سفرنامه سدید السلطنه: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'سفرنامه (ابهام زدایی)' به 'سفرنامه (ابهام‌‌زدایی)') |
|||
| (۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR11404J1.jpg | |||
| عنوان =سفرنامه سدید السلطنه | |||
| عنوان‌های دیگر = | |||
| | | پدیدآوران = | ||
[[اقتداری، احمد]] (محقق) | |||
| | |||
| | |||
[[سدید السلطنه، محمد علی]] ( | [[سدید السلطنه، محمد علی]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | |||
|زبان | | کد کنگره =DSR 1398 /س4س7 | ||
| موضوع = | |||
ایران - سیر و سیاحت - قرن 13ق. | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
سدید السلطنه، محمد علی، ۱۲۵۱ - ۱۳۲۰ق. - سفرها - ایران | سدید السلطنه، محمد علی، ۱۲۵۱ - ۱۳۲۰ق. - سفرها - ایران | ||
سفر | سفر نامه‌ها | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | آستان قدس رضوی، شرکت به نشر | ||
| مکان نشر =تهران - ایران | |||
| سال نشر = 1362 ش | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE11404AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
'''سفرنامه سديدالسلطنه''' اثرى از محمدعلى خان كبابى است. او يك بار در سال‌هاى 1314-1316 ه.ق و در روزگار مظفرالدين شاه قاجار، از بوشهر به تهران و مشهد رفته و از مشهد به تهران و سپس به كربلا سفر كرده است. پس از سياحت از راه بصره و خليج فارس به بوشهر و بندرعباس بازگشته است. سفر دوم او در سال 1308 خورشيدى از بندرعباس به تهران بوده است. | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11404 | |||
| کتابخوان همراه نور =11404 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
{{کاربردهای دیگر|سفرنامه (ابهام‌‌زدایی)}} | |||
'''سفرنامه سديدالسلطنه''' اثرى از [[سدیدالسلطنه، محمدعلی|محمدعلى خان كبابى]] است. او يك بار در سال‌هاى 1314-1316 ه.ق و در روزگار مظفرالدين شاه قاجار، از بوشهر به تهران و مشهد رفته و از مشهد به تهران و سپس به كربلا سفر كرده است. پس از سياحت از راه بصره و خليج فارس به بوشهر و بندرعباس بازگشته است. سفر دوم او در سال 1308 خورشيدى از بندرعباس به تهران بوده است. | |||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
مؤلف تا اواسط سال 1309 در تهران اقامت داشته و يادداشت‌هاى روزانه و پراكنده‌اى را با همراه سه منشى نگاشته است. يكى از آنها به نام غلامرضا پسر زين‌العابدين لارى بوده است. نوشته‌هاى او بسيار ساده و روان است و تكلف و تصنع ندارد. | مؤلف تا اواسط سال 1309 در تهران اقامت داشته و يادداشت‌هاى روزانه و پراكنده‌اى را با همراه سه منشى نگاشته است. يكى از آنها به نام غلامرضا پسر زين‌العابدين لارى بوده است. نوشته‌هاى او بسيار ساده و روان است و تكلف و تصنع ندارد. | ||
سديدالسلطنه ظاهرا خود بسيار كم مى‌نوشته و همواره دو سه منشى داشته و مطالب را به آن منشيان املاء مى‌كرده و با تقرير او منشيان مى‌نوشته‌اند. براى تحرير سفرنامه مورد بحث به نام «التدقيق فى سير الطريق» ظاهرا سه منشى او اهتمام كرده‌اند و با تقرير سديد نوشته‌اند. با يكى از آنها به نام غلامرضا پسر زين‌العابدين لارى و دومين ميرزا يوسف رفسنجانى و ديگرى احود آقا محصّل مدرسه علميّه تهران است. قسمت‌هايى را كه خود سديد نوشته از سياق خطش آشكار، امّا بسيار كم است. | [[سدیدالسلطنه، محمدعلی|سديدالسلطنه]] ظاهرا خود بسيار كم مى‌نوشته و همواره دو سه منشى داشته و مطالب را به آن منشيان املاء مى‌كرده و با تقرير او منشيان مى‌نوشته‌اند. براى تحرير سفرنامه مورد بحث به نام «التدقيق فى سير الطريق» ظاهرا سه منشى او اهتمام كرده‌اند و با تقرير سديد نوشته‌اند. با يكى از آنها به نام غلامرضا پسر زين‌العابدين لارى و دومين ميرزا يوسف رفسنجانى و ديگرى احود آقا محصّل مدرسه علميّه تهران است. قسمت‌هايى را كه خود سديد نوشته از سياق خطش آشكار، امّا بسيار كم است. | ||
