الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۸۷۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۸ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR21819J1.jpg|بی‌قاب|چپ|بيت الأحزان في مصائب سيدة النسوان سلام‌الله‌علیه|175px]]
    [[پرونده:NUR02338.jpg|بندانگشتی|علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|175px]]


    '''ابوالحسن، على بن ابى‌طالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف بن قصى بن كلاب'''، نخستين امام از ائمه اثنى عشر، دومين معصوم از چهارده معصوم(ع) و از ديدگاه اهل‌سنت خليفه چهارم از خلفاى راشدين است. آن حضرت دومين شخص عالم اسلام -پس از رسول اكرم(ص)- و وصى و ولى مطلق هستند و اعتقاد به امامت و وصايت و ولايت آن حضرت و يازده فرزند بزرگوارش يكى از اصول مذهب اماميه است.  
    '''بيت الأحزان في مصائب سيدة النسوان سلام‌الله‌علیها'''، ازجمله تألیفات عربیِ [[قمی، عباس|شیخ عباس قمی]] است که به زندگانی مبارک حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها اختصاص دارد.


    حضرت على (ع) به جز كنيه ابوالحسن به ابوتراب نيز معروف بود و اين كنيه را حضرت رسول(ص) به او داده بود و آن هنگامى بود كه او را بر روى خاك خوابيده ديده بود و او را بيدار كرده و گرد و خاك از پشت او برافشانده و فرموده بود تو ابوتراب هستى. آن حضرت اين كنيه را چون از جانب رسول اكرم(ص) به او داده شده بود بسيار دوست مى‌داشت و آن را بر كنيه‌ها و القاب ديگر ترجيح مى‌داد. اما بنى‌اميه و دشمنان حضرت در اين كنيه نوعى تحقير و توهين مى‌ديدند و به كسان خود دستور داده بودند كه آن را همچون دشنام و ناسزايى درباره او بكار برند. زياد بن ابيه و پسرش عبيداللّه بن زياد و حجاج بن يوسف ثقفى اين كنيه را درباره او بسيار بكار مى‌بردند.
    بیت الاحزان، نام اتاقکی بوده است که امیرالمؤمنین علیه‌السلام در قبرستان بقیع برای آن بانوی گرامی ساخت تا اهالی شهر از گریه‌های آن حضرت آسوده باشند.


    نام پدر ایشان ابوطالب است و آن كنيه‌اى بود به جهت پسر بزرگترش كه طالب نام داشت و اين كنيه بر نام واقعى او كه عبدمناف بود غالب آمد و در تاريخ اسلام هيچگاه او را عبدمناف نخوانده‌اند و فقط با ابوطالب از او ياد كرده‌اند. مى‌گويند مادرش او را حيدر نام نهاده بود، اما پدرش ابوطالب نام او را به على تغيير داد. در رجزى كه به آن حضرت منسوب است و آن را در غزوه خيبر در برابر مرحب خيبرى خوانده است تصريح به اين معنى است، زيرا حضرت در اين رجز فرموده است: «أنا الذى سمتنى أمى حيدرة» (من كسى هستم كه مادرم مرا حيدر ناميد).
    کتاب به شیوه‌ای مستند که همیشه در آثار آن مرحوم دیده می‌شود به نگارش درآمده که بسیار خواندنی است. روش نویسنده، تحلیلی نیست. او در اغلب اوقات به نقل احادیث موثق از منابع شیعه و سنی اقدام کرده و فقط در برخی موارد به بررسی احادیث پرداخته است.


    <div class="mw-ui-button">[[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|'''ادامه''']]</div>
    از این کتاب نه ترجمه وجود دارد. از فهرست کلیه ترجمه‌های بیت الاحزان ترجمه [[محمدی اشتهاردی، محمد|محمد محمدی اشتهاردی]] با عنوان «[[رنجها و فریادهای فاطمه سلام‌الله‌علیها]]» از سایر ترجمه‌ها به دلیل مقدمه [[مکارم شیرازی، ناصر|آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی]] بر آن مشهورتر است.در رتبه بعدی ترجمه [[سید محمدرضا حسن‌زاده طباطبایی]] با عنوان «[[غمخانه فاطمه زهرا علیهاالسلام: ترجمه بیت الاحزان|غم خانه فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها]]» قرار دارد که در بین تمام ترجمه‌های بیت الاحزان، بهترین ترجمه فارسی بیت الاحزان [[قمی، عباس|شیخ عباسی قمی]] محسوب می‌شود و علمی و دقیق تر از بقیه ترجمه‌هاست. در این ترجمه حتی اشعار عربی منسوب به فاطمه زهرا س و علی بن ابی‌طالب ع نیز به شعر به زبان فارسی برگردانده شده است. کتاب بیت الاحزان یک کتاب حدیثی است ولی مؤلف آن [[قمی، عباس|شیخ عباس قمی]] در متن اصلی کتاب، منابع حدیثی خود را ذکر نکرده است. این نقص در ترجمه طباطبایی رفع شده و تمام ارجاعات احادیث از منابع شیعه و اهل سنت استخراج شده و در ترجمه منتشر شده است.<span id="mp-more">[[بيت الأحزان في مصائب سيدة النسوان سلام‌الله‌علیه|'''ادامه ...''']]</span>

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۱۵

    بيت الأحزان في مصائب سيدة النسوان سلام‌الله‌علیه

    بيت الأحزان في مصائب سيدة النسوان سلام‌الله‌علیها، ازجمله تألیفات عربیِ شیخ عباس قمی است که به زندگانی مبارک حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها اختصاص دارد.

    بیت الاحزان، نام اتاقکی بوده است که امیرالمؤمنین علیه‌السلام در قبرستان بقیع برای آن بانوی گرامی ساخت تا اهالی شهر از گریه‌های آن حضرت آسوده باشند.

    کتاب به شیوه‌ای مستند که همیشه در آثار آن مرحوم دیده می‌شود به نگارش درآمده که بسیار خواندنی است. روش نویسنده، تحلیلی نیست. او در اغلب اوقات به نقل احادیث موثق از منابع شیعه و سنی اقدام کرده و فقط در برخی موارد به بررسی احادیث پرداخته است.

    از این کتاب نه ترجمه وجود دارد. از فهرست کلیه ترجمه‌های بیت الاحزان ترجمه محمد محمدی اشتهاردی با عنوان «رنجها و فریادهای فاطمه سلام‌الله‌علیها» از سایر ترجمه‌ها به دلیل مقدمه آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی بر آن مشهورتر است.در رتبه بعدی ترجمه سید محمدرضا حسن‌زاده طباطبایی با عنوان «غم خانه فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها» قرار دارد که در بین تمام ترجمه‌های بیت الاحزان، بهترین ترجمه فارسی بیت الاحزان شیخ عباسی قمی محسوب می‌شود و علمی و دقیق تر از بقیه ترجمه‌هاست. در این ترجمه حتی اشعار عربی منسوب به فاطمه زهرا س و علی بن ابی‌طالب ع نیز به شعر به زبان فارسی برگردانده شده است. کتاب بیت الاحزان یک کتاب حدیثی است ولی مؤلف آن شیخ عباس قمی در متن اصلی کتاب، منابع حدیثی خود را ذکر نکرده است. این نقص در ترجمه طباطبایی رفع شده و تمام ارجاعات احادیث از منابع شیعه و اهل سنت استخراج شده و در ترجمه منتشر شده است.ادامه ...