشته‌اند<ref>ر.ک: همان، ص34</ref>.
خواننده این کتاب با توجه به محتوای مطالب و فصول آن درمی‌یابد که مباحثی چون آموزش مخارج اصوات و صفات آنها و کیفیت تلفظ آنها در ترکیب، که از موضوعات اساسی علم تجوید هستند، فقط دو باب از ده باب مطالب این کتاب را اشغال کرده است و ابواب دیگر، به موضوعات دیگری پرداخته که ارتباط قوی‌ای با قرائت قرآن دارند، ولی نویسندگان کتاب‌های تجویدی اهتمامی به ذکر آنها نداشته‌اند<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/24150/1/34 ر.ک: همان، ص34]</ref>.


محتوای مطالب فصل‌های ده‌گانه این کتاب را امور ذیل تشکیل می‌دهند:  
محتوای مطالب فصل‌های ده‌گانه این کتاب را امور ذیل تشکیل می‌دهند:  
تفسیر آیاتی درباره با ترتیل خواندن قرآن و عجله نکردن در این امر. مؤلف در این بخش به تفسیر آیات 32 سوره فرقان، 4 مزمل، 16 قیامت و 106 اسراء می‌پردازد. او سپس به بیان سه روایت در فضیلت قاریانی که عالمانه و بامهارت به قرائت قرآن همت می‌گمارند، می‌پردازد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص139-151</ref>؛ مانند این روایت: از عایشه نقل شده که پیامبر(ص) فرمود: کسی که قرآن را بخواند و در آن ماهر باشد با سفیران بزرگوار نیکوکار (السفرة الكرام البررة) همراه خواهد بود و کسی که قرآن بخواند؛ درحالی‌که بر او دشوار و مشقت‌بار است، دو پاداش خواهد داشت<ref>ر.ک: همان، ص151</ref>.
تفسیر آیاتی درباره با ترتیل خواندن قرآن و عجله نکردن در این امر. مؤلف در این بخش به تفسیر آیات 32 سوره فرقان، 4 مزمل، 16 قیامت و 106 اسراء می‌پردازد. او سپس به بیان سه روایت در فضیلت قاریانی که عالمانه و بامهارت به قرائت قرآن همت می‌گمارند، می‌پردازد<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/24150/1/139 ر.ک: متن کتاب، ص139-151]</ref>؛ مانند این روایت: از عایشه نقل شده که پیامبر(ص) فرمود: کسی که قرآن را بخواند و در آن ماهر باشد با سفیران بزرگوار نیکوکار (السفرة الكرام البررة) همراه خواهد بود و کسی که قرآن بخواند؛ درحالی‌که بر او دشوار و مشقت‌بار است، دو پاداش خواهد داشت<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/24150/1/151 ر.ک: همان، ص151]</ref>.


باب سوم، مشتمل است بر روایاتی درباره پاداش اهل قرائت قرآن با ترتیل و کرامت و فضیلتی که خدای متعال برای آنان آماده کرده است؛ مثلاًدر روایتی شخصی به [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] گفت: من قرآن را سریع و باعجله می‌خوانم، حرف زدنم هم همین طور است و [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] گفت: خواندن یک سوره بقره با ترتیل و آرامش، در نزد من محبوب‌تر است از اینکه تمام قرآن را در یک شب با شتاب بخوانم <ref>ر.ک: همان، ص153-157</ref>.
باب سوم، مشتمل است بر روایاتی درباره پاداش اهل قرائت قرآن با ترتیل و کرامت و فضیلتی که خدای متعال برای آنان آماده کرده است؛ مثلاًدر روایتی شخصی به [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] گفت: من قرآن را سریع و باعجله می‌خوانم، حرف زدنم هم همین طور است و [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] گفت: خواندن یک سوره بقره با ترتیل و آرامش، در نزد من محبوب‌تر است از اینکه تمام قرآن را در یک شب با شتاب بخوانم<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/24150/1/153 ر.ک: همان، ص153-157]</ref>.


