الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۶۳۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱۰ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[حياة الإمام زين‌العابدين عليه‌السلام، دراسة و تحليل]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR00153.jpg|بی‌قاب|چپ|امام رضا علیه‌السلام|175px]]
    [[پرونده:NUR00940J1.jpg|بندانگشتی|حياة الإمام زين‌العابدين عليه‌السلام، دراسة و تحليل|175px]]


    '''حياة الإمام زين‌العابدين عليه‌السلام، دراسة و تحليل''' اثر [[قرشی، باقر شریف|باقر شريف قرشى]] دانشمند معاصر (متوفى 1433قتحليلى از زندگانى امام سجاد(ع) از دوران امامت و ابعاد مختلف زندگانى آن‌حضرت به زبان عربى است.
    '''ابوالحسن على بن موسى علیهما‌السلام''' (۱۴۸–۲۰۳قملقب به رضا، امام هشتم از ائمۀ اثنی‌عشر  علیهم‌السلام و دهمین معصوم از چهارده معصوم  علیهم‌السلام است که به مدت 20 سال عهده‌دار امامت بود.


    كتاب در دو جلد تدوين شده است؛ جلد اول مشتمل بر مقدمه و هفت بخش و جلد دوم مشتمل بر ده بخش مى‌باشد.
    سال تولد آن حضرت را 148 و 153ق و ماه تولد ایشان را ذوالحجة و ذوالقعدة و ربیع‌الاول گفته‌اند و مشهور آن است كه روز تولد آن حضرت «یازدهم ذوالقعدة» بوده است.


    تحقيقاتى كه در اين كتاب انجام گرفته است بر اساس موثق‌ترين منابع خطى و چاپى است كه مجموعه دانش‌هاى مورخان و راويان مى‌باشد. شايان ذكر است كه در بيشتر رويدادها و تصاويرى كه مؤلف ترسيم كرده به يك منبع بسنده نكره بلكه به جهت تأكيد بيشتر و دلالت بيشتر بر مقصود مورد نظر از مآخذ و منابع مختلف بهره برده است.
    مادر آن حضرت ام ولد بود. (كنیزى بود كه از مولاى خود فرزند آورده بود.) دربارۀ نام و زادگاه مادر آن حضرت اختلاف است و به اغلب احتمالات، از مردم شمال آفریقا یا مغرب مراكش بوده است.


    دوران زندگانى امام سجاد(ع) از ادوار شگفت تاريخ تشيع و به‌لحاظ نهضت‌هاى شيعى و نمودارهاى مجاهدت و تلاش توان‌فرساى آن‌حضرت و يارانش، يكى از پربارترين، تنبه‌آفرين‌ترين و عبرت‌انگيزترين دوران تاريخ تشيعه به شمار مى‌رود.
    كنیۀ آن حضرت «ابوالحسن» بوده است و چون [[امام على(ع)|حضرت امیر علیه‌السلام]] نیز مكنى به ابوالحسن بوده‌اند حضرت رضا علیه‌السلام را ابوالحسن ثانى گفته‌اند.


    سرگذشت اين امام بزرگوار، تاريخ زندگانى انبيا و مرسلين را به‌خاطر مى‌آورد و از هر جهت همانند آنهاست؛ زيرا كه او در زهد و تقوا و توجهش به خدا همچون حضرت مسيح و در گرفتارى و صبر و تحملش نظير حضرت ايوب و در عزم راستين و اخلاق والايش همانند رسول خدا حضرت محمد(ص) است.
    مشهورترین لقب ایشان «رضا» بوده است كه بنابر روایتى در [[عيون أخبار الرضا عليه‌السلام (تصحیح لاجوردی‌)|عیون اخبار الرضا]] (13/1)، علت ملقب بودن آن حضرت به «رضا» این بوده است كه «رضی به المخالفون من أعدائه كما رضی به الموافقون من أولیائه و لم یكن ذلك لأحد من آبائه  علیهم‌السلام فلذلك سمی من بینهم بالرضا...»، یعنى هم دشمنان مخالف و هم دوستان موافق به (ولایت عهد او) رضایت دادند و چنین چیزى براى هیچ یك از پدران او دست نداده بود، از این رو در میان ایشان تنها او به «رضا» نامیده شد.


    «بانو، شاه زنان» عنوان اولين فصل كتاب است. مؤلف در اين فصل به زندگى مادر امام زين‌العابدين(ع)پرداخته است. ايشان در ابتدا با معرفى خاندان و زمان اسير شدنش و ازدواج او با امام حسين(ع)متذكر شده و گفته است كه او در زمان خلافت [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] اسير شده و سپس به عقد امام حسين(ع) درآمده است. در پايان اين بخش با آوردن نظرات برخى از ائمه(ع) و مورخان درباره مقام و جايگاه اين بانوى با عظمت، بخش اول را به پايان برده است.
    شهادت امام رضا (علیه السلام) بنا به قول مشهور در بین شیعه، در آخرین روز ماه صفر سال ۲۰۳ هجری واقع گردیده است. آن حضرت توسط مأمون عباسی و با خورانده شدن سم به شهادت رسیدند.


