الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۴

اندیشه مقاومت از منظر حضرت آیت‌الله‌العظمی سید علی خامنه‌ای مدظله‌العالی

اندیشه مقاومت از منظر آیت‌الله‌العظمی سید علی خامنه‌ای به گردآوری سعید صلح میرزایی درباره مقاومت (دیدگاه‌های سیاسی و اجتماعی رهبر انقلاب) است.

نوشتار حاضر در عمل به فرمان رهبر معظم انقلاب در جهت تبلیغ و تبیین نظریه مقاومت و همچنین باهدف تسهیل کار تبیین برای جوانان مؤمن و انقلابی با پژوهش در بیانات ایشان تدوین و توسط انتشارات انقلاب اسلامی عرضه شده است.

وعده‌ی الهی به پیروزی اهل مقاومت

وعده‌ی الهى این است که اگر اهل حق پاى حقّ خودشان بایستند، حق پیروز خواهد شد. در همه‌ی مراحل این‌طور است. در دوران انقلاب این را تجربه کردید، در دوران جنگ تجربه کردید، در دوران اسارت تجربه کردید، در دوران بعد از پایان جنگ که ملّت ایران در صدد بناى دوباره‌ی کشور خود برآمد این را تجربه کردید؛ در آینده هم باید این را یقین داشته باشید که عملى است. هرجا دیدید که دشمنى زورگویى میکند، در مقابل او بایستید. این، وظیفه‌ی آحاد مردم، دولتمردان، نمایندگان مردم و کسانى است که این مملکت مسئولیّتى را به آنها سپرده است. در مقابل دشمن متجاوز، در مقابل زورگوى ظالم، در مقابل استکبارى که امروز بر ارزشهاى الهى و معنوى طغیان کرده است که مظهرش هم دولت طاغوت و طغیان‏گر آمریکا است کوتاه نیایید. قدرتهاى مادّى، هیچ غلطى نمیتوانند بکنند. با ملّتى که ایستاده و به نیروى خود تکیه کرده است، هیچ کارى نمیتوانند بکنند. همه‌ی راه‏ها به روى آنها بسته است.

جهاد امروز ما، جهاد کبیر

[امروز] جنگ نظامى مطرح نیست؛ امروز براى کشور ما جنگ نظامىِ سنّتى و متعارف احتمال بسیار بسیار ضعیفى است لکن جهاد باقى است؛ جهاد یک چیز دیگر است. جهاد فقط به معناى قتال نیست، فقط به معناى جنگ نظامى نیست؛ جهاد یک معناى بسیار وسیع‌ترى دارد. در بین جهادها جهادى هست که خداى متعال در قرآن آن را «جهاد کبیر» نام نهاده: «وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا»؛ ... ایستادگى و مقاومت‏ و عدم تبعیّت [است‏]. «فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا» از مشرکین اطاعت نکن. اطاعت نکردن از کفّار همان چیزى است که خداى متعال به آن گفته جهاد کبیر... در بین جهاد اصغر یک جهاد هست که خداى متعال آن را «جهاد کبیر» نام نهاده که آن همین است. «جهاد کبیر» یعنى چه؟ یعنى اطاعت نکردن از دشمن، از کافر؛ از خصمى که در میدان مبارزه‌ی با تو قرار گرفته اطاعت نکن. اطاعت یعنى چه؟ یعنى تبعیّت؛ تبعیّت نکن. تبعیّت نکردن در کجا؟ در میدانهاى مختلف؛ تبعیّت در میدان سیاست، در میدان اقتصاد، در میدان فرهنگ، در میدان هنر. در میدانهاى مختلف از دشمن تبعیّت نکن؛ این شد «جهاد کبیر».ادامه ...

