نامی اصفهانی، محمدصادق: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ' / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده' به '') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه سازی ' به 'هسازی ') |
||
(۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR07351.jpg|بندانگشتی|نامی اصفهانی، محمد صادق]] | [[پرونده:NUR07351.jpg|بندانگشتی|نامی اصفهانی، محمد صادق]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |نامی اصفهانی، محمد صادق | ||
|- | |- | ||
| | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | منشی، محمد صادق | ||
موسوی، محمد صادق | موسوی، محمد صادق | ||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" | | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |اصفهان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1204ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[تاریخ گیتی گشا در تاریخ زندیه]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE07351AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
{{کاربردهای دیگر|نامی (ابهام زدایی)}} | |||
'''محمدصادق نامی اصفهانی''' (متوفای 1204ق)، متخلص به نامی، شاعر و دبیر پرآوازه نیمه دوم سده دوازدهم هجری، وقایع نگار دربار کریمخان زند | |||
== خاندان == | |||
نیاکان او نزدیک به 150 سال به فرمان پادشاهان صفویه از فارس به اصفهان رفتند (کمابیش 1030 هجرى) و به طبابت پادشاهان آن سامان سرگرم بودند. | |||
او از بزرگان سادات موسوى، از سلسله سادات موسوم به «حکیم سلمانی» اصفهان است و برادرزاده میرزا محمدرحیم حکیم باشى، پزشک و منشى سلطان صفوى به شمار مىرفت. | |||
== ولادت == | |||
در اصفهان متولد شد. تاریخ تولد او مشخص نیست. | |||
محمدصادق در جوانى مشق انشا مىکرد و در نظم و نثر چیرهدست شد و افزون بر نویسندگى و شاعرى و سرودن مثنوىهایى به پیروى از خمسه نظامى، به نوشتن تاریخ زندیان پرداخت. | |||
او در شعر طبعی روان داشت و در انجمن ادبی صباحی شرکت میکرد و از شاعران طرفدار سبک بازگشت بود. او به تتبّع و نظیرهسازی آثار نظامی گنجوی علاقه زیاد داشت لذا خمسهای موسوم به «نامی نامه» (و شامل «دُرج گهر»، «خسرو و شیرین»، «لیلی و مجنون»، «یوسف و زلیخا» و «وامق و عذرا») را به تقلید از خمسه نظامی سرود.پس از درگیریهای فراوان زندیه و قاجاریه خصوصا آقا محمّدخان قاجار با جعفرخان و لطفعلی خان زند و انقراض سلسله زندیه، «نامی» مورد بی اعتنایی قرار گرفته و به فقر و فاقه مبتلا شد و در خوردن افیون افراط کرد.<ref>مهدوی، مصلحالدین، ج3، ص508-509</ref> | |||
== وفات == | |||
تاریخ مرگ او بر پایه گزارش شاگردش، میرزا عبدالکریم 1204ق بوده است. | |||
== آثار == | |||
# خسرو و شیرین | |||
# لیلی و مجنون | |||
# وامق و عذرا | |||
# یوسف و زلیخا | |||
# درج گوهر | |||
# ساقی نامه | |||
# دیوان اشعار | |||
# تاریخ گیتی گشا | |||
# منشآت<ref>همان، ص 510</ref> | |||
==پانویس == | |||
<references /> | |||
==منابع مقاله== | |||
مهدوی، مصلحالدین، اعلام اصفهان، ج2، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، مرکز اصفهانشناسی و خانه ملل، چاپ نخست، 1386 | |||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[تاریخ گیتی گشا در تاریخ زندیه]] | [[تاریخ گیتی گشا در تاریخ زندیه]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:شاعران]] | |||
[[رده:آبان(1400)]] |
نسخهٔ کنونی تا ۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۴۶
نام | نامی اصفهانی، محمد صادق |
---|---|
نامهای دیگر | منشی، محمد صادق
موسوی، محمد صادق موسوی نامی اصفهانی موسوی نامی اصفهانی، محمد صادق |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | اصفهان |
رحلت | 1204ق |
اساتید | |
برخی آثار | تاریخ گیتی گشا در تاریخ زندیه |
کد مؤلف | AUTHORCODE07351AUTHORCODE |
محمدصادق نامی اصفهانی (متوفای 1204ق)، متخلص به نامی، شاعر و دبیر پرآوازه نیمه دوم سده دوازدهم هجری، وقایع نگار دربار کریمخان زند
خاندان
نیاکان او نزدیک به 150 سال به فرمان پادشاهان صفویه از فارس به اصفهان رفتند (کمابیش 1030 هجرى) و به طبابت پادشاهان آن سامان سرگرم بودند.
او از بزرگان سادات موسوى، از سلسله سادات موسوم به «حکیم سلمانی» اصفهان است و برادرزاده میرزا محمدرحیم حکیم باشى، پزشک و منشى سلطان صفوى به شمار مىرفت.
ولادت
در اصفهان متولد شد. تاریخ تولد او مشخص نیست.
محمدصادق در جوانى مشق انشا مىکرد و در نظم و نثر چیرهدست شد و افزون بر نویسندگى و شاعرى و سرودن مثنوىهایى به پیروى از خمسه نظامى، به نوشتن تاریخ زندیان پرداخت.
او در شعر طبعی روان داشت و در انجمن ادبی صباحی شرکت میکرد و از شاعران طرفدار سبک بازگشت بود. او به تتبّع و نظیرهسازی آثار نظامی گنجوی علاقه زیاد داشت لذا خمسهای موسوم به «نامی نامه» (و شامل «دُرج گهر»، «خسرو و شیرین»، «لیلی و مجنون»، «یوسف و زلیخا» و «وامق و عذرا») را به تقلید از خمسه نظامی سرود.پس از درگیریهای فراوان زندیه و قاجاریه خصوصا آقا محمّدخان قاجار با جعفرخان و لطفعلی خان زند و انقراض سلسله زندیه، «نامی» مورد بی اعتنایی قرار گرفته و به فقر و فاقه مبتلا شد و در خوردن افیون افراط کرد.[۱]
وفات
تاریخ مرگ او بر پایه گزارش شاگردش، میرزا عبدالکریم 1204ق بوده است.
آثار
- خسرو و شیرین
- لیلی و مجنون
- وامق و عذرا
- یوسف و زلیخا
- درج گوهر
- ساقی نامه
- دیوان اشعار
- تاریخ گیتی گشا
- منشآت[۲]
پانویس
منابع مقاله
مهدوی، مصلحالدین، اعلام اصفهان، ج2، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، مرکز اصفهانشناسی و خانه ملل، چاپ نخست، 1386