حسن عطار در فصل چهارم، اوصاف قرائت رسول‌الله(ص) را بیان می‌کند. وی پس از بیان آنچه از قرائت پیامبر نقل شده، آن را به سه قسم مد و تحقیق بدون ترجیع، تردید و ترجیع و قرائت حرف‌حرف و آیه‌آیه با ترسل و ترتیل و تقطیع، تقسیم می‌کند و اوصاف هرکدام از این قرائات را بیان می‌کند و سپس صوت پیامبر(ص) را توصیف می‌نماید<ref>ر.ک: همان، ص159-185</ref>.
حسن عطار در فصل چهارم، اوصاف قرائت رسول‌الله(ص) را بیان می‌کند. وی پس از بیان آنچه از قرائت پیامبر نقل شده، آن را به سه قسم مد و تحقیق بدون ترجیع، تردید و ترجیع و قرائت حرف‌حرف و آیه‌آیه با ترسل و ترتیل و تقطیع، تقسیم می‌کند و اوصاف هرکدام از این قرائات را بیان می‌کند و سپس صوت پیامبر(ص) را توصیف می‌نماید<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/24150/1/159 ر.ک: همان، ص159-185]</ref>.


از براء نقل شده است که شنیدم پیامبر اکرم(ص) در نماز عشا سوره تین را می‌خواند و من هیچ کسی را خوش‌صداتر از ایشان هنگامی که قرآن می‌خواند، ندیدم<ref>ر.ک: همان، ص185</ref>.
از براء نقل شده است که شنیدم پیامبر اکرم(ص) در نماز عشا سوره تین را می‌خواند و من هیچ کسی را خوش‌صداتر از ایشان هنگامی که قرآن می‌خواند، ندیدم<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/24150/1/185 ر.ک: همان، ص185]</ref>.


نویسنده مباحث کتاب را با بیان اوصاف قرائت قاریان ده‌گانه ادامه می‌دهد و سپس روایاتی را در برانگیختن خوانندگان قرآن به تلاش و کوشش در قرائت آن با لحن عربی و فصیح و زیبا و بدون غلط ذکر می‌کند؛ مثلاًروایتی را از پیامبر(ص) نقل می‌کند که در آن بیان شده: هرکه قرآن بیاموزد و با لحن عربی فصیح و بدون غلط بخواند، اجر صدّیق و شهید را دارد. وی می‌گوید: این روایت عجیبی است؛ زیرا در سندش چهار تن از صحابه هستند که از یکدیگر نقل می‌کنند و سه تن از تابعین<ref>ر.ک: همان، ص192</ref>.
نویسنده مباحث کتاب را با بیان اوصاف قرائت قاریان ده‌گانه ادامه می‌دهد و سپس روایاتی را در برانگیختن خوانندگان قرآن به تلاش و کوشش در قرائت آن با لحن عربی و فصیح و زیبا و بدون غلط ذکر می‌کند؛ مثلاًروایتی را از پیامبر(ص) نقل می‌کند که در آن بیان شده: هرکه قرآن بیاموزد و با لحن عربی فصیح و بدون غلط بخواند، اجر صدّیق و شهید را دارد. وی می‌گوید: این روایت عجیبی است؛ زیرا در سندش چهار تن از صحابه هستند که از یکدیگر نقل می‌کنند و سه تن از تابعین<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/24150/1/192 ر.ک: همان، ص192]</ref>.


او در فصل هفتم درباره اعراب کلمات می‌نویسد و پس از بیان معنی لغوی آن، درباره لحن جلی و خفی صحبت کرده و سپس اخبار برخی از مصحّفین و اهمیت اسناد را بیان می‌کند. در فصل هشتم اسامی حروف و مخارج آن را توضیح می‌دهد. ادامه مطالب کتاب درباره کیفیت تلفظ حروف در حال قرائت قرآن اعم از حروف مد و لین و حروف حلقی و... است<ref>ر.ک: همان، ص233-303</ref>.
او در فصل هفتم درباره اعراب کلمات می‌نویسد و پس از بیان معنی لغوی آن، درباره لحن جلی و خفی صحبت کرده و سپس اخبار برخی از مصحّفین و اهمیت اسناد را بیان می‌کند. در فصل هشتم اسامی حروف و مخارج آن را توضیح می‌دهد. ادامه مطالب کتاب درباره کیفیت تلفظ حروف در حال قرائت قرآن اعم از حروف مد و لین و حروف حلقی و... است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/24150/1/233 ر.ک: همان، ص233-303]</ref>.


