برهان‌، محمدحسین‌ بن‌ خلف: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (لینک درون متنی)
     
    (۱۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="wikiInfo">
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR01092.jpg|بندانگشتی|برهان‌، محمدحسين‌ بن‌ خلف ]]
    [[پرونده:NUR01092.jpg|بندانگشتی|برهان‌، محمدحسين بن خلف]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    ! نام!! data-type="authorName" |برهان‌، محمدحسين‌ بن‌ خلف  
    ! نام!! data-type="authorName" |برهان‌، محمدحسين بن خلف  
    |-
    |-
    |نام های دیگر  
    |نام‎های دیگر  
    | data-type="authorOtherNames" |اب‍ن‌خ‍ل‍ف‌ ت‍ب‍ري‍زي‌
    | data-type="authorOtherNames" |اب‍ن‌خ‍ل‍ف ت‍ب‍ري‍زي‌


    ب‍ره‍ان‌ ت‍ب‍ري‍زي‌، م‍ح‍م‍دح‍س‍ي‍ن‌
    ب‍ره‍ان ت‍ب‍ري‍زي‌، م‍ح‍م‍دح‍س‍ي‍ن‌


    ب‍ره‍ان‌ خ‍ل‍ف‌ ت‍ب‍ري‍زي‌
    ب‍ره‍ان خ‍ل‍ف ت‍ب‍ري‍زي‌


    ابن‌خلف تبريزي، محمدحسين
    ابن‌ خلف تبريزي، محمدحسين


    |-
    |-
    خط ۳۴: خط ۳۴:


    |- class="articleCode"
    |- class="articleCode"
    |کد مولف
    |کد مؤلف
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE01092AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE01092AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    '''محمدحسین بن خلف تبریزی'''، متخلص به برهان، صاحب فرهنگ لغت «[[فرهنگ فارسی برهان قاطع|برهان قاطع]]» است که در سده یازدهم هجری می‌زیسته و جامع فنون بوده و شعر نیز می‌سروده است. وی تبریزی بوده و مدتی به هند رفته است. از وی دو ماده‌ تاریخ‌ نیز‌ باقى‌ مانده‌ است: یکى‌ درباره تجدید بنای‌ قصر «ندی‌ محل‌» در 1050ق/1643م و دیگری‌ در فتح‌ «اودگیر» در 1053ق/1643م.
     
    '''محمدحسین بن خلف تبریزی'''، متخلص به برهان، صاحب فرهنگ لغت «[[فرهنگ فارسی برهان قاطع|برهان قاطع]]» است که در سده یازدهم هجری می‌زیسته و جامع فنون بوده و شعر نیز می‌سروده است. وی تبریزی بوده و مدتی به هند رفته است. از وی دو ماده تاریخ نیز باقى مانده است: یکى درباره تجدید بنای قصر «ندی محل‌» در 1050ق/1643م و دیگری در فتح «اودگیر» در 1053ق/1643م.


    ==زندگی‌نامه==
    ==زندگی‌نامه==
    محمدحسین بن خلف تبریزی، متخلص به «برهان»، صاحب فرهنگ لغت «[[فرهنگ فارسی برهان قاطع|برهان قاطع]]» است که در 1062ق/1652م نوشته شده است. او در عهد خود، جامع فنون بود و شعر نیز می‌سرود<ref>ر.ک: دبیرسیاقی، سید محمد، ج3، ص305</ref>.
    محمدحسین بن خلف تبریزی، متخلص به «برهان»، صاحب فرهنگ لغت «[[فرهنگ فارسی برهان قاطع|برهان قاطع]]» است که در 1062ق/1652م نوشته شده است. او در عهد خود، جامع فنون بود و شعر نیز می‌سرود<ref>ر.ک: دبیرسیاقی، سید محمد، ج3، ص305</ref>.


