کرمانی، محمدکریم بن ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> [[پرونده:NUR03110.jpg|بندانگشتی» ایجاد کرد.)
 
 
(۳۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
<div class="wikiInfo">
[[پرونده:NUR03110.jpg|بندانگشتی|ک‍رم‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍دک‍ری‍م‌ ب‍ن‌ اب‍راه‍ی‍م‌]]
[[پرونده:NUR03110.jpg|بندانگشتی|ک‍رم‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍دک‍ری‍م‌ ب‍ن‌ اب‍راه‍ی‍م‌]]
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
|-
|-
! نام!! data-type='authorName'|ک‍رم‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍دک‍ری‍م‌ ب‍ن‌ اب‍راه‍ی‍م‌
! نام!! data-type="authorName" |ک‍رم‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍دک‍ری‍م‌ ب‍ن‌ اب‍راه‍ی‍م‌
|-
|-
|نام های دیگر  
|نام‌های دیگر  
|data-type='authorOtherNames'| محمدکریم خان بن ابراهیم خان ظهیرالدوله
| data-type="authorOtherNames" | محمدکریم خان بن ابراهیم خان ظهیرالدوله


ک‍رم‍ان‍ی‌، ک‍ری‍م‌ ب‍ن‌ اب‍راه‍ی‍م‌
ک‍رم‍ان‍ی‌، ک‍ری‍م‌ ب‍ن‌ اب‍راه‍ی‍م‌
خط ۱۵: خط ۱۵:


م‍ح‍م‍دک‍ری‍م‌ خ‍ان‌ ک‍رم‍ان‍ی‌
م‍ح‍م‍دک‍ری‍م‌ خ‍ان‌ ک‍رم‍ان‍ی‌
Karim Khan Kermani
|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
|data-type='authorfatherName'|
| data-type="authorfatherName" |ابراهيم خان ظهير‌الدوله
|-
|-
|متولد  
|متولد  
|data-type='authorbirthDate'|
| data-type="authorbirthDate" |هجدهم محرم 1225ق
|-
|-
|محل تولد
|محل تولد
|data-type='authorBirthPlace'|
| data-type="authorBirthPlace" |کرمان
|-
|-
|رحلت  
|رحلت  
|data-type='authorDeathDate'|1288 هـ.ق
| data-type="authorDeathDate" |1288 ق
|-
|-
|اساتید
|اساتید
|data-type='authorTeachers'|
| data-type="authorTeachers" |سيد كاظم رشتى
 
|-
|-
|برخی آثار
|برخی آثار
|data-type='authorWritings'|[[رساله دلاکیه]] / نوع اثر: کتاب  / نقش: نويسنده
| data-type="authorWritings" |[[رساله دلاکیه]]


[[دقائق العلاج]] / نوع اثر: کتاب  / نقش: نويسنده
[[دقائق العلاج]]


[[حقائق الطب و جوامع العلاج]] / نوع اثر: کتاب  / نقش: نويسنده
[[حقائق الطب و جوامع العلاج]]
|-class='articleCode'
|- class="articleCode"
|کد مولف
|کد مؤلف
|data-type='authorCode'|3110
| data-type="authorCode" |AUTHORCODE03110AUTHORCODE
|}
|}
</div>
</div>
{{کاربردهای دیگر|کرمانی (ابهام زدایی)}}


'''محمدکریم خان بن ابراهیم ظهیرالدوله بن مهدی قلی‌خان''' (1225-1288ق)، سومین رهبر سلسله شیخیه کریمخانیه و باقریه که بعد از حاج سید کاظم رشتی رهبری و پیشوایی این مکتب را بر عهده گرفت؛ در بيشتر علوم فلسفی و كلامی، فقهی و ادبی و علوم لغت، طب استاد بوده است.