==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==
خط ۶۲: خط ۶۲:




== وابسته‌ها ==
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}
 
[[تجوید قرآن مجید]]
 
[[المرشد في علم التجويد]]
 
[[التجويد القرآني دراسة صوتية فيزيائية]]
 
[[بررسی تطبیقی میان علم تجوید و آوا شناسی]]
 
[[روضات الجنان في آداب و احكام تلاوة القرآن]]
 
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
   
   
خط ۷۶: خط ۸۶:


[[رده:علم تجوید]]
[[رده:علم تجوید]]
[[رده:جدید 25 تیرالی 24 مرداد]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۰۰

التمهيد في معرفة التجويد، نوشته حسن بن احمد بن حسن بن احمد بن محمد عطار، کتابی است به زبان عربی و با موضوع علوم قرآنی. این اثر به بررسی قواعد علم تجوید اعم از مخارج حروف و اصوات و صفات حروف و احکام آنها می‌پردازد. کتاب توسط حمد غانم قدوری تحقیق و مقدمه‌نگاری شده است.

التمهيد في معرفة التجويد
التمهيد في معرفة التجويد
پدیدآورانعطار، حسن (نویسنده) حمد، غانم قدوری (محقق)
ناشردار عمار
مکان نشرعمان
سال نشرمجلد1: 2000م , 1420ق ,
چاپ1
موضوعقرآن - تجويد
زبانفارسی عربی
تعداد جلد1
کد کنگره
‏BP‎‏ ‎‏79‎‏/‎‏6‎‏ ‎‏/‎‏ه‎‏8‎‏ت‎‏8
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

ساختار

کتاب دارای، مقدمه تحقیق و مقدمه مؤلف و محتوای مطالب در ده باب است. این اثر از 143 منبع عربی بهره برده که برخی از آنها عبارتند از: معجم البلدان یاقوت حموی، مجمع الزوائد هیثمی، السنن و کتاب الضعفاء و المتروكين و فضائل القرآن احمد بن شیعب نسائی، لسان العرب ابن منظور، موطأ مالک، غاية الاختصار في القرائات العشر، جامع البيان عن تأويل آي القرآن طبری، بغية الوعاة في طبقات اللغويين و النحاة، تاريخ الخلفاء، الجامع الصغير في أحاديث البشير النذير، الدر المنثور في التفسير بالمأثور، طبقات الحفاظ و همع الهوامع شرح جمع الجوامع في علم العربية از سیوطی و..[۱].

گزارش محتوا

حمد غانم قدوری در توضیح کتاب می‌نویسد: نام کتاب حاکی از موضوعی است که از آن بحث می‌کند. این کتاب درباره علم تجوید است که به اداء قرآنی از طریق آموزش مخارج اصوات و صفات آنها و احکام صوتی که از ترکیب نشأت می‌گیرند، عنایت دارد. وجه امتیاز کتاب تمهید عطار از کتاب‌های تجویدی پیش از خودش در موارد زیر است:

  1. مقدمه‌ای که نویسنده، کتاب را با آن شروع کرده و یک سوم از کتاب را گرفته است. او در این مقدمه آداب قاری را در خوراک و رعایت نظافت و نیک کردن صدایش بیان می‌کند.
  2. نویسنده به روایات نبوی و آثار منقول از صحابه و علمای امت درباره تلاوت و نیک نمودن صدا عنایت ویژه‌ای دارد؛ تا جایی که احادیث و آثار در این کتاب به 561 مورد می‌رسد. نویسنده این احادیث را با اسنادشان به شکل کامل آورده است و این کتاب از این جهت با کتاب‌های حدیث مشابهت دارد.
  3. او به موضوعات لغوی (که نویسندگان در این علم به آنها اعتنایی نکرده‌اند) پرداخته است. از جمله به موضوع اعراب پرداخته و بیش از یک باب از ابواب کتاب را به آن اختصاص داده است و در آن روایاتی آورده که متعلق به شروع علم عربی است و محقق کتاب مانند آن را در جای دیگر نیافته است. وی همچنین به موضوع تصحیف پرداخته و روایات زیادی حول این موضوع نقل می‌کند[۲].