    دانسته‌های‌ ما درباره او بسیار اندک‌ است‌. همین‌قدر مى‌دانیم‌ که‌ او اصلاً تبریزی‌ بوده‌ و چون‌ دیگر ارباب‌ فضل‌ و ادب‌ در آن‌ عصر، به‌ هند رفته‌ است‌. او در حیدرآباد دکن‌ اقامت‌ گزید و همنشین‌ کسانى‌ مانند شیخ‌ شمس‌الدین‌ محمد عاملى‌، مشهور به‌ ابن‌ خاتون‌ (د 1059ق‌) بود و حواشى‌ جامع‌ عباسى‌ را به‌ خواهش‌ همو استخراج‌ و مدون‌ ساخت‌. برهان‌ تبریزی‌ همچنین‌ مدتى‌ را در خدمت‌ سلطان‌ عبدالله‌ قطب‌شاه‌ بن‌ قطب‌شاه‌ (حکومت 1036-‌1083ق/1627-‌1672م)،‌ از پادشاهان‌ سلسله قطب‌‌شاهى‌ هند گذراند و فرهنگ‌ خود را به‌ او هدیه‌ کرد<ref>ر.ک: میرانصاری، علی، ج12، ص57</ref>.
    دانسته‌های ما درباره او بسیار اندک است‌. همین‌قدر مى‌دانیم که او اصلاً تبریزی بوده و چون دیگر ارباب فضل و ادب در آن عصر، به هند رفته است‌. او در حیدرآباد دکن اقامت گزید و همنشین کسانى مانند شیخ شمس‌الدین محمد عاملى‌، مشهور به ابن خاتون (متوفای  1059ق‌) بود و حواشى جامع عباسى را به خواهش همو استخراج و مدون ساخت‌. برهان تبریزی همچنین مدتى را در خدمت سلطان عبدالله قطب‌شاه بن قطب‌شاه (حکومت 1036-‌1083ق/1627-‌1672م)، از پادشاهان سلسله قطب‌شاهى هند گذراند و فرهنگ خود را به او هدیه کرد<ref>ر.ک: میر انصاری، علی، ج12، ص57</ref>.


    از برهان‌ تبریزی‌، علاوه‌ بر این‌ کتاب‌، دو ماده‌ تاریخ‌ هم‌ باقى‌ مانده‌ است‌: یکى‌ درباره تجدید بنای‌ قصر «ندی‌ محل‌» در 1050ق/1640م و دیگری‌ در فتح‌ «اودگیر» در 1053ق/1643م<ref>همان</ref>.
    از برهان تبریزی‌، علاوه بر این کتاب‌، دو ماده تاریخ هم باقى مانده است‌: یکى درباره تجدید بنای قصر «ندی محل‌» در 1050ق/1640م و دیگری در فتح «اودگیر» در 1053ق/1643م<ref>همان</ref>.


    سال‌ها پیش‌ از تألیف‌ برهان‌ قاطع‌، گسترش‌ زبان‌ فارسى‌ در منطقه‌ و انتشار دیوان‌ شاعران‌ بزرگ‌ در دربار سلاطین‌ هند مانند اکبر، جهان‌گیر و شاه‌جهان‌، سبب‌ شده‌ بود که‌ تمایلى‌ عمومى‌ نسبت‌ به‌ درک‌ ظرایف‌ و دقایق‌ آثار این‌ شاعران‌ پدید آید؛ بدین‌سبب‌، ادیبان‌ و لغت‌شناسان‌ به‌ نگارش‌ و تدوین‌ فرهنگ‌های‌ فارسى‌ روی‌ آوردند و بدین‌ترتیب‌، دو دوره فرهنگ‌نویسى‌ شکل‌ گرفت‌: دوره نخست‌ که‌ تا سده 11ق‌، ادامه‌ یافت‌، دوره جمع‌آوری‌ لغات‌ است‌ و دوره‌ دوم‌ که‌ از سده 11ق،‌ آغاز مى‌شود، دوره‌ای‌ است‌ که‌ در آن‌ لغات‌ مورد نقد و تحقیق‌ نیز قرار گرفت‌. [[فرهنگ فارسی برهان قاطع|برهان‌ قاطع]]،‌ متعلق‌ به‌ دوره نخست‌ است<ref>همان، ص57-‌58</ref>.
    سال‌ها پیش از تألیف برهان قاطع‌، گسترش زبان فارسی در منطقه و انتشار دیوان شاعران بزرگ در دربار سلاطین هند مانند اکبر، جهان‌گیر و شاه‌جهان‌، سبب شده بود که تمایلى عمومى نسبت به درک ظرایف و دقایق آثار این شاعران پدید آید؛ بدین‌سبب‌، ادیبان و لغت‌شناسان به نگارش و تدوین فرهنگ‌های فارسی روی آوردند و بدین‌ترتیب‌، دو دوره فرهنگ‌نویسى شکل گرفت‌: دوره نخست که تا سده 11ق‌، ادامه یافت‌، دوره جمع‌آوری لغات است و دوره دوم که از سده 11ق، آغاز مى‌شود، دوره‌ای است که در آن لغات مورد نقد و تحقیق نیز قرار گرفت‌. [[فرهنگ فارسی برهان قاطع|برهان قاطع]]، متعلق به دوره نخست است.<ref>همان، ص57-‌58</ref>.


    ==پانویس ==
    ==پانویس==
    <references />
    <references/>


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    # میرانصاری، علی، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی و همکاران (چاپ دوم)، تهران، 1377.
    # میر انصاری، علی، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی و همکاران (چاپ دوم)، تهران، 1377.
    # دبیرسیاقی، سید محمد، «دانشنامه جهان اسلام»، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، تهران، 1377.
    # دبیرسیاقی، سید محمد، «دانشنامه جهان اسلام»، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، تهران، 1377.