چون وى يادداشت‌هاى سفر خود را با بيان مطالب مى‌نويسد. | چون وى يادداشت‌هاى سفر خود را با بيان مطالب مى‌نويسد. بنابراین هيچ‌گونه قصد ترسّل و اديبانه نوشتن و هنر نويسندگى نشان دادن نداشته است. به همين جهت جملات سفرنامه بسيار ساده، سخنان محاوره و زبانزد مردم روزگارش است و ابدا تكلف و تصنع ندارد. سديد منتهاى دقت نظر در ثبت كتيبه‌ها و الواح تاريخى دارد، ذكر بناها و اسلوب معمارى آثار قديمه از خصوصيات يادداشت‌هاى او است. | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
مجله دانشكده ادبيات و علوم انسانى دانشگاه تهران، عنوان مقاله: جهانگردى و سفرنامه نويسى در اسلام و ايران، | مجله دانشكده ادبيات و علوم انسانى دانشگاه تهران، عنوان مقاله: جهانگردى و سفرنامه نويسى در اسلام و ايران، نویسنده: على محمد موذنى. | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: تاریخ]] | [[رده: تاریخ]] | ||
[[رده: تاریخ ایران]] | [[رده: تاریخ ایران]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۲۵
| سفرنامه سدید السلطنه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | اقتداری، احمد (محقق) سدید السلطنه، محمد علی (نویسنده) |
| ناشر | آستان قدس رضوی، شرکت به نشر |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1362 ش |
| چاپ | 1 |
| موضوع | ایران - سیر و سیاحت - قرن 13ق.
سدید السلطنه، محمد علی، ۱۲۵۱ - ۱۳۲۰ق. - سفرها - ایران سفر نامه‌ها |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | DSR 1398 /س4س7 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
سفرنامه سديدالسلطنه اثرى از محمدعلى خان كبابى است. او يك بار در سال‌هاى 1314-1316 ه.ق و در روزگار مظفرالدين شاه قاجار، از بوشهر به تهران و مشهد رفته و از مشهد به تهران و سپس به كربلا سفر كرده است. پس از سياحت از راه بصره و خليج فارس به بوشهر و بندرعباس بازگشته است. سفر دوم او در سال 1308 خورشيدى از بندرعباس به تهران بوده است.
گزارش محتوا
مؤلف تا اواسط سال 1309 در تهران اقامت داشته و يادداشت‌هاى روزانه و پراكنده‌اى را با همراه سه منشى نگاشته است. يكى از آنها به نام غلامرضا پسر زين‌العابدين لارى بوده است. نوشته‌هاى او بسيار ساده و روان است و تكلف و تصنع ندارد.
سديدالسلطنه ظاهرا خود بسيار كم مى‌نوشته و همواره دو سه منشى داشته و مطالب را به آن منشيان املاء مى‌كرده و با تقرير او منشيان مى‌نوشته‌اند. براى تحرير سفرنامه مورد بحث به نام «التدقيق فى سير الطريق» ظاهرا سه منشى او اهتمام كرده‌اند و با تقرير سديد نوشته‌اند. با يكى از آنها به نام غلامرضا پسر زين‌العابدين لارى و دومين ميرزا يوسف رفسنجانى و ديگرى احود آقا محصّل مدرسه علميّه تهران است. قسمت‌هايى را كه خود سديد نوشته از سياق خطش آشكار، امّا بسيار كم است.
چون وى يادداشت‌هاى سفر خود را با بيان مطالب مى‌نويسد. بنابراین هيچ‌گونه قصد ترسّل و اديبانه نوشتن و هنر نويسندگى نشان دادن نداشته است. به همين جهت جملات سفرنامه بسيار ساده، سخنان محاوره و زبانزد مردم روزگارش است و ابدا تكلف و تصنع ندارد. سديد منتهاى دقت نظر در ثبت كتيبه‌ها و الواح تاريخى دارد، ذكر بناها و اسلوب معمارى آثار قديمه از خصوصيات يادداشت‌هاى او است.
منابع مقاله
مجله دانشكده ادبيات و علوم انسانى دانشگاه تهران، عنوان مقاله: جهانگردى و سفرنامه نويسى در اسلام و ايران، نویسنده: على محمد موذنى.