شمس‌الدین، محمدمهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' عليه السلام' به 'عليه‌السلام')
    جز (جایگزینی متن - 'شمس‌الدین (ابهام زدایی)' به 'شمس‌الدین (ابهام‌زدایی)')
     
    (۵۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    <div class="wikiInfo">
    [[پرونده:NUR04770.jpg|بندانگشتی|شمس‌الدین، محمد مهدی]]
    [[پرونده:NUR04770.jpg|بندانگشتی|شمس‌الدین، محمدمهدی]]
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
    |-
    |-
    ! نام!! data-type='authorName'|شمس‌الدین، محمد مهدی
    ! نام!! data-type="authorName" |شمس‌الدین، محمدمهدی
    |-
    |-
    |نام های دیگر  
    |نام‎های دیگر  
    |data-type='authorOtherNames'|  
    | data-type="authorOtherNames" |  
    |-
    |-
    |نام پدر  
    |نام پدر  
    |data-type='authorfatherName'|
    | data-type="authorfatherName" |عبدالكريم
    |-
    |-
    |متولد  
    |متولد  
    |data-type='authorbirthDate'|1313 هـ.ش یا 1934 م
    | data-type="authorbirthDate" |1313ش یا 1934 م
    |-
    |-
    |محل تولد
    |محل تولد
    |data-type='authorBirthPlace'|
    | data-type="authorBirthPlace" |نجف اشرف
    |-
    |-
    |رحلت  
    |رحلت  
    |data-type='authorDeathDate'|1379 هـ.ش یا 1421 هـ.ق یا 2001 م
    | data-type="authorDeathDate" |1379ش یا 1421 ق یا 2001 م
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    |data-type='authorTeachers'|
    | data-type="authorTeachers" | [[محسن غراوی]]
     
    [[روحانی، سید محمد|سید محمد روحانی]]
     
     [[حکیم، سید محسن|سید محسن حکیم طباطبایی]]
     
    [[خویی، سید ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خویی]]
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    |data-type='authorWritings'|[[الاجتهاد و التجدید فی الفقه الاسلامی]]  
    | data-type="authorWritings" |[[الاجتهاد و التجدید فی الفقه الاسلامي]]  


    [[العلویون بین الغلو و الفلسفه و التصوف و التشیع]]  
    [[العلویون بین الغلو و الفلسفه و التصوف و التشیع]]  


    [[المقدمات و التنبیهات فی شرح اصول الفقه]]  
    [[المقدمات و التنبیهات فی شرح اصول الفقه]]  
    |-class='articleCode'
    |- class="articleCode"
    |کد مولف
    |کد مؤلف
    |data-type='authorCode'|AUTHORCODE4770AUTHORCODE
    | data-type="authorCode" |AUTHORCODE04770AUTHORCODE
    |}
    |}
    </div>
    </div>
    {{اشتباه نشود|شمس‌الدین، سید مهدی}}
    {{کاربردهای دیگر|شمس‌الدین (ابهام‌زدایی)}}


    '''محمدمهدى شمس‌الدين'''(۱۹۳۶- ۲۰۰۱م)، عالم دینی، فقیه، مجتهد، نظریه پرداز سیاسی لبنانی و رئیس سابق مجلس اعلای شیعیان لبنان


    == معرفى اجمالى ==
    == ولادت ==
     
    او در  ۱۵ شعبان ۱۳۵۴ برابر با 1936م، در خانواده شيخ عبدالكريم، در نجف اشرف پا به دنيا نهاد. پدرش از لبنانى‌هاى مقيم عراق و از روحانیان سرشناس و مدرس علوم دينى بود.


    «محمد مهدى شمس الدين»، به سال 1936م / 1354ق، در خانواده شيخ عبدالكريم، در نجف اشرف پا به دنيا نهاد. پدرش از لبنانى‌هاى مقيم عراق و از روحانيان سرشناس و مدرس علوم دينى بود.
    سلسله خاندان او، به [[شهید اول، محمد بن مکی|شمس‌الدين محمد مكى]]، معروف به [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اول]] مى‌رسد.


