فصول منتزعة: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'سبك' به 'سبک ')
    جز (جایگزینی متن - 'رده: تیر(98)' به '')
     
    (۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۳: خط ۳:
    | عنوان‌های دیگر =  
    | عنوان‌های دیگر =  
    | تصویر = NUR01748J1.jpg
    | تصویر = NUR01748J1.jpg
    | پدیدآوران = [[فارابی، محمد بن محمد]] (نويسنده)
    | پدیدآوران = [[فارابی، محمد بن محمد]] (نویسنده)


    [[نجار، فوزی متری]] (محقق)
    [[نجار، فوزی متری]] (محقق)
    خط ۱۹: خط ۱۹:
    | زبان = عربی
    | زبان = عربی
    | تعداد جلد =  
    | تعداد جلد =  
    | کتابخانۀ دیجیتال نور = 2840
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =01748
    | کد کنگره = ‏BBR‎‏ ‎‏293‎‏ ‎‏1364
    | کد کنگره = ‏BBR‎‏ ‎‏293‎‏ ‎‏1364
    | کد اتوماسیون = BOK01748
    | کد اتوماسیون = AUTOMATIONCODE01748AUTOMATIONCODE
    | کتابخوان همراه نور =01748
    | پس از =  
    | پس از =  
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''فصول منتزعة'''، اثر [[فارابی، محمد بن محمد|ابونصر فارابى]] (فاراب، 259-339ق)، به زبان عربى است كه نويسنده در آن، مطالبى جالب در موضوع تدبير مُدُن و اصلاح سبک  زندگى اجتماعى از ديدگاه انديشوران قديم نقل كرده است.


    نويسنده در اين اثر، آيين شهريارى را نزد پيشينيان بررسى كرده است. كتاب حاضر را دكتر فوزى مترى نجار - استاد دانشگاه ميشيگان - تصحيح كرده و با افزودن مقدمه‌اى عالمانه و همچنين برخى از تعليقات منتشر ساخته است.
    '''فصول منتزعة'''، اثر [[فارابی، محمد بن محمد|ابونصر فارابى]] (فاراب، 259-339ق)، به زبان عربى است كه نویسنده در آن، مطالبى جالب در موضوع تدبير مُدُن و اصلاح سبک زندگى اجتماعى از ديدگاه انديشوران قديم نقل كرده است.
     
    نویسنده در اين اثر، آيين شهريارى را نزد پيشينيان بررسى كرده است. كتاب حاضر را دكتر فوزى مترى نجار - استاد دانشگاه ميشيگان - تصحيح كرده و با افزودن مقدمه‌اى عالمانه و همچنين برخى از تعليقات منتشر ساخته است.


    == ساختار ==
    == ساختار ==
    كتاب حاضر، از مقدمه مصحح و مقدمه مؤلف و متن اصلى (شامل صد فصل) تشكيل شده است.
    كتاب حاضر، از مقدمه مصحح و مقدمه مؤلف و متن اصلى (شامل صد فصل) تشكيل شده است.


    روش نويسنده در اين اثر، عقلى و تحليلى است.
    روش نویسنده در اين اثر، عقلى و تحليلى است.


    == گزارش محتوا ==
    == گزارش محتوا ==
    هرچند درباره محتواى اين اثر سودمند، گفتنى‌ها فراوان است، ولى به جهت ضيق مجال، به ذكر نمونه‌هايى كوتاه و گويا از مطالب آن اكتفا مى‌شود با يادآورى اين نكته كه در اين گزارش، از ترجمه جناب آقاى [[اوجبی، علی|على اوجبى]] استفاده شده و ترجمه ايشان همراه با تلخيص است و ما نيز بعد از مقابله آن با متن اصلى، گاه در آن تصرف كرده‌ايم:
    هرچند درباره محتواى اين اثر سودمند، گفتنى‌ها فراوان است، ولى به جهت ضيق مجال، به ذكر نمونه‌هايى كوتاه و گويا از مطالب آن اكتفا مى‌شود با يادآورى اين نكته كه در اين گزارش، از ترجمه جناب آقاى [[اوجبی، علی|على اوجبى]] استفاده شده و ترجمه ايشان همراه با تلخيص است و ما نيز بعد از مقابله آن با متن اصلى، گاه در آن تصرف كرده‌ايم:


    #نويسنده در مقدمه بسيار مختصرش - كه زمان و مكان و مشخصات نگارشش معلوم نيست - تأكيد كرده است: «اين اثر، شامل اصول بسيارى است كه در باب اداره و آبادانى شهرها و اصلاح روش زندگى مردمانش براى رسيدن به سعادت، از سخنان پيشينيان گرفته شده است»<ref>مقدمه كتاب، ص23</ref>
    #نویسنده در مقدمه بسيار مختصرش - كه زمان و مكان و مشخصات نگارشش معلوم نيست - تأكيد كرده است: «اين اثر، شامل اصول بسيارى است كه در باب اداره و آبادانى شهرها و اصلاح روش زندگى مردمانش براى رسيدن به سعادت، از سخنان پيشينيان گرفته شده است»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2840/1/23 مقدمه كتاب، ص23]</ref>
    #فصل 4: پزشک معالج جان شهروندان، انسانى مدنى است كه شهريار ناميده مى‌شود...<ref>متن كتاب، ص24</ref>
    #فصل 4: پزشک معالج جان شهروندان، انسانى مدنى است كه شهريار ناميده مى‌شود..<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2840/1/24 متن كتاب، ص24]</ref>
    #فصل 5: شهريار كه در پى معالجه جان شهروندان است، مى‌بايست به نفس و اجزايش، كاستى‌ها و پستى‌هايش و چگونگى از بين بردن رذايل، معرفت تام داشته باشد...<ref>همان، ص25-26</ref>
    #فصل 5: شهريار كه در پى معالجه جان شهروندان است، مى‌بايست به نفس و اجزايش، كاستى‌ها و پستى‌هايش و چگونگى از بين بردن رذايل، معرفت تام داشته باشد..<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2840/1/25 همان، ص25-26]</ref>
    #فصل 7: قواى نفسانى پنج گونه است: غاذيه، حاسه، متخيله، نزوعيه و ناطقه... قوه ناطقه كه آدمى با آن مى‌انديشد و دانش‌ها و صنايع، ره‌آورد آن است و ابزار تمييز ميان زيبايى و زشتى است، خود به عملى و نظرى تقسيم مى‌شود...<ref>همان، ص27-29</ref>
    #فصل 7: قواى نفسانى پنج گونه است: غاذيه، حاسه، متخيله، نزوعيه و ناطقه... قوه ناطقه كه آدمى با آن مى‌انديشد و دانش‌ها و صنايع، ره‌آورد آن است و ابزار تمييز ميان زيبايى و زشتى است، خود به عملى و نظرى تقسيم مى‌شود..<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2840/1/27 همان، ص27-29]</ref>
    #فصل 8: فضايل دو گونه‌اند:
    #فصل 8: فضايل دو گونه‌اند:
    نطقى كه فضيلت‌هاى جزء تعقل‌كننده است؛ چون حكمت، عقل، تيزهوشى و خوش فهمى؛
    نطقى كه فضيلت‌هاى جزء تعقل‌كننده است؛ چون حكمت، عقل، تيزهوشى و خوش فهمى؛
    خلقى كه فضيلت‌هاى جزء نزوعى است، چون عفت، شجاعت، بخشش و عدالت. رذايل نيز دو گونه‌اند در برابر فضايل<ref>همان، ص30</ref>
    خلقى كه فضيلت‌هاى جزء نزوعى است، چون عفت، شجاعت، بخشش و عدالت. رذايل نيز دو گونه‌اند در برابر فضايل<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2840/1/30 همان، ص30]</ref>
    #فصل 9: فضايل و رذايل در اثر تكرار افعالى كه از يك خلق ناشى مى‌شوند، به وجود مى‌آيند و در نفس راسخ مى‌شوند؛ مانند كتابت؛ اگر نوشتن را بر اساس قواعد كتابت تكرار كنيم، خوش‌خط مى‌شويم و اگر اين گونه عمل نكنيم، بدخط خواهيم شد...<ref>همان، ص30</ref>
    #فصل 9: فضايل و رذايل در اثر تكرار افعالى كه از يك خلق ناشى مى‌شوند، به وجود مى‌آيند و در نفس راسخ مى‌شوند؛ مانند كتابت؛ اگر نوشتن را بر اساس قواعد كتابت تكرار كنيم، خوش‌خط مى‌شويم و اگر اين گونه عمل نكنيم، بدخط خواهيم شد..<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2840/1/30 همان، ص30]</ref>