خواننده این کتاب با توجه به محتوای مطالب و فصول آن درمی‌یابد که مباحثی چون آموزش مخارج اصوات و صفات آنها و کیفیت تلفظ آنها در ترکیب، که از موضوعات اساسی علم تجوید هستند، فقط دو باب از ده باب مطالب این کتاب را اشغال کرده است و ابواب دیگر، به موضوعات دیگری پرداخته که ارتباط قوی‌ای با قرائت قرآن دارند، ولی نویسندگان کتاب‌های تجویدی اهتمامی به ذکر آنها نداشته‌اند[۳].

محتوای مطالب فصل‌های ده‌گانه این کتاب را امور ذیل تشکیل می‌دهند: تفسیر آیاتی درباره با ترتیل خواندن قرآن و عجله نکردن در این امر. مؤلف در این بخش به تفسیر آیات 32 سوره فرقان، 4 مزمل، 16 قیامت و 106 اسراء می‌پردازد. او سپس به بیان سه روایت در فضیلت قاریانی که عالمانه و بامهارت به قرائت قرآن همت می‌گمارند، می‌پردازد[۴]؛ مانند این روایت: از عایشه نقل شده که پیامبر(ص) فرمود: کسی که قرآن را بخواند و در آن ماهر باشد با سفیران بزرگوار نیکوکار (السفرة الكرام البررة) همراه خواهد بود و کسی که قرآن بخواند؛ درحالی‌که بر او دشوار و مشقت‌بار است، دو پاداش خواهد داشت[۵].

باب سوم، مشتمل است بر روایاتی درباره پاداش اهل قرائت قرآن با ترتیل و کرامت و فضیلتی که خدای متعال برای آنان آماده کرده است؛ مثلاًدر روایتی شخصی به ابن عباس گفت: من قرآن را سریع و باعجله می‌خوانم، حرف زدنم هم همین طور است و ابن عباس گفت: خواندن یک سوره بقره با ترتیل و آرامش، در نزد من محبوب‌تر است از اینکه تمام قرآن را در یک شب با شتاب بخوانم[۶].

حسن عطار در فصل چهارم، اوصاف قرائت رسول‌الله(ص) را بیان می‌کند. وی پس از بیان آنچه از قرائت پیامبر نقل شده، آن را به سه قسم مد و تحقیق بدون ترجیع، تردید و ترجیع و قرائت حرف‌حرف و آیه‌آیه با ترسل و ترتیل و تقطیع، تقسیم می‌کند و اوصاف هرکدام از این قرائات را بیان می‌کند و سپس صوت پیامبر(ص) را توصیف می‌نماید[۷].

از براء نقل شده است که شنیدم پیامبر اکرم(ص) در نماز عشا سوره تین را می‌خواند و من هیچ کسی را خوش‌صداتر از ایشان هنگامی که قرآن می‌خواند، ندیدم[۸].

نویسنده مباحث کتاب را با بیان اوصاف قرائت قاریان ده‌گانه ادامه می‌دهد و سپس روایاتی را در برانگیختن خوانندگان قرآن به تلاش و کوشش در قرائت آن با لحن عربی و فصیح و زیبا و بدون غلط ذکر می‌کند؛ مثلاًروایتی را از پیامبر(ص) نقل می‌کند که در آن بیان شده: هرکه قرآن بیاموزد و با لحن عربی فصیح و بدون غلط بخواند، اجر صدّیق و شهید را دارد. وی می‌گوید: این روایت عجیبی است؛ زیرا در سندش چهار تن از صحابه هستند که از یکدیگر نقل می‌کنند و سه تن از تابعین[۹].

او در فصل هفتم درباره اعراب کلمات می‌نویسد و پس از بیان معنی لغوی آن، درباره لحن جلی و خفی صحبت کرده و سپس اخبار برخی از مصحّفین و اهمیت اسناد را بیان می‌کند. در فصل هشتم اسامی حروف و مخارج آن را توضیح می‌دهد. ادامه مطالب کتاب درباره کیفیت تلفظ حروف در حال قرائت قرآن اعم از حروف مد و لین و حروف حلقی و... است.[۱۰].

وضعیت کتاب

فهرست مطالب و فهرست منابع در انتهای کتاب ذکر شده است. این کتاب دارای دو نسخه خطی است که یکی در کتابخانه شهر قسطمونی ترکیه و دیگری در کتابخانه چستر بیتی شهر دبلن ایرلند نگاهداری می‌شود.

پانویس

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.


وابسته‌ها