الإشارات الإلهية إلی المباحث الأصولية: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'المباحث الأصولية (ابهام زدایی)' به 'المباحث الأصولية (ابهام‌زدایی)')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
 
(۳۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:
| تصویر =NUR11559J1.jpg
| تصویر =NUR11559J1.jpg
| عنوان =الإشارات الإلهیة إلی المباحث الأصولیة
| عنوان =الإشارات الإلهیة إلی المباحث الأصولیة
| عنوان‌های دیگر =الإشارات الإلهية إلى المباحث الأصولية، تفسير القرآن العظيم
| عنوان‌های دیگر =الإشارات الإلهية إلى المباحث الأصولیة، تفسير القرآن العظيم
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[طوفی، سلیمان بن عبدالقوی]] (نويسنده)
[[طوفی، سلیمان بن عبدالقوی]] (نویسنده)


[[ش‍اف‍ع‍ی‌، م‍ح‍م‍دح‍س‍ن‌ اس‍م‍اع‍ی‍ل‌]] (محقق)
[[ش‍اف‍ع‍ی‌، م‍ح‍م‍دح‍س‍ن اس‍م‍اع‍ی‍ل‌]] (محقق)
| زبان =عربی
| زبان =عربی
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏95‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ط‎‏9‎‏الف‎‏5
| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏95‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ط‎‏9‎‏الف‎‏5
خط ۱۷: خط ۱۷:
| مکان نشر =بیروت - لبنان
| مکان نشر =بیروت - لبنان
| سال نشر = 1426 ‌‎ق یا 2005 م
| سال نشر = 1426 ‌‎ق یا 2005 م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE11559AUTOMATIONCODE
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE11559AUTOMATIONCODE
| چاپ =1
| چاپ =1
| تعداد جلد =1
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =19875
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11559
| کتابخوان همراه نور =11559
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''الإشارات الإلهية إلى المباحث الأصولية'''، كه نام كامل آن «الإشارات الإلهية إلى المباحث الأصولية، تفسير القرآن العظيم» است، اثر امام نجم‌الدين ابى‌الربيع سليمان بن عبدالقوى بن عبدالكريم طوفى صرصرى حنبلى (متوفى 716ق)، با تحقيق و تصحيح ابوعبدالله محمدحسن محمدحسن اسماعيل شافعى، است كه در آن اشاراتى كه در قرآن كريم به مسائل اعتقادى وجود دارد، تبيين شده است.
{{کاربردهای دیگر| اشارات (ابهام‌زدایی)}}
 
{{کاربردهای دیگر|المباحث الأصولية (ابهام‌زدایی)}}
== ساختار ==
'''الإشارات الإلهية إلى المباحث الأصولیة'''، كه نام كامل آن «الإشارات الإلهية إلى المباحث الأصولیة، تفسير القرآن العظيم» است، اثر [[طوفی، سلیمان بن عبدالقوی|امام نجم‌الدين ابى‌الربيع سليمان بن عبدالقوى بن عبدالكريم طوفى صرصرى حنبلى]] (متوفى 716ق)، با تحقيق و تصحيح [[ش‍اف‍ع‍ی‌، م‍ح‍م‍دح‍س‍ن اس‍م‍اع‍ی‍ل‌|ابوعبدالله محمدحسن محمدحسن اسماعيل شافعى]]، است كه در آن اشاراتى كه در قرآن كريم به مسائل اعتقادى وجود دارد، تبيين شده است.
كتاب با دو مقدمه از محقق و نويسنده آغاز و سپس تمام آياتى كه بحثى اعتقادى در آنها مطرح شده، به ترتيب سوره‌ها از سوره حمد تا سوره ناس، بررسى گرديده است.
 
نويسنده در تفسير آيات، به بررسى اقوال اشاعره و معتزله در موارد اختلافى پرداخته و در نهايت، به قول مشهور اشاره كرده است.


در تحقيق و تصحيح كتاب، از دو نسخه خطى استفاده شده است.<ref>مقدمه محقق، ص4</ref>
==ساختار==
كتاب با دو مقدمه از محقق و نویسنده آغاز و سپس تمام آياتى كه بحثى اعتقادى در آنها مطرح شده، به ترتيب سوره‌ها از سوره حمد تا سوره ناس، بررسى گرديده است.


== گزارش محتوا ==
نویسنده در تفسير آيات، به بررسى اقوال اشاعره و معتزله در موارد اختلافى پرداخته و در نهایت، به قول مشهور اشاره كرده است.