    #فصل 12: اگر استعداد يك فضيلت يا رذيلت به‌همراه اخلاق متناسب با آن باشد و در اثر عادت و تكرار رسوخ كند، به‌سختى از شخص جدا مى‌شود و نشان از آن دارد كه فرد در آن ويژگى به بالاترين رتبه رسيده است... انسان الهى نزد پيشينيان كسى است كه آمادگى تام فضايل را داشته باشد، سپس در اثر عادت به حد چنين انسانى در تمامى فضايل انسانى فراتر مى‌رود. در برابر، كسى كه آمادگى كليه كردارهاى ناپسند را داشته باشد و در اثر عادت در او ملكه شود، از دايره انسانيت بيرون مى‌رود و به مرتبه سبعيت تنزل مى‌يابد...<ref>همان، ص32-33</ref>
    #فصل 12: اگر استعداد يك فضيلت يا رذيلت به‌همراه اخلاق متناسب با آن باشد و در اثر عادت و تكرار رسوخ كند، به‌سختى از شخص جدا مى‌شود و نشان از آن دارد كه فرد در آن ويژگى به بالاترين رتبه رسيده است... انسان الهى نزد پيشينيان كسى است كه آمادگى تام فضايل را داشته باشد، سپس در اثر عادت به حد چنين انسانى در تمامى فضايل انسانى فراتر مى‌رود. در برابر، كسى كه آمادگى كليه كردارهاى ناپسند را داشته باشد و در اثر عادت در او ملكه شود، از دايره انسانيت بيرون مى‌رود و به مرتبه سبعيت تنزل مى‌يابد..<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2840/1/32 همان، ص32-33]</ref>
    #فصل 14: ميان كسى كه خودنگه‌دار است و آنى كه داراى فضيلت است، تفاوت است؛ زيرا اولى، افعال نيكو را با كراهت انجام مى‌دهد و دل در گروى شرور دارد و دومى با شوق، فعل نيك را انجام مى‌دهد و از آن لذت مى‌برد...<ref>همان، ص34</ref>
    #فصل 14: ميان كسى كه خودنگه‌دار است و آنى كه داراى فضيلت است، تفاوت است؛ زيرا اولى، افعال نيكو را با كراهت انجام مى‌دهد و دل در گروى شرور دارد و دومى با شوق، فعل نيك را انجام مى‌دهد و از آن لذت مى‌برد..<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2840/1/34 همان، ص34]</ref>
    #فصل 15: دو گروه نام‌برده در بهره بردن از فضيلت متفاوتند. صاحب اخلاق محمود، برتر از خودنگه‌دار است. او در گروه شهرياران و سياست‌گذاران مدينه است و اين در گروه شهروندان است و در رديف كارگزاران<ref>همان، ص35</ref>
    #فصل 15: دو گروه نام‌برده در بهره بردن از فضيلت متفاوتند. صاحب اخلاق محمود، برتر از خودنگه‌دار است. او در گروه شهرياران و سياست‌گذاران مدينه است و اين در گروه شهروندان است و در رديف كارگزاران<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2840/1/35 همان، ص35]</ref>
    #فصل 16: شرور را مى‌توان در اثر فضايل و در رتبه بعد خودنگه‌دارى از ميان برد. در غير اين صورت، فرد شرور بايد از شهر بيرون شود<ref>همان، ص35</ref>
    #فصل 16: شرور را مى‌توان در اثر فضايل و در رتبه بعد خودنگه‌دارى از ميان برد. در غير اين صورت، فرد شرور بايد از شهر بيرون شود<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2840/1/35 همان، ص35]</ref>
    #فصل 18: خيرها ميانه دو طرف شرور و افراط و تفريط قرار دارند. فضايل اخلاقى نيز اين‌گونه‌اند؛ يعنى ملكه‌هايى هستند كه ميان دو رذيلت قرار دارند، مانند شجاعت كه ميانه بى‌باكى و ترس است...<ref>همان، ص36</ref>