    سلسله خاندان او، به شمس الدين محمد مكى، معروف به شهيد اول مى‌رسد. دوازده ساله بود كه پدرش عزم بازگشت به لبنان را نمود. وى، محمد مهدى را به رفتن از نجف يا ماندن در آن مخير كرد، اما از آن‌جا كه وى شيفته فراگيرى علوم اسلامى بود، با وجود همه دشوارى‌هاى زندگى و فقر شديد، اقامت در نجف را ترجيح داد و 35 سال به تحصيل و پژوهش پرداخت. با سخت كوشى در كسب معرفت و دانش، سريعاً به درجه اجتهاد رسيد و در مقام يكى از استادان سطح عالى حوزه علميه نجف قرار گرفت.
    == تحصیلات ==
    دوازده ساله بود كه پدرش عزم بازگشت به لبنان را نمود. وى، محمدمهدى را به رفتن از نجف يا ماندن در آن مخير كرد، اما از آن‌جا كه وى شيفته فراگيرى علوم اسلامى بود، با وجود همه دشوارى‌هاى زندگى و فقر شديد، اقامت در نجف را ترجيح داد و 35 سال به تحصيل و پژوهش پرداخت.


    شمس الدين، به‌عنوان متفكر و پژوهش‌گر در ميان حوزويان شناخته شده بود. از سوى ديگر، وى، معاون مرجع مطلق آن زمان؛ يعنى آیت‌الله [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]] بود. اين موقعيت، زمينه مناسبى را فراهم مى‌آورْد تا وى بتواند استعدادهاى ذاتى خود را به شكوفايى برساند و در كوران حوادث مختلف آب‌ديده گردد. به علاوه، حضورش در بيت مرجعيت، موجب آشنايى او با شخصيت‌هايى همچون سيد موسى صدر، [[صدر، محمدباقر|سيد محمد باقر صدر]]، [[حکیم، محمدباقر|سيد محمد باقر حكيم]]، سيد مهدى حكيم، [[حکیم، محمد تقی|سيد محمد تقى حكيم]] - كه همگى به خانه آیت‌الله [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]] رفت و آمد داشتند - گرديد. پيوستن او به تشكيلات مرجعيت آیت‌الله [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]] پس از رحلت آیت‌الله [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]]، از وى شخصيت بارزترى ساخت.
    در حوزه نجف از [[محسن غراوی]]، [[عبدالمنعم فرتوسی]]، [[روحانی، سید محمد|سید محمد روحانی]]، [[سید یوسف حکیم]]، [[حکیم، سید محسن|سید محسن حکیم طباطبایی]]، [[خویی، سید ابوالقاسم|سید ابوالقاسم خویی]] و [[سید علی علامه فانی اصفهانی]] درس آموخت.


    در 1969؛ يعنى پس از تأسيس مجلس اعلاى شيعيان لبنان و ضرورت حضور شمس الدين، وى، به لبنان عزيمت كرد تا از نزديك به همكارى با سيد موسى صدر مشغول گردد. با هجرت به لبنان، عصر جديدى در زندگانى و فعاليت‌هاى وى گشوده شد. مؤسسه‌ها و مراكز مختلف اجتماعى و فرهنگى را تأسيس و اداره كرد.
    با سخت كوشى در كسب معرفت و دانش، سريعاً به درجه اجتهاد رسيد و در مقام يكى از استادان سطح عالى حوزه علميه نجف قرار گرفت.


    پس از مفقود شدن سيد موسى صدر، به رياست مجلس اعلاى شيعيان لبنان انتخاب شد و بدين وسيله رهبرى شيعيان لبنان را بر عهده گرفت و به‌عنوان يك شخصيت سياسى در صحنه لبنان حضور يافت.
    شمس‌الدين، به‌عنوان متفكر و پژوهش‌گر در ميان حوزويان شناخته شده بود. از سوى ديگر، وى، معاون مرجع مطلق آن زمان؛ يعنى آیت‌الله [[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]] بود. اين موقعيت، زمينه مناسبى را فراهم مى‌آورْد تا وى بتواند استعدادهاى ذاتى خود را به شكوفايى برساند و در كوران حوادث مختلف آب‌ديده گردد. به علاوه، حضورش در بيت مرجعيت، موجب آشنايى او با شخصيت‌هايى همچون سيد موسى صدر، [[صدر، محمدباقر|سيد محمدباقر صدر]]، [[حکیم، سید محمدباقر|سيد محمدباقر حكيم]]، سيد مهدى حكيم، [[حکیم، محمدتقی|سيد محمدتقى حكيم]] - كه همگى به خانه آیت‌الله [[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]] رفت و آمد داشتند - گرديد. پيوستن او به تشكيلات مرجعيت آیت‌الله [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]] پس از رحلت آیت‌الله [[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]]، از وى شخصيت بارزترى ساخت.