در تحقيق و تصحيح كتاب، از دو نسخه خطى استفاده شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/19875/1/4 مقدمه محقق، ص4]</ref>


در مقدمه محقق، اطلاعات مختصرى پيرامون زندگى‌نامه نويسنده و نسخ خطى كتاب، ارائه شده است.<ref>همان، ص3 - 4</ref>
==گزارش محتوا==
در مقدمه محقق، اطلاعات مختصرى پيرامون زندگى‌نامه نویسنده و نسخ خطى كتاب، ارائه شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/19875/1/3 همان، ص3 - 4]</ref>


مقدمه نويسنده، داراى سه فصل به شرح زير است:
مقدمه نویسنده، داراى سه فصل به شرح زير است:


#نويسنده در فصل اول، به شرح اسم كتاب پرداخته و تك‌تك واژه‌هاى آن را تبيين نموده است؛ مثلا فرموده است: «اشارات» جمع «اشاره» و به معنى ايماء به‌وسيله فعل يا گفتار به‌سوى امرى مى‌باشد. ايماء، به‌وسيله فعل، مانند چيزى را با حركات چشم و ابرو نشان دادن (خائنة الأعين، كه در قرآن آمده، از همين قبيل است). ايماء به‌وسيله گفتار عبارت است از: «با الفاظ اندك، معانى بسيار را فهماندن».<ref>مقدمه نويسنده، ص12</ref>
#نویسنده در فصل اول، به شرح اسم كتاب پرداخته و تك‌تك واژه‌هاى آن را تبيين نموده است؛ مثلاًفرموده است: «اشارات» جمع «اشاره» و به معنى ايماء به‌وسيله فعل يا گفتار به‌سوى امرى مى‌باشد. ايماء، به‌وسيله فعل، مانند چيزى را با حركات چشم و ابرو نشان دادن (خائنة الأعين، كه در قرآن آمده، از همين قبيل است). ايماء به‌وسيله گفتار عبارت است از: «با الفاظ اندك، معانى بسيار را فهماندن».<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/19875/1/12 مقدمه نویسنده، ص12]</ref>
#در فصل دوم، به بيان انگيزه انتخاب موضوع كتاب و نگارش آن، پرداخته شده است. عدول مردم از كتاب خدا و سنت پيامبر(ص) در استنباط اصول دين و روى آوردن آن‌ها به ادله عقلى و شبهات فلسفى و مغالطات سوفسطايى، نويسنده را بر آن داشته تا اثر حاضر را تأليف نمايد؛ كتابى كه در آن، به توضيح آياتى پرداخته شده كه به اصول دينى، اشاره دارند.<ref>همان، ص13</ref>
#در فصل دوم، به بيان انگیزه انتخاب موضوع كتاب و نگارش آن، پرداخته شده است. عدول مردم از كتاب خدا و سنت پيامبر(ص) در استنباط اصول دين و روى آوردن آن‌ها به ادله عقلى و شبهات فلسفى و مغالطات سوفسطايى، نویسنده را بر آن داشته تا اثر حاضر را تأليف نمايد؛ كتابى كه در آن، به توضيح آياتى پرداخته شده كه به اصول دينى، اشاره دارند.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/19875/1/13 همان، ص13]</ref>
#در فصل سوم، نويسنده از منبع مورد اعتماد خود، كه بررسى قرآن كريم از آغاز تا پايان و تقرير مطالب اصولى از آنهاست، سخن مى‌گويد.
#در فصل سوم، نویسنده از منبع مورد اعتماد خود، كه بررسى قرآن كريم از آغاز تا پایان و تقرير مطالب اصولى از آنهاست، سخن مى‌گويد.


پس از اين مقدمه، به تفسير آيات قرآن كريم و تبيين اصول مورد اشاره در آن آيات، پرداخته شده است؛ به‌عنوان مثال، نويسنده در تفسير آيه ''' «الرحمن الرحيم» '''.<ref>الفاتحة: 3</ref>، به اين نكته اشاره دارد كه در اصول دين، كلام در مورد خداوند، يا درباره ذات اوست يا درباره صفات او يا درباره افعال او. در اينجا سخن درباره صفات است. دو لفظ يادشده، از رحمت مشتق شده‌اند و در مورد رحمت، اختلاف وجود دارد؛ برخى، آن را صفت فعل به معناى نيكى نمودن به خلق...و برخى، آن را صفت ذات، مثل علم دانسته و.<ref>متن كتاب، ص32</ref>
پس از اين مقدمه، به تفسير آيات قرآن كريم و تبيين اصول مورد اشاره در آن آيات، پرداخته شده است؛ به‌عنوان مثال، نویسنده در تفسير آيه''' «الرحمن الرحيم»'''.<ref>الفاتحة: 3</ref>، به اين نكته اشاره دارد كه در اصول دين، كلام در مورد خداوند، يا درباره ذات اوست يا درباره صفات او يا درباره افعال او. در اينجا سخن درباره صفات است. دو لفظ يادشده، از رحمت مشتق شده‌اند و در مورد رحمت، اختلاف وجود دارد؛ برخى، آن را صفت فعل به معناى نیکى نمودن به خلق...و برخى، آن را صفت ذات، مثل علم دانسته و.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/19875/1/32 متن كتاب، ص32]</ref>


== وضعيت كتاب ==
== وضعيت كتاب ==
فهرست مطالب، در آخر كتاب آمده است.
فهرست مطالب، در آخر كتاب آمده است.