    #فصل 18: خيرها ميانه دو طرف شرور و افراط و تفريط قرار دارند. فضايل اخلاقى نيز اين‌گونه‌اند؛ يعنى ملكه‌هايى هستند كه ميان دو رذيلت قرار دارند، مانند شجاعت كه ميانه بى‌باكى و ترس است..<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2840/1/36 همان، ص36]</ref>
    #فصل 24: منزل از چهار جفت تشكيل مى‌شود: زن و شوهر، سرور و بنده، پدر و فرزند، مادر و دختر. آن‌كه اينها را به هم مى‌پيوندد تا در جهت تحقق هدفى واحد با هم همدل و يكدل باشند، رب منزل (خداى منزل) است...<ref>همان، ص40-41</ref>
    #فصل 24: منزل از چهار جفت تشكيل مى‌شود: زن و شوهر، سرور و بنده، پدر و فرزند، مادر و دختر. آن‌كه اينها را به هم مى‌پيوندد تا در جهت تحقق هدفى واحد با هم همدل و يكدل باشند، رب منزل (خداى منزل) است..<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2840/1/40 همان، ص40-41]</ref>
    #فصل 25: شهر و منزل، همانند بدن انسانند. همان‌گونه‌كه بدن از اجزائى تشكيل شده كه برخى برتر از برخى ديگرند و هريك كار خاصى انجام مى‌دهند، اما درعين‌حال همگى در تحقق هدفى كه بر بدن مترتب است، هميارى دارند، شهر و منزل نيز اين‌گونه‌اند<ref>همان، ص41-42</ref>
    #فصل 25: شهر و منزل، همانند بدن انسانند. همان‌گونه‌كه بدن از اجزائى تشكيل شده كه برخى برتر از برخى ديگرند و هريك كار خاصى انجام مى‌دهند، اما درعين‌حال همگى در تحقق هدفى كه بر بدن مترتب است، هميارى دارند، شهر و منزل نيز اين‌گونه‌اند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2840/1/41 همان، ص41-42]</ref>
    #فصل 28: شهرها دو گونه‌اند:
    #فصل 28: شهرها دو گونه‌اند:
    شهر ضرورى: شهرى است كه ساكنان آن به حدى از بلوغ رسيده‌اند كه مى‌توانند نيازهاى ضرورى حيات دنيايى را با كمك هم مرتفع سازند؛
    شهر ضرورى: شهرى است كه ساكنان آن به حدى از بلوغ رسيده‌اند كه مى‌توانند نيازهاى ضرورى حيات دنيايى را با كمك هم مرتفع سازند؛
    شهر برتر: شهرى است كه ساكنان آن به حدى از بلوغ رسيده‌اند كه برترين‌هايى را كه در حيات دنيايى آنها نقش دارد تشخيص مى‌دهند و در دستيابى به آنها هميارى دارند. البته در تعيين مصاديق شهر برتر، بين مردم اختلاف است...<ref>همان، ص45</ref>
    شهر برتر: شهرى است كه ساكنان آن به حدى از بلوغ رسيده‌اند كه برترين‌هايى را كه در حيات دنيايى آنها نقش دارد تشخيص مى‌دهند و در دستيابى به آنها هميارى دارند. البته در تعيين مصاديق شهر برتر، بين مردم اختلاف است..<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2840/1/45 همان، ص45]</ref>
    #فصل 99: جامعه‌اى كه بر اساس فضيلت استوار باشد، دچار هيچ اختلاف اهداف و كشمكش عملى نمى‌شود...<ref>همان، ص101</ref>
    #فصل 99: جامعه‌اى كه بر اساس فضيلت استوار باشد، دچار هيچ اختلاف اهداف و كشمكش عملى نمى‌شود..<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2840/1/101 همان، ص101]</ref>
    #فصل 100: نتيجه غافل و متغافل يكى است؛ زيرا هم غفلت و هم تغافل و تظاهر به غفلت، به فساد و تباهى مى‌انجامد<ref>همان، ص102</ref>
    #فصل 100: نتيجه غافل و متغافل يكى است؛ زيرا هم غفلت و هم تغافل و تظاهر به غفلت، به فساد و تباهى مى‌انجامد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2840/1/102 همان، ص102]</ref>