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
+[[پرونده:NUR86483J1.jpg|بی‌قاب|چپ|اندیشه مقاومت از منظر حضرت آیت‌الله‌العظمی سید علی خامنه‌ای مدظله‌العالی|175px]]
-<div class="boxTitle"><big>'''[[آية المباهلة (تمیمی)|آية المباهلة]]'''</big></div>
+'''اندیشه مقاومت از منظر آیت‌الله‌العظمی سید علی خامنه‌ای''' به گردآوری [[صلح میرزائی، سعید|سعید صلح میرزایی]] درباره مقاومت (دیدگاه‌های سیاسی و اجتماعی رهبر انقلاب) است.
-[[پرونده:NUR36742J1.jpg|بندانگشتی|آية المباهلة (تمیمی)|175px]]
-'''آية المباهلة'''، نوشته رافد تمیمی، کتابی است به زبان عربی با موضوع کلام شیعه. نویسنده در این اثر به بیان معنا و دلالت آیه مباهله پرداخته و روایات مربوط به آن را بیان می‌کند. او شبهات وارده از [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تیمیه]] درباره دلالت این آیه بر برخی موارد مانند امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین]] و... را مطرح کرده و پاسخ می‌گوید.
+نوشتار حاضر در عمل به فرمان [[خامنه‌ای، سید علی|رهبر معظم انقلاب]] در جهت تبلیغ و تبیین نظریه مقاومت و همچنین باهدف تسهیل کار تبیین برای جوانان مؤمن و انقلابی با پژوهش در بیانات ایشان تدوین و توسط انتشارات انقلاب اسلامی عرضه شده است.
-نویسنده گفته اهمیت این مبحث تا جایی است که خدای متعال در قرآن کریم آیه‌ای را به بیان آن اختصاص داده و روایات صحیحه‌ای در سنت درباره ماجرای مباهله وارد شده است. او در ابتدای این اثر، توقع ترتب فواید ذیل را از مطرح کردن مباحث کتاب دارد:
+* '''وعده‌ی الهی به پیروزی اهل مقاومت'''
-# مباهله، واقعه‌ای است که جای هیچ شک و شبهه‌ای در وقوع آن نیست؛
-# مباهله پیامبر اکرم(ص) به‌همراه عترتش ([[امام على(ع)|علی]] و فاطمه و حسن و حسین(ع)) از امور ثابت‌شده و اتفاقی بین مسلمانان است؛
-# ورود پیامبر(ص) به مباهله با اهل‌بیتش، به‌خاطر وجود ویژگی کمال نفسانی در آنها بوده است، نه صرفا به دلیل قرابت در خویشاوندی؛
-# دلالت کلماتی که درباره شرح این واقعه آمده‌اند، حکایت از عنایت خاص الهی به عترت پیامبر(ص) و مشیت الهی به هدایت مردمان به دست آنها دارد.
-نویسنده، پس از تعریف لغوی مباهله به لعن و بیان کثرت استعمال آن در دعا، آن را در اصطلاح این‌گونه تعریف می‌کند: اصل ابتهال کوشش در دعا به لعن و غیره است و در قرآن کریم نیز به همین معنی استعمال شده است.
-او سپس متن آیه مباهله را می‌آورد: «فَمَنْ حَاجَّکَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَکُمْ وَ نِسَاءَنَا وَ نِسَاءَکُمْ وَ أَنْفُسَنَا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَةَ اللَّهِ عَلَى الْکَاذِبِينَ» (آل‏ عمران‏: 61)؛‌ «پس هركه در اين [باره] پس از دانشى كه تو را [حاصل] آمده، با تو محاجه كند، بگو: بياييد پسرانمان و پسرانتان و زنانمان و زنانتان و ما خويشان نزديك و شما خويشان نزديك خود را فرا خوانيم، سپس مباهله كنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم».
+وعده‌ی الهى این است که اگر اهل حق پاى حقّ خودشان بایستند، حق پیروز خواهد شد. در همه‌ی مراحل این‌طور است. در دوران انقلاب این را تجربه کردید، در دوران جنگ تجربه کردید، در دوران اسارت تجربه کردید، در دوران بعد از پایان جنگ که ملّت ایران در صدد بناى دوباره‌ی کشور خود برآمد این را تجربه کردید؛ در آینده هم باید این را یقین داشته باشید که عملى است.
-و با استناد به روایات متعدد به بیان شأن نزول آن می‌پردازد؛ هنگامی که رسول خدا بعد از نزول آیه فوق، نصارای نجران را به مباهله دعوت کرد و آنان در ابتدا پذیرفتند، ایشان به‌همراه حسن و حسین و [[امام على(ع)|علی]] و فاطمه(ع) به قصد مباهله خارج شدند، ولی نصارای نجران پس از دیدن این افراد از مباهله پشیمان شده و پرداخت جزیه را پذیرفتند.