خط ۵۶: خط ۵۴:


==پانويس ==
==پانويس ==
<references />
<references/>
== منابع مقاله ==
 
==منابع مقاله==


مقدمه و متن كتاب.
مقدمه و متن كتاب.


==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}





نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۷

الإشارات الإلهية إلى المباحث الأصولیة، كه نام كامل آن «الإشارات الإلهية إلى المباحث الأصولیة، تفسير القرآن العظيم» است، اثر امام نجم‌الدين ابى‌الربيع سليمان بن عبدالقوى بن عبدالكريم طوفى صرصرى حنبلى (متوفى 716ق)، با تحقيق و تصحيح ابوعبدالله محمدحسن محمدحسن اسماعيل شافعى، است كه در آن اشاراتى كه در قرآن كريم به مسائل اعتقادى وجود دارد، تبيين شده است.

الإشارات الإلهیة إلی المباحث الأصولیة
الإشارات الإلهية إلی المباحث الأصولية
پدیدآورانطوفی، سلیمان بن عبدالقوی (نویسنده) ش‍اف‍ع‍ی‌، م‍ح‍م‍دح‍س‍ن اس‍م‍اع‍ی‍ل‌ (محقق)
عنوان‌های دیگرالإشارات الإلهية إلى المباحث الأصولیة، تفسير القرآن العظيم
ناشردار الکتب العلمية، منشورات محمد علي بيضون
مکان نشربیروت - لبنان
سال نشر1426 ‌‎ق یا 2005 م
چاپ1
موضوعاصول فقه اهل سنت تفاسیر اهل سنت - قرن 8ق.
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره
‏BP‎‏ ‎‏95‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏ط‎‏9‎‏الف‎‏5
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

ساختار

كتاب با دو مقدمه از محقق و نویسنده آغاز و سپس تمام آياتى كه بحثى اعتقادى در آنها مطرح شده، به ترتيب سوره‌ها از سوره حمد تا سوره ناس، بررسى گرديده است.

نویسنده در تفسير آيات، به بررسى اقوال اشاعره و معتزله در موارد اختلافى پرداخته و در نهایت، به قول مشهور اشاره كرده است.

در تحقيق و تصحيح كتاب، از دو نسخه خطى استفاده شده است.[۱]

گزارش محتوا

در مقدمه محقق، اطلاعات مختصرى پيرامون زندگى‌نامه نویسنده و نسخ خطى كتاب، ارائه شده است.[۲]

مقدمه نویسنده، داراى سه فصل به شرح زير است:

  1. نویسنده در فصل اول، به شرح اسم كتاب پرداخته و تك‌تك واژه‌هاى آن را تبيين نموده است؛ مثلاًفرموده است: «اشارات» جمع «اشاره» و به معنى ايماء به‌وسيله فعل يا گفتار به‌سوى امرى مى‌باشد. ايماء، به‌وسيله فعل، مانند چيزى را با حركات چشم و ابرو نشان دادن (خائنة الأعين، كه در قرآن آمده، از همين قبيل است). ايماء به‌وسيله گفتار عبارت است از: «با الفاظ اندك، معانى بسيار را فهماندن».[۳]
  2. در فصل دوم، به بيان انگیزه انتخاب موضوع كتاب و نگارش آن، پرداخته شده است. عدول مردم از كتاب خدا و سنت پيامبر(ص) در استنباط اصول دين و روى آوردن آن‌ها به ادله عقلى و شبهات فلسفى و مغالطات سوفسطايى، نویسنده را بر آن داشته تا اثر حاضر را تأليف نمايد؛ كتابى كه در آن، به توضيح آياتى پرداخته شده كه به اصول دينى، اشاره دارند.[۴]
  3. در فصل سوم، نویسنده از منبع مورد اعتماد خود، كه بررسى قرآن كريم از آغاز تا پایان و تقرير مطالب اصولى از آنهاست، سخن مى‌گويد.

پس از اين مقدمه، به تفسير آيات قرآن كريم و تبيين اصول مورد اشاره در آن آيات، پرداخته شده است؛ به‌عنوان مثال، نویسنده در تفسير آيه «الرحمن الرحيم».[۵]، به اين نكته اشاره دارد كه در اصول دين، كلام در مورد خداوند، يا درباره ذات اوست يا درباره صفات او يا درباره افعال او. در اينجا سخن درباره صفات است. دو لفظ يادشده، از رحمت مشتق شده‌اند و در مورد رحمت، اختلاف وجود دارد؛ برخى، آن را صفت فعل به معناى نیکى نمودن به خلق...و برخى، آن را صفت ذات، مثل علم دانسته و.[۶]

وضعيت كتاب

فهرست مطالب، در آخر كتاب آمده است.

پاورقى‌ها بيشتر به ذكر منابع اختصاص يافته است.

پانويس

منابع مقاله

مقدمه و متن كتاب.

وابسته‌ها