    فعاليت‌هاى فرهنگى و اجتماعى او هم‌گام با پيشرفت‌هاى علمى و فن‌آورى روز بود؛ مثلاً با بهره‌گيرى از اطلاع‌رسانى روى اينترنت، سايتى را راه‌اندازى كرد و شخصا به سؤالات فقهى و كلامى افراد پاسخ مى‌گفت. اخبار سياسى، اجتماعى و فرهنگى مربوط به او، هم‌چنين سخن‌رانى‌هاى او در اين سايت درج مى‌شد.
    در 1969؛ يعنى پس از تأسيس مجلس اعلاى شیعیان لبنان و ضرورت حضور شمس‌الدين، وى، به لبنان عزيمت كرد تا از نزدیک به همكارى با سيد موسى صدر مشغول گردد. با هجرت به لبنان، عصر جديدى در زندگانى و فعالیت‌های وى گشوده شد. مؤسسه‌ها و مراكز مختلف اجتماعى و فرهنگى را تأسيس و اداره كرد.


    == آثار علمى ==
    پس از مفقود شدن سيد موسى صدر، به رياست مجلس اعلاى شیعیان لبنان انتخاب شد و بدين وسيله رهبرى شیعیان لبنان را بر عهده گرفت و به‌عنوان يک شخصيت سياسى در صحنه لبنان حضور يافت.


    فعالیت‌های فرهنگى و اجتماعى او هم‌گام با پيشرفت‌هاى علمى و فن‌آورى روز بود؛ مثلاً با بهره‌گيرى از اطلاع‌رسانى روى اينترنت، سايتى را راه‌اندازى كرد و شخصا به سؤالات فقهى و كلامى افراد پاسخ مى‌گفت. اخبار سياسى، اجتماعى و فرهنگى مربوط به او، هم‌چنين سخن‌رانى‌هاى او در اين سايت درج مى‌شد.


    1. الاجتهاد و التجديد فى الفكر الاسلامى؛
    == وفات ==
    او در روز چهارشنبه ۱۵ شوال ۱۴۲۱ق برابر با ۲۱ دی ۱۳۷۹ش به علت ابتلا به سرطان ریه، در سن ۶۸ سالگی در بیروت رحلت کرد و در مسجد امام صادق(ع) که خود در بیروت تأسیس کرده بود، به‌خاک سپرده شد. مزار او در انتهای راهروی ورودی این مسجد واقع شده است.


    2. الاجتهاد و التقليد(بحث فقهى استدلالى مقارن)؛
    == آثار علمى ==
     
    {{ستون-شروع|3}}
    3. الاحتكار فى الشّريعة الإسلامية(بحث فقهى مقارن)؛
     
    # الاجتهاد و التجديد فى الفكر الاسلامى؛
    4. احتكار در اسلام(پژوهشى تطبيقى در فقه از ديدگاه مذاهب اسلامى، ترجمه سيد مرتضى آيت‌الله‌زاده شيرازى؛
    # الاجتهاد و التقليد(بحث فقهى استدلالى مقارن)؛
     
    # الاحتكار فى الشّريعة الإسلامية(بحث فقهى مقارن)؛
    5. الامّة و الدولة و الحركة الإسلامية؛
    # احتكار در اسلام(پژوهشى تطبيقى در فقه از ديدگاه مذاهب اسلامى، ترجمه سيد مرتضى آيت‌الله‌زاده شيرازى؛
     
    # الامّة و الدولة و الحركة الإسلامية؛
    6. أنصار الحسين(الرجال و الدّلالات)؛
    # أنصار الحسين(الرجال و الدّلالات)؛
     
    # أهليّة المرأة لتولّى السلطة؛
    7. أهليّة المرأة لتولّى السلطة؛
    # بين الجاهلية و الاسلام؛
     
    # التجديد فى الفكر الاسلامى؛
    8. بين الجاهلية و الاسلام؛
    # تحديد النسل، مشروعيته و وسائله، دراسات و مواقف؛
     
    # التطبيع بين ضروراتِ الانظمة و خياراتِ الامّة؛
    9. التجديد فى الفكر الاسلامى؛
    # تفسير آيات الصّوم، الجمعية الخيرية الثقافية؛
     
    # ثورة الحسين، ظروفها الإجتماعية و آثارها الإنسانية؛
    10. تحديد النسل، مشروعيته و وسائله، دراسات و مواقف؛
    # ثورة الحسين فى الوجدان الشعبى؛
     
