مهائمی، علی بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
|||
| (۱۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR04181.jpg|بندانگشتی|مهائمی، علی بن احمد]] | [[پرونده:NUR04181.jpg|بندانگشتی|مهائمی، علی بن احمد]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |مهائمی، علی بن احمد | ||
|- | |- | ||
| | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |احمد | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |776ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |هند | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |835ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[تفسير القرآن المسمی تبصير الرحمن و تيسير المنّان]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE04181AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''على بن احمد مهائمى''' (776-835ق)، از فقیهان، متكلمان، مفسران و صوفیان هند است<ref>ر.ک: مهدوى‌راد، محمدعلى، ص52</ref> | |||
== ولادت == | |||
على بن احمد بن ابراهیم بن اسماعیل علاءالدین مهائمى دكنى هندى حنفى در سال 776ق، به دنیا آمد.<ref>ر.ک: بغدادى، اسماعيل پاشا، ج1، ص320</ref> | |||
وى، | وى، بزرگ‌ترین مفسر دوره اول (پیش از گوركانیان) در هند است. او نیز از جمله علماى عارف بوده كه در علوم اسلامى و نیز در عرفان عملى، ید طولى و تبحر زیادى داشته است. وى داراى ده‌ها بلكه صدها تصنیف است. اما تفسیر وى كه برخى آن را بزرگ‌ترین اثر تفسیرى دوره اول نامیده‌اند، تفسیر «تبصیر الرحمان و تیسیر المنان» نام دارد. این اثر به نام «تفسیر رحمانى» یا «تفسیر مهائمى» نیز معروف است. موضوع اصلى این تفسیر، «نظم قرآن» بوده و مهائمى در آن، به مطالعه ارتباط آیات و سوره‌ها با یكدیگر پرداخته است. وى آیات را به‌گونه‌اى تفسیر مى‌كند كه روابط میان آیات، از نظر محتوا و سبک، روشن گردد؛ در ضمن، او مفاهیم آیات را نیز بیان مى‌كند<ref>ر.ک: نقوى، سيد على‌محمد، ص42</ref> | ||
== | ==وفات== | ||
وی در سال 835ق، بدرود حیات گفت<ref>ر.ک: بغدادى، اسماعيل پاشا، ج1، ص320</ref> | |||
== آثار == | |||
مهائمى علاوه بر تفسیر مزبور، نگاشته‌هاى دیگرى نیز دارد كه برخى از آنها عبارتند از: | |||
# تفسیر ألم؛ | |||
# شرح فصوص الحكم؛ | |||
# الزوارف فی شرح عوارف المعارف؛ | |||
# شرح نصوص [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|صدرالدین قونوى]]<ref>ر.ک: بغدادى، اسماعيل پاشا، ج1، ص730</ref> | |||
== | ==پانویس == | ||
<references /> | <references /> | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
# مهدوى راد، محمدعلى، «سیر نگارش‌هاى علوم قرآنى (7)»، پایگاه مجلات تخصصى نور، مجله: بینات، شماره 10، تابستان 1375. | |||
# بغدادى، اسماعیل پاشا، «هدیة العارفین أسماء المؤلفین فی آثار المصنفین»، استانبول، المعارف الجلیة، 1951. | |||
# [http://newdelhi.icro.ir/uploads/tafseer-mufassirin.pdf. نقوى، سید على‌محمد، «تفسیر و مفسران در هند»، رایزنى فرهنگى سفارت جمهورى اسلامى ایران - دهلى نو، چاپ اول، 1393] | |||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[تفسیر القرآن المسمی تبصیر الرحمن و تیسیر المنّان]] | [[تفسیر القرآن المسمی تبصیر الرحمن و تیسیر المنّان]] | ||
[[خصوص النعم | [[خصوص النعم في شرح فصوص الحکم]] | ||
[[تفسير | [[تفسير المهائمی المسمى تبصير الرحمن و تيسير المنان ببعض ما یشیر الی اعجاز القرآن]] | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:متکلمان]] | |||
[[رده:مفسران سنی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۲۱
| نام | مهائمی، علی بن احمد |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | احمد |
| متولد | 776ق |
| محل تولد | هند |
| رحلت | 835ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | تفسير القرآن المسمی تبصير الرحمن و تيسير المنّان |
| کد مؤلف | AUTHORCODE04181AUTHORCODE |
على بن احمد مهائمى (776-835ق)، از فقیهان، متكلمان، مفسران و صوفیان هند است[۱]
ولادت
على بن احمد بن ابراهیم بن اسماعیل علاءالدین مهائمى دكنى هندى حنفى در سال 776ق، به دنیا آمد.[۲]
وى، بزرگ‌ترین مفسر دوره اول (پیش از گوركانیان) در هند است. او نیز از جمله علماى عارف بوده كه در علوم اسلامى و نیز در عرفان عملى، ید طولى و تبحر زیادى داشته است. وى داراى ده‌ها بلكه صدها تصنیف است. اما تفسیر وى كه برخى آن را بزرگ‌ترین اثر تفسیرى دوره اول نامیده‌اند، تفسیر «تبصیر الرحمان و تیسیر المنان» نام دارد. این اثر به نام «تفسیر رحمانى» یا «تفسیر مهائمى» نیز معروف است. موضوع اصلى این تفسیر، «نظم قرآن» بوده و مهائمى در آن، به مطالعه ارتباط آیات و سوره‌ها با یكدیگر پرداخته است. وى آیات را به‌گونه‌اى تفسیر مى‌كند كه روابط میان آیات، از نظر محتوا و سبک، روشن گردد؛ در ضمن، او مفاهیم آیات را نیز بیان مى‌كند[۳]
وفات
وی در سال 835ق، بدرود حیات گفت[۴]
آثار
مهائمى علاوه بر تفسیر مزبور، نگاشته‌هاى دیگرى نیز دارد كه برخى از آنها عبارتند از:
- تفسیر ألم؛
- شرح فصوص الحكم؛
- الزوارف فی شرح عوارف المعارف؛
- شرح نصوص صدرالدین قونوى[۵]
پانویس
منابع مقاله
- مهدوى راد، محمدعلى، «سیر نگارش‌هاى علوم قرآنى (7)»، پایگاه مجلات تخصصى نور، مجله: بینات، شماره 10، تابستان 1375.
- بغدادى، اسماعیل پاشا، «هدیة العارفین أسماء المؤلفین فی آثار المصنفین»، استانبول، المعارف الجلیة، 1951.
- نقوى، سید على‌محمد، «تفسیر و مفسران در هند»، رایزنى فرهنگى سفارت جمهورى اسلامى ایران - دهلى نو، چاپ اول، 1393