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    [[فرهنگ فارسی برهان قاطع]]
    [[فرهنگ فارسی برهان قاطع]]


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:قربانی 25 تیر الی 24 مرداد]]
    [[رده:واژه‌‌شناسان]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۶ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۵۱

    برهان‌، محمدحسين بن خلف
    نام برهان‌، محمدحسين بن خلف
    نام‎های دیگر اب‍ن‌خ‍ل‍ف ت‍ب‍ري‍زي‌

    ب‍ره‍ان ت‍ب‍ري‍زي‌، م‍ح‍م‍دح‍س‍ي‍ن‌

    ب‍ره‍ان خ‍ل‍ف ت‍ب‍ري‍زي‌

    ابن‌ خلف تبريزي، محمدحسين

    نام پدر خلف تبریزی
    متولد سده یازدهم
    محل تولد تبریز
    رحلت / 11ق
    اساتید
    برخی آثار فرهنگ فارسی برهان قاطع
    کد مؤلف AUTHORCODE01092AUTHORCODE

    محمدحسین بن خلف تبریزی، متخلص به برهان، صاحب فرهنگ لغت «برهان قاطع» است که در سده یازدهم هجری می‌زیسته و جامع فنون بوده و شعر نیز می‌سروده است. وی تبریزی بوده و مدتی به هند رفته است. از وی دو ماده تاریخ نیز باقى مانده است: یکى درباره تجدید بنای قصر «ندی محل‌» در 1050ق/1643م و دیگری در فتح «اودگیر» در 1053ق/1643م.

    زندگی‌نامه

    محمدحسین بن خلف تبریزی، متخلص به «برهان»، صاحب فرهنگ لغت «برهان قاطع» است که در 1062ق/1652م نوشته شده است. او در عهد خود، جامع فنون بود و شعر نیز می‌سرود[۱].

    دانسته‌های ما درباره او بسیار اندک است‌. همین‌قدر مى‌دانیم که او اصلاً تبریزی بوده و چون دیگر ارباب فضل و ادب در آن عصر، به هند رفته است‌. او در حیدرآباد دکن اقامت گزید و همنشین کسانى مانند شیخ شمس‌الدین محمد عاملى‌، مشهور به ابن خاتون (متوفای 1059ق‌) بود و حواشى جامع عباسى را به خواهش همو استخراج و مدون ساخت‌. برهان تبریزی همچنین مدتى را در خدمت سلطان عبدالله قطب‌شاه بن قطب‌شاه (حکومت 1036-‌1083ق/1627-‌1672م)، از پادشاهان سلسله قطب‌شاهى هند گذراند و فرهنگ خود را به او هدیه کرد[۲].

    از برهان تبریزی‌، علاوه بر این کتاب‌، دو ماده تاریخ هم باقى مانده است‌: یکى درباره تجدید بنای قصر «ندی محل‌» در 1050ق/1640م و دیگری در فتح «اودگیر» در 1053ق/1643م[۳].

    سال‌ها پیش از تألیف برهان قاطع‌، گسترش زبان فارسی در منطقه و انتشار دیوان شاعران بزرگ در دربار سلاطین هند مانند اکبر، جهان‌گیر و شاه‌جهان‌، سبب شده بود که تمایلى عمومى نسبت به درک ظرایف و دقایق آثار این شاعران پدید آید؛ بدین‌سبب‌، ادیبان و لغت‌شناسان به نگارش و تدوین فرهنگ‌های فارسی روی آوردند و بدین‌ترتیب‌، دو دوره فرهنگ‌نویسى شکل گرفت‌: دوره نخست که تا سده 11ق‌، ادامه یافت‌، دوره جمع‌آوری لغات است و دوره دوم که از سده 11ق، آغاز مى‌شود، دوره‌ای است که در آن لغات مورد نقد و تحقیق نیز قرار گرفت‌. برهان قاطع، متعلق به دوره نخست است.[۴].

    پانویس

    1. ر.ک: دبیرسیاقی، سید محمد، ج3، ص305
    2. ر.ک: میر انصاری، علی، ج12، ص57
    3. همان
    4. همان، ص57-‌58

    منابع مقاله

    1. میر انصاری، علی، «دائرةالمعارف بزرگ اسلامی»، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی و همکاران (چاپ دوم)، تهران، 1377.
    2. دبیرسیاقی، سید محمد، «دانشنامه جهان اسلام»، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، بنیاد دایرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، تهران، 1377.

    وابسته‌ها