    == وضعيت كتاب ==
    == وضعيت كتاب ==
    خط ۶۷: خط ۶۵:
    در آغاز كتاب حاضر، فهرست اجمالى مطالب و در پايان آن، فهرست تفصيلى و الفبايى موضوعات تنظيم شده، ولى فهرست‌هاى فنى و حتى فهرست منابع نيز فراهم نشده است.
    در آغاز كتاب حاضر، فهرست اجمالى مطالب و در پايان آن، فهرست تفصيلى و الفبايى موضوعات تنظيم شده، ولى فهرست‌هاى فنى و حتى فهرست منابع نيز فراهم نشده است.


    اين اثر، مستند است و مصحح، ارجاعاتش را به‌صورت پاورقى ذكر كرده است. در بيشتر اين پاورقى‌ها، موارد اختلاف نسخه‌ها ذكر شده است<ref>ر.ک: همان، ص24، پاورقى 1-15 و...</ref>همچنين مصحح تصاويرى از نسخه خطى ديار بكر از كتاب حاضر را آورده است<ref>مقدمه كتاب، مابين صفحه 16 و 17</ref>
    اين اثر، مستند است و مصحح، ارجاعاتش را به‌صورت پاورقى ذكر كرده است. در بيشتر اين پاورقى‌ها، موارد اختلاف نسخه‌ها ذكر شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2840/1/24 ر.ک: همان، ص24، پاورقى 1-15] و...</ref>همچنين مصحح تصاويرى از نسخه خطى ديار بكر از كتاب حاضر را آورده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2840/1/16 مقدمه كتاب، مابين صفحه 16 و 17]</ref>