حاجى محمد كريم خان، پسر ابراهيم خان ظهير الدوله است. پدر او، پسر مهدى قلى خان، برادر آقا محمد خان و عموى فتحعلى شاه بود. محمد كريم در هجدهم محرم 1225ق در كرمان ديده به جهان گشود. وى در دوران كودكى، نزد آقا سيد زين العابدين مجتهد به فراگرفتن علوم و پيش ميرزا محمد على اصفهانى، به آموختن هنر پرداخت. در شانزده سالگى پس از فوت پدرش به كربلاى معلى رفت و در محضر درس سيد كاظم رشتى، زانوى شاگردى زد. وى از علماى نامدار و مشهور اواخر قرن سيزدهم هجرى و از تلامذه مشهور سيد كاظم رشتى بود و بنا بر آنچه شنيده شده، مدتى در درس شيخ احمد احسائى نيز شركت مى‌كرده است.
==ولادت==


وى رئيس و سرسلسله يك فرقه از طايفه شيخيه مى‌باشد كه به حاج كريم خانى معروف‌اند. حاج محمد كريم خان از معدود علمايى بود كه در جميع فنون عقليه و نقليه دعوى استادى مى‌نمود. از جماعت شيخيه بعد از سيد كاظم رشتى گروهى به وى گرويدند و او را ركن چهارم از اركان اصول عقايد خويش گرفتند. سيد محمد على باب در كتاب بيان، در شأنش گفته: ان الكريم كان فى الكرمان كريماً. هر چند وى در زمان ناصرالدين شاه و گويا به فرمان او، رساله‌اى در رد باب نگاشت كه به طبع رسيده است.
حاجى محمد كريم خان، پسر ابراهيم خان ظهير‌الدوله است. پدر او، پسر مهدى قلى خان، برادر آقا محمد خان و عموى فتحعلى شاه بود. محمد كريم در هجدهم محرم 1225ق در کرمان ديده به جهان گشود.


== تأليفات ==
==تحصیلات==


وى در دوران كودكى، نزد آقا سيد زين‌العابدين مجتهد به فراگرفتن علوم و پيش ميرزا محمد على اصفهانى، به آموختن هنر پرداخت. در شانزده سالگى پس از فوت پدرش به كربلاى معلى رفت و در محضر درس سيد كاظم رشتى، زانوى شاگردى زد. وى از علماى نامدار و مشهور اواخر قرن سيزدهم هجرى و از تلامذه مشهور سيد كاظم رشتى بود و بنا بر آنچه شنيده شده، مدتى در درس [[احسائی، احمد بن زین‌الدین|شيخ احمد احسائى]] نيز شركت مى‌كرده است.


حدود ششصد اثر قلمى از وى نقل كرده‌اند كه اهم آثار آن به شرح زير است:
وى رئيس و سرسلسله يك فرقه از طايفه شيخيه مى‌باشد كه به حاج كريم خانى معروف‌اند. حاج محمد كريم خان از معدود علمايى بود كه در جميع فنون عقليه و نقليه دعوى استادى مى‌نمود. از جماعت شيخيه بعد از سيد كاظم رشتى گروهى به وى گرويدند و او را ركن چهارم از اركان اصول عقايد خويش گرفتند. سيد محمد على باب در كتاب بيان، در شأنش گفته: ان الكريم كان فى الکرمان كريماً. هر چند وى در زمان ناصرالدين شاه و گويا به فرمان او، رساله‌اى در رد باب نگاشت كه به طبع رسيده است.


1. فطره سليمه: در توحيد، نبوت، امام و ركن رابع.
== وفات ==


2. طريق النجاة: در علم طريقت.
وى در 22 شعبان 1288ق، در 63 سالگى، در حالى كه عازم سفر كربلا بود، در بين راه، دار فانى را وداع گفت. جنازه او را در رواق حضرت حسين بن على(ع)، در پايين پاى استادش، سيد كاظم رشتى به خاک سپردند.