+هرجا دیدید که دشمنى زورگویى میکند، در مقابل او بایستید. این، وظیفه‌ی آحاد مردم، دولتمردان، نمایندگان مردم و کسانى است که این مملکت مسئولیّتى را به آنها سپرده است. در مقابل دشمن متجاوز، در مقابل زورگوى ظالم، در مقابل استکبارى که امروز بر ارزشهاى الهى و معنوى طغیان کرده است که مظهرش هم دولت طاغوت و طغیان‏گر آمریکا است کوتاه نیایید. قدرتهاى مادّى، هیچ غلطى نمیتوانند بکنند. با ملّتى که ایستاده و به نیروى خود تکیه کرده است، هیچ کارى نمیتوانند بکنند. همه‌ی راه‏ها به روى آنها بسته است.
-وی با استفاده از تفسیر [[الميزان في تفسير القرآن|الميزان]] در بخش دلالت آیه، حرف «فاء» در: «فَمَنْ حَاجَّکَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ» (آل‏ عمران‏: 61) را به معنی تفریع از مطلب قبلی (که سابقا بین آنان مبنی بر سؤال مسیحیان از چگونگی عقیده مسلمانان درباره عیسی بن مریم مطرح شده بود) می‌داند و ضمیر «هاء» در «فيه» را به عیسی بن مریم یا مطلب حق سابق برمی‌گرداند. او در قسمت «فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَکُمْ وَ نِسَاءَنَا وَ نِسَاءَکُمْ وَ أَنْفُسَنَا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَةَ اللَّهِ عَلَى الْکَاذِبِينَ» (آل‏ عمران‏: 61)، دعوت به مباهله با زنان و فرزندان را نشانه یقین دعوت‌کننده به مباهله، به حقانیتش می‌داند و نیز تقدم فرزندان بر زنان و زنان بر خود را، بااینکه محبت انسان بر فرزندان بسیار زیاد است و نفس انسان باید مدافع زنان باشد. اینکه رسول خدا [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] را مانند نفس خود دانسته‌اند دلالت بر این مطلب دارد که [[امام على(ع)|علی(ع)]] در کمالات و خصوصیات روحی و صفاتش در نزدیک‌ترین حد مشابهت به پیامبر(ص) است و دعوت از [[امام على(ع)|علی(ع)]] به مباهله صرفا به‌خاطر قرابت در خویشاوندی نبوده؛ زیرا نزدیک‌تر از او در خویشاوندی هم وجود داشته، مانند عباس عموی پیامبر(ص) که به لحاظ قرابت در خویشاوندی از علی(ع) که پسرعموی آن حضرت است به ایشان نزدیک‌تر است. در بخش پایانی آیه، یعنی: «ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَةَ اللّهِ عَلَى الْكاذِبِينَ» (آل عمران: 61)، ذکر کلمه «نجعل» بااینکه می‌توانست به‌جای آن از «نسأل» استفاده کند، دلالت بر حتمی‌الوقوع بودن نتیجه مباهله دارد.
+* '''جهاد امروز ما، جهاد کبیر'''
+[امروز] جنگ نظامى مطرح نیست؛ امروز براى کشور ما جنگ نظامىِ سنّتى و متعارف احتمال بسیار بسیار ضعیفى است لکن جهاد باقى است؛ جهاد یک چیز دیگر است. جهاد فقط به معناى قتال نیست، فقط به معناى جنگ نظامى نیست؛ جهاد یک معناى بسیار وسیع‌ترى دارد. در بین جهادها جهادى هست که خداى متعال در قرآن آن را «جهاد کبیر» نام نهاده: «وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا»؛ ... ایستادگى و مقاومت‏ و عدم تبعیّت [است‏]. «فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا» از مشرکین اطاعت نکن. اطاعت نکردن از کفّار همان چیزى است که خداى متعال به آن گفته جهاد کبیر... در بین جهاد اصغر یک جهاد هست که خداى متعال آن را «جهاد کبیر» نام نهاده که آن همین است. «جهاد کبیر» یعنى چه؟ یعنى اطاعت نکردن از دشمن، از کافر؛ از خصمى که در میدان مبارزه‌ی با تو قرار گرفته اطاعت نکن. اطاعت یعنى چه؟ یعنى تبعیّت؛ تبعیّت نکن. تبعیّت نکردن در کجا؟ در میدانهاى مختلف؛ تبعیّت در میدان سیاست، در میدان اقتصاد، در میدان فرهنگ، در میدان هنر. در میدانهاى مختلف از دشمن تبعیّت نکن؛ این شد «جهاد کبیر».<span id="mp-more">[[اندیشه مقاومت از منظر حضرت آیت‌الله‌العظمی سید علی خامنه‌ای مدظله‌العالی|'''ادامه ...''']]</span>
-<div class="mw-ui-button">[[آية المباهلة (تمیمی)|'''ادامه''']]</div>