    مصحح در مقدمه‌اش بر چند نكته تأكيد كرده است:
    مصحح در مقدمه‌اش بر چند نكته تأكيد كرده است:
    خط ۷۷: خط ۷۵:
    ج)- بدون ترديد كتاب حاضر نوشته فارابى است؛
    ج)- بدون ترديد كتاب حاضر نوشته فارابى است؛


    د)- نويسندگان منابع كتاب‌شناسى و تراجم نيز اتفاق نظر دارند كه فارابى كتابى به نام «فصول متنزعة» يا «الفصول المنتزعة» و يا اسامى مشابه داشته است و نامى كه دانلوب برگزيده، درست نيست<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص9-11</ref>
    د)- نويسندگان منابع كتاب‌شناسى و تراجم نيز اتفاق نظر دارند كه فارابى كتابى به نام «فصول متنزعة» يا «الفصول المنتزعة» و يا اسامى مشابه داشته است و نامى كه دانلوب برگزيده، درست نيست<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/2840/1/9 ر.ک: مقدمه مصحح، ص9-11]</ref>


    ==پانويس ==
    ==پانويس ==
    <references />
    <references/>


    == منابع مقاله ==
    == منابع مقاله ==


    #مقدمه و متن كتاب.
    #مقدمه و متن كتاب.
    #مقاله آيين شهريارى نزد پيشينيان (دورنمايى از درون‌مايه فصول منتزعة)، [[اوجبی، علی|على اوجبى]]، منتشرشده در نشريه «كتاب ماه فلسفه»، دى 1388، شماره 28، ص3-12.
    #[[:noormags:780970|مقاله آيين شهريارى نزد پيشينيان (دورنمايى از درون‌مايه فصول منتزعة)، على اوجبى، منتشرشده در نشريه «كتاب ماه فلسفه»، دى 1388، شماره 28، ص3-12]].


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۹ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۸:۵۴

    فصول منتزعة
    فصول منتزعة
    پدیدآورانفارابی، محمد بن محمد (نویسنده) نجار، فوزی متری (محقق)
    ناشرمکتبة الزهراء
    مکان نشرتهران - ایران
    سال نشر1364ش , 1405ق
    چاپ2
    موضوعاخلاق - متون قدیمی تا قرن 14

    اخلاق اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14

    فلسفه اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14
    زبانعربی
    کد کنگره
    ‏BBR‎‏ ‎‏293‎‏ ‎‏1364
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    فصول منتزعة، اثر ابونصر فارابى (فاراب، 259-339ق)، به زبان عربى است كه نویسنده در آن، مطالبى جالب در موضوع تدبير مُدُن و اصلاح سبک زندگى اجتماعى از ديدگاه انديشوران قديم نقل كرده است.

    نویسنده در اين اثر، آيين شهريارى را نزد پيشينيان بررسى كرده است. كتاب حاضر را دكتر فوزى مترى نجار - استاد دانشگاه ميشيگان - تصحيح كرده و با افزودن مقدمه‌اى عالمانه و همچنين برخى از تعليقات منتشر ساخته است.

    ساختار

    كتاب حاضر، از مقدمه مصحح و مقدمه مؤلف و متن اصلى (شامل صد فصل) تشكيل شده است.

    روش نویسنده در اين اثر، عقلى و تحليلى است.

    گزارش محتوا

    هرچند درباره محتواى اين اثر سودمند، گفتنى‌ها فراوان است، ولى به جهت ضيق مجال، به ذكر نمونه‌هايى كوتاه و گويا از مطالب آن اكتفا مى‌شود با يادآورى اين نكته كه در اين گزارش، از ترجمه جناب آقاى على اوجبى استفاده شده و ترجمه ايشان همراه با تلخيص است و ما نيز بعد از مقابله آن با متن اصلى، گاه در آن تصرف كرده‌ايم:

    1. نویسنده در مقدمه بسيار مختصرش - كه زمان و مكان و مشخصات نگارشش معلوم نيست - تأكيد كرده است: «اين اثر، شامل اصول بسيارى است كه در باب اداره و آبادانى شهرها و اصلاح روش زندگى مردمانش براى رسيدن به سعادت، از سخنان پيشينيان گرفته شده است»[۱]
    2. فصل 4: پزشک معالج جان شهروندان، انسانى مدنى است كه شهريار ناميده مى‌شود..[۲]
    3. فصل 5: شهريار كه در پى معالجه جان شهروندان است، مى‌بايست به نفس و اجزايش، كاستى‌ها و پستى‌هايش و چگونگى از بين بردن رذايل، معرفت تام داشته باشد..[۳]
    4. فصل 7: قواى نفسانى پنج گونه است: غاذيه، حاسه، متخيله، نزوعيه و ناطقه... قوه ناطقه كه آدمى با آن مى‌انديشد و دانش‌ها و صنايع، ره‌آورد آن است و ابزار تمييز ميان زيبايى و زشتى است، خود به عملى و نظرى تقسيم مى‌شود..[۴]
    5. فصل 8: فضايل دو گونه‌اند:

    نطقى كه فضيلت‌هاى جزء تعقل‌كننده است؛ چون حكمت، عقل، تيزهوشى و خوش فهمى؛ خلقى كه فضيلت‌هاى جزء نزوعى است، چون عفت، شجاعت، بخشش و عدالت. رذايل نيز دو گونه‌اند در برابر فضايل[۵]

    1. فصل 9: فضايل و رذايل در اثر تكرار افعالى كه از يك خلق ناشى مى‌شوند، به وجود مى‌آيند و در نفس راسخ مى‌شوند؛ مانند كتابت؛ اگر نوشتن را بر اساس قواعد كتابت تكرار كنيم، خوش‌خط مى‌شويم و اگر اين گونه عمل نكنيم، بدخط خواهيم شد..[۶]
    2. فصل 12: اگر استعداد يك فضيلت يا رذيلت به‌همراه اخلاق متناسب با آن باشد و در اثر عادت و تكرار رسوخ كند، به‌سختى از شخص جدا مى‌شود و نشان از آن دارد كه فرد در آن ويژگى به بالاترين رتبه رسيده است... انسان الهى نزد پيشينيان كسى است كه آمادگى تام فضايل را داشته باشد، سپس در اثر عادت به حد چنين انسانى در تمامى فضايل انسانى فراتر مى‌رود. در برابر، كسى كه آمادگى كليه كردارهاى ناپسند را داشته باشد و در اثر عادت در او ملكه شود، از دايره انسانيت بيرون مى‌رود و به مرتبه سبعيت تنزل مى‌يابد..[۷]
    3. فصل 14: ميان كسى كه خودنگه‌دار است و آنى كه داراى فضيلت است، تفاوت است؛ زيرا اولى، افعال نيكو را با كراهت انجام مى‌دهد و دل در گروى شرور دارد و دومى با شوق، فعل نيك را انجام مى‌دهد و از آن لذت مى‌برد..[۸]
    4. فصل 15: دو گروه نام‌برده در بهره بردن از فضيلت متفاوتند. صاحب اخلاق محمود، برتر از خودنگه‌دار است. او در گروه شهرياران و سياست‌گذاران مدينه است و اين در گروه شهروندان است و در رديف كارگزاران[۹]
    5. فصل 16: شرور را مى‌توان در اثر فضايل و در رتبه بعد خودنگه‌دارى از ميان برد. در غير اين صورت، فرد شرور بايد از شهر بيرون شود[۱۰]
    6. فصل 18: خيرها ميانه دو طرف شرور و افراط و تفريط قرار دارند. فضايل اخلاقى نيز اين‌گونه‌اند؛ يعنى ملكه‌هايى هستند كه ميان دو رذيلت قرار دارند، مانند شجاعت كه ميانه بى‌باكى و ترس است..[۱۱]
    7. فصل 24: منزل از چهار جفت تشكيل مى‌شود: زن و شوهر، سرور و بنده، پدر و فرزند، مادر و دختر. آن‌كه اينها را به هم مى‌پيوندد تا در جهت تحقق هدفى واحد با هم همدل و يكدل باشند، رب منزل (خداى منزل) است..[۱۲]
    8. فصل 25: شهر و منزل، همانند بدن انسانند. همان‌گونه‌كه بدن از اجزائى تشكيل شده كه برخى برتر از برخى ديگرند و هريك كار خاصى انجام مى‌دهند، اما درعين‌حال همگى در تحقق هدفى كه بر بدن مترتب است، هميارى دارند، شهر و منزل نيز اين‌گونه‌اند[۱۳]
    9. فصل 28: شهرها دو گونه‌اند:

    شهر ضرورى: شهرى است كه ساكنان آن به حدى از بلوغ رسيده‌اند كه مى‌توانند نيازهاى ضرورى حيات دنيايى را با كمك هم مرتفع سازند؛ شهر برتر: شهرى است كه ساكنان آن به حدى از بلوغ رسيده‌اند كه برترين‌هايى را كه در حيات دنيايى آنها نقش دارد تشخيص مى‌دهند و در دستيابى به آنها هميارى دارند. البته در تعيين مصاديق شهر برتر، بين مردم اختلاف است..[۱۴]

    1. فصل 99: جامعه‌اى كه بر اساس فضيلت استوار باشد، دچار هيچ اختلاف اهداف و كشمكش عملى نمى‌شود..[۱۵]
    2. فصل 100: نتيجه غافل و متغافل يكى است؛ زيرا هم غفلت و هم تغافل و تظاهر به غفلت، به فساد و تباهى مى‌انجامد[۱۶]

    وضعيت كتاب

    در آغاز كتاب حاضر، فهرست اجمالى مطالب و در پايان آن، فهرست تفصيلى و الفبايى موضوعات تنظيم شده، ولى فهرست‌هاى فنى و حتى فهرست منابع نيز فراهم نشده است.

    اين اثر، مستند است و مصحح، ارجاعاتش را به‌صورت پاورقى ذكر كرده است. در بيشتر اين پاورقى‌ها، موارد اختلاف نسخه‌ها ذكر شده است[۱۷]همچنين مصحح تصاويرى از نسخه خطى ديار بكر از كتاب حاضر را آورده است[۱۸]

    مصحح در مقدمه‌اش بر چند نكته تأكيد كرده است:

    الف)- كتاب حاضر را دكتر دانلوب قبلاً در سال 1691م، به نام «فصول المدني» تصحيح و به انگليسى ترجمه و منتشر كرد؛

    ب)- براى اينكه اين پژوهش، مبتنى بر روش علمی‌باشد، به چاپ دانلوب استناد نكردم، بلكه دو نسخه اساسى وى را نيز فراهم كردم؛

    ج)- بدون ترديد كتاب حاضر نوشته فارابى است؛

    د)- نويسندگان منابع كتاب‌شناسى و تراجم نيز اتفاق نظر دارند كه فارابى كتابى به نام «فصول متنزعة» يا «الفصول المنتزعة» و يا اسامى مشابه داشته است و نامى كه دانلوب برگزيده، درست نيست[۱۹]

    پانويس

    1. ↑ مقدمه كتاب، ص23
    2. ↑ متن كتاب، ص24
    3. ↑ همان، ص25-26
    4. ↑ همان، ص27-29
    5. ↑ همان، ص30
    6. ↑ همان، ص30
    7. ↑ همان، ص32-33
    8. ↑ همان، ص34
    9. ↑ همان، ص35
    10. ↑ همان، ص35
    11. ↑ همان، ص36
    12. ↑ همان، ص40-41
    13. ↑ همان، ص41-42
    14. ↑ همان، ص45
    15. ↑ همان، ص101
    16. ↑ همان، ص102
    17. ↑ ر.ک: همان، ص24، پاورقى 1-15 و...
    18. ↑ مقدمه كتاب، مابين صفحه 16 و 17
    19. ↑ ر.ک: مقدمه مصحح، ص9-11

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن كتاب.
    2. مقاله آيين شهريارى نزد پيشينيان (دورنمايى از درون‌مايه فصول منتزعة)، على اوجبى، منتشرشده در نشريه «كتاب ماه فلسفه»، دى 1388، شماره 28، ص3-12.
    برگرفته از «https://fa.wikinoor.ir/w/index.php?title=فصول_منتزعة&oldid=494586»