    امام زين‌العابدين در سال 38ق و به احتمال قوى در پنجم شعبان به دنيا آمد در مكان ولادت او اختلاف است؛ هر چند به احتمال زياد در كوفه است. نامگذارى او توسط پيامبر(ص) صورت گرفته است...<div class="mw-ui-button">[[حياة الإمام زين‌العابدين عليه‌السلام، دراسة و تحليل|'''ادامه''']]</div>
    دربارۀ مسموم شدن آن حضرت از راه انگور یا انار یا چیز دیگر روایات مختلف است و آنچه مى‌توان با قطع نظر از جزئیات و تفاصیل واقعه گفت این است كه همچنان كه انتخاب آن حضرت به ولایت‌عهدى سیاسى بوده است وفات آن حضرت هم در جوّى سیاسى صورت گرفته است و به همین جهت احتمال مسموم شدن حضرت بیشتر است.
     
    زیرا مأمون پس از شنیدن این كه او را در بغداد از خلافت خلع كردند و با ابراهیم بن المهدى بیعت كردند دریافت كه یكى از علل عمدۀ مخالفت بزرگان و دست اندركاران بغداد با خلافت او همین ولایت‌عهدى حضرت رضا است و خواست به هر نحوى كه شده است خود را از این گرفتارى كه گریبان‌گیر او شده بود نجات دهد.<span id="mp-more">[[امام رضا علیه‌السلام|'''ادامه ...''']]</span>

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۱۴

    امام رضا علیه‌السلام

    ابوالحسن على بن موسى علیهما‌السلام (۱۴۸–۲۰۳ق)، ملقب به رضا، امام هشتم از ائمۀ اثنی‌عشر علیهم‌السلام و دهمین معصوم از چهارده معصوم علیهم‌السلام است که به مدت 20 سال عهده‌دار امامت بود.

    سال تولد آن حضرت را 148 و 153ق و ماه تولد ایشان را ذوالحجة و ذوالقعدة و ربیع‌الاول گفته‌اند و مشهور آن است كه روز تولد آن حضرت «یازدهم ذوالقعدة» بوده است.

    مادر آن حضرت ام ولد بود. (كنیزى بود كه از مولاى خود فرزند آورده بود.) دربارۀ نام و زادگاه مادر آن حضرت اختلاف است و به اغلب احتمالات، از مردم شمال آفریقا یا مغرب مراكش بوده است.

    كنیۀ آن حضرت «ابوالحسن» بوده است و چون حضرت امیر علیه‌السلام نیز مكنى به ابوالحسن بوده‌اند حضرت رضا علیه‌السلام را ابوالحسن ثانى گفته‌اند.

    مشهورترین لقب ایشان «رضا» بوده است كه بنابر روایتى در عیون اخبار الرضا (13/1)، علت ملقب بودن آن حضرت به «رضا» این بوده است كه «رضی به المخالفون من أعدائه كما رضی به الموافقون من أولیائه و لم یكن ذلك لأحد من آبائه علیهم‌السلام فلذلك سمی من بینهم بالرضا...»، یعنى هم دشمنان مخالف و هم دوستان موافق به (ولایت عهد او) رضایت دادند و چنین چیزى براى هیچ یك از پدران او دست نداده بود، از این رو در میان ایشان تنها او به «رضا» نامیده شد.

    شهادت امام رضا (علیه السلام) بنا به قول مشهور در بین شیعه، در آخرین روز ماه صفر سال ۲۰۳ هجری واقع گردیده است. آن حضرت توسط مأمون عباسی و با خورانده شدن سم به شهادت رسیدند.

    دربارۀ مسموم شدن آن حضرت از راه انگور یا انار یا چیز دیگر روایات مختلف است و آنچه مى‌توان با قطع نظر از جزئیات و تفاصیل واقعه گفت این است كه همچنان كه انتخاب آن حضرت به ولایت‌عهدى سیاسى بوده است وفات آن حضرت هم در جوّى سیاسى صورت گرفته است و به همین جهت احتمال مسموم شدن حضرت بیشتر است.

    زیرا مأمون پس از شنیدن این كه او را در بغداد از خلافت خلع كردند و با ابراهیم بن المهدى بیعت كردند دریافت كه یكى از علل عمدۀ مخالفت بزرگان و دست اندركاران بغداد با خلافت او همین ولایت‌عهدى حضرت رضا است و خواست به هر نحوى كه شده است خود را از این گرفتارى كه گریبان‌گیر او شده بود نجات دهد.ادامه ...