3. رجوم الشياطين: در اقامه براهين بر توحيد، نبوت و امامت.
== آثار ==


4. الزام النواصب: در توحيد، نبوت، امامت و ركن.
حدود ششصد اثر قلمى از وى نقل كرده‌اند كه اهم آثار آن به شرح زير است:


5. لوح محفوظ: در تحقيق لوح ارتسام و مثل.
{{ستون-شروع|2}}


6. لب الالباب: در اسرار خلقت ملك و مواليد.
# فطره سليمه: در توحيد، نبوت، امام و ركن رابع.
# طريق النجاة: در علم طريقت.
# رجوم الشياطين: در اقامه براهين بر توحيد، نبوت و امامت.
# الزام النواصب: در توحيد، نبوت، امامت و ركن.
# لوح محفوظ: در تحقيق لوح ارتسام و مثل.
# لب الالباب: در اسرار خلقت ملك و مواليد.
# نعيم الابرار: در اثبات اين كه رسول خدا(ص) اول كاينات است.
# فصول: در كليات حكم الهيه.
# مهدويه: در کیفیت صدور اثر مؤثر مشتمل بر اسرار و حكم بسيار.
# شمس المنيرة: در تكون شعله و صدور نور.
# فوايد سبعه: در بيان، معانى، ابواب و امامت.
# ابواب الجنان: در حقوق برادران.
# حقايق الطب: در كليات علم طب.
# دقايق العلاج: در دقايق عمليه طب.
# جوامع العلاج: در قواعد علمیه طب.
# ياقوت الحمراء: در کیفیت الوان و باطن و ظاهر آنها و رنگ سرخ.
# خلاصة التجارب.
# علم اليقين.
# حجة القاطعه: در تصحيح اخبار.
# فوايد، قواعد، سوانح: در محكمه بين اصوليين و اخباریين.
# ظرايف الدعوات.
# اذكار الاسبوع.
# وقايه المسافر.
# نخبه در تعقيبات.
# علاج الارواح در عزايم و خواتيم و طلسمات والواح.
# شهاب الثاقب در رجم النواصب.
# ازهاق الباطل در رد باب.
# تذكره در علم نحو.
# روضه در احاديث شريفه و بدايع و حكايات و اشعار.
# تفسير سوره مبارکه حجرات.
# رساله‌اى در علم قرائت.
# رساله‌اى در رسم الخط قرآن.
# تبصره در علم صرف.
# رساله‌اى در قانون تحرير و آداب كاتب و كتاب.
# رسالات در علم صناعت و فلسفه.
# ارشاد العوام در حكمت.
# سلطانيه در توحيد، نبوت، امامت.
# نصرةالدين.
# هداية القوم: در فروع دين.
# رساله دلاكيه.
{{پایان}}


7. نعيم الابرار: در اثبات اين كه رسول خدا(ص) اول كاينات است.
== منابع مقاله ==


8. فصول: در كليات حكم الهيه.
#ريحانة الادب، ج 3، ص 360.


9. مهدويه: در كيفيت صدور اثر مؤثر مشتمل بر اسرار و حكم بسيار.
== وابسته‌ها ==
 
{{وابسته‌ها}}
10. شمس المنيرة: در تكون شعله و صدور نور.
 
11. فوايد سبعه: در بيان، معانى، ابواب و امامت.
 
12. ابواب الجنان: در حقوق برادران.
 
13. حقايق الطب: در كليات علم طب.


14. دقايق العلاج: در دقايق عمليه طب.
[[رساله دلاکیه]]


15. جوامع العلاج: در قواعد علميه طب.
[[دقائق العلاج]]
 
16. ياقوت الحمراء: در كيفيت الوان و باطن و ظاهر آنها و رنگ سرخ.
 
17. خلاصة التجارب.
 
18. علم اليقين.
 
19. حجة القاطعه: در تصحيح اخبار.
 
20. فوايد، قواعد، سوانح: در محكمه بين اصوليين و اخباريين.
 
21. ظرايف الدعوات.
 
22. اذكار الاسبوع.
 
23. وقايه المسافر.
 
24. نخبه در تعقيبات.
 
25.علاج الارواح در عزايم و خواتيم و طلسمات والواح.
 
26. شهاب الثاقب در رجم النواصب.
 