    # حركة التاريخ عند الإمام على(دراسة فى نهج‌البلاغة)؛
    11. التطبيع بين ضروراتِ الانظمة و خياراتِ الامّة؛
    # حقوق الزوجية و حق العمل للمرأة؛
     
    # دراسات فى نهج‌البلاغة؛
    12. تفسير آيات الصّوم، الجمعية الخيرية الثقافية؛
    # دراسات و مواقف فى الفكر و السياسة و المجتمع؛
     
    # رسالة الحقوق للامام زين‌العابدين؛
    13. ثورة الحسين، ظروفها الإجتماعية و آثارها الإنسانية؛
    # السّتر و النظر؛
     
    # السلم و قضايا الحرب عند الامام على؛
    14. ثورة الحسين فى الوجدان الشعبى؛
    # شرح عهد الأشتر؛
     
    # عاشوراء، ج 2(مجموعة محاضرات فى ذكر عاشوراء)؛
    15. حركة التاريخ عند الإمام على(دراسة فى نهج‌البلاغة)؛
    # عقائد الشيعة الامامية؛
     
    # العِلمانية(تحليل و نقد للعلمانية محتوى و تاريخاً فى مواجهة المسيحية و الإسلام و هل تصلح لمشاكل لبنان)؛
    16. حقوق الزوجية و حق العمل للمرأة؛
    # [[موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]](دراسة تحليلية اجتماعیة سیاسیة لمسئلة الحكم الإسلامى بعد وفاة الرسول)؛
     
    # فى الاجتماع السياسى الإسلامى؛
    17. دراسات فى نهج‌البلاغة؛
    # محاضَرات فى التاريخ الاسلامى؛
     
    # مطارحات فى الفكر المادى و الفكرالدينى؛
    18. دراسات و مواقف فى الفكر و السياسة و المجتمع؛
    # مع الإمام الرضا فى ذكرى وفاته؛
    # المقاومة فى الخطاب الفقهى السياسى؛
    # نظام الحكم و الإدارة فى الإسلام.
    {{پایان}}
    وى، با نگارش كتاب «نظام الحكم فى الاسلام»، به مسائلى پرداخت كه ديگران چندين سال بعد به آنها پى بردند. وى، به اين ترتيب پيش‌گامى خود را ثابت كرد. برخى از آثار او در عراق، اعجاب بزرگانى نظير [[صدر، محمدباقر|سيد محمدباقرصدر]] را برانگيخت.


    19. رسالة الحقوق للامام زين العابدين؛
    يكى از ويژگى‌هاى مهم آثار او، اتكا بر ميراث فرهنگى تشيع و وفادارى به آنهاست. او، مانند برخى از تجددگرايان، پشت به گذشته اسلام ننمود، بلكه سنت و تجدد را با هم مى‌خواست و سعى در ايجاد هم‌آهنگى بين آنها داشت، ازاين‌رو به «نهج‌البلاغة» علاقه وافر داشت، به‌طورى كه چهار اثر درباره مسائل«نهج‌البلاغة» نوشت.
     
    20. السّتر و النظر؛
     
    21. السلم و قضايا الحرب عند الامام على؛
     
    22. شرح عهد الأشتر؛
     
    23. عاشوراء، ج 2(مجموعة محاضرات فى ذكر عاشوراء)؛
     
    24. عقائد الشيعة الامامية؛
     
    25. العِلمانية(تحليل و نقد للعلمانية محتوى و تاريخاً فى مواجهة المسيحية و الإسلام و هل تصلح لمشاكل لبنان)؛
     
    26. [[موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]](دراسة تحليلية اجتماعية سياسية لمسئلة الحكم الإسلامى بعد وفاة الرسول)؛
     
    27. فى الاجتماع السياسى الإسلامى؛
     
    28. محاضَرات فى التاريخ الاسلامى؛
     
    29. مطارحات فى الفكر المادى و الفكر الدينى؛
     
    30. مع الإمام الرضا فى ذكرى وفاته؛
     
    31. المقاومة فى الخطاب الفقهى السياسى؛
     
    32. نظام الحكم و الإدارة فى الإسلام.
     
