تفسير المهائمی المسمى تبصير الرحمن و تيسير المنان ببعض ما یشیر الی اعجاز القرآن

    از ویکی‌نور
    تفسير المهائمی المسمى تبصير الرحمن و تيسير المنان ببعض ما یشیر الی اعجاز القرآن
    تفسير المهائمی المسمى تبصير الرحمن و تيسير المنان ببعض ما یشیر الی اعجاز القرآن
    پدیدآورانمهائمی، علی بن احمد (نویسنده) مزیدی، احمد فرید (محقق)
    ناشرکتاب - ناشرون
    مکان نشرلبنان - بيروت
    سال نشر1432ق. = 2011م.
    چاپچاپ يکم
    شابک978-2-7451-6386-8
    موضوعتفاسير اهل سنت - قرن 9ق.
    زبانعربی
    تعداد جلد3
    کد کنگره
    ‏‎‏/‎‏م‎‏9‎‏ت‎‏7‎‏ ‎‏1390 / 96 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    تفسير المهائمي المسمى تبصير الرحمن و تيسير المنان ببعض ما يشير إلی إعجاز القرآن، اثر علی بن احمد مهائمی (متوفی 835ق)، تفسيرى است که در آن، به نظم قرآن و روابط ميان آیات و سوره‌ها با يکديگر، پرداخته شده است.

    اين کتاب که در قرن نهم هجری نوشته شده، به «تفسیر رحمانی» يا «تفسیر مهائمی» معروف است. علماى بزرگى از اين تفسير تجليل کرده‌اند؛ از جمله شیخ عبدالحق محدث دهلوی مى‌نويسد: «تفسير رحمانى به صفت ايجاز و تدقيق موصوف است و تفسير را به قرآن امتزاج داده است». مولانا عبدالحی نيز در اين‌باره مى‌نويسد: «اين تفسير بر ساير تفاسير، برجستگى دارد. ويژگى اين تفسير آن است که آيات را چنان به همديگر ارتباط داده است که انسان بدون خستگى، تمام مجلدات تفسير را مى‌خواند و لذت مى‌برد»[۱].

    نويسنده، آيات را به‌گونه‌اى تفسير مى‌کند که روابط ميان آيات، از نظر محتوا و سبک، روشن گردد. در ضمن او مفاهيم آيات را نيز بيان کرده است. نکاتى که وى درباره روابط آيات و سوره‌ها کشف و بيان نموده، به تعبير عرفا، آن را از توفيقات الهى و از رشحات رحمانى تلقى مى‌کند[۲].

    ویژگی این کتاب، در روش آن است. روش نویسنده در این تفسير، با روش مفسران و علمای شیعه مشابه است که از يک‌سو «تفسیر بالرأی» را محکوم مى‌کنند و از سوى ديگر، معتقد به تفسير و تأويل عقلانى هستند. وى معتقد است روش پسنديده تفسير، آن است که رأى و نظر خود را تابع مقصود الهى بسازيم. به نظر وى، اعتماد بر احادیث و روايات، بسيار لازم است، اما در کنار منقولات و مدلولات لغوى، بايد عقل و فهم را نيز به‌کار گيريم تا بتوانيم مفاهيم عميق آيات و نيز فلسفه آن را استنباط نماييم[۳].

    پانویس

    1. ر.ک: نقوى، سيد على‌محمد، ص42-43
    2. ر.ک: همان، ص42
    3. ر.ک: همان، ص43

    منابع مقاله

    نقوی، سيد على‌محمد، «تفسير و مفسران در هند»، رايزنى فرهنگى سفارت جمهورى اسلامى ايران - دهلى نو، چاپ اول، ۱۳۹۳.

    وابسته‌ها