27. ازهاق الباطل در رد باب.
 
28. تذكره در علم نحو.
 
29. روضه در احاديث شريفه و بدايع و حكايات و اشعار.
 
30. تفسير سوره مباركه حجرات.
 
31. رساله‌اى در علم قرائت.
 
32. رساله‌اى در رسم الخط قرآن.
 
33. تبصره در علم صرف.
 
34. رساله‌اى در قانون تحرير و آداب كاتب و كتاب.
 
35. رسالات در علم صناعت و فلسفه.
 
36. ارشاد العوام در حكمت.
 
37. سلطانيه در توحيد، نبوت، امامت.
 
38. نصرة الدين.
 
39. هداية القوم: در فروع دين.
 
40. رساله دلاكيه.
 
== وفات ==
 
 
وى در 22 شعبان 1288ق، در 63 سالگى، در حالى كه عازم سفر كربلا بود، در بين راه، دار فانى را وداع گفت. جنازه او را در رواق حضرت حسين بن على(ع)، در پايين پاى استادش، سيد كاظم رشتى به خاك سپردند.
 
== منابع ==
 
 
(ريحانة الادب، ج 3، ص 360).
 
 
== وابسته‌ها ==
[[رساله دلاکیه]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده


[[دقائق العلاج]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
[[حقائق الطب و جوامع العلاج]]


[[حقائق الطب و جوامع العلاج]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
[[رد رکن رابع]]


[[مواقع النجوم]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
[[مواقع النجوم]]


[[کتاب ضياء البصائر]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
[[کتاب ضياء البصائر]]


[[حلقه کریمی]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
[[حلقه کریمی]]


[[خلاصه التقویم]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
[[خلاصه التقویم]]


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۴۴

محمدکریم خان بن ابراهیم ظهیرالدوله بن مهدی قلی‌خان (1225-1288ق)، سومین رهبر سلسله شیخیه کریمخانیه و باقریه که بعد از حاج سید کاظم رشتی رهبری و پیشوایی این مکتب را بر عهده گرفت؛ در بيشتر علوم فلسفی و كلامی، فقهی و ادبی و علوم لغت، طب استاد بوده است.

ک‍رم‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍دک‍ری‍م‌ ب‍ن‌ اب‍راه‍ی‍م‌
نام ک‍رم‍ان‍ی‌، م‍ح‍م‍دک‍ری‍م‌ ب‍ن‌ اب‍راه‍ی‍م‌
نام‌های دیگر محمدکریم خان بن ابراهیم خان ظهیرالدوله

ک‍رم‍ان‍ی‌، ک‍ری‍م‌ ب‍ن‌ اب‍راه‍ی‍م‌

ک‍ری‍م‌ ب‍ن‌ اب‍راه‍ی‍م‌

ک‍ری‍م‌خ‍ان‌، م‍ح‍م‍د

م‍ح‍م‍دک‍ری‍م‌ خ‍ان‌ ک‍رم‍ان‍ی‌

Karim Khan Kermani

نام پدر ابراهيم خان ظهير‌الدوله
متولد هجدهم محرم 1225ق
محل تولد کرمان
رحلت 1288 ق
اساتید سيد كاظم رشتى
برخی آثار رساله دلاکیه

دقائق العلاج

حقائق الطب و جوامع العلاج

کد مؤلف AUTHORCODE03110AUTHORCODE

ولادت

حاجى محمد كريم خان، پسر ابراهيم خان ظهير‌الدوله است. پدر او، پسر مهدى قلى خان، برادر آقا محمد خان و عموى فتحعلى شاه بود. محمد كريم در هجدهم محرم 1225ق در کرمان ديده به جهان گشود.

تحصیلات

وى در دوران كودكى، نزد آقا سيد زين‌العابدين مجتهد به فراگرفتن علوم و پيش ميرزا محمد على اصفهانى، به آموختن هنر پرداخت. در شانزده سالگى پس از فوت پدرش به كربلاى معلى رفت و در محضر درس سيد كاظم رشتى، زانوى شاگردى زد. وى از علماى نامدار و مشهور اواخر قرن سيزدهم هجرى و از تلامذه مشهور سيد كاظم رشتى بود و بنا بر آنچه شنيده شده، مدتى در درس شيخ احمد احسائى نيز شركت مى‌كرده است.