    وى، با نگارش كتاب «نظام الحكم فى الاسلام»، به مسائلى پرداخت كه ديگران چندين سال بعد به آنها پى بردند. وى، به اين ترتيب پيش‌گامى خود را ثابت كرد. برخى از آثار او در عراق، اعجاب بزرگانى نظير [[صدر، محمدباقر|سيد محمد باقر صدر]] را برانگيخت.
     
    يكى از ويژگى‌هاى مهم آثار او، اتكا بر ميراث فرهنگى تشيع و وفادارى به آنهاست. او، مانند برخى از تجددگرايان، پشت به گذشته اسلام ننمود، بلكه سنت و تجدد را با هم مى‌خواست و سعى در ايجاد هم‌آهنگى بين آنها داشت، ازاين‌رو به «نهج‌البلاغة» علاقه وافر داشت، به‌طورى كه چهار اثر در باره مسائل«نهج‌البلاغة» نوشت.


    == آثار مفقود ايشان ==
    == آثار مفقود ايشان ==


    # التأمين؛
    # الضمان و الإقرار؛
    # تعليقه و شرح بر شرايع الإسلام؛
    # تقرير مبحث اجاره درس آیت‌الله سيد على فانى.


    1. التأمين؛
    == مقالات ارائه شده در كنگره‌ها و سخنرانى‌ها ==
    {{ستون-شروع|2}}
    # الإسلام و الغرب؛
    # أهداف المأمون من مشروع إسناد ولاية العهد إلى الإمام الرضا(ع) و أسباب قبوله و خطة الإمام فى إحباط مشروع المأمون و استغلاله لصالحه؛
    # أهم الإتجاهات الفكرية السائدة فى العالم المعاصر و الثقافة الإسلامية؛
    # الجهاد فى القرآن؛
    # الحكومة الإسلامية فى إيران؛
    # السلم و قضايا الحرب عند الإمام على(ع)(دراسة فى نهج‌البلاغة)؛
    # شركت در كنگره جهانى چهاردهمين سده واقعه غدير؛
    # كتابة التاريخ الاسلامى فى الإشكالية و المنهج؛
    # كفاح المسلم فى وجه التعدى الصّهيونى؛
    # المسيحية فى المفهوم الثّقافى فى الإسلام المعاصر؛
    # نظرة الإسلام إلى الأسرة فى مجتمع متطور؛
    # إتفاق أيار يجب أن يُسقط رسمياً؛
    # الاجتهاد فى الإسلام؛
    # إجماع اللبنانيين حول المقاومة؛ و...
    {{پایان}}


    2. الضمان و الإقرار؛
    {{امام علی علیه‌السلام}}
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}


    3. تعليقه و شرح بر شرايع الإسلام؛
    [[المقدمات و التنبیهات فی شرح أصول الفقه]]


    4. تقرير مبحث اجاره درس آیت‌الله سيد على فانى.
    [[دراسة واعية لقضية الغدير في ضوء المنهج الاجتماعي التاريخي]]


    == مقالات ارائه شده در كنگره‌ها و سخن‌رانى‌ها ==
    [[العلویون بین الغلو و الفلسفة و التصوف و التشیع]]


    [[انصار الحسين‌ عليه‌السلام: دراسة عن شهداء ثورة الحسين(ع)، الرجال و الدلالات]]


    1. الإسلام و الغرب؛
    [[ثورة الحسين ظروفها الإجتماعية و آثارها الإنسانية]] 


    2. أهداف المأمون من مشروع إسناد ولاية العهد إلى الإمام الرضا(ع)و أسباب قبوله و خطة الإمام فى إحباط مشروع المأمون و استغلاله لصالحه؛
    [[ثورة الحسين في الوجدان الشعبي]]
     
    3. أهم الإتجاهات الفكرية السائدة فى العالم المعاصر و الثقافة الإسلامية؛
     
    4. الجهاد فى القرآن؛


    5. الحكومة الإسلامية فى إيران؛
    [[دراسات و مواقف في الفکر و السياسة و المجتمع]]


    6. السلم و قضايا الحرب عند الإمام على(ع)(دراسة فى نهج‌البلاغة)؛
    [[جستجویی در نهج‌البلاغه]]  
     
    7. شركت در كنگره جهانى چهاردهمين سده واقعه غدير؛
     
    8. كتابة التاريخ الاسلامى فى الإشكالية و المنهج؛
     
    9. كفاح المسلم فى وجه التعدى الصّهيونى؛
     
    10. المسيحية فى المفهوم الثّقافى فى الإسلام المعاصر؛
     
    11. نظرة الإسلام إلى الأسرة فى مجتمع متطور؛
     
    12. إتفاق أيار يجب أن يُسقط رسمياً؛
     
    13. الاجتهاد فى الإسلام؛
     
    14. إجماع اللبنانيين حول المقاومة؛
     
    و...
     
     
    == وابسته‌ها ==
    [[المقدمات و التنبیهات فی شرح أصول الفقه]]
     
    [[العلویون بین الغلو و الفلسفة و التصوف و التشیع]]
     
    [[جستجویی در نهج البلاغه]]  


    [[عهد الأشتر]]  
    [[عهد الأشتر]]  


    [[دراسة واعیة لقضیة الغدیر في ضوء المنهج الإجتماعي التاریخي]]
    [[زمینه‌های اجتماعی و رهاوردهای انسانی قیام امام حسین علیه‌السلام]]
     
    [[زمینه های اجتماعی و رهاوردهای انسانی قیام امام حسین علیه‌السلام]]  
     
    [[ثورة الحسين: ظروفها الأجتماعية و آثارها الإنسانية]]
     
    [[انصار الحسينعليه‌السلام: دراسة عن شهداء ثورة الحسين(ع)، الرجال و الدلالات]]


    [[الاجتهاد و التجدید فی الفقه الإسلامی]]  
    [[الاجتهاد و التجدید فی الفقه الإسلامی]]  


    [[انصار الحسينعليه‌السلام]]  
    [[انصار الحسين‌ عليه‌السلام]]  


    [[ثورة الحسين في الوجدان الشعبي]]


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:فقیهان شیعه]]
    [[رده:نویسندگان]]
    [[رده:عاشوراپژوهان]]
    [[رده:نهج‌البلاغه‌پژوهان]]
    [[رده:شاگردان آیت‌الله سید ابوالقاسم خویى]]
    [[رده:شاگردان آیت‌الله سید محسن حکیم]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۳ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۴۲

    شمس‌الدین، محمدمهدی
    نام شمس‌الدین، محمدمهدی
    نام‎های دیگر
    نام پدر عبدالكريم
    متولد 1313ش یا 1934 م
    محل تولد نجف اشرف
    رحلت 1379ش یا 1421 ق یا 2001 م
    اساتید  محسن غراوی

    سید محمد روحانی

     سید محسن حکیم طباطبایی

    سید ابوالقاسم خویی

    برخی آثار الاجتهاد و التجدید فی الفقه الاسلامي

    العلویون بین الغلو و الفلسفه و التصوف و التشیع

    المقدمات و التنبیهات فی شرح اصول الفقه

    کد مؤلف AUTHORCODE04770AUTHORCODE
    با شمس‌الدین، سید مهدی اشتباه نشود.
    برای دیگر کاربردها، شمس‌الدین (ابهام‌زدایی) را ببینید.

    محمدمهدى شمس‌الدين(۱۹۳۶- ۲۰۰۱م)، عالم دینی، فقیه، مجتهد، نظریه پرداز سیاسی لبنانی و رئیس سابق مجلس اعلای شیعیان لبنان

    ولادت

    او در ۱۵ شعبان ۱۳۵۴ برابر با 1936م، در خانواده شيخ عبدالكريم، در نجف اشرف پا به دنيا نهاد. پدرش از لبنانى‌هاى مقيم عراق و از روحانیان سرشناس و مدرس علوم دينى بود.

    سلسله خاندان او، به شمس‌الدين محمد مكى، معروف به شهيد اول مى‌رسد.

    تحصیلات

    دوازده ساله بود كه پدرش عزم بازگشت به لبنان را نمود. وى، محمدمهدى را به رفتن از نجف يا ماندن در آن مخير كرد، اما از آن‌جا كه وى شيفته فراگيرى علوم اسلامى بود، با وجود همه دشوارى‌هاى زندگى و فقر شديد، اقامت در نجف را ترجيح داد و 35 سال به تحصيل و پژوهش پرداخت.

    در حوزه نجف از محسن غراوی، عبدالمنعم فرتوسی، سید محمد روحانی، سید یوسف حکیم، سید محسن حکیم طباطبایی، سید ابوالقاسم خویی و سید علی علامه فانی اصفهانی درس آموخت.

    با سخت كوشى در كسب معرفت و دانش، سريعاً به درجه اجتهاد رسيد و در مقام يكى از استادان سطح عالى حوزه علميه نجف قرار گرفت.

    شمس‌الدين، به‌عنوان متفكر و پژوهش‌گر در ميان حوزويان شناخته شده بود. از سوى ديگر، وى، معاون مرجع مطلق آن زمان؛ يعنى آیت‌الله سيد محسن حكيم بود. اين موقعيت، زمينه مناسبى را فراهم مى‌آورْد تا وى بتواند استعدادهاى ذاتى خود را به شكوفايى برساند و در كوران حوادث مختلف آب‌ديده گردد. به علاوه، حضورش در بيت مرجعيت، موجب آشنايى او با شخصيت‌هايى همچون سيد موسى صدر، سيد محمدباقر صدر، سيد محمدباقر حكيم، سيد مهدى حكيم، سيد محمدتقى حكيم - كه همگى به خانه آیت‌الله سيد محسن حكيم رفت و آمد داشتند - گرديد. پيوستن او به تشكيلات مرجعيت آیت‌الله سيد ابوالقاسم خويى پس از رحلت آیت‌الله سيد محسن حكيم، از وى شخصيت بارزترى ساخت.

    در 1969؛ يعنى پس از تأسيس مجلس اعلاى شیعیان لبنان و ضرورت حضور شمس‌الدين، وى، به لبنان عزيمت كرد تا از نزدیک به همكارى با سيد موسى صدر مشغول گردد. با هجرت به لبنان، عصر جديدى در زندگانى و فعالیت‌های وى گشوده شد. مؤسسه‌ها و مراكز مختلف اجتماعى و فرهنگى را تأسيس و اداره كرد.

    پس از مفقود شدن سيد موسى صدر، به رياست مجلس اعلاى شیعیان لبنان انتخاب شد و بدين وسيله رهبرى شیعیان لبنان را بر عهده گرفت و به‌عنوان يک شخصيت سياسى در صحنه لبنان حضور يافت.

    فعالیت‌های فرهنگى و اجتماعى او هم‌گام با پيشرفت‌هاى علمى و فن‌آورى روز بود؛ مثلاً با بهره‌گيرى از اطلاع‌رسانى روى اينترنت، سايتى را راه‌اندازى كرد و شخصا به سؤالات فقهى و كلامى افراد پاسخ مى‌گفت. اخبار سياسى، اجتماعى و فرهنگى مربوط به او، هم‌چنين سخن‌رانى‌هاى او در اين سايت درج مى‌شد.

    وفات

    او در روز چهارشنبه ۱۵ شوال ۱۴۲۱ق برابر با ۲۱ دی ۱۳۷۹ش به علت ابتلا به سرطان ریه، در سن ۶۸ سالگی در بیروت رحلت کرد و در مسجد امام صادق(ع) که خود در بیروت تأسیس کرده بود، به‌خاک سپرده شد. مزار او در انتهای راهروی ورودی این مسجد واقع شده است.

    آثار علمى

    1. الاجتهاد و التجديد فى الفكر الاسلامى؛
    2. الاجتهاد و التقليد(بحث فقهى استدلالى مقارن)؛
    3. الاحتكار فى الشّريعة الإسلامية(بحث فقهى مقارن)؛
    4. احتكار در اسلام(پژوهشى تطبيقى در فقه از ديدگاه مذاهب اسلامى، ترجمه سيد مرتضى آيت‌الله‌زاده شيرازى؛
    5. الامّة و الدولة و الحركة الإسلامية؛
    6. أنصار الحسين(الرجال و الدّلالات)؛
    7. أهليّة المرأة لتولّى السلطة؛
    8. بين الجاهلية و الاسلام؛
    9. التجديد فى الفكر الاسلامى؛
    10. تحديد النسل، مشروعيته و وسائله، دراسات و مواقف؛
    11. التطبيع بين ضروراتِ الانظمة و خياراتِ الامّة؛
    12. تفسير آيات الصّوم، الجمعية الخيرية الثقافية؛
    13. ثورة الحسين، ظروفها الإجتماعية و آثارها الإنسانية؛
    14. ثورة الحسين فى الوجدان الشعبى؛
    15. حركة التاريخ عند الإمام على(دراسة فى نهج‌البلاغة)؛
    16. حقوق الزوجية و حق العمل للمرأة؛
    17. دراسات فى نهج‌البلاغة؛
    18. دراسات و مواقف فى الفكر و السياسة و المجتمع؛
    19. رسالة الحقوق للامام زين‌العابدين؛
    20. السّتر و النظر؛
    21. السلم و قضايا الحرب عند الامام على؛
    22. شرح عهد الأشتر؛
    23. عاشوراء، ج 2(مجموعة محاضرات فى ذكر عاشوراء)؛
    24. عقائد الشيعة الامامية؛
    25. العِلمانية(تحليل و نقد للعلمانية محتوى و تاريخاً فى مواجهة المسيحية و الإسلام و هل تصلح لمشاكل لبنان)؛
    26. الغدير(دراسة تحليلية اجتماعیة سیاسیة لمسئلة الحكم الإسلامى بعد وفاة الرسول)؛
    27. فى الاجتماع السياسى الإسلامى؛
    28. محاضَرات فى التاريخ الاسلامى؛
    29. مطارحات فى الفكر المادى و الفكرالدينى؛
    30. مع الإمام الرضا فى ذكرى وفاته؛
    31. المقاومة فى الخطاب الفقهى السياسى؛
    32. نظام الحكم و الإدارة فى الإسلام.

    وى، با نگارش كتاب «نظام الحكم فى الاسلام»، به مسائلى پرداخت كه ديگران چندين سال بعد به آنها پى بردند. وى، به اين ترتيب پيش‌گامى خود را ثابت كرد. برخى از آثار او در عراق، اعجاب بزرگانى نظير سيد محمدباقرصدر را برانگيخت.

    يكى از ويژگى‌هاى مهم آثار او، اتكا بر ميراث فرهنگى تشيع و وفادارى به آنهاست. او، مانند برخى از تجددگرايان، پشت به گذشته اسلام ننمود، بلكه سنت و تجدد را با هم مى‌خواست و سعى در ايجاد هم‌آهنگى بين آنها داشت، ازاين‌رو به «نهج‌البلاغة» علاقه وافر داشت، به‌طورى كه چهار اثر درباره مسائل«نهج‌البلاغة» نوشت.

    آثار مفقود ايشان

    1. التأمين؛
    2. الضمان و الإقرار؛
    3. تعليقه و شرح بر شرايع الإسلام؛
    4. تقرير مبحث اجاره درس آیت‌الله سيد على فانى.

    مقالات ارائه شده در كنگره‌ها و سخنرانى‌ها

    1. الإسلام و الغرب؛
    2. أهداف المأمون من مشروع إسناد ولاية العهد إلى الإمام الرضا(ع) و أسباب قبوله و خطة الإمام فى إحباط مشروع المأمون و استغلاله لصالحه؛
    3. أهم الإتجاهات الفكرية السائدة فى العالم المعاصر و الثقافة الإسلامية؛
    4. الجهاد فى القرآن؛
    5. الحكومة الإسلامية فى إيران؛
    6. السلم و قضايا الحرب عند الإمام على(ع)(دراسة فى نهج‌البلاغة)؛
    7. شركت در كنگره جهانى چهاردهمين سده واقعه غدير؛
    8. كتابة التاريخ الاسلامى فى الإشكالية و المنهج؛
    9. كفاح المسلم فى وجه التعدى الصّهيونى؛
    10. المسيحية فى المفهوم الثّقافى فى الإسلام المعاصر؛
    11. نظرة الإسلام إلى الأسرة فى مجتمع متطور؛
    12. إتفاق أيار يجب أن يُسقط رسمياً؛
    13. الاجتهاد فى الإسلام؛
    14. إجماع اللبنانيين حول المقاومة؛ و...

    وابسته‌ها

    المقدمات و التنبیهات فی شرح أصول الفقه

    دراسة واعية لقضية الغدير في ضوء المنهج الاجتماعي التاريخي

    العلویون بین الغلو و الفلسفة و التصوف و التشیع

    انصار الحسين‌ عليه‌السلام: دراسة عن شهداء ثورة الحسين(ع)، الرجال و الدلالات

    ثورة الحسين ظروفها الإجتماعية و آثارها الإنسانية

    ثورة الحسين في الوجدان الشعبي

    دراسات و مواقف في الفکر و السياسة و المجتمع

    جستجویی در نهج‌البلاغه

    عهد الأشتر

    زمینه‌های اجتماعی و رهاوردهای انسانی قیام امام حسین علیه‌السلام

    الاجتهاد و التجدید فی الفقه الإسلامی

    انصار الحسين‌ عليه‌السلام

    برگرفته از «https://fa.wikinoor.ir/w/index.php?title=شمس‌الدین،_محمدمهدی&oldid=762627»