وى رئيس و سرسلسله يك فرقه از طايفه شيخيه مى‌باشد كه به حاج كريم خانى معروف‌اند. حاج محمد كريم خان از معدود علمايى بود كه در جميع فنون عقليه و نقليه دعوى استادى مى‌نمود. از جماعت شيخيه بعد از سيد كاظم رشتى گروهى به وى گرويدند و او را ركن چهارم از اركان اصول عقايد خويش گرفتند. سيد محمد على باب در كتاب بيان، در شأنش گفته: ان الكريم كان فى الکرمان كريماً. هر چند وى در زمان ناصرالدين شاه و گويا به فرمان او، رساله‌اى در رد باب نگاشت كه به طبع رسيده است.

وفات

وى در 22 شعبان 1288ق، در 63 سالگى، در حالى كه عازم سفر كربلا بود، در بين راه، دار فانى را وداع گفت. جنازه او را در رواق حضرت حسين بن على(ع)، در پايين پاى استادش، سيد كاظم رشتى به خاک سپردند.

آثار

حدود ششصد اثر قلمى از وى نقل كرده‌اند كه اهم آثار آن به شرح زير است:

  1. فطره سليمه: در توحيد، نبوت، امام و ركن رابع.
  2. طريق النجاة: در علم طريقت.
  3. رجوم الشياطين: در اقامه براهين بر توحيد، نبوت و امامت.
  4. الزام النواصب: در توحيد، نبوت، امامت و ركن.
  5. لوح محفوظ: در تحقيق لوح ارتسام و مثل.
  6. لب الالباب: در اسرار خلقت ملك و مواليد.
  7. نعيم الابرار: در اثبات اين كه رسول خدا(ص) اول كاينات است.
  8. فصول: در كليات حكم الهيه.
  9. مهدويه: در کیفیت صدور اثر مؤثر مشتمل بر اسرار و حكم بسيار.
  10. شمس المنيرة: در تكون شعله و صدور نور.
  11. فوايد سبعه: در بيان، معانى، ابواب و امامت.
  12. ابواب الجنان: در حقوق برادران.
  13. حقايق الطب: در كليات علم طب.
  14. دقايق العلاج: در دقايق عمليه طب.
  15. جوامع العلاج: در قواعد علمیه طب.
  16. ياقوت الحمراء: در کیفیت الوان و باطن و ظاهر آنها و رنگ سرخ.
  17. خلاصة التجارب.
  18. علم اليقين.
  19. حجة القاطعه: در تصحيح اخبار.
  20. فوايد، قواعد، سوانح: در محكمه بين اصوليين و اخباریين.
  21. ظرايف الدعوات.
  22. اذكار الاسبوع.
  23. وقايه المسافر.
  24. نخبه در تعقيبات.
  25. علاج الارواح در عزايم و خواتيم و طلسمات والواح.
  26. شهاب الثاقب در رجم النواصب.
  27. ازهاق الباطل در رد باب.
  28. تذكره در علم نحو.
  29. روضه در احاديث شريفه و بدايع و حكايات و اشعار.
  30. تفسير سوره مبارکه حجرات.
  31. رساله‌اى در علم قرائت.
  32. رساله‌اى در رسم الخط قرآن.
  33. تبصره در علم صرف.
  34. رساله‌اى در قانون تحرير و آداب كاتب و كتاب.
  35. رسالات در علم صناعت و فلسفه.
  36. ارشاد العوام در حكمت.
  37. سلطانيه در توحيد، نبوت، امامت.
  38. نصرةالدين.
  39. هداية القوم: در فروع دين.
  40. رساله دلاكيه.

منابع مقاله

  1. ريحانة الادب، ج 3، ص 360.